بهداشت حج: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا، اصلاح ارقام)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }}
{{در دست ویرایش|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363}}


وضعيت سلامت حاجيان در سفر حج
وضعیت سلامت حاجیان در سفر حج


واژه بهداشت معادل ترکيب عربي حفظ الصحه به معناي نگه داشتن تندرستي و سلامت است. اين واژه بر مجموعه علم و تدابير و اعمالي دلالت دارد که به منظور جلوگيري از ايجاد و شيوع بيماري به کار گرفته مي‌شود.<ref>. لغتنامه دهخدا، ج3، مدخل بهداشت</ref> در طول تاريخ به دليل شرايط دشوار سفر حج، بهداشت و سلامت حاجيان از جمله مسائل مهم‌ و مورد توجه بوده است. راه طولاني و خطرناک، گرماي هوا در حجاز و تجمع تعداد زيادي از مردم در يک‌ مکان، سفر حج را از نظر بهداشتي، بخصوص در گذشته‌ها که علم پزشکي و خدمات بهداشتي پيشرفت امروزين خود را نداشت، سفر را نا ‌ايمن مي‌ساخت. همين دشواري سفر حج خود از عوامل ارزش بالاي معنوي اين سفر دانسته شده و تن دادن به خطرات آن از نشانه‌هاي ايمان مسلمانان شناخته شده است. در حديثي از امام صادق(ع) حج به واسطه دشواري‌اش همتراز جهاد دانسته شده است.<ref>. الکافي، ج4، ص253</ref>  
واژه بهداشت معادل ترکیب عربی حفظ الصحه به معنای نگه داشتن تندرستی و سلامت است. این واژه بر مجموعه علم و تدابیر و اعمالی دلالت دارد که به منظور جلوگیری از ایجاد و شیوع بیماری به کار گرفته می‌شود.<ref>. لغتنامه دهخدا، ج3، مدخل بهداشت</ref> در طول تاریخ به دلیل شرایط دشوار سفر حج، بهداشت و سلامت حاجیان از جمله مسائل مهم و مورد توجه بوده است. راه طولانی و خطرناک، گرمای هوا در حجاز و تجمع تعداد زیادی از مردم در یک مکان، سفر حج را از نظر بهداشتی، بخصوص در گذشته‌ها که علم پزشکی و خدمات بهداشتی پیشرفت امروزین خود را نداشت، سفر را نا ایمن می‌ساخت. همین دشواری سفر حج خود از عوامل ارزش بالای معنوی این سفر دانسته شده و تن دادن به خطرات آن از نشانه‌های ایمان مسلمانان شناخته شده است. در حدیثی از امام صادق (ع) حج به واسطه دشواری‌اش همتراز جهاد دانسته شده است.<ref>. الکافی، ج4، ص253</ref>


