مقتل: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانوشت) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
محل قتل و كشته شدن؛ | محل قتل و كشته شدن؛ | ||
== قتلگاه == | |||
{{اصلی|قتلگاه}} | |||
قتلگاه؛ مكانى در حرم سيدالشهداء (عليه السلام) كه جايگاه شهادت آن حضرت در روز عاشورا بود. پس از انتقال بدن مطهرش به محلّ فعلى ضريح، آن محلّ به عنوان جاى كشته شدن حضرتش مشخص گشته و ضريح گونه‌اى دارد و زيارت مى‌شود. | |||
== کتاب‌های مقتل == | |||
به كتاب‌هايى كه وقايع عاشورا و كربلا و كيفيت شهادت امام حسين (عليه السلام) را نوشته‌اند نيز «مقتل» گفته مى‌شود و آثارى چون مقتل خوارزمى، مقتل ابى‌مخنف، مقتل مقرّم و... از اين نمونه است و مقتل‌نگارى، عرصه‌اى وسيع است. مقتل‌خوانى نيز روضه و مرثيه‌خوانى از روى كتاب‌هاى مقتل و نقل آن حوادث است. حتى در حديثى آمده است كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) | به كتاب‌هايى كه وقايع عاشورا و كربلا و كيفيت شهادت امام حسين (عليه السلام) را نوشته‌اند نيز «مقتل» گفته مى‌شود و آثارى چون مقتل خوارزمى، مقتل ابى‌مخنف، مقتل مقرّم و... از اين نمونه است و مقتل‌نگارى، عرصه‌اى وسيع است. مقتل‌خوانى نيز روضه و مرثيه‌خوانى از روى كتاب‌هاى مقتل و نقل آن حوادث است. حتى در حديثى آمده است كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) | ||
ماجراى مظلوميت و شهادت اهل‌بيت را از روى صحيفه‌اى كه به املاى حضرت رسول(صلى الله عليه و آله) و نگارش حضرت على (عليه السلام) بود، براى ابن عباس مى‌خواند و چون ماجراى شهادت اباعبدالله و نام قاتلش را از روى آن صحيفه خواند، بسيار گريست: «فلمّا قرء مقتل الحسين (عليه السلام) وَ مَن يقتُله اكثر البكاء...».<ref>ج٢٨، ص٧٣.</ref> | ماجراى مظلوميت و شهادت اهل‌بيت را از روى صحيفه‌اى كه به املاى حضرت رسول(صلى الله عليه و آله) و نگارش حضرت على (عليه السلام) بود، براى ابن عباس مى‌خواند و چون ماجراى شهادت اباعبدالله و نام قاتلش را از روى آن صحيفه خواند، بسيار گريست: «فلمّا قرء مقتل الحسين (عليه السلام) وَ مَن يقتُله اكثر البكاء...».<ref>ج٢٨، ص٧٣.</ref> | ||
== مقاتل الشهدا == | |||
«مقاتل شهدا» به مزاراتى كه محل شهادت اولياى الهى است، گفته شده است. در حديثى از امام صادق (عليه السلام) آمده است كه خداوند از همۀ زمين‌ها شش مكان را برگزيده است كه يكى از آنها «مقاتل الشهداء» است.<ref>ج٩٨، ص ۶۶۶.</ref> | «مقاتل شهدا» به مزاراتى كه محل شهادت اولياى الهى است، گفته شده است. در حديثى از امام صادق (عليه السلام) آمده است كه خداوند از همۀ زمين‌ها شش مكان را برگزيده است كه يكى از آنها «مقاتل الشهداء» است.<ref>ج٩٨، ص ۶۶۶.</ref> | ||
== در روایات == | |||
