کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
... | ... | ||
== سردار == | |||
معرفی اجمالی سردارحسنخان | |||
سردارحسنخان قزوینی ایروانی فرزند محمدخان قاجار (بهرام قلیبیگ ایروانی) در دربار فتحعلی شاه فرمانده لشکر بود؛ به همین دلیل به «سردار» معروف شد. همچنین وی از طرف دولت ایران نیز مدتی را در ایروان ساکن بود و به سردار ایروانی شهرت یافت. (بامداد، ۱۳۵۷ش، ص۳۲۹) شجاعت و دلاوریاش را در جنگ ایران و روس نشان داد، اما به اسارت درآمد و پس از قرارداد ترکمانچای آزاد شد. ولی تمام املاک و داراییهایش را از دست داد. (طباطبایی، ۱۳۷۳ش، ص۱۳۳) | |||
سردارحسنخان از طرف دولت به حاکمیت خراسان، سپس یزد پس از آن کرمان و سپس منطقه بلوچستان گمارده شد. | |||
او اهل خیر بود و برخی مؤسسات فرهنگی و خدماتی _ مانند باغ سردار در تهران و مدرسه و مسجدی در قزوین _ را تأسیس کرد. مدرسه علمیه دینی در کربلا نیز یکی از آنها بود که به مدرسه سردارحسنخان معروف شد. سردارحسنخان در سال ۱۲۷۱قمری در شهر کرمان رحلت کرد و پیکرش برای تدفین در جوار حرم مطهر حضرت امیر۷ به نجف اشرف منتقل شد. (کرباسی، ۱۴۳۶ق، ج۸، ص۱۵۲) | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۵۳
مدرسه سردار حسن خان
معرفی
...
سردار
معرفی اجمالی سردارحسنخان
سردارحسنخان قزوینی ایروانی فرزند محمدخان قاجار (بهرام قلیبیگ ایروانی) در دربار فتحعلی شاه فرمانده لشکر بود؛ به همین دلیل به «سردار» معروف شد. همچنین وی از طرف دولت ایران نیز مدتی را در ایروان ساکن بود و به سردار ایروانی شهرت یافت. (بامداد، ۱۳۵۷ش، ص۳۲۹) شجاعت و دلاوریاش را در جنگ ایران و روس نشان داد، اما به اسارت درآمد و پس از قرارداد ترکمانچای آزاد شد. ولی تمام املاک و داراییهایش را از دست داد. (طباطبایی، ۱۳۷۳ش، ص۱۳۳)
سردارحسنخان از طرف دولت به حاکمیت خراسان، سپس یزد پس از آن کرمان و سپس منطقه بلوچستان گمارده شد.
او اهل خیر بود و برخی مؤسسات فرهنگی و خدماتی _ مانند باغ سردار در تهران و مدرسه و مسجدی در قزوین _ را تأسیس کرد. مدرسه علمیه دینی در کربلا نیز یکی از آنها بود که به مدرسه سردارحسنخان معروف شد. سردارحسنخان در سال ۱۲۷۱قمری در شهر کرمان رحلت کرد و پیکرش برای تدفین در جوار حرم مطهر حضرت امیر۷ به نجف اشرف منتقل شد. (کرباسی، ۱۴۳۶ق، ج۸، ص۱۵۲)