توجه خاص به مسئله بهداشت حج در سده نوزدهم ميلادي و در پي شيوع بيماري وبا در جهان شدت بيشتري يافت. با اين حال در گذشته نيز توجه به مسائل بهداشتي حج نزد مسلمانان مغفول نبود است. توصيه‌هاي اسلامي درباره بهداشت حج زيرمجموعه‌ توصيه‌‌هايي قرار مي‌گيرند که در متون اسلامي درباره بهداشت فردي و محيطي و نيز بهداشت سفر مانند تطهير بدن و لباس از آلودگي، مستحب بودن شست و شوي بدن قبل از سفر، و تاکيد بر بهداشت فردي، همراه داشتن دارو و غذاي پاکيزه وجود دارد.<ref>. من لايحضره الفقيه، ‌ج2، ص 185؛ ندوه الحج الکبري، سلامه الحج، ص 347، 196، 209</ref> برخي از پژوهشگران بر اهداف بهداشتي برخي از مناسک حج مانند غسل مستحب در هنگام احرام يا حلق و تقصير در کنار ديگر معاني رمزآميز آن تصريح کرده‌اند.<ref>. حج برنامه تکامل، ص 201</ref> آنچه بخصوص در ميان نويسندگان معاصر مورد تاکيد است، کارکرد مثبت زيارت خانه خدا و مراسم حج بر حفظ بهداشت رواني افراد است. اين نويسندگان با تاکيد بر نقش عبادت و راز و نياز با خداوند در آرامش رواني، کارکرد حج و زيارت را که يکي از برنامه‌هاي اصلي عبادي در ميان مسلمانان است، از اين منظر مورد مطالعه قرار داده‌اند.<ref>. مطالعات اسلام و روانشناسي، شماره 3، ص 47، « اثر بخشي مناسک حج بر سلامت رواني حجاج»؛ کتاب خلاصه مقالات همايش بين المللي پزشکي حج، ص32</ref>
توجه خاص به مسئله بهداشت حج در سده نوزدهم میلادی و در پی شیوع بیماری وبا در جهان شدت بیشتری یافت. با این حال در گذشته نیز توجه به مسائل بهداشتی حج نزد مسلمانان مغفول نبود است. توصیه‌های اسلامی درباره بهداشت حج زیرمجموعه توصیه‌هایی قرار می‌گیرند که در متون اسلامی درباره بهداشت فردی و محیطی و نیز بهداشت سفر مانند تطهیر بدن و لباس از آلودگی، مستحب بودن شست و شوی بدن قبل از سفر، و تأکید بر بهداشت فردی، همراه داشتن دارو و غذای پاکیزه وجود دارد.<ref>. من لایحضره الفقیه، ج2، ص 185؛ ندوه الحج الکبری، سلامه الحج، ص 347، 196، 209</ref> برخی از پژوهشگران بر اهداف بهداشتی برخی از مناسک حج مانند غسل مستحب در هنگام احرام یا حلق و تقصیر در کنار دیگر معانی رمزآمیز آن تصریح کرده‌اند.<ref>. حج برنامه تکامل، ص 201</ref> آنچه بخصوص در میان نویسندگان معاصر مورد تأکید است، کارکرد مثبت زیارت خانه خدا و مراسم حج بر حفظ بهداشت روانی افراد است. این نویسندگان با تأکید بر نقش عبادت و راز و نیاز با خداوند در آرامش روانی، کارکرد حج و زیارت را که یکی از برنامه‌های اصلی عبادی در میان مسلمانان است، از این منظر مورد مطالعه قرار داده‌اند.<ref>. مطالعات اسلام و روانشناسی، شماره 3، ص 47، «اثر بخشی مناسک حج بر سلامت روانی حجاج»؛ کتاب خلاصه مقالات همایش بین‌المللی پزشکی حج، ص32</ref>


==تاريخچه شرايط بهداشتي حج==
== تاریخچه شرایط بهداشتی حج ==
پيش از رواج وسايل جديد حمل و نقل، نخستين چالش بزرگ براي سلامتي زائران خانه خدا، بخصوص آنان که از راه‌هاي دور به مکه سفر مي‌کردند، خطرات ناشي از راه بود. راه حج که بخش عمده‌اي از آن در بيابان‌هاي خشک جزيره العرب مي‌گذشت خطر راه را دو چندان مي‌کرد. آب مورد نياز مسافران در بيابان‌هاي جزيره العرب از منازل و چاه‌هاي ميان راه فراهم مي‌آمد و معمولا در فاصله ميان دو منزل يا چاه، يافتن آب ناممکن بود و در زمان خشکسالي با خشک شدن چاه ها خطر مرگ و مير بر اثر تشنگي شدت مي‌يافت. گرفتار شدن زائران خانه خدا در بي‌آبي راه‌هاي جزيره العرب اتفاقي است که در منابع تاريخي بارها به وقوع آن اشاره شده است. براي نمونه در سال‌هاي 264 ، 232 ، 259 و 295 گروهي از حاجيان به دليل گرفتاري در بي‌آبي، در راه حج جان باختند.<ref>. تاريخ الطبري، ‌ج8، ص 150؛ ج9، ص 150، 501، ج10، ص 139</ref>  
پیش از رواج وسایل جدید حمل و نقل، نخستین چالش بزرگ برای سلامتی زائران خانه خدا، بخصوص آنان که از راه‌های دور به مکه سفر می‌کردند، خطرات ناشی از راه بود. راه حج که بخش عمده‌ای از آن در بیابان‌های خشک جزیره العرب می‌گذشت خطر راه را دو چندان می‌کرد. آب مورد نیاز مسافران در بیابان‌های جزیره العرب از منازل و چاه‌های میان راه فراهم می‌آمد و معمولاً در فاصله میان دو منزل یا چاه، یافتن آب ناممکن بود و در زمان خشکسالی با خشک شدن چاه‌ها خطر مرگ و میر بر اثر تشنگی شدت می‌یافت. گرفتار شدن زائران خانه خدا در بی‌آبی راه‌های جزیره العرب اتفاقی است که در منابع تاریخی بارها به وقوع آن اشاره شده است. برای نمونه در سال‌های ۲۶۴، ۲۳۲، ۲۵۹ و ۲۹۵ گروهی از حاجیان به دلیل گرفتاری در بی‌آبی، در راه حج جان باختند.<ref>. تاریخ الطبری، ج8، ص 150؛ ج9، ص 150، 501، ج10، ص 139</ref>


