ستون مخلقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایشگر دیداری |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
در منابع به تبرک جستن از این ستون و استجابت دعا در کنار آن اشاره شده است. [[سلمه بن اکوع]]، صحابه پیامبر، دلیل [[نماز]] خود در این مکان را پیروی از رفتار [[پیامبر]] ذکر می‌کرد. همچنین نقل شده [[امام رضا (ع)]]، کنار این ستون ۶ یا ۸ رکعت نماز خواندند. | در منابع به تبرک جستن از این ستون و استجابت دعا در کنار آن اشاره شده است. [[سلمه بن اکوع]]، صحابه پیامبر، دلیل [[نماز]] خود در این مکان را پیروی از رفتار [[پیامبر]] ذکر می‌کرد. همچنین نقل شده [[امام رضا (ع)]]، کنار این ستون ۶ یا ۸ رکعت نماز خواندند. | ||
==مکان ستون مخلقه== | ==مکان ستون مخلقه== | ||
مُخَلَّقه نزدیک‌ترین ستون به [[محراب رسول الله|محراب]] نماز رسول خدا است که از غرب به پشت محراب اتصال دارد<ref>موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۵.</ref> و اکنون کمی جلوتر از محل اصلی آن قرار دارد<ref>تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۱.</ref> و بالای آن در دایره‌ای سبز با خط طلایی عبارت «اسطوانه المخلّقه» نوشته شده است.<ref>تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۱؛ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۵.</ref> | مُخَلَّقه نزدیک‌ترین ستون به [[محراب رسول الله|محراب]] نماز رسول خدا است که از غرب به پشت محراب اتصال دارد<ref>موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۵.</ref> و اکنون کمی جلوتر از محل اصلی آن قرار دارد<ref>تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۱.</ref> و بالای آن در دایره‌ای سبز با خط طلایی عبارت «اسطوانه المخلّقه» نوشته شده است.<ref>تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۱؛ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۵.</ref> | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
مخلقه از خَلوق یا خَلاق به معنای بوی خوش، گونه‌ای عطر است که بخش عمده آن از زعفران است.<ref>لسان العرب، ج۱۰، ص۹۱، «خلق».</ref> این ستون از آن رو مُخلَّقه (عطرآگین) نام گرفت که برای معطرسازی فضای مسجد، آن را به خلوق می‌آغشتند یا بر آن عود می‌سوزاندند.<ref>تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۱.</ref> | مخلقه از خَلوق یا خَلاق به معنای بوی خوش، گونه‌ای عطر است که بخش عمده آن از زعفران است.<ref>لسان العرب، ج۱۰، ص۹۱، «خلق».</ref> این ستون از آن رو مُخلَّقه (عطرآگین) نام گرفت که برای معطرسازی فضای مسجد، آن را به خلوق می‌آغشتند یا بر آن عود می‌سوزاندند.<ref>تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۱.</ref> | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
چند روایت از نخستین کسانی که اقدام به خوش‌بو نمودن مسجد کردند، وجود دارد که به شرح زیر است: | چند روایت از نخستین کسانی که اقدام به خوش‌بو نمودن مسجد کردند، وجود دارد که به شرح زیر است: | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۵: | ||
* به گزارش [[جابر بن عبدالله انصاری]]، نخستین کسی که مسجدالنبی را خوش‌بو کرد، [[عثمان بن عفان]] بود.<ref>الدره الثمینه، ص۱۰۰؛ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۶.</ref> | * به گزارش [[جابر بن عبدالله انصاری]]، نخستین کسی که مسجدالنبی را خوش‌بو کرد، [[عثمان بن عفان]] بود.<ref>الدره الثمینه، ص۱۰۰؛ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۶.</ref> | ||
