فراش: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶: | خط ۶: | ||
<br /> | <br /> | ||
== واژهشناسی == | ==واژهشناسی== | ||
از ريشۀ فرش، كسى كه فرش و بساط را مىگسترد. به پيشخدمت و خدمتكار نيز گفته مىشود.<ref name=":0">فرهنگنامه زیارت، ص۵۰.</ref> | از ريشۀ فرش، كسى كه فرش و بساط را مىگسترد. به پيشخدمت و خدمتكار نيز گفته مىشود.<ref name=":0">فرهنگنامه زیارت، ص۵۰.</ref> | ||
صيغۀ مبالغه از كلمۀ «فرش» است؛ كسى كه فرش و بساط را مىگسترد. به پيشخدمت و خدمتكار و جاروكش و مأمور نظافت يك ساختمان و مسجد و حرم نيز گفته مىشود.<ref>فرهنگامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.</ref> | صيغۀ مبالغه از كلمۀ «فرش» است؛ كسى كه فرش و بساط را مىگسترد. به پيشخدمت و خدمتكار و جاروكش و مأمور نظافت يك ساختمان و مسجد و حرم نيز گفته مىشود.<ref>فرهنگامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.</ref> | ||
== در مکانهای مقدس == | ==در مکانهای مقدس== | ||
در زيارتگاهها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرشها و زيلوها و جارو كردن حرم و صحنها و رواقهايند، فرّاش گفته مىشود. منصب فراشى و جاروكشى در مزارهاى معصومين، افتخار است و زائران گاهى به صورت افتخارى به آن مىپردازند.<ref name=":0" /> | در زيارتگاهها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرشها و زيلوها و جارو كردن حرم و صحنها و رواقهايند، فرّاش گفته مىشود. منصب فراشى و جاروكشى در مزارهاى معصومين، افتخار است و زائران گاهى به صورت افتخارى به آن مىپردازند.<ref name=":0" /> | ||
فرّاشان، خدّامى هستند كه وظيفۀ آنان حفظ نظافت و طهارت و غبارروبى رواقها، حفظ نظم و آرامش و تقسيم گلهاى بالاى ضريح بين زائران است. علاوه بر اين، ارائۀ راهنمايىهاى لازم به زائران و برفروبى حرم و بيوتات بر عهدۀ فرّاشان است. فرّاشان در مراسم خطبۀ صبح، رواقهاى دارالسياره يا دارالحكمه را (در مشهد) براى مراسم آماده مىكنند و در هنگام برگزارى مراسم صفّه و خطبه، مراقبت بر حفظ نظم و زمان را بر عهده دارند. تنظيم لوح و لاله و قرآن براى اجراى مراسم صفّۀ صبح و شام و هدايت زائران در رواقهاى دارالحفّاظ و دارالسّلام را هم انجام مىدهند.<ref>فرهنگنامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38، به نقل از راهنماى جامع اماكن متبركه، ص ۵٩.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== |
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۲۷
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۱۲ آبان ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
فَرّاش، در زيارتگاهها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرشها، زيلوها و جارو كردن صحنها و رواقها هستند، گفته مىشود. منصب فراشى در مزارهاى معصومان(ع)، افتخار بوده و گاهى زائران، به صورت افتخارى به آن مىپردازند.
واژهشناسی
از ريشۀ فرش، كسى كه فرش و بساط را مىگسترد. به پيشخدمت و خدمتكار نيز گفته مىشود.[۱]
صيغۀ مبالغه از كلمۀ «فرش» است؛ كسى كه فرش و بساط را مىگسترد. به پيشخدمت و خدمتكار و جاروكش و مأمور نظافت يك ساختمان و مسجد و حرم نيز گفته مىشود.[۲]
در مکانهای مقدس
در زيارتگاهها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرشها و زيلوها و جارو كردن حرم و صحنها و رواقهايند، فرّاش گفته مىشود. منصب فراشى و جاروكشى در مزارهاى معصومين، افتخار است و زائران گاهى به صورت افتخارى به آن مىپردازند.[۱]
فرّاشان، خدّامى هستند كه وظيفۀ آنان حفظ نظافت و طهارت و غبارروبى رواقها، حفظ نظم و آرامش و تقسيم گلهاى بالاى ضريح بين زائران است. علاوه بر اين، ارائۀ راهنمايىهاى لازم به زائران و برفروبى حرم و بيوتات بر عهدۀ فرّاشان است. فرّاشان در مراسم خطبۀ صبح، رواقهاى دارالسياره يا دارالحكمه را (در مشهد) براى مراسم آماده مىكنند و در هنگام برگزارى مراسم صفّه و خطبه، مراقبت بر حفظ نظم و زمان را بر عهده دارند. تنظيم لوح و لاله و قرآن براى اجراى مراسم صفّۀ صبح و شام و هدايت زائران در رواقهاى دارالحفّاظ و دارالسّلام را هم انجام مىدهند.[۳]
پانوشت
منابع
فرهنگنامه زیارت، جواد محدثی، مشعر، تهران، ۱۳۸۷ش.