عبدالمطلب: تفاوت میان نسخهها
| خط ۷: | خط ۷: | ||
عبدالمطلب فرزند [[هاشم بن عبد مناف]] و جدّ [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] بود. او در [[مدینه]] از مادری به نام سَلمی، زاده شد. پدرش هاشم در سفر تجاری به شام درگذشت و فرزندش را ندید.<ref>الطبقات الکبری،ج1 ص64؛ انساب الاشراف، ج1 ص64.</ref> نام اصلی او شیبه بود<ref>السیره النبویه،ج1 ص1؛ الطبقات الکبری،ج1 ص65.</ref>، اما زمانی که عمویش مطلب بن عبد مناف او را از مدینه به مکه آورد، مردم گمان کردند او بردهٔ مطلب است و از آن پس به عبدالمطلب (برده مطلب) شهرت یافت.<ref>الطبقات الکبری،ج1، ص67؛ المعارف، ص71و72.</ref> برخی روایات نیز این نام را به سبب درخشش «نور نبوت» در چهرهاش دانستهاند که عمویش برای حفظ جان او از قتل یهود، وی را «عبد» خود معرفی کرد.<ref>بحار الانوار، ج15، ص58 – 64.</ref> | عبدالمطلب فرزند [[هاشم بن عبد مناف]] و جدّ [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] بود. او در [[مدینه]] از مادری به نام سَلمی، زاده شد. پدرش هاشم در سفر تجاری به شام درگذشت و فرزندش را ندید.<ref>الطبقات الکبری،ج1 ص64؛ انساب الاشراف، ج1 ص64.</ref> نام اصلی او شیبه بود<ref>السیره النبویه،ج1 ص1؛ الطبقات الکبری،ج1 ص65.</ref>، اما زمانی که عمویش مطلب بن عبد مناف او را از مدینه به مکه آورد، مردم گمان کردند او بردهٔ مطلب است و از آن پس به عبدالمطلب (برده مطلب) شهرت یافت.<ref>الطبقات الکبری،ج1، ص67؛ المعارف، ص71و72.</ref> برخی روایات نیز این نام را به سبب درخشش «نور نبوت» در چهرهاش دانستهاند که عمویش برای حفظ جان او از قتل یهود، وی را «عبد» خود معرفی کرد.<ref>بحار الانوار، ج15، ص58 – 64.</ref> | ||
== فرزندان و داستان قربانی == | |||
از عبدالمطلب ۱۰ پسر و شش دختر باقی ماند.<ref>المعارف، ص72.</ref> عبدالمطلب | از عبدالمطلب ۱۰ پسر و شش دختر باقی ماند.<ref>المعارف، ص72.</ref> عبدالمطلب هنگامی که با تنها پسر خود حارث تصمیم بر حفر [[زمزم]] گرفت، با مخالفتهای [[قریش]] روبرو شد. نقل است که عبدالمطلب نذر کرد اگر خداوند ده پسر به او عطا کند، یکی را در راه خدا قربانی سازد. پس از آنکه شمار پسرانش به ده رسید و آنان را از نذر باخبر کرد، همگی فرمانبرداری نشان دادند و موضوع با قرعهکشی روشن شد؛ قرعه به نام [[عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله]]، کوچکترین و محبوبترین فرزندش افتاد. تلاش قریش و فرزندان عبدالمطلب سبب شد تا قربانیکردن عبدالله با پیشنهاد دیهگذاری میان او و شتران جایگزین شود. سرانجام پس از تکرار قرعه، قربانیکردن عبدالله با نحر صد شتر جایگزین شد؛ واقعهای که بعدها به تعیین دیه انسان به «صد شتر» انجامید و جایگاه عبدالله و دیگر فرزندان عبدالمطلب را در روایتهای تاریخی برجسته ساخت.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص151–155؛ الطبقات الکبری، ج1، ص71و72و ص68و69.</ref> | ||
== جایگاه و فضائل == | == جایگاه و فضائل == | ||