مقام امام زمان (نعمانیه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پیشینه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | {{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | ||
| تصویر = 143.jpg | | تصویر = 143.jpg | ||
}}<br /> | }} | ||
<br /> | |||
==مکان== | ==مکان== | ||
این مقام، در منطقه «ام عکیط»، در فاصله حدود یک کیلومتر از سمت غربی جاده نعمانیه به کوت، در استان واسط [[عراق]] قرار دارد. فاصله آن از نعمانیه، 15 کیلومتر و از کوت، 22 کیلومتر است و در فاصله نزدیک به 150 متر از پشت مقام، [[رود دجله]] جریان دارد.<ref>مقام امام زمان(ع) در شهر نعمانیه، مجله انتظار موعود، ش18، ص173.</ref> | این مقام، در منطقه «ام عکیط»، در فاصله حدود یک کیلومتر از سمت غربی جاده نعمانیه به کوت، در استان واسط [[عراق]] قرار دارد. فاصله آن از نعمانیه، 15 کیلومتر و از کوت، 22 کیلومتر است و در فاصله نزدیک به 150 متر از پشت مقام، [[رود دجله]] جریان دارد.<ref>مقام امام زمان(ع) در شهر نعمانیه، مجله انتظار موعود، ش18، ص173.</ref> | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
قدیمی‌ترین اشاره به این مقام، مربوط به حکایت دیدار «ابن ابی‌جواد نعمانی» با [[امام زمان(عج)|امام زمان(ع)]] است، که [[عبدالله بن عیسی افندی]] (م.۱۱۳۰ق) در زندگی‌نامه این عالم، در بخشی از کتاب خود، ریاض العلماء، به آن اشاره کرده است. این بخش از کتاب، از میان رفته، ولی [[محدث نوری]] (م.۱۳۲۰ق)، آن را در کتاب النجم الثاقب، بازگو کرده است. بر پایه این نقل، مقام امام زمان(ع) در سده هشتم قمری، شناخته شده بوده است. | قدیمی‌ترین اشاره به این مقام، مربوط به حکایت دیدار «ابن ابی‌جواد نعمانی» با [[امام زمان(عج)|امام زمان(ع)]] است، که [[عبدالله بن عیسی افندی]] (م.۱۱۳۰ق) در زندگی‌نامه این عالم، در بخشی از کتاب خود، ریاض العلماء، به آن اشاره کرده است. این بخش از کتاب، از میان رفته، ولی [[محدث نوری]] (م.۱۳۲۰ق)، آن را در کتاب النجم الثاقب، بازگو کرده است. بر پایه این نقل، مقام امام زمان(ع) در سده هشتم قمری، شناخته شده بوده است.{{یادداشت|زیرا بر پایه این نقل، زین‌الدین علی بن خازن حائری، شاگرد شهید اول، دستخط ابن ابی‌جواد نعمانی را دیده است که وی در دیدار خود با امام زمان(ع) از وی درباره درستی مقام او در نعمانیه پرسش کرده است. شهید اول، متوفی سال ۷۸۶ق. است؛ از این رو، بر پایه این نقل، این مقام در سده هشتم قمری شناخته شده بوده است.}} به گفته ابن ابی‌جواد نعمانی، امام مهدی(ع) به او گفته است که در روزها و شب‌های سه‌شنبه، در این مقام، حضور می‌یابد.<ref>النجم الثاقب، ج2، ص417.</ref> | ||
==ساختمان== | ==ساختمان== | ||
ساختمان مقام، در گذشته، کوچک‌تر از بنای فعلی آن و از آجر و خشت و گل بوده است. نقل کرده‌اند که در گذشته، سنگی داخل مقام وجود داشته که روی آن، نام مدفون در مقام، ثبت شده بود. اما در زمان جنگ جهانی دوم که نیروهای نظامی انگلیس در یک پادگان نظامی نزدیک مقام حضور داشتند، یک کاپیتان انگلیسی، این سنگ را به سرقت برد. | ساختمان مقام، در گذشته، کوچک‌تر از بنای فعلی آن و از آجر و خشت و گل بوده است. نقل کرده‌اند که در گذشته، سنگی داخل مقام وجود داشته که روی آن، نام مدفون در مقام، ثبت شده بود. اما در زمان جنگ جهانی دوم که نیروهای نظامی انگلیس در یک پادگان نظامی نزدیک مقام حضور داشتند، یک کاپیتان انگلیسی، این سنگ را به سرقت برد. | ||