* در حکومت [[بنی‌امیه|بنی‌امیه]]، [[بازسازی مسجدالنبی (ولیدبن عبدالملک)|عمر بن عبدالعزیز]] (حک: ۹۹ـ۱۰۱ق.) و در دوران [[بنی‌عباس|عباسیان]]<ref>موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۶؛ وفاء الوفاء، ج۱، ص۲۸۱.</ref>، خیزران مادر [[هارون الرشید]] به سال ۱۷۰ قمری بدین کار پرداخت.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B2.pdf&page=350 وفاءالوفا، ج1، ص350]</ref> گویا از این هنگام، معطر ساختن فضای مسجد رواج یافت. | * در حکومت [[بنی‌امیه|بنی‌امیه]]، [[بازسازی مسجدالنبی (ولیدبن عبدالملک)|عمر بن عبدالعزیز]] (حک: ۹۹ـ۱۰۱ق.) و در دوران [[بنی‌عباس|عباسیان]]<ref>موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۶؛ وفاء الوفاء، ج۱، ص۲۸۱.</ref>، خیزران مادر [[هارون الرشید]] به سال ۱۷۰ قمری بدین کار پرداخت.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B2.pdf&page=350 وفاءالوفا، ج1، ص350]</ref> گویا از این هنگام، معطر ساختن فضای مسجد رواج یافت. | ||
==ستون عَلَم== | |||
==ستون عَلَم== | |||
[[حضرت محمد(ص)|پیامبر خدا]] پس از تغییر [[قبله]] در سال دوم هجری، تا چندی روبه‌روی این ستون به نماز می‌ایستاد. سپس در محراب کنونی، که به [[محراب پیامبر|محراب پیامبر]] شناخته می‌شود، نماز خواند و آن ستون که از دیگر ستون‌ها به مصلا نزدیک‌تر بود، پشت محراب قرار گرفت. به آن «عَلَم» یعنی نشانه مصلا و قبله پیامبر نیز میگفتند.<ref>المسجد النبوی، ص۵۰.</ref> <ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B2.pdf&page=174 وفاءالوفا، ج2، ص 174]</ref>برخی سیره‌نگاران این ستون را همان [[ستون توبه]] می‌دانند؛<ref>سبل الهدی، ج۵، ص۸؛ السیره الحلبیه، ج۲، ص۶۶۴.</ref> اما واقدی بر پایه نقلی، آن دو را ستون‌های جداگانه دانسته است.<ref>المغازی، ج۲، ص۵۰۷.</ref> | [[حضرت محمد(ص)|پیامبر خدا]] پس از تغییر [[قبله]] در سال دوم هجری، تا چندی روبه‌روی این ستون به نماز می‌ایستاد. سپس در محراب کنونی، که به [[محراب پیامبر|محراب پیامبر]] شناخته می‌شود، نماز خواند و آن ستون که از دیگر ستون‌ها به مصلا نزدیک‌تر بود، پشت محراب قرار گرفت. به آن «عَلَم» یعنی نشانه مصلا و قبله پیامبر نیز میگفتند.<ref>المسجد النبوی، ص۵۰.</ref> <ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B2.pdf&page=174 وفاءالوفا، ج2، ص 174]</ref>برخی سیره‌نگاران این ستون را همان [[ستون توبه]] می‌دانند؛<ref>سبل الهدی، ج۵، ص۸؛ السیره الحلبیه، ج۲، ص۶۶۴.</ref> اما واقدی بر پایه نقلی، آن دو را ستون‌های جداگانه دانسته است.<ref>المغازی، ج۲، ص۵۰۷.</ref> | ||
==فضیلت ستون مخلقه== | ==فضیلت ستون مخلقه== | ||
یکی از مکان‌های استجابت دعا، کنار ستون مخلقه است.<ref>سبل الهدی، ج۳، ص۳۲۲.</ref> بر پایه گزارشی، [[سلمه بن اکوع]]، صحابی و راوی حدیث پیامبر، می‌کوشید نمازش را نزد این ستون به‌جا آورد و چون سبب آن را از وی جویا شدند، این کار خود را به رفتار رسول خدا مستند دانست.<ref>مسند احمد، ج۴، ص۴۸؛ صحیح البخاری، ج۱، ص۱۲۷</ref> <ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B2.pdf&page=174 وفاءالوفا، ج2، ص 174]</ref> | یکی از مکان‌های استجابت دعا، کنار ستون مخلقه است.<ref>سبل الهدی، ج۳، ص۳۲۲.</ref> بر پایه گزارشی، [[سلمه بن اکوع]]، صحابی و راوی حدیث پیامبر، می‌کوشید نمازش را نزد این ستون به‌جا آورد و چون سبب آن را از وی جویا شدند، این کار خود را به رفتار رسول خدا مستند دانست.<ref>مسند احمد، ج۴، ص۴۸؛ صحیح البخاری، ج۱، ص۱۲۷</ref> <ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B2.pdf&page=174 وفاءالوفا، ج2، ص 174]</ref> | ||
