کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:


=== زیارتگاه‌های مبتنی بر اساس خواب و رؤیا ===
=== زیارتگاه‌های مبتنی بر اساس خواب و رؤیا ===
گونه‌ای از زیارتگاههای رایج در سده‌های میانی ز یارتگاه‌هایی بوده که بر مبنای رؤیت شخصیتهای مقدس دینی در خواب و رؤیا به وجود می‌آمده است. در پژوهشی در این زمینه با استناد به منابع و مدارک تار یخی بیش از چهل زیارتگاه مبتنی بر خوابً در فاصله سده‌های چهارم تا ششم و رؤیا در مصر و شام شمارش شده است که عمدتاً به وجود آمدهاند. بیشتر این دست زیارتگاه‌ها در درجه اول به امام علی و در درجه بعدی به رسول خدا، حضرت زهرا و سایر شخصیتهای مقدس منسوب بوده‌اند.<ref>الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۴۴، ص۴۶ و ص۴۷.</ref>
از جمله زیارتگاه‌های در کتاب هروی، گونه‌ای از زیارتگاه‌های رایج در سده‌های میانی زیارتگاه‌هایی بوده که بر مبنای رؤیت شخصیت‌های مقدس دینی در خواب و رؤیا به وجود می‌آمده است. در پژوهشی در این زمینه با استناد به منابع و مدارک تاریخی بیش از چهل زیارتگاه مبتنی بر خواب در فاصله سده‌های چهارم تا ششم و رؤیا در مصر و شام شمارش شده است که عمدتاً به وجود آمده‌اند. بیشتر این دست زیارتگاه‌ها در درجه اول به امام علی(ع) و در درجه بعدی به [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]]، [[حضرت زهرا(س)]] و سایر شخصیت‌های مقدس منسوب بوده‌اند.<ref>الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۴۴، ص۴۶ و ص۴۷.</ref>


=== قدمگاه‌ها و پنجه‌گاه‌ها ===
=== قدمگاه‌ها و پنجه‌گاه‌ها ===
گونه دیگری از زیارتگاه‌های نسبتاً رایج مکانهای حاو ی جای پا یا جای دست منسوب به شخصیت‌های مقدس بوده که اصطلاحاً قدمگاه و پنجهگاه نامیده می‌شود.<ref>الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۱۳، ص۱۷، ص۳۸ و ص۴۱.</ref>
گونه دیگری از زیارتگاه‌های نسبتاً رایج در کتاب الاشارات هروی، مکان‌های حاوی جای پا یا جای دست منسوب به شخصیت‌های مقدس بوده که اصطلاحاً قدمگاه و پنجه‌گاه نامیده می‌شود.<ref>الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۱۳، ص۱۷، ص۳۸ و ص۴۱.</ref>


=== آثار و اشیای منسوب به شخصیت‌های مقدس ===
=== آثار و اشیای منسوب به شخصیت‌های مقدس ===
گونه دیگری از ز یارتگاههای رایج در جهان اسام مکانهای حاو ی آثار و اشیای منسوب به شخصیتهای مقدس بوده است. شایعترین نوع این اشیا سنگهایی بوده که با شخصیتهای دینی همچون رسول خدا، امام علی و پیامبران الهی: ارتباط داشته است. نمونه مشهوری از چنین دست زیارتگاه‌ها که در شماری از منابع قرون میانی بازتاب داشته، «مشهد النارنج» در دمشق است که با استناد به توصیف ابن جبیر، از مزارات مهم شیعیان بوده و در باور آنان امام علی این سنگ را با ضربه شمشیر دو نیم کرده بود.<ref>رحلة ابن جبیر، ص۲۱۶ و ص۲۱۷.</ref>.<ref>الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۱۵، ص۳۵ و ص۷۱.</ref>
گونه دیگری از زیارتگاه‌های رایج در جهان اسلام مکان‌های حاوی آثار و اشیای منسوب به شخصیت‌های مقدس بوده است. شایع‌ترین نوع این اشیا سنگ‌هایی بوده که با شخصیت‌های دینی همچون رسول خدا، امام علی و پیامبران الهی ارتباط داشته است. نمونه مشهوری از چنین دست زیارتگاه‌ها که در شماری از منابع قرون میانی بازتاب داشته، [[مشهد النارنج در دمشق]] است که با استناد به توصیف ابن جبیر، از مزارات مهم شیعیان بوده و در باور آنان امام علی این سنگ را با ضربه شمشیر دو نیم کرده بود.<ref>رحلة ابن جبیر، ص۲۱۶ و ص۲۱۷؛ الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۱۵، ص۳۵ و ص۷۱.</ref>


=== چاه‌ها و چشمه‌های مقدس ===
=== چاه‌ها و چشمه‌های مقدس ===
گونه دیگری از مزارات رایج در سرزمینهای اسامی، چاه‌ها و چشمه‌های مقدس بوده است.<ref>الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۲۴، ص۲۷، ص۸۹، ص۹۷.</ref>
از جمله مکان‌های مقدس که در کتاب هروی مورد بررسی قرار گرفته، گونه دیگری از مزارات رایج در سرزمین‌های اسلامی یعنی چاه‌ها و چشمه‌های مقدس بوده است.<ref>الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۲۴، ص۲۷، ص۸۹، ص۹۷.</ref>


=== مکان‌ها و زیارتگاه‌هایی با خواص ویژه ===
=== مکان‌ها و زیارتگاه‌هایی با خواص ویژه ===
در کتاب اشارات هرو ی گاه از مکانها و ز یارتگاه‌هایی یاد شده است که گویا به دلیل دارا بودن خاصیت شفای بیماران یا برخورداری از پدیده‌های خارقالعاده محلَ جد «َ رن فَ توجه و زیارت مردم بودهاند. نمونهای از این دست اما کن چاه آبی در روستای» ک از توابع حلب بوده است که هر کس مبتا به زالو در گلوی خود میشده، از آب آن می‌نوشیده و هفت بار به دور آن طواف می‌کرده و با این کار زالو از گلویش خارج می‌شده است.<ref>الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۶ و ص۱۴.</ref>
در کتاب اشارات هروی گاه از مکان‌ها و زیارتگاه‌هایی یاد شده است که گویا به دلیل دارا بودن خاصیت شفای بیماران یا برخورداری از پدیده‌های خارق‌العاده محل توجه و زیارت مردم بوده‌اند. نمونه‌ای از این دست چاه آبی در روستای کَفَرنَجد از توابع حلب بوده است که هر کس مبتلا به زالو در گلوی خود می‌شده، از آب آن می‌نوشیده و هفت بار به دور آن طواف می‌کرده و با این کار زالو از گلویش خارج می‌شده است.<ref>الاشارات الی معرفة الزیارات، ص۶ و ص۱۴.</ref>


== چاپ ==
== چاپ ==