عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۴۰۴]]|کاربر=Heidar }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۴۰۴]]|کاربر=Heidar }} | ||
[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]'''{{جعبه اطلاعات اشخاص|نام کامل=عبدالمطلب فرزند هاشم|نسب/قبیله=قریش}}''' | [[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]] | ||
'''{{جعبه اطلاعات اشخاص|نام کامل=عبدالمطلب فرزند هاشم|نسب/قبیله=قریش}}'''<table class="infobox" style="background: #FFFCF7; border-radius: 5px;"><caption class="infobox-title">عبدالمطلب</caption><tr><th colspan="2" class="infobox-header" style="background: #dbbe8e;">مشخصات فردی</th></tr><tr><th scope="row" class="infobox-label" style="background: #E6D0AE; vertical-align: middle; padding: 5px; text-align: left">نام کامل</th><td class="infobox-data" style="vertical-align: middle;">عبدالمطلب فرزند هاشم</td></tr><tr><th scope="row" class="infobox-label" style="background: #E6D0AE; vertical-align: middle; padding: 5px; text-align: left">نسب</th><td class="infobox-data" style="vertical-align: middle;">قریش</td></tr></table> | |||
'''عَبدالمُطَلِّب''' جد پیامبر(ص)، رئیس قبیله قریش در عصر خود بود که مناصبی در مکه چون [[سقایت|سِقایت]] و [[رفادت|رِفادت]] را نیز بر عهده داشت. نام وی با [[چاه زمزم]] که در حال حاضر نیز آب آن مورد استفاده زائران خانه خداست، گره خورده زیرا او احیاء کننده چاه زمزم بود. ماجرای اصحاب فیل که به عذاب ابابیل گرفتار شدند نیز در عصر زعامت وی بر مکه صورت گرفت. | '''عَبدالمُطَلِّب''' جد پیامبر(ص)، رئیس قبیله قریش در عصر خود بود که مناصبی در مکه چون [[سقایت|سِقایت]] و [[رفادت|رِفادت]] را نیز بر عهده داشت. نام وی با [[چاه زمزم]] که در حال حاضر نیز آب آن مورد استفاده زائران خانه خداست، گره خورده زیرا او احیاء کننده چاه زمزم بود. ماجرای اصحاب فیل که به عذاب ابابیل گرفتار شدند نیز در عصر زعامت وی بر مکه صورت گرفت. | ||
== معرفی عبدالمطلب == | == معرفی عبدالمطلب == | ||
عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبد مناف و جدّ [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] بود. او در مدینه از مادری به نام سَلمی، | عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبد مناف و جدّ [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] بود. او در مدینه از مادری به نام سَلمی، زاده شد. پدرش هاشم در سفر تجاری به شام درگذشت و فرزندش را ندید.<ref>الطبقات الکبری،ج1 ص64؛ انساب الاشراف، ج1 ص64.</ref> نام اصلی او شیبه الحمد بود، اما زمانی که عمویش مطلب بن عبد مناف او را از مدینه به مکه آورد، مردم گمان کردند او بردهٔ مطلب است و از آن پس به عبدالمطلب شهرت یافت. برخی روایات نیز این نام را به سبب درخشش «نور نبوت» در چهره‌اش دانسته‌اند که مطلب برای حفظ جان او، وی را «عبد» خود معرفی کرد. | ||
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۹
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Heidar در تاریخ ۱۵ آبان ۱۴۰۴ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالمطلب فرزند هاشم |
| نسب | قریش |
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالمطلب فرزند هاشم |
| نسب | قریش |
عَبدالمُطَلِّب جد پیامبر(ص)، رئیس قبیله قریش در عصر خود بود که مناصبی در مکه چون سِقایت و رِفادت را نیز بر عهده داشت. نام وی با چاه زمزم که در حال حاضر نیز آب آن مورد استفاده زائران خانه خداست، گره خورده زیرا او احیاء کننده چاه زمزم بود. ماجرای اصحاب فیل که به عذاب ابابیل گرفتار شدند نیز در عصر زعامت وی بر مکه صورت گرفت.
معرفی عبدالمطلب
عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبد مناف و جدّ پیامبر اسلام(ص) و امام علی(ع) بود. او در مدینه از مادری به نام سَلمی، زاده شد. پدرش هاشم در سفر تجاری به شام درگذشت و فرزندش را ندید.[۱] نام اصلی او شیبه الحمد بود، اما زمانی که عمویش مطلب بن عبد مناف او را از مدینه به مکه آورد، مردم گمان کردند او بردهٔ مطلب است و از آن پس به عبدالمطلب شهرت یافت. برخی روایات نیز این نام را به سبب درخشش «نور نبوت» در چهره‌اش دانسته‌اند که مطلب برای حفظ جان او، وی را «عبد» خود معرفی کرد.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ الطبقات الکبری،ج1 ص64؛ انساب الاشراف، ج1 ص64.
منابع
- آثار اسلامی مکه و مدینه، جعفریان رسول، تهران، مشعر، 1390.
- اخبار مدینه (ترجمه خلاصه الوفاء باخبار دارالمصطفی)، سمهودی نورالدین (م.۹۱۱ق.)، تهران، نشر مشعر، 1376.
- تاریخ تطبیقی ایران با کشورهای جهان، بیات عزیزالله، تهران، امیرکبیر، 1384.
- تاریخ مکه از آغاز تا پایان دولت شرفای مکه( ۱۳۴۴ ق)، السباعی احمد، تهران، نشر مشعر، 1385.
- تاریخ معالم المدینه المنوره قدیما و حدیثاً، خیاری احمد یاسین، مدینه، مکتبه الملک فهد الوطنیه، 1419.
- ساختمان حرم شریف نبوی، سلمی سمر دملوجی، تهران، نشر مشعر، 1377.
- سفرنامه حجاز، لبیب البتنونی محمد، ترجمه هادی انصاری، تهران، مشعر، بی‌تا.
- شرق نزدیک در تاریخ، حتی فیلیپ خوری، ترجمه قمر آریان ( زرین کوب)، تهران، انتشارات علمی فرهنگی، 1382ش.
- عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ناجی محمد حسن عبدالقادر الانصاری، نادی المدینه المنوره الادبی، ۱۹۹۶م.
- میقات حج، فصلنامه، تهران، نشر مشعر.
- وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، سمهودی علی بن عبدالله (م.۹۱۱ق.)، بیروت، دارالکتب العلمیه، 2006م.
- دولت ممالیک و نقش سیاسی و تمدنی آنان در تاریخ اسلام،، عصام محمد شبارو، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۹۱ش.