بنابر روایات شیعه، [[امام رضا(ع)]] هنگام رفتن به [[عمره]] نزد [[قبر پیامبر]] آمد و نزدیک ستون مخلقه شش یا هشت رکعت [[نماز]] گزارد.<ref>وسائل الشیعه، ج۵، ص۱۶۱؛ ج۱۴، ص۳۵۹؛ بحار الانوار، ج۸۰، ص۳۱۴.</ref> تبرک جستن به این ستون مستحب شمرده شده است.<ref>الغدیر، ج۵، ص۱۲۴.</ref> | بنابر روایات شیعه، [[امام رضا(ع)]] هنگام رفتن به [[عمره]] نزد [[قبر پیامبر]] آمد و نزدیک ستون مخلقه شش یا هشت رکعت [[نماز]] گزارد.<ref>وسائل الشیعه، ج۵، ص۱۶۱؛ ج۱۴، ص۳۵۹؛ بحار الانوار، ج۸۰، ص۳۱۴.</ref> تبرک جستن به این ستون مستحب شمرده شده است.<ref>الغدیر، ج۵، ص۱۲۴.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۲
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| مکان | مسجدالنبی |
| نام‌های دیگر | ستون عَلَم |
| مشخصات | |
| وضعیت | ستون مُخلّقه نزدیک‌ترین ستون به محراب نماز رسول خدا است که از غرب به پشت محراب اتصال دارد |
ستون مُخَلَّقه، از ستون‌های مسجدالنبی و نزدیک‌ترین ستون به محراب پیامبر(ص) که محل گذاشتن عود برای خوش‌بو کردن مسجدالنبی بوده است. پیامبر پس تغییر قبله در سال دوم هجری تا مدتی روبروی این ستون به نماز می‌ایستاد. ازاین‌رو این ستون را که نشانه مصلی پیامبر بود، ستون عَلَم (نشانه) خوانده‌اند.
منابع از همسر عثمان بن مظعون، عثمان بن عفان و خیرزان به عنوان نخستین کسانی یاد کرده‌اند که مسجدالنبی را خوش‌بو کردند.
در منابع به تبرک جستن از این ستون و استجابت دعا در کنار آن اشاره شده است. سلمه بن اکوع، صحابه پیامبر، دلیل نماز خود در این مکان را پیروی از رفتار پیامبر ذکر می‌کرد. همچنین نقل شده امام رضا (ع)، کنار این ستون ۶ یا ۸ رکعت نماز خواندند.
مکان ستون مخلقه
مُخَلَّقه نزدیک‌ترین ستون به محراب نماز رسول خدا است که از غرب به پشت محراب اتصال دارد[۱] و اکنون کمی جلوتر از محل اصلی آن قرار دارد[۲] و بالای آن در دایره‌ای سبز با خط طلایی عبارت «اسطوانه المخلّقه» نوشته شده است.[۳]
مفهوم‌شناسی
مخلقه از خَلوق یا خَلاق به معنای بوی خوش، گونه‌ای عطر است که بخش عمده آن از زعفران است.[۴] این ستون از آن رو مُخلَّقه (عطرآگین) نام گرفت که برای معطرسازی فضای مسجد، آن را به خلوق می‌آغشتند یا بر آن عود می‌سوزاندند.[۵]
تاریخچه
چند روایت از نخستین کسانی که اقدام به خوش‌بو نمودن مسجد کردند، وجود دارد که به شرح زیر است:
- گویند نخستین کسی که مسجدالنبی را خوش‌بو کرد، همسرِ عثمان بن مظعون از نخستین مسلمانان بود که چون همسرش در مسجد آب دهان افکند، آن را شست و خوش‌بو کرد.[۶]
- به گزارش جابر بن عبدالله انصاری، نخستین کسی که مسجدالنبی را خوش‌بو کرد، عثمان بن عفان بود.[۷]
- در حکومت بنی‌امیه، عمر بن عبدالعزیز (حک: ۹۹ـ۱۰۱ق.) و در دوران عباسیان[۸]، خیزران مادر هارون الرشید به سال ۱۷۰ قمری بدین کار پرداخت.[۹] گویا از این هنگام، معطر ساختن فضای مسجد رواج یافت.
