کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== بازسازی مسجد النبی (عثمان بن عفان) == | == بازسازی مسجد النبی (عثمان بن عفان) == | ||
{{اصلی|بازسازی مسجد النبی (عثمان بن عفان)}} | {{اصلی|بازسازی مسجد النبی (عثمان بن عفان)}} | ||
عثمان در دوران خلافت خود دست به بازسازی مسجد النبی زد.<ref>المسجدالنبوی عبر التاریخ، محمد سید الوکیل، دار المجتمع للنشر و التوزیع، جده، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۹۵.</ref> | عثمان در دوران خلافت خود دست به بازسازی مسجد النبی زد.<ref>المسجدالنبوی عبر التاریخ، محمد سید الوکیل، دار المجتمع للنشر و التوزیع، جده، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۹۵.</ref>گفته شده دلیل اقدام عثمان به بازسازی مسجد النبی این بوده که مردم از کوچک بودن فضا و خرابی [[ستون‌های مسجدالنبی|ستون‌های مسجد]] شکایت داشتند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، انصاری، ناجی محمد، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، مشعر - تهران، ۱۳۷۸ش، ص۱۰۳.</ref> کاربرد سنگ به جای خشت در مصالح و ستون سنگی به جای ستون چوبی از جمله تغییرات در این بازسازی بود.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، انصاری، ناجی محمد، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، مشعر - تهران، ۱۳۷۸ش، ص۱۰۵ و ص۱۰۶.</ref> | ||
عثمان وسعت مسجد را نسبت به زمان خليفه دوم زيادتر كرد، به‌طورى‌كه به 4071 متر مربع رسيد. اين افزايش نيز در پى درخواست مردم بود كه مجبور بودند براى نماز جمعه خارج از مسجد بنشينند. بنا بر آنچه نقل شده، عثمان وضعيت عمومى مسجد را تغيير داد، 496 متر به مسجد افزود، در بناى جديد از سنگهاى حجّارى شده و منقّش استفاده كرد. خليفه سوم براى نخستين‌بار مسجد را از سادگى نخستين آن به در آورد و آن را با سنگهاى حجّارى شده و منقّش زينت داد.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، جعفریان، رسول، تهران،مشعر، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۴.</ref> | عثمان وسعت مسجد را نسبت به زمان خليفه دوم زيادتر كرد، به‌طورى‌كه به 4071 متر مربع رسيد. اين افزايش نيز در پى درخواست مردم بود كه مجبور بودند براى نماز جمعه خارج از مسجد بنشينند. بنا بر آنچه نقل شده، عثمان وضعيت عمومى مسجد را تغيير داد، 496 متر به مسجد افزود، در بناى جديد از سنگهاى حجّارى شده و منقّش استفاده كرد. خليفه سوم براى نخستين‌بار مسجد را از سادگى نخستين آن به در آورد و آن را با سنگهاى حجّارى شده و منقّش زينت داد.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، جعفریان، رسول، تهران،مشعر، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۴.</ref> | ||