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۵۲
 | |
| اطلاعات اوليه |
|---|
مکان
این مقام، در منطقه «ام عکیط»، در فاصله حدود یک کیلومتر از سمت غربی جاده نعمانیه به کوت، در استان واسط عراق قرار دارد. فاصله آن از نعمانیه، 15 کیلومتر و از کوت، 22 کیلومتر است و در فاصله نزدیک به 150 متر از پشت مقام، رود دجله جریان دارد.[۱]
پیشینه
قدیمی‌ترین اشاره به این مقام، مربوط به حکایت دیدار «ابن ابی‌جواد نعمانی» با امام زمان(ع) است، که عبدالله بن عیسی افندی (م.۱۱۳۰ق) در زندگی‌نامه این عالم، در بخشی از کتاب خود، ریاض العلماء، به آن اشاره کرده است. این بخش از کتاب، از میان رفته، ولی محدث نوری (م.۱۳۲۰ق)، آن را در کتاب النجم الثاقب، بازگو کرده است. بر پایه این نقل، مقام امام زمان(ع) در سده هشتم قمری، شناخته شده بوده است.[یادداشت ۱] به گفته ابن ابی‌جواد نعمانی، امام مهدی(ع) به او گفته است که در روزها و شب‌های سه‌شنبه، در این مقام، حضور می‌یابد.[۲]
ساختمان
ساختمان مقام، در گذشته، کوچک‌تر از بنای فعلی آن و از آجر و خشت و گل بوده است. نقل کرده‌اند که در گذشته، سنگی داخل مقام وجود داشته که روی آن، نام مدفون در مقام، ثبت شده بود. اما در زمان جنگ جهانی دوم که نیروهای نظامی انگلیس در یک پادگان نظامی نزدیک مقام حضور داشتند، یک کاپیتان انگلیسی، این سنگ را به سرقت برد.
کار بازسازی و توسعه بنای مقام، به شکل کنونی آن، از سال 1419ق. (1998م)، با تلاش مؤمنان و نیکوکاران نعمانیه، آغاز شد.[۳]
قبر داخل مقام
میان بنا، قبر برجسته‌ای به ارتفاع حدود نیم متر، وجود دارد که با پارچه‌های سبزرنگ، پوشیده شده است. روی قبر، ضریحی از آلومینیوم به عرض 3 متر و ارتفاع 5/ 3 متر وجود دارد که بالای آن، با شیشه پوشیده شده است. این قبر، مدفن محمد بن قاسم بن علی بن عمر اشرف بن امام زین‌العابدین(ع)، مشهور به «صوفی»، دانسته شده است.[۴]
محمد بن قاسم، از نوادگان امام سجاد(ع) است که در دانش و دیانت و پارسایی، از چهره‌های ممتاز عصر خود بود و چون معمولًا جامه پشمی سفید رنگ و خشن، بر تن می‌کرد، او را صوفی می‌گفتند. وی علیه معتصم عباسی قیام کرده،[۵] دستگیر شده و گریخت. او ادامه زندگی خود را مخفیانه به سر برد. به گفته برخی، محمد بن قاسم، در زمان متوکل عباسی، دوباره به زندان افتاده و تا پایان عمر در اسارت ماند و به گفته پاره‌ای، مسموم شده و به شهادت رسید.[۶]
پیوند به بیرون
پانویس
- ↑ زیرا بر پایه این نقل، زین‌الدین علی بن خازن حائری، شاگرد شهید اول، دستخط ابن ابی‌جواد نعمانی را دیده است که وی در دیدار خود با امام زمان(ع) از وی درباره درستی مقام او در نعمانیه پرسش کرده است. شهید اول، متوفی سال ۷۸۶ق. است؛ از این رو، بر پایه این نقل، این مقام در سده هشتم قمری شناخته شده بوده است.
منابع
- النجم الثاقب فی احوال الامام الحجة الغائب، الشیخ حسین الطبرسی النوری، تقدیم وترجمة وتحقیق وتعلیق: السید یاسین الموسوی، ط 1، قم، انوار الهدی، 1415 ه. ق.
- «مقام امام زمان(عج) در شهر نعمانیه»، احمد علی مجید الحلی، مترجم، صعلی‌اصغر رضایی، انتظار موعود، ش 18.
مقاتل الطالبيين، ابوالفرج الاصفهانى، تحقيق سيد احمد صقر، مؤسسة الاعلمى، بيروت، ١۴٠٨ق (١٩٨٧م).