عامل عمده ديگري که سلامتي حاجيان را در سفر حج به خطر مي انداخت، حمله راهزنان به کاروان حاجيان بود. خطري که هر چند در دوره‌هايي از تاريخ به دليل بهبود شرايط امنيت در راه‌ها شدت کمتري مي‌يافت، از خطرات هميشگي راه حج بخصوص در محدوده جزيره العرب به شمار مي‌آمد. بيابان‌هاي جزيره العرب مکان مناسبي براي پراکنده شدن قبايل بيابان نشين بود که معمولا به راهزني از کاروان‌هاي تجاري و کاروان حاجيان مي‌پرداختند. بيشتر مواقع حمله راهزنان به کاروان افزون بر غارت اموال يا اخذ باج، به کشته شدن افراد نيز منجر مي‌شد و در دوره‌هايي که ناامني فراگير بود، سفر حج از برخي مسيرها را به تعطيلي مي‌کشاند.<ref>. الکامل في التاريخ، ج8، ص 574؛ ج9، ص205؛ ج11، ص 148؛ پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج7، ص 704- 711؛ ج8، ص 444؛ درب زبيده، ص 62-68</ref>
عامل عمده دیگری که سلامتی حاجیان را در سفر حج به خطر می‌انداخت، حمله راهزنان به کاروان حاجیان بود. خطری که هر چند در دوره‌هایی از تاریخ به دلیل بهبود شرایط امنیت در راه‌ها شدت کمتری می‌یافت، از خطرات همیشگی راه حج بخصوص در محدوده جزیره العرب به شمار می‌آمد. بیابان‌های جزیره العرب مکان مناسبی برای پراکنده شدن قبایل بیابان نشین بود که معمولاً به راهزنی از کاروان‌های تجاری و کاروان حاجیان می‌پرداختند. بیشتر مواقع حمله راهزنان به کاروان افزون بر غارت اموال یا اخذ باج، به کشته شدن افراد نیز منجر می‌شد و در دوره‌هایی که ناامنی فراگیر بود، سفر حج از برخی مسیرها را به تعطیلی می‌کشاند.<ref>. الکامل فی التاریخ، ج8، ص 574؛ ج9، ص205؛ ج11، ص 148؛ پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص 704- 711؛ ج8، ص 444؛ درب زبیده، ص 62-68</ref>


شرايط نامناسب سفر تا پيش از رواج وسايل جديد حمل و نقل و به‌ويژه تا پيش از رواج سفرهاي هوايي همچنان ادامه داشت. در سده نوزدهم با رواج کشتيراني در آب‌هاي منتهي به درياي سرخ، مسافرت دريايي به مکه رواج بيشتري يافت. سفر با کشتي در مجموع بسيار مناسب‌تر از راه‌هاي ديگر بود و مدت زمان سفر را بسيار کاهش مي‌داد، اما شرايط بهداشتي در برخي کشتي¬ها بسيار نامطلوب بود. ازدحام جمعيت حاجيان در کشتي‌ها که گاهي کشتي‌هاي مسافربري نبودند، خطر شيوع بيماري‌هاي واگير از يک سو و خطراتي  چون پايان منابع آب آشاميدني کشتي را زياد مي‌کرد. به دليل ازحام زياد حاجيان امکان نظافت کشتي‌ها وجود نداشت و تغذيه حاجياني که تمکن مالي نداشتند نامناسب و ناچيز بود. <ref>. پنجاه سفرنامه قاجاري، ج1، ص 596؛ الحجر الصحي في الحجاز، ص106، 109</ref>  
شرایط نامناسب سفر تا پیش از رواج وسایل جدید حمل و نقل و به‌ویژه تا پیش از رواج سفرهای هوایی همچنان ادامه داشت. در سده نوزدهم با رواج کشتیرانی در آب‌های منتهی به دریای سرخ، مسافرت دریایی به مکه رواج بیشتری یافت. سفر با کشتی در مجموع بسیار مناسب‌تر از راه‌های دیگر بود و مدت زمان سفر را بسیار کاهش می‌داد، اما شرایط بهداشتی در برخی کشتی‌ها بسیار نامطلوب بود. ازدحام جمعیت حاجیان در کشتی‌ها که گاهی کشتی‌های مسافربری نبودند، خطر شیوع بیماری‌های واگیر از یک سو و خطراتی چون پایان منابع آب آشامیدنی کشتی را زیاد می‌کرد. به دلیل ازحام زیاد حاجیان امکان نظافت کشتی‌ها وجود نداشت و تغذیه حاجیانی که تمکن مالی نداشتند نامناسب و ناچیز بود.<ref>. پنجاه سفرنامه قاجاری، ج1، ص 596؛ الحجر الصحی فی الحجاز، ص106، 109</ref>


