کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
سکینه بنت الحسین
'''سکینه بنت الحسین''' از دختران [[امام حسین(ع)]] است که در حادثه کربلا حضور داشته است.


== معرفی و جایگاه ==
== معرفی و جایگاه ==
سکینه بنت الحسین در سال۴۷ یا ۵۱ هجری قمری،<ref>مقرم، ۱۴۱۹ق، ص۱۴۱.</ref> از بانویی به نام رباب بنت امرؤالقیس  <ref>ابوالفرج اصفهانی، بیتا، ص۹۴.</ref>؛ <ref>ابن عماد حنبلی، بیتا، ج۲، ص۸۲.</ref>متولد شد. نام او را آمنه، آمینه و امیمنه ذکر کرده‌اند.<ref>ابن عباد حنبلی، بیتا، ج۲، ص۸۲.</ref> گفتهاند ایشان آنقدر سکون و آرامش و وقار داشت که مادرش او را سکینه لقب داده بود.<ref>ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۰.</ref>
سکینه بنت الحسین، دختر [[امام حسین(ع)]] و [[رباب بنت امرؤ القیس|رَباب بِنت اِمرؤ القیس]]<ref>ابوالفرج اصفهانی، بیتا، ص۹۴؛ ابن عماد حنبلی، بیتا، ج۲، ص۸۲.</ref> در سال ۴۷ یا ۵۱ هجری قمری، متولد شد.<ref>مقرم، ۱۴۱۹ق، ص۱۴۱.</ref> نام او را آمنه، آمینه و امیمنه ذکر کرده‌اند.<ref>ابن عباد حنبلی، بیتا، ج۲، ص۸۲.</ref> گفته‌اند وی زنی با آرامش و وقار بود و از همین جهت مادرش او را سکینه لقب داد.<ref>ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۰.</ref> با توجه به گزارش ابن شهرآشوب در کتاب مناقب، سکینه در کربلا حضور داشت و پس از واقعه کربلا جزو اسرا بود.<ref>ابن شهر آشوب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۲۵۷.</ref> در کتاب ریاحین الشریعه عمر سکینه را هشتاد سال ذکر کرده‌اند.<ref>محلاتی، بیتا، ج۳، ص۲۵۷.</ref> و در وفیات الأعیان وفات ایشان را در روز پنجشنبه پنجم ربیع‌الاول سال ۱۱۷ هجری در مدینه دانسته‌اند.<ref>ابن خلکان، بیتا، ج۲، ص۳۹۶.</ref>


با توجه به گزارش ابن شهرآشوب در کتاب مناقب و دیگر گزارشها حضرت سکینه در کربال حضور داشتند و پس از واقعه کربال جزو اسرا بودند.<ref>ابن شهر آشوب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۲۵۷.</ref>
سکینه یکی از راویان حدیث به شمار می‌رود که ابن حبان نامش را در کتاب الثقات آورده است؛ با این توضیح که سکینه بنت الحسین، از اهل‌بیت خویش روایت کرده و کوفیان از طریق او اخبار واصله را نقل کرده‌اند.<ref>ابن حبان، ۱۳۹۳ق، ج۴، ص۳۵۲ .</ref> در منابع دیگر به نقل حدیث از پدرش اشاره شده است.<ref>ذهبی، ۱۴۲۷ق، ج۴، ص۳۴۸؛ ابن عسا کر، بیتا، ج۶۹، ص۲۰۴.</ref> گفته شده سکینه از نوادر عصر خود در شعر بود؛ به گونه‌ای که اهل شعر پس از سرودن شعر خود نزد ایشان می‌رفتند تا ایراد شعریشان را بفهمند.<ref>(ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۳)</ref> درباره شخصیت وی نقل شده که از زیرک‌ترین و بااخلاق‌ترین زنان زمان خود بود؛ چنان‌که او را سیده نساء عصر خود می‌دانستند.<ref>ابن خلکان، بیتا، ج۲، ص۳۹۴؛ الصفدی، ۱۴۲۰ق، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref> همچنین او در زیبایی و حسن خلق نیز مشهور بود.<ref>ابن عماد حنبلی، بیتا، ج۲، ص۸۲.</ref>  
 
