مزار امامزاده شریفه بنت الحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۱۴]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=A sharefat  }}
{{در دست ویرایش|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۱۴]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=A sharefat  }}


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
 
[[رده:مکان‌های تاریخی مذهبی حله]]
 
[[رده:مزارهای امامزادگان مدفون در عراق]]
 
 
 
'''مزار امامزاده شریفه بنت الحسن'''، در منطقه «طهمازیه» و در فاصله نُه کیلومتری از مرکز [[شهر حله]]، قرار دارد.
'''مزار امامزاده شریفه بنت الحسن'''، در منطقه «طهمازیه» و در فاصله نُه کیلومتری از مرکز [[شهر حله]]، قرار دارد.
اطلاع چندانی از شخصیت مدفون در مزار در دست نیست، اما نزد اهالی منطقه، به نام «شریفه بنت الحسن(ع)» شناخته می‌شود.
اطلاع چندانی از شخصیت مدفون در مزار در دست نیست، اما نزد اهالی منطقه، به نام «شریفه بنت الحسن(ع)» شناخته می‌شود.
خط ۳۶: خط ۳۸:


{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}}
{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}}
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مزارهای امامزادگان مدفون در عراق]]
[[رده:مکان‌های  مذهبی حله]]
[[رده:مکان‌های تاریخی  حله]]
[[رده:زیارتگاه‌های عراق]]

نسخهٔ ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۶




مزار امامزاده شریفه بنت الحسن، در منطقه «طهمازیه» و در فاصله نُه کیلومتری از مرکز شهر حله، قرار دارد. اطلاع چندانی از شخصیت مدفون در مزار در دست نیست، اما نزد اهالی منطقه، به نام «شریفه بنت الحسن(ع)» شناخته می‌شود.

این نکته قابل توجه است که در کتب تاریخی، نامی از شریفه در شمار دختران بلا فصل امام حسن(ع) ذکر نشده است. بنابراین به نظر می‌رسد شخصیت مدفون در مزار یکی از نوادگان امام حسن(ع) باشد.

موقعیت مرقد

این زیارتگاه، در منطقه «طهمازیه»، در ناحیه «ابو غرق»، در فاصله نُه کیلومتری از مرکز شهر حله، قرار دارد.

شخصیت‌شناسی

نمای بیرونی مزار امامزاده شریفه بنت الحسن

درباره شخصیت مدفون در زیارتگاه، اطلاع دقیقی در دست نیست. اما نزد عموم مردم، به نام «شریفه دختر امام حسن(ع)» شناخته می‌شود.

توصیف بنا

ساختمان زیارتگاه، دارای اتاق و رواق بزرگ و گنبدی بر فراز آن است و صحن وسیعی نیز آن را فراگرفته است.

این زیارتگاه، بسیار مورد توجه اهالی حله است و در بیشتر اوقات شبانه‌روز، خالی از زائر نیست و مردم منطقه برای شفای بیماری‌ها یا قضای حوایج خود، به این بارگاه، فراوان متوسل می‌شوند و بسیاری از آنان معتقدند که با توسل به شخص مدفون در این زیارتگاه، حوایج آنان روا شده است.

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم. بخش «مزار امامزاده شریفه بنت الحسن»، ج2، ص134. است.