بازسازی مسجدالنبی (ملک فهد): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
مساحت این سایبان‌ها 135000متر مربع بوده و گنجایش 250000 نفر را داشت.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 207</ref>
مساحت این سایبان‌ها 135000متر مربع بوده و گنجایش 250000 نفر را داشت.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 207</ref>


همچنین فضای بین مسجد قدیم و توسعه در زمان عبدالعزیز با 12 سایبان بزرگ که مساحت هر کدام 306 متر مربع بود پوشانده شد.
همچنین فضای بین مسجد قدیم و توسعه در زمان [[بازسازی مسجدالنبی (ملک عبدالعزیز)|عبدالعزیز]] با 12 سایبان بزرگ که مساحت هر کدام 306 متر مربع بود پوشانده شد.


این سایبان‌ها به صورت خودکار باز و بسته می‌شدند و نمازگزاران را از تابش خورشید و آب باران محفوظ می‌داشتند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 208</ref>
این سایبان‌ها به صورت خودکار باز و بسته می‌شدند و نمازگزاران را از تابش خورشید و آب باران محفوظ می‌داشتند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 208</ref>
خط ۵۴: خط ۵۴:
==تالار نماز بر جنازه==
==تالار نماز بر جنازه==


در این دوره راهروی جلو دیوار قبله به طول 82/5متر و عرض 4/95 متر احداث شد و سه در برای آن گذاشتند. عرض هر در 2/5 متر بود: دری موازی باب السلام در غرب و دری موازی باب جبرئیل در شرق و دری در وسط که به تالار مخصوص نماز بر جنازه‌ها باز می‌شد.
در این دوره راهروی جلو دیوار قبله به طول 82/5متر و عرض 4/95 متر احداث شد و سه در برای آن گذاشتند. عرض هر در 2/5 متر بود: دری موازی [[باب السلام (ابهام‌زدایی)|باب السلام]] در غرب و دری موازی [[باب جبرئیل]] در شرق و دری در وسط که به تالار مخصوص نماز بر جنازه‌ها باز می‌شد.


این تالار 11/25 متر و عرض آن 4/95 متر بود. همچنین دری در دیوار قبله به عرض دو متر باز شد. این در طرف راست امام قرار دارد و امام از آن در برای نماز بر جنازه‌ها به تالار می‌رود.
این تالار 11/25 متر و عرض آن 4/95 متر بود. همچنین دری در دیوار قبله به عرض دو متر باز شد. این در طرف راست امام قرار دارد و امام از آن در برای نماز بر جنازه‌ها به تالار می‌رود.

نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۸

بازسازی مسجدالنبی (ملک فهد)، در سال 1402ه.ق آغاز شد.

بازسازی

نهم صفر سال 1405ه.ق بازسازی مسجد آغاز شد.

اجرای این کار به عهده مؤسسه بن لادن گذاشته شد. رییس مؤسسه در این زمان، شیخ بکر محمد بن لادن بود.[۱]

مساحت

بازسازی و توسعه در این زمان بدین‌گونه بود که از احداث بنای جدیدی در کنار مسجدهایی که محیط بر آن و از شمال و غرب رو شرق متصل به آن بود به مساحت 82000 متر مربع که برای 137000 نمازگزار جای داشت.

بدین ترتیب مساحت اجمالی مسجد بعد از توسعه 98500 متر مربع شد و برای 167000 نمازگزار جای داشت.[۲]

سایبان

مساحت فضاهای محیط بر مسجدالنبی 235000متر مربع بود و بخش بزرگی از آن دارای سایبان‌هایی بود که به‌طور خودکار باز و بسته می‌شدند تا برای نمازگزارن سایه ایجاد کنند.

مساحت این سایبان‌ها 135000متر مربع بوده و گنجایش 250000 نفر را داشت.[۳]

همچنین فضای بین مسجد قدیم و توسعه در زمان عبدالعزیز با 12 سایبان بزرگ که مساحت هر کدام 306 متر مربع بود پوشانده شد.

این سایبان‌ها به صورت خودکار باز و بسته می‌شدند و نمازگزاران را از تابش خورشید و آب باران محفوظ می‌داشتند.[۴]

سقف

در این دوره، سقف‌های متحرک ایجاد شد که به‌وسیله برق باز و بسته می‌شد.

این سقف‌ها 27 موضع که طول ضلع هر یک از آن‌ها 18 متر بود را پوشش می‌داد.[۵]

رواق

رواق سطح توسعه‌یافته، به مساحت 11000 متر مربع و به عرض 6متر و ارتفتع 5 متر بود.

این رواق در جانب شمالی و شرقی و غربی و جنوبی بخش توسعه یافته ساخته شد.[۶]

مناره

در این دوره ده مناره وجود داشت:

چهار مناره در جانب شمالی

یک مناره در رکن شمال شرقی

یک مناره در رکن شمال غربی

دو مناره در نیمه جانب شمالی بالای در وسط(باب ملک فهد)

یک مناره در رکن جنوب شرقی

یک مناره در رکن جنوب غربی[۷]

مدخل

مدخل ملک فهد در وسط ناحیه شمالی بخش توسعه یافته قرارداشت.

بر سر این مدخل هفت گنبد بتونی قرارداشت.

به‌طور کلی حرم نبوی در این دوره 83 ورودی داشت.[۸]

تالار نماز بر جنازه

در این دوره راهروی جلو دیوار قبله به طول 82/5متر و عرض 4/95 متر احداث شد و سه در برای آن گذاشتند. عرض هر در 2/5 متر بود: دری موازی باب السلام در غرب و دری موازی باب جبرئیل در شرق و دری در وسط که به تالار مخصوص نماز بر جنازه‌ها باز می‌شد.

این تالار 11/25 متر و عرض آن 4/95 متر بود. همچنین دری در دیوار قبله به عرض دو متر باز شد. این در طرف راست امام قرار دارد و امام از آن در برای نماز بر جنازه‌ها به تالار می‌رود.

اولین نماز بر جنازه‌ها در این مکان در اول ماه رمضان 1415ه.ق خوانده شد.[۹]

امکانات رفاهی برای زائرین

پله برقی

برای انتقال و راحتی نمازگزاران از طبقه پایین و سطوح توسعه‌یافته پله برقی گذاشته شد.[۱۰]

تهویه هوا

تهویه مناسب، به‌طوری‌که هوای خنک از دریچه‌هایی که بر ستون‌ها قرارداشت به داخل مسجد می‌آمد.[۱۱]

پارکینگ

پارکینگ با گنجایش 4444خودرو در زیر زمین قرارداشت .[۱۲]

تونل خدمات

ساختن تونل خدمات در زیرزمین واقع بود، از محطه التبرید تا مدینه حجاج البر ادامه داشت.

این تونل به طول 7کیلومتر و عرض 6/10 متر و ارتفاع 4/10 متر جهت رساندن آب خنک و برق اضطراری به مسجدالنبی مورداستفاده قرار می‌گرفت.[۱۳]

پانویس

  1. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 206
  2. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 206
  3. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 207
  4. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 208
  5. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 212
  6. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 209
  7. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 209
  8. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 212
  9. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 189-190
  10. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 209
  11. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 212
  12. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 213
  13. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طولتاریخ، ص 212-213