سکینه دختر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

Salar (بحث | مشارکت‌ها)
Salar (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۰: خط ۱۰:


== فضل و هنر ==
== فضل و هنر ==
سکینه روایاتی از اهل بیت(ع)<ref>الثقات، ج۴، ص۳۵۲ .</ref> از جمله از پدرش<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۴۸؛ تاريخ مدينة دمشق، ج۶۹، ص۲۰۴.</ref> نقل کرده است. گفته شده سکینه از نوادر عصر خود در شعر بود؛ به گونه‌ای که اهل شعر پس از سرودن شعر خود نزد او می‌رفتند تا عیب شعرشان را بفهمند.<ref>الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۳.</ref> درباره شخصیت وی نقل شده که از زیرک‌ترین و بااخلاق‌ترین زنان زمان خود بود؛ چنان‌که او را سیده نساء عصر خود می‌دانستند.<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۴؛ الوافى بالوفيات، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref> همچنین او در زیبایی و حسن خلق نیز مشهور بود.<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref>
سکینه روایاتی از اهل بیت(ع)<ref>الثقات، ج۴، ص۳۵۲ .</ref> از جمله از امام حسین(ع)<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۴۸؛ تاريخ مدينة دمشق، ج۶۹، ص۲۰۴.</ref> نقل کرده است. گفته شده سکینه از نوادر عصر خود در شعر بود؛ به گونه‌ای که اهل شعر پس از سرودن شعر خود نزد او می‌رفتند تا عیب شعرشان را بفهمند.<ref>الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۳.</ref> وی از گزارشگران واقعه کربلا بوده و گزارش‌هایش در قالب شعر؛ به خصوص اشعار او در رثای پدرش امام حسین(ع) در منابع آمده است.<ref>نگاه کنید به: المجدی فی انساب الطالبیین، ص۵۸۲-۵۸۳؛ احقاق الحق، ج۲۷، ص۴۹۲.
</ref>
 
درباره شخصیت وی نقل شده که از زیرک‌ترین و بااخلاق‌ترین زنان زمان خود بود؛ چنان‌که او را سیده نساء عصر خود می‌دانستند.<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۴؛ الوافى بالوفيات، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref> همچنین او در زیبایی و حسن خلق نیز مشهور بود.<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref>
 
== محل دفن ==
== محل دفن ==
سکینه در روز پنجشنبه پنجم ربیع‌الاول سال ۱۱۷ هجری در مدینه درگذشت<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۶.</ref> و در همان شهر دفن شد.<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۶؛ نور الابصار فی مناقب آل البیت المختار، ص۳۶۲.</ref> برخی پژوهشگران در تایید احتمال دفن او در بقیع استدلال کرده‌اند.<ref>مهرجویی، «سکینه بنت الحسین سلام الله علیها ، شخصیتی کم نظیر خفته در خاک بقیع (بررسی اسناد تاریخی وفات و محل دفن سکینه بنت الحسین ع)»، ص۸۲.</ref> گزارش‌های دیگری درباره محل وفات و دفن سکینه وجود دارد؛ از جمله گزارش‌هایی از وفات او در [[مکه]]،<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> [[کوفه]]،<ref>رحلة ابن بطوطة، ج۱، ص۱۶۷.</ref> [[دمشق]]<ref>رحلة ابن بطوطة، ج۱، ص۷۵؛ تهذیب الاسماء و اللغات، ج۱، ص۱۶۳.</ref> و [[قاهره]]<ref>نور الابصار فی مناقب آل البیت المختار، ص۳۶۲.</ref> در دست است.
سکینه در روز پنجشنبه پنجم ربیع‌الاول سال ۱۱۷ هجری در مدینه درگذشت<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۶.</ref> و در همان شهر دفن شد.<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۶؛ نور الابصار فی مناقب آل البیت المختار، ص۳۶۲.</ref> برخی پژوهشگران در تایید احتمال دفن او در بقیع استدلال کرده‌اند.<ref>مهرجویی، «سکینه بنت الحسین سلام الله علیها ، شخصیتی کم نظیر خفته در خاک بقیع (بررسی اسناد تاریخی وفات و محل دفن سکینه بنت الحسین ع)»، ص۸۲.</ref> گزارش‌های دیگری درباره محل وفات و دفن سکینه وجود دارد؛ از جمله گزارش‌هایی از وفات او در [[مکه]]،<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> [[کوفه]]،<ref>رحلة ابن بطوطة، ج۱، ص۱۶۷.</ref> [[دمشق]]<ref>رحلة ابن بطوطة، ج۱، ص۷۵؛ تهذیب الاسماء و اللغات، ج۱، ص۱۶۳.</ref> و [[قاهره]]<ref>نور الابصار فی مناقب آل البیت المختار، ص۳۶۲.</ref> در دست است.