با رسيدن به حجاز، حاجياني که از راه‌هاي طولاني به شهرهاي مکه و مدينه سفر کرده بودند و متحمل سختي و خستگي راه بودند مستعد بيماري‌هاي گوناگون مي‌شدند. تغيير آب و هوا بخصوص براي اقوامي که در سرزمين‌هاي سردسير زندگي مي‌کردند و تحمل گرماي شديد جزيره العرب را نداشتند و با روش زندگي در اين منطقه نا‌آشنا بودند، خطر آفرين بود. خوردن غذاهاي متفاوت که بدن حاجيان بدان عادت نداشت نيز چالشي پيش روي حاجيان به شمار مي‌رفت.<ref>. موسوعه مراه الحرمين، ج1، ص 118؛ الحج قبل مئه سنه، ص 245-246</ref>
با رسیدن به حجاز، حاجیانی که از راه‌های طولانی به شهرهای مکه و مدینه سفر کرده بودند و متحمل سختی و خستگی راه بودند مستعد بیماری‌های گوناگون می‌شدند. تغییر آب و هوا بخصوص برای اقوامی که در سرزمین‌های سردسیر زندگی می‌کردند و تحمل گرمای شدید جزیره العرب را نداشتند و با روش زندگی در این منطقه ناآشنا بودند، خطر آفرین بود. خوردن غذاهای متفاوت که بدن حاجیان بدان عادت نداشت نیز چالشی پیش روی حاجیان به شمار می‌رفت.<ref>. موسوعه مراه الحرمین، ج1، ص 118؛ الحج قبل مئه سنه، ص 245-246</ref>


اما مهم‌ترين عامل چالش‌ برانگيز بهداشتي براي حاجيان در گذشته و امروز، تجمع تعداد زياد حاجيان در يک مکان بود که احتمال شيوع بيماري‌هاي واگيردار را بالا مي‌برد. نبود شرايط مناسب براي اسکان حاجيان از جمله عوامل اصلي مشکلات بهداشتي حاجيان در مکه و مدينه در گذشته بود. بسياري از حاجيان امکان مالي مناسب براي سکونت در خانه‌هاي اجاره‌اي مکه يا مدينه را نداشتند و در فضاي باز سکونت مي‌کردند و يا در برخي مکان‌هاي عمومي مانند کاروان‌سراها (رباطها) و يا مکان‌هايي که فضايي سقف دار بود و با شرايط نامناسب براي حاجيان فقير اختصاص داده مي‌شد، سکونت مي‌کردند.<ref>. الحج قبل مئه سنه، ص 144؛ الحجر الصحي، ص 158</ref> حتي تا دهه‌هاي اخير نيز بسياري از حاجيان مدتي از سفر را در فضاي باز مي‌گذراندند و يا در باغ‌ها ساکن مي‌شدند که فاقد حمام و مستراح بهداشتي بود.<ref>. با من به خانه خدا بياييد، ص 313-314</ref> بخشي از افرادي که جايي را اجاره مي‌‌کردند معمولا همراه تعداد زيادي از حاجيان در اتاقي کوچک زندگي مي‌کردند که گاهي فاقد تهويه هواي مناسب بود.<ref>. موسوعه مراه الحرمين، ج1، ص 115-116</ref>  
اما مهم‌ترین عامل چالش‌برانگیز بهداشتی برای حاجیان در گذشته و امروز، تجمع تعداد زیاد حاجیان در یک مکان بود که احتمال شیوع بیماری‌های واگیردار را بالا می‌برد. نبود شرایط مناسب برای اسکان حاجیان از جمله عوامل اصلی مشکلات بهداشتی حاجیان در مکه و مدینه در گذشته بود. بسیاری از حاجیان امکان مالی مناسب برای سکونت در خانه‌های اجاره‌ای مکه یا مدینه را نداشتند و در فضای باز سکونت می‌کردند یا در برخی مکان‌های عمومی مانند کاروان‌سراها (رباطها) یا مکان‌هایی که فضایی سقف دار بود و با شرایط نامناسب برای حاجیان فقیر اختصاص داده می‌شد، سکونت می‌کردند.<ref>. الحج قبل مئه سنه، ص 144؛ الحجر الصحی، ص 158</ref> حتی تا دهه‌های اخیر نیز بسیاری از حاجیان مدتی از سفر را در فضای باز می‌گذراندند یا در باغ‌ها ساکن می‌شدند که فاقد حمام و مستراح بهداشتی بود.<ref>. با من به خانه خدا بیایید، ص 313-314</ref> بخشی از افرادی که جایی را اجاره می‌کردند معمولاً همراه تعداد زیادی از حاجیان در اتاقی کوچک زندگی می‌کردند که گاهی فاقد تهویه هوای مناسب بود.<ref>. موسوعه مراه الحرمین، ج1، ص 115-116</ref>


