یونس بن عبدالرحمان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
{{برگرفتگی | |||
| پیش از لینک = مقاله | |||
| منبع = نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، | |||
| پس از لینک = میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۵ | |||
| لینک = http://miqat.hajj.ir/article_51440.html | |||
}} | |||
* '''رجال الطوسی'''، طوسی محمد بن حسن، نجف، مکتبة حیدریة، چاپ1، 1380ق. | * '''رجال الطوسی'''، طوسی محمد بن حسن، نجف، مکتبة حیدریة، چاپ1، 1380ق. | ||
* '''رجال النجاشی'''، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق. | * '''رجال النجاشی'''، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق. |
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۲
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | یونس بن عبدالرحمان اسدی |
کنیه | ابو محمد |
زادگاه | قم |
دین | اسلام |
مذهب | شیعه |
منصب | وکیل امام رضا(ع) |
تاریخ درگذشت | 208ق |
اطلاعات علمی و مذهبی | |
تالیفات | اختلاف الحج، ثواب الحج، كتاب الأدب و الدلالة على الخير |
یونس بن عبدالرحمان اسدی، از اصحاب امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) بوده[۱] مورد اعتماد است و کتابهایی مرتبط با حج نگاشته است.
معرفی
کنیهی یونس بن عبدالرحمان اسدی، ابو محمد و اهل قم است. او روایات زیادی از امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) نقل کرده است.[۲] وی با امام رضا(ع) ارتباط نزدیک داشت و نزد ایشان معتبر و از وکیلان آن حضرت بود. بعدها، هنگامی که کتاب «یوم و لیلة» وی بر امام هادی(ع) عرضه شد، آن را ستود و محتوایش را حق و دین اهل بیت(ع) دانست.[۳] او جزء کسانی است که پول زیادی به او دادند تا واقفی شود، اما نپذیرفت و بر راهِ حق ثابت قدم ماند.[۴]
آثار
بیش از 50 اثر نگاشت که در میان آنها، دو کتاب با موضوع حج است. برخی آثار او به این شرح است:
- اختلاف الحج
- ثواب الحج
- كتاب الأدب و الدلالة على الخير
- كتاب الزكاة
- كتاب جوامع الآثار
- كتاب الشرائع
- كتاب العلل الكبير
- الجامع الكبير في الفقه
- تفسير القرآن[۵]
پانوشت
منابع
این مقاله برگرفته از مقاله نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۵ است.
- رجال الطوسی، طوسی محمد بن حسن، نجف، مکتبة حیدریة، چاپ1، 1380ق.
- رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق.