در نجف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


==معرفی==
==معرفی==
دُرّ نجف، سنگی بلورین است که در بیرون از شهر [[نجف]]، در منطقه‌ای مشهور به [[بحر نجف]] یافت می‌شود. این سنگ، تراش داده شده و پس از پرداخت و برّاق شدن، برای نگین انگشتر استفاده می‌شود. از گذشته، کار شماری از مردمان نجف جمع‌آوری این سنگریزه‌ها و فروش آن‌ها بوده است.<ref>مجلۀ الینابیع، شمارۀ ۲، ص۱۱۱، به نقل از ماضی النجف و حاضرها.</ref>
دُرّ نجف، سنگی بلورین است که در بیرون از شهر [[نجف]]، در منطقه‌ای مشهور به [[بحر نجف]] یافت می‌شود. این سنگ، تراش داده شده و پس از پرداخت و درخشان شدن، برای نگین انگشتر استفاده می‌شود. از گذشته، کار شماری از مردمان نجف جمع‌آوری این سنگریزه‌ها و فروش آن‌ها بوده است.<ref>مجلۀ الینابیع، شمارۀ ۲، ص۱۱۱، به نقل از ماضی النجف و حاضرها.</ref>
این سنگ، در بیشتر موارد سفید و بلوری و گاهی نیز سرخ است و در میان برخی از آن‌ها خطوط و نقش و نگاری شبیه گیاه است.
این سنگ، در بیشتر موارد سفید و بلوری و گاهی نیز سرخ است و در میان برخی از آن‌ها خطوط و نقش و نگاری شبیه گیاه است.



نسخهٔ ‏۲۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۴۳

تصویری از درّ نجف، در سه گونه: بلورین، سرخ(حسینی) و دارای خطوط(مودار)

دُرّ نجف، سنگی است که در بیرون از شهر نجف، در منطقه‌ای مشهور به بحر نجف یافت شده، و برای نگین انگشتر استفاده می‌شود. در روایات به استفاده از آن سفارش شده است.

معرفی

دُرّ نجف، سنگی بلورین است که در بیرون از شهر نجف، در منطقه‌ای مشهور به بحر نجف یافت می‌شود. این سنگ، تراش داده شده و پس از پرداخت و درخشان شدن، برای نگین انگشتر استفاده می‌شود. از گذشته، کار شماری از مردمان نجف جمع‌آوری این سنگریزه‌ها و فروش آن‌ها بوده است.[۱] این سنگ، در بیشتر موارد سفید و بلوری و گاهی نیز سرخ است و در میان برخی از آن‌ها خطوط و نقش و نگاری شبیه گیاه است.

در روایات

در برخی روایات استفاده از آن در نگین انگشتر سفارش و برای آن ثواب شمرده شده است. امام صادق(ع) دُرّ نجف را یکی از ۵ انگشتری دانسته که او دوست دارد هر مؤمنی از آن استفاده کند. وی ثواب در دست کردنِ این انگشتر و نگاه کردن به آن را، برابر با حج و عمره پیامبران و بندگان شایسته خدا دانسته است. به گفته امام صادق(ع)، خدا این سنگ را ارزان قرار داد تا شیعیان چه ثروتمند و چه نیازمند، بتوانند از آن برای انگشتر استفاده کنند.[۲]

پانوشت

  1. مجلۀ الینابیع، شمارۀ ۲، ص۱۱۱، به نقل از ماضی النجف و حاضرها.
  2. تهذیب الاحکام، ص۶، ص۳۷.

منابع

این مقاله برگرفته از فرهنگ‌نامه زیارت، در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۵، ص۱۳، ۱۳۸۸، است.
  • تهذيب الأحكام، طوسى، محمد بن الحسن‏، محقق: خرسان، حسن الموسوى‏، دار الكتب الإسلاميه‏، تهران‏، چاپ چهارم‏، 1407ق.