مقتل به معناى قتل هم هست. امام حسين (عليه السلام) در كربلا به كسى از سپاه دشمن كه سابقۀ خوبى داشت و دوست نداشت در آن ظلم شريك باشد، فرمود: «از اين مكان بگريز و دور شور تا مقتل ما را نبينى. به خدا قسم هيچ كس نيست كه امروز شاهد مقتل (كشته شدن) ما باشد، ولى ما را يارى نكند، مگر آن‌كه به دوزخ رود.»<ref>بحارالأنوار، ج۴١ ص٣٣٨ و ج٣٢، ص۴١٩.</ref> همين تعبير از زبان پيامبر نيز در پيش‌گويى از شهادت امام حسين (عليه السلام) آمده است.{{یادداشت|فيرتحل عنها إلى ارض مقتله.}}<ref>بحارالأنوار، ج٢٨، ص٣٩.</ref> و رسيدن خبر مقتل امام حسين (عليه السلام) به مدينه نيز در منابع ديده مى‌شود.<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص١٩٢.</ref> | |||
امام حسين (عليه السلام) وقتى وارد سرزمين كربلا شد، از آن سرزمين به عنوان «مقتل مردان ما و محل ريخته شدن خون‌هاى ما» ياد كرد: «هيهنا مناخ ركابنا و محطّ رحالِنا و مقتل رجالِنا و مَسفك دمائنا».<ref>بحار الأنوار، ج۴۴، ص٣٨٣.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۵۰
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۱ آذر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
محل قتل و كشته شدن؛
قتلگاه
قتلگاه؛ مكانى در حرم سيدالشهداء (عليه السلام) كه جايگاه شهادت آن حضرت در روز عاشورا بود. پس از انتقال بدن مطهرش به محلّ فعلى ضريح، آن محلّ به عنوان جاى كشته شدن حضرتش مشخص گشته و ضريح گونه‌اى دارد و زيارت مى‌شود.
کتاب‌های مقتل
به كتاب‌هايى كه وقايع عاشورا و كربلا و كيفيت شهادت امام حسين (عليه السلام) را نوشته‌اند نيز «مقتل» گفته مى‌شود و آثارى چون مقتل خوارزمى، مقتل ابى‌مخنف، مقتل مقرّم و... از اين نمونه است و مقتل‌نگارى، عرصه‌اى وسيع است. مقتل‌خوانى نيز روضه و مرثيه‌خوانى از روى كتاب‌هاى مقتل و نقل آن حوادث است. حتى در حديثى آمده است كه اميرالمؤمنين (عليه السلام)
ماجراى مظلوميت و شهادت اهل‌بيت را از روى صحيفه‌اى كه به املاى حضرت رسول(صلى الله عليه و آله) و نگارش حضرت على (عليه السلام) بود، براى ابن عباس مى‌خواند و چون ماجراى شهادت اباعبدالله و نام قاتلش را از روى آن صحيفه خواند، بسيار گريست: «فلمّا قرء مقتل الحسين (عليه السلام) وَ مَن يقتُله اكثر البكاء...».[۱]
مقاتل الشهدا
«مقاتل شهدا» به مزاراتى كه محل شهادت اولياى الهى است، گفته شده است. در حديثى از امام صادق (عليه السلام) آمده است كه خداوند از همۀ زمين‌ها شش مكان را برگزيده است كه يكى از آنها «مقاتل الشهداء» است.[۲]
در روایات
مقتل به معناى قتل هم هست. امام حسين (عليه السلام) در كربلا به كسى از سپاه دشمن كه سابقۀ خوبى داشت و دوست نداشت در آن ظلم شريك باشد، فرمود: «از اين مكان بگريز و دور شور تا مقتل ما را نبينى. به خدا قسم هيچ كس نيست كه امروز شاهد مقتل (كشته شدن) ما باشد، ولى ما را يارى نكند، مگر آن‌كه به دوزخ رود.»[۳] همين تعبير از زبان پيامبر نيز در پيش‌گويى از شهادت امام حسين (عليه السلام) آمده است.[یادداشت ۱][۴] و رسيدن خبر مقتل امام حسين (عليه السلام) به مدينه نيز در منابع ديده مى‌شود.[۵]
امام حسين (عليه السلام) وقتى وارد سرزمين كربلا شد، از آن سرزمين به عنوان «مقتل مردان ما و محل ريخته شدن خون‌هاى ما» ياد كرد: «هيهنا مناخ ركابنا و محطّ رحالِنا و مقتل رجالِنا و مَسفك دمائنا».[۶]
پانوشت
- ↑ فيرتحل عنها إلى ارض مقتله.