خانه ام هانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۶

خانه ام هانی، خانه‌ای بود که حضرت محمد(ص) از آنجا به معراج رفت. این خانه در کنار بازار حَزْوَره (حناطین) در منطقه اَجیاد، نزدیک به باب الوداع و کوه صفا بوده است. ام‌ هانی دختر ابو طالب و خواهر امام علی(ع) است.

در جریان فتح مکه، پیامبر(ص) ابتدا به خانه ام هانی وارد شد، در آنجا هشت رکعت نماز خواند و در همان جریان ام هانی اسلام آورد.

خانه ام‌ هانی در توسعه مسجد الحرام در عهد مهدی عباسی(167ق) داخل مسجد واقع شد و حدود ۱۲۰ متر با کعبه حدود فاصله داشت. یکی از درهای مسجد الحرام که در مقابل این خانه بوده به نام باب ام هانی شناخته می‌شود.

معرفی

خانه ام هانی، در کنار بازار حَزْوَره (حناطین) در منطقه اَجیاد، نزدیک به باب الوداع و کوه صفا بود.^[۱] مسافت میان رکن یمانی کعبه تا مناره باب الوداع، حدود 120 متر است و فاصله کعبه تا خانه ام هانی نیز همین حدود است.^[۲]

ام‌ هانی دختر ابو طالب و خواهر امام علی(ع) است.^[۳] نام اصلی او مورد اختلاف قرار گرفته است؛ بعضی او را هند و برخی فاخته و گروهی فاطمه نامیده‌اند.^[۴] گفته شده در جریان فتح مکه، پیامبر(ص) ابتدا به خانه ام هانی وارد شد. او در آنجا هشت رکعت نماز خواند و در همان جریان ام هانی اسلام آورد.^[۵] بعدها عبدالله بن مسعود، صحابی پیامبر، هم که به مکه می‌آمد به خانه او می‌رفت.^[۶] همچنین برخی محل معراج پیامبر را این خانه دانسته‌اند.^[۷] اطلاعات بیشتر: ام هانی

به نوشته ازرقی در اخبار مکه، قُصَیّ بن کِلاب، جد چهارم پیامبر(ص)، در محل این خانه چاه آبی را حفر نمود.^[۸]

باب ام هانی

نوشتار اصلی: باب ام هانی

گفته شده بنی‌هاشم صاحب خانه ام‌ هانی بودند که در توسعه مسجد الحرام در عهد مهدی عباسی(167ق) داخل مسجد واقع شد.^[۹] یکی از درهای مسجد الحرام که در مقابل این خانه بوده به نام باب ام هانی شناخته می‌شده است.^[۱۰] به گفته فاسی، تاریخ‌نگار قرن نهم هجری، این باب به علت نزدیکی به خانه فرمانده نیروهای نظامی مکه که ملاعبه نام داشت، با نام باب الملاعبه نیز خوانده می‌شد.^[۱۱]

پانویس

↑ . الزهور المقتطفه،ص 33؛ التاریخ القویم، ج2، ص 24.
↑ . التاریخ القویم، ج4، ص 444.
↑ . الاستیعاب، ج4، ص 1963؛ الاصابه، ج8، ص 485.
↑ . اسد الغابه، ج6، ص 404؛ الاصابه، ج8، ص 485؛ الاستیعاب، ج4، ص 1963.
↑ . التاریخ القویم،ج1، ص 323.
↑ . اخبار مکه، الفاکهی، ج، ص 273.
↑ . جامع اللطیف، ص 162؛ التاریخ القویم، ج1، ص 339.
↑ .اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص 215.
↑ . اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص 234.
↑ . مراة الحریمن، ج1، ص232.
↑ شفاء الغرام، ج۱، ص۳۹۳.