در گذشته امکانات بهداشتي مکه و مدينه با توجه به افزايش جمعيت اين شهرها در موسم حج چندان مطلوب نبود. ورود کاروان‌ها و چهارپايان آنان به شهر باعث تجميع فضولات حيوانات مي‌شد که گاهي حتي تا داخل حرم را آلوده مي‌کرد.<ref>. مجموعه رسائل خطي فارسي، دفتر اول، ص 36-37</ref> اين شهرها از حمام کافي برخوردار نبود.<ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج4، ص 569</ref> شهرها فاقد سيستم بهداشتي براي دفع زباله‌ها و فاضلاب بودند و فاضلاب منازل به چاه‌هايي در کوچه‌ها مي‌ريختند که در طول سال چند بار تخليه مي‌شدند.<ref>. حج قبل مئه سنه، ص214-215، 155-156</ref> يکي از مهم‌ترين مشکلات بهداشتي شهر مکه منبع اصلي آب اين شهر بود که از چشمه زبيده تامين مي‌شد و به وسيله کانالي به سوي مکه هدايت مي‌شد اين آب در مسير مکه از عرفات و منا مي‌گذشته و بخشي از آبي که مورد استفاده حاجيان براي شستشو و غسل قرار مي‌گرفت به مسير آب ورودي به شهر باز مي‌گشت و اين باعث انتقال سريع بيماري‌ها بود.<ref>. الحج قبل مئه السنه، ص 207-209</ref>
در گذشته امکانات بهداشتی مکه و مدینه با توجه به افزایش جمعیت این شهرها در موسم حج چندان مطلوب نبود. ورود کاروان‌ها و چهارپایان آنان به شهر باعث تجمیع فضولات حیوانات می‌شد که گاهی حتی تا داخل حرم را آلوده می‌کرد.<ref>. مجموعه رسائل خطی فارسی، دفتر اول، ص 36-37</ref> این شهرها از حمام کافی برخوردار نبود.<ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج4، ص 569</ref> شهرها فاقد سیستم بهداشتی برای دفع زباله‌ها و فاضلاب بودند و فاضلاب منازل به چاه‌هایی در کوچه‌ها می‌ریختند که در طول سال چند بار تخلیه می‌شدند.<ref>. حج قبل مئه سنه، ص214-215، 155-156</ref> یکی از مهم‌ترین مشکلات بهداشتی شهر مکه منبع اصلی آب این شهر بود که از چشمه زبیده تأمین می‌شد و به وسیله کانالی به سوی مکه هدایت می‌شد این آب در مسیر مکه از عرفات و منا می‌گذشته و بخشی از آبی که مورد استفاده حاجیان برای شستشو و غسل قرار می‌گرفت به مسیر آب ورودی به شهر بازمی‌گشت و این باعث انتقال سریع بیماری‌ها بود.<ref>. الحج قبل مئه السنه، ص 207-209</ref>


نبود سازو کاري مشخص براي دفن لاشه قرباني‌ها از ديگر عوامل شيوع بيماري در مکه و از عوامل خطر ساز براي بهداشت اين شهر بود. در بسياري از مواقع لاشه‌ها بعد از قرباني شدن در مقابل چادر محل اقامت حاجيان رها مي‌شد و با توجه به گرماي هواي حجاز، صحراي منا به سرعت از بوي تعفن لاشه‌ها پر مي‌شد. رسم بر اين بود که لاشه حيوانات در زير خاک دفن شود اما بسياري از حاجيان چنين کاري نمي‌کردند در برخي دوران‌ها نيز گودال‌هاي بزرگي براي دفن لاشه‌ها تعبيه مي‌شد.<ref>. موسوعه مراه الحرمين، ج1، ص 114؛ الحج قبل مئه سنه، ص 210-211، التاريخ القويم، ج3، ص289</ref>  
نبود سازو کاری مشخص برای دفن لاشه قربانی‌ها از دیگر عوامل شیوع بیماری در مکه و از عوامل خطر ساز برای