==ستون عَلَم==
پیامبر خدا پس از تغییر قبله در سال دوم هجری، تا چندی روبه‌روی این ستون به نماز می‌ایستاد. سپس در محراب کنونی، که به محراب پیامبر شناخته می‌شود، نماز خواند و آن ستون که از دیگر ستون‌ها به مصلا نزدیک‌تر بود، پشت محراب قرار گرفت. به آن «عَلَم» یعنی نشانه مصلا و قبله پیامبر نیز میگفتند.[۱۰] [۱۱]برخی سیره‌نگاران این ستون را همان ستون توبه می‌دانند؛[۱۲] اما واقدی بر پایه نقلی، آن دو را ستون‌های جداگانه دانسته است.[۱۳]
فضیلت ستون مخلقه
یکی از مکان‌های استجابت دعا، کنار ستون مخلقه است.[۱۴] بر پایه گزارشی، سلمه بن اکوع، صحابی و راوی حدیث پیامبر، می‌کوشید نمازش را نزد این ستون به‌جا آورد و چون سبب آن را از وی جویا شدند، این کار خود را به رفتار رسول خدا مستند دانست.[۱۵] [۱۶]
بنابر روایات شیعه، امام رضا(ع) هنگام رفتن به عمره نزد قبر پیامبر آمد و نزدیک ستون مخلقه شش یا هشت رکعت نماز گزارد.[۱۷] تبرک جستن به این ستون مستحب شمرده شده است.[۱۸]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۵.
- ↑ تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۱.
- ↑ تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۱؛ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۵.
- ↑ لسان العرب، ج۱۰، ص۹۱، «خلق».
- ↑ تاریخ و آثار اسلامی، ص۱۹۱.
- ↑ الدره الثمینه، ص۱۰۰.
- ↑ الدره الثمینه، ص۱۰۰؛ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۶.
- ↑ موسوعه مکه المکرمه، ج۲، ص۴۳۶؛ وفاء الوفاء، ج۱، ص۲۸۱.
- ↑ وفاءالوفا، ج1، ص350
- ↑ المسجد النبوی، ص۵۰.
- ↑ وفاءالوفا، ج2، ص 174
- ↑ سبل الهدی، ج۵، ص۸؛ السیره الحلبیه، ج۲، ص۶۶۴.
- ↑ المغازی، ج۲، ص۵۰۷.
- ↑ سبل الهدی، ج۳، ص۳۲۲.
- ↑ مسند احمد، ج۴، ص۴۸؛ صحیح البخاری، ج۱، ص۱۲۷
- ↑ وفاءالوفا، ج2، ص 174
- ↑ وسائل الشیعه، ج۵، ص۱۶۱؛ ج۱۴، ص۳۵۹؛ بحار الانوار، ج۸۰، ص۳۱۴.
- ↑ الغدیر، ج۵، ص۱۲۴.
منابع
- بحار الانوار، المجلسی (م.۱۱۱۱ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق؛
- تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، اصغر قائدان، مشعر، ۱۳۷۲ش؛
- تاریخ المدینه المنوره، ابن شبّه (م.۲۶۲ق.)، قم، دار الفکر، ۱۳۶۸ش؛
- الدره الثمینه فی اخبار المدینه، محمد محمود النجار (م.۶۴۳ق.)، به کوشش شکری، دار الارقم؛
- سبل الهدی و الرشاد، محمد بن یوسف الصالحی (م.۹۴۲ق.)، به کوشش عادل احمد و علی محمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق؛
- السیره الحلبیه، الحلبی (م.۱۰۴۴ق.)، بیروت، دار المعرفه، ۱۴۰۰ق؛
- صحیح البخاری، البخاری (م.۲۵۶ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۱ق؛
- الغدیر، الامینی (م.۱۳۹۲ق.)، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۳۹۷ق؛
- لسان العرب، ابن منظور (م.۷۱۱ق.)، قم، ادب الحوزه، ۱۴۰۵ق؛
- مدینه‌شناسی، سید محمد باقر نجفی، ۱۳۶۴ش؛
- المسجد النبوی عبر التاریخ، محمد السید الوکیل، دار المجتمع، ۱۴۰۹ق؛
- مسند احمد، احمد حنبل (م.۲۴۱ق.)، بیروت، دار صادر؛
- المغازی، الواقدی (م.۲۰۷ق.)، به کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۹ق؛
- موسوعه مکه المکرمه و المدینه المنوره، احمد زکی یمانی، مکه، مؤسسه الفرقان، ۱۴۲۹ق؛
- وسائل الشیعه، الحر العاملی (م.۱۱۰۴ق.)، قم، آل البیت:، ۱۴۱۴ق؛ وفاء الوفاء: السمهودی (م.۹۱۱ق.)، مکه، مؤسسه الفرقان، ۱۴۲۲ق.