منابع

الاستيعاب في معرفة الاصحاب: يوسف بن عبدالله بن عبدالبر (368-463ق.)، تحقيق علي محمد بجاوي، بيروت، دار الجيل، 1412ق.
الاصابة في تمييز الصحابه: ابن حجر العسقلاني (773-852ق.)، تحقيق علي محمد معوض و عادل احمد عبدالموجود، بيروت، دار الکتب العلميه، 1415ق.
اسد الغابة في معرفة الصحابه: علي بن محمد بن الاثير (555-630ق.)، بيروت، دار الفکر، 1409ق.
التاريخ القويم لمکه و بیت الله الکریم: محمد طاهر الكردي، تحقیق ابن دهيش، بيروت، دار خضر، 1420ق.
تحصيل المرام في اخبار البيت الحرام و المشاعر العظام و مکه و الحرم و ولاتها الفخام‌: محمد بن احمد الصباغ (م.1321ق.)، تحقیق عبدالملک بن عبدالله بن ‌دهيش، مکه، مکتبة الاسدي، 1424ق.
الزهور المقتطفه من تاريخ مکة المشرفه: محمد بن احمد التقي الفاسي (م.832ق.)، تحقيق محمد حسين الذهبي، مکه، مکتبه نزار مصطفي الباز، 1418ق.
اخبار مکة في قديم الدهر و حديثه: محمد بن اسحق الفاکهي (م.275ق.)، تحقيق عبدالملک بن عبدالله بن ‌دهيش، مکه، مکتبة الاسدي، 1424ق.
اخبار مکه و ما جاء فيها من الآثار: محمد بن عبدالله الازرقي (م.248ق.)، تحقيق رشدي الصالح ملحس، بيروت، دار الاندلس، 1416ق.
مرآة الحرمين: ابراهيم رفعت باشا (م.1353ق.)، قاهره، مکتبه الثقافه الدينيه، بي‌تا.
الجامع اللطيف في فضل مکة و اهلها و بناء البيت الشريف: محمد ابن ظهيره (م.986ق.)، تحقیق علي عمر، قاهره، مکتبة الثقافة الدينيه، 1423ق.
شفاء الغرام باخبار البلد الحرام: محمد بن احمد التقي الفاسي (م.832ق.)، تحقيق گروهي از علما، بيروت، دار الکتب العلميه، 1421ق.

[1] . الزهور المقتطفه،ص 33؛ التاریخ القویم، ج2، ص 24.

[2] . التاریخ القویم، ج4، ص 444.

[3] . الاستیعاب، ج4، ص 1963؛ الاصابه، ج8، ص 485.

[4] . اسد الغابه، ج6، ص 404؛ الاصابه، ج8، ص 485؛ الاستیعاب، ج4، ص 1963.

[5] . التاریخ القویم،ج1، ص 323.

[6] . اخبار مکه، الفاکهی، ج، ص 273.

[7] . جامع اللطیف، ص 162؛ التاریخ القویم، ج1، ص 339.

[8] .اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص 215.

[9] . اخبار مکه، الازرقی، ج2، ص 234.

[10] . مراة الحریمن، ج1، ص232.

[11] شفاء الغرام، ج۱، ص۳۹۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

@@ خط ۲۲: / خط ۲۲: @@
 == منابع ==
 {{منابع}}
+* الاستيعاب في معرفة الاصحاب: يوسف بن عبدالله بن عبدالبر (368-463ق.)، تحقيق علي محمد بجاوي، بيروت، دار الجيل، 1412ق.
+* الاصابة في تمييز الصحابه: ابن حجر العسقلاني (773-852ق.)، تحقيق علي محمد معوض و عادل احمد عبدالموجود، بيروت، دار الکتب العلميه، 1415ق.
+* اسد الغابة في معرفة الصحابه: علي بن محمد بن الاثير (555-630ق.)، بيروت، دار الفکر، 1409ق.
+* التاريخ القويم لمکه و بیت الله الکریم: محمد طاهر الكردي، تحقیق ابن دهيش، بيروت، دار خضر، 1420ق.
+* تحصيل المرام في اخبار البيت الحرام و المشاعر العظام و مکه و الحرم و ولاتها الفخام‌: محمد بن احمد الصباغ (م.1321ق.)، تحقیق عبدالملک بن عبدالله بن ‌دهيش، مکه، مکتبة الاسدي، 1424ق.
+* الزهور المقتطفه من تاريخ مکة المشرفه: محمد بن احمد التقي الفاسي (م.832ق.)، تحقيق محمد حسين الذهبي، مکه، مکتبه نزار مصطفي الباز، 1418ق.
+* اخبار مکة في قديم الدهر و حديثه: محمد بن اسحق الفاکهي (م.275ق.)، تحقيق عبدالملک بن عبدالله بن ‌دهيش، مکه، مکتبة الاسدي، 1424ق.
+* اخبار مکه و ما جاء فيها من الآثار: محمد بن عبدالله الازرقي (م.248ق.)، تحقيق رشدي الصالح ملحس، بيروت، دار الاندلس، 1416ق.
+* مرآة الحرمين: ابراهيم رفعت باشا (م.1353ق.)، قاهره، مکتبه الثقافه الدينيه، بي‌تا.
+* الجامع اللطيف في فضل مکة و اهلها و بناء البيت الشريف: محمد ابن ظهيره (م.986ق.)، تحقیق علي عمر، قاهره، مکتبة الثقافة الدينيه، 1423ق.
+* شفاء الغرام باخبار البلد الحرام: محمد بن احمد التقي الفاسي (م.832ق.)، تحقيق گروهي از علما، بيروت، دار الکتب العلميه، 1421ق.
+{{پایان}}