کوه الرایه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۱۳: خط ۱۳:
==‌ویژگی==
==‌ویژگی==


== مسجد ذباب ==
==مسجد ذباب==
{{اصلی|مسجد ذباب}}
{{اصلی|مسجد ذباب}}
روی این کوه، مسجد ذباب قرار دارد.<ref name=":0" />  
روی این کوه، مسجد ذباب قرار دارد، که به آن قرین و الرایه نیز گفته شده است.<ref name=":0" /> این مسجد، در جایی ساخته شده که [[حضرت محمد(ص)]] بر آن خیمه‌ای بر پا کرد. مسجد ذباب،‌ مساحتی کوچک داشته<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، ج۱، ص۳۶۳.</ref> و در سال ۱۴۰۶ق. بنای مخروبه آن و محرابی که به سختی دیده می‌شده گزارش شده است.<ref>الدر الثمین، ص١٧١.</ref>  


==در تاریخ==
==در تاریخ==
 
<br />
==منابع==
==منابع==
<br />{{برگرفتگی
<br />{{برگرفتگی
خط ۳۱: خط ۳۱:
'''مفردات الفاظ قرآن'''، راغب اصفهانی، دارالکتب العلمیه، قم، بی‌تا.
'''مفردات الفاظ قرآن'''، راغب اصفهانی، دارالکتب العلمیه، قم، بی‌تا.
<br />
<br />
<references />

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۵۱

نام

کوه الرایه، در گذشته، به نام ذباب خوانده می‌شد.[۱]


علت نام گذاری این کوه به ذباب آن است که ذباب نام پرنده یا قسمت برنده شمشیر است.[۲] و در بعضی از کتب به معنی زنبور عسل نیز آمده است.[۳] بعضی گویند نام کسی است که در دوران اموی در کنار این کوه گردن زده شده است[۴]

مکان

این کوه، در شرق کوه سلع (مساجد سبعه) قرار دارد.[۱]

‌ویژگی

مسجد ذباب

روی این کوه، مسجد ذباب قرار دارد، که به آن قرین و الرایه نیز گفته شده است.[۱] این مسجد، در جایی ساخته شده که حضرت محمد(ص) بر آن خیمه‌ای بر پا کرد. مسجد ذباب،‌ مساحتی کوچک داشته[۵] و در سال ۱۴۰۶ق. بنای مخروبه آن و محرابی که به سختی دیده می‌شده گزارش شده است.[۶]

در تاریخ


منابع


این مقاله برگرفته از مقاله بررسی جغرافیای طبیعی مدینه یحیی جهانگیری و علی اصغر کریم خانی، فصلنامه میقات حج، دوره ۲۶، ش۱۰۳، بهار ۱۳۹۷، ص۷۹–۱۰ است.

مصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، احمد فیومی، مؤسسة دارالهجرة، قم، ۱۴۱۴ق.

المغانم المطابه فی معالم طابه، مجدالدین فیروز آبادی، مرکز بحوث و دراسات المدینة المنوره، مدینه، ۲۰۰۲م.

مفردات الفاظ قرآن، راغب اصفهانی، دارالکتب العلمیه، قم، بی‌تا.

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ المغانم المطابه فی معالم طابه، ص۱۴۶.
  2. مصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، ص۲۰۶.
  3. مفردات الفاظ قرآن، ص325.
  4. ج1، ص266.
  5. آثار اسلامی مکه و مدینه، ج۱، ص۳۶۳.
  6. الدر الثمین، ص١٧١.