درباره صفات و شخصیت ایشان نقل شده است که از زیرکترین، باهوشترین و بااخلاقترین زنان زمان خود بود؛ چنان‌که ایشان را سیده نساء عصر خود می‌دانستند.<ref>ابن خلکان، بیتا، ج۲، ص۳۹۴؛ الصفدی، ۱۴۲۰ق، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref>
 
اصفهانی در الأغانی ذکر کرده است که سکینه از نوادر عصر خود در شعر بود؛ به گونهای که اهل شعر پس از سرودن شعر خود نزد ایشان می‌رفتند تا ایراد شعریشان را <ref>(ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۳)</ref>ایشان در زیبایی و حسن خلق نیز بفهمند. مشهور بود.<ref>ابن عماد حنبلی، بیتا، ج۲، ص۸۲.</ref>
 
سکینه یکی از راویان حدیث به شمار می‌رود که ابن حبان نامشان را در کتاب الثقات آورده است؛ با این توضیح که سکینه بنت الحسین، از اهل بیت خویش روایت کرده و کوفیان از طریق او اخبار واصله را نقل کردهاند.<ref>ابن حبان، ۱۳۹۳ق، ج۴، ص۳۵۲ .</ref> در منابع دیگر به نقل حدیث از پدرش اشاره شده است.<ref>ذهبی، ۱۴۲۷ق، ج۴، ص۳۴۸؛ ابن عسا کر، بیتا، ج۶۹، ص۲۰۴.</ref>
 
در کتاب ریاحین الشریعه عمر مبارک ایشان را هشتاد سال ذکر کردهاند.<ref>محال تی، بیتا، ج۳، ص۲۵۷.</ref> و در وفیات األعیان وفات ایشان را در روز پنجشنبه پنجم ربیعاالول سال ۱۱۷ هجری در مدینه دانستهاند.<ref>ابن خلکان، بیتا، ج۲، ص۳۹۶.</ref>


== ازدواج ==
== ازدواج ==
مورخان درباره ازدواج حضرت سکینه اختالف نظر دارند؛ بعضی معتقدند امام حسین سکینه را به ازدواج پسرعموی خود، عبداهلل بن حسن، درآورد.<ref>بالذری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۹۵؛ ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۶.</ref> اما شیخ مفید، عبدالله بن حسن را در زمان واقعه کربال کودکی که به سن بلوغ و ازدواج نرسیده توصیف می‌کند.<ref>مفید، بیتا، ص۴۶۵.</ref> برخی منابع همسر سکینه را ابوبکر بن حسن بن علی معرفی کردهاند؛ البته بر اساس منابع ابوبکر کنیه عبداهلل بن حسن بوده است.<ref>ابن حزم، ۱۹۸۳م، ص۱۰۵.</ref> برخی مورخان معتقدند پیش از آنکه ازدواج آنان به زفاف بینجامد عبداهلل در واقعه کربال به شهادت رسید.<ref>ابن عساکر، بیتا، ج۶۹، ص۲۰۵.</ref> در ریاحین الشریعه عبداهلل بن مسلم بن عقیل همسر و ی معرفی شده است.<ref>محالتی، بیتا، ج۴، ص۲۵۵.</ref>
مورخان درباره ازدواج حضرت سکینه اختلاف نظر دارند؛ بعضی معتقدند امام حسین سکینه را به ازدواج پسرعموی خود، عبدالله بن حسن، درآورد.<ref>بالذری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۹۵؛ ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۶.</ref> اما شیخ مفید، عبدالله بن حسن را در زمان واقعه کربلا کودکی که به سن بلوغ و ازدواج نرسیده توصیف می‌کند.<ref>مفید، بیتا، ص۴۶۵.</ref> برخی منابع همسر سکینه را ابوبکر بن حسن بن علی معرفی کرده‌اند؛ البته بر اساس منابع ابوبکر کنیه عبدالله بن حسن بوده است.<ref>ابن حزم، ۱۹۸۳م، ص۱۰۵.</ref> برخی مورخان معتقدند پیش از آنکه ازدواج آنان به زفاف بینجامد عبدالله در واقعه کربلا به شهادت رسید.<ref>ابن عساکر، بیتا، ج۶۹، ص۲۰۵.</ref> در ریاحین الشریعه عبدالله بن مسلم بن عقیل همسر وی معرفی شده است.<ref>محالتی، بیتا، ج۴، ص۲۵۵.</ref>
 
برخی مورخان مانند ابوالفرج اصفهانی در کتاب األغانی و ابن عماد حنبلی به تعدد همسران سکینه بنت الحسین تصریح می‌کنند. اولین همسر وی پسرعمویش عبداهلل بن حسن بن علی بود و پس از آن به ترتیب به همسری مصعب بن زبیر، عبداهلل بن عثمان حزامی، ز ید بن عمرو بن عثمان، اصبغ بن عبدالعزیز بن مروان و ابراهیم بن <ref>ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۳۶۶؛ ابنعماد حنبلی، ّحمن بن عوف درآمد. عبدالر بیتا، ج۲، ص۸۲.</ref>اما مورخان معاصر ازدواجهای مکرر حضرت سکینه را رد می‌کنند.
 
سیدمحمد علی الحلو در کتابی به نام عقیله قریش آمنه بنت الحسین به تفکیک نقل چهار نفر از مورخان - ابوالفرج اصفهانی، ابن خلکان، ابن سعد و سبط بن جوزی- درباره تعدد همسران حضرت سکینه آورده و به نقد و بررسی آن پرداخته و اعالم کرده است که افراد نامبرده اغلب زبیریاند. این نقل را زبیر بن بکار به نقل از عمویش، مصعب، آورده که وثاقت هر دو مخدوش است. عالوه بر اینکه آل زبیر با آل علی و اهل بیت: دشمنی دارند. پس این روایت از اعتبار ساقط است و می‌توان گفت جعل این روایات برای کاستن از شخصیتهای تأثیرگذار است.<ref>حلو، ۱۴۲۳ق، ص۹۵–۹۸.</ref>


گزارشهایی درباره تعدد ازدواجهای ایشان در کتب تار یخی آمده که به تهمت تار یخی شبیه‌تر است تا واقعیت. طبق نظر مشهور ایشان در سال ۱۱۷ هجری در زمان امامت امام صادق وفات کردند.
برخی مورخان مانند ابوالفرج اصفهانی در کتاب الأغانی و ابن عماد حنبلی به تعدد همسران سکینه بنت الحسین تصریح می‌کنند. اولین همسر وی پسرعمویش عبدالله بن حسن بن علی بود و پس از آن به ترتیب به همسری مصعب بن زبیر، عبدالله بن عثمان حزامی، زید بن عمرو بن عثمان، اصبغ بن عبدالعزیز بن مروان و ابراهیم بن عبدالرحمن بن عوف  درآمد.<ref>ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۳۶۶؛ ابنعماد حنبلی، ّحمن بن عوف درآمد. عبدالر بیتا، ج۲، ص۸۲.</ref> اما مورخان معاصر ازدواج های مکرر حضرت سکینه را رد می‌کنند.


== وفات و تشییع ==
سیدمحمد علی الحلو در کتابی به نام عقیله قریش آمنه بنت الحسین به تفکیک نقل چهار نفر از مورخان - ابوالفرج اصفهانی، ابن خلکان، ابن سعد و سبط بن جوزی- درباره تعدد همسران حضرت سکینه آورده و به نقد و بررسی آن پرداخته و اعلام کرده است که افراد نامبرده اغلب زبیریاند. این نقل را زبیر بن بکار به نقل از عمویش، مصعب، آورده که وثاقت هر دو مخدوش است. علاوه بر اینکه آل زبیر با آل علی و اهل بیت دشمنی دارند. پس این روایت از اعتبار ساقط است و می‌توان گفت جعل این روایات برای کاستن از شخصیت‌های تأثیرگذار است.<ref>حلو، ۱۴۲۳ق، ص۹۵–۹۸.</ref> بنابراین گزارش‌های درباره تعدد ازدواج‌های ایشان در کتب تاریخی آمده که به تهمت تاریخی شبیه‌تر است تا واقعیت.
با توجه به بررسی‌ها در کتب متعدد، نگارنده در خصوص تشییع و تدفین حضرت سکینه روایات چندانی پیدا نکرده است؛ اما در کتاب األغانی درباره وفات و نماز بر حضرت سکینه آمده است: بعد از پیامبر برای تنها کسی که نماز بهجماعت خوانده نشد سکینه بود.<ref>ابوالفرج اصفهانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۸۰.</ref>


== محل دفن ==
== محل دفن ==