خیبر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
== یهودیان در خیبر == | == یهودیان در خیبر == | ||
خیبر در عصر پیامبر(ص) و پیش از آن از مراکز یهودینشین [[حجاز]] بود.<ref>آثار البلاد و اخبار العباد، ص۹۲؛ «خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷، ص۶۷۴.</ref> برخی گزارشها، کوچ [[یهودیان مدینه|یهودیان]] به خیبر را به زمان [[حضرت موسی]] برگرداندهاند<ref>الاغانی، ج۲۲، ص۱۱۱ و ص۱۱۴.</ref> و برخی گفتهاند که آنان در زمان | خیبر در عصر پیامبر(ص) و پیش از آن از مراکز یهودینشین [[حجاز]] بود.<ref>آثار البلاد و اخبار العباد، ص۹۲؛ «خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷، ص۶۷۴.</ref> برخی گزارشها، کوچ [[یهودیان مدینه|یهودیان]] به خیبر را به زمان [[حضرت موسی]] برگرداندهاند<ref>الاغانی، ج۲۲، ص۱۱۱ و ص۱۱۴.</ref> و برخی گفتهاند که آنان در زمان بُختُنَصَّر (حک: ۶۰۵–۵۶۲ق م)، شاه بابل به خیبر کوچ کردهاند.<ref>فتوح البلدان، ج۱، ص۱۶؛ تاریخ الطبری، ج۱، ص۳۸۳.</ref> برخی برآنند که روایات ورود آنان به یثرب و خیبر جنبه افسانهای یافته است.<ref>محمد و الیهود، ص۶۰.</ref> | ||
در اطراف منطقه خیبر نیز یهودیانی سکونت داشتند که پس از [[غزوه خیبر]]، با مسلمانان صلح کردند. از آن جمله [[فدک]]، روستایی در شمال شرق خیبر، بود که فاصله آن را تا مدینه شش شب گفتهاند.<ref>الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۹.</ref> یهودیان خیبر با این مناطق ارتباط داشتند و با برخی قبایل همپیمان بودند.<ref>المغازی، ج۲، ص۶۳۹ و ص۴۴۰.</ref> گزارشی هم از تعامل اهالی خیبر با مشرکان مکه وجود دارد که مربوط به [[غزوه احزاب|جنگ احزاب]] است. در این واقعه جمعی از [[بنینضیر]] از خیبر به مکه رفتند تا قریش را به انتقام اخراجشان از مدینه، به جنگ با مسلمانان وادار کنند.<ref>السیرة النبویه، ج۲، ص۲۱۴.</ref> | در اطراف منطقه خیبر نیز یهودیانی سکونت داشتند که پس از [[غزوه خیبر]]، با مسلمانان صلح کردند. از آن جمله [[فدک]]، روستایی در شمال شرق خیبر، بود که فاصله آن را تا مدینه شش شب گفتهاند.<ref>الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۹.</ref> یهودیان خیبر با این مناطق ارتباط داشتند و با برخی قبایل همپیمان بودند.<ref>المغازی، ج۲، ص۶۳۹ و ص۴۴۰.</ref> گزارشی هم از تعامل اهالی خیبر با مشرکان مکه وجود دارد که مربوط به [[غزوه احزاب|جنگ احزاب]] است. در این واقعه جمعی از [[بنینضیر]] از خیبر به مکه رفتند تا قریش را به انتقام اخراجشان از مدینه، به جنگ با مسلمانان وادار کنند.<ref>السیرة النبویه، ج۲، ص۲۱۴.</ref> |