مصارف قربانی: تفاوت میان نسخه‌ها

اکثر فقهای امامیه مومن بودن را جزو شرایط دریافت کننده بخش صدقه و هدیه قربانی دانسته اند. <ref>مسالك الأفهام، ج‌2، ص303‌؛ مناسك حج، صص105-106؛ أنوار الفقاهة - كتاب الحج، ص172؛ قلائد الدرر، ص72؛ و نیز: سفينة النجاة، ج‌2، ص173‌.</ref> برخی نیز تنها در دریافت کننده بخش صدقه این شرط را لازم دانسته اند.<ref>جامع المقاصد، ج3، ص243؛ مدارك الأحكام، ج‌8، ص45‌؛ مهذّب الأحكام، ج‌14، صص278-279.</ref>

برخی فقهای امامیه فقیر بودن را جزو شرایط دریافت کننده بخش هدیه و صدقه از قربانی دانسته اند. <ref>بيست و پنج رساله فارسى، ص456؛ أنوار الفقاهة - كتاب الحج، ص172.</ref> اما قریب به اتفاق فقهای امامیه، فقیر بودن را تنها جزو شرایط دریافت کننده صدقه دانسته اند؛<ref>جامع المقاصد، ج3، ص243؛ مسالك الأفهام، ج‌2، ص 303‌؛ جواهر الكلام، ج19، ص 160‌؛ قلائد الدرر في مناسك من حج و اعتمر، ص72؛ و سفينة النجاة، ج‌2، ص173‌؛ مهذّب الأحكام، ج‌14، صص278-279؛ دليل الناسك، صص 386-387؛ التهذيب في مناسك العمرة و الحج، ج‌3، ص 226‌؛ منتخب مناسك حج، ص260؛ مناسك زائر، ص228، مسأله555.</ref>به جز محقق داماد که در هیچ کدام از دریافت کننده هدیه و صدقه، فقر را شرط ندانسته است. ایشان که صدقه دادن به غنی را نیز جایز می شمارد؛ وجه امتیاز بین هدیه و صدقه را در شرط بودن قصد قربت در صدقه و عدم شرطیت آن در هدیه می داند.<ref>- رک: كتاب الحج، ج‌3، ص 221.</ref>  

در بین فقهای  شیعه، آیة الله شبیری زنجانی، شرط اهل حرم بودن فقیر را در مصرف کننده صدقه قرار داده است.<ref>مناسك زائر، ص228، مسأله555.</ref>

در سهم فقیر از قربانی، حنابله و شافعیه قائل به شرطیت اهل حرم بودن فقراء، و حنفیه و مالکیه قائل به عدم شرطیت آن هستند.<ref>- الفقه على المذاهب الخمسة، ج1، صص267-268؛ عیون المسائل، مسأله 557، ص273؛ الذبائح فی مناسک الحج مصادرها و مصارفها، سال یازدهم، شماره 2، ص218-219؛ المغنی، ج3، ص385؛ اللباب في شرح الكتاب، ج1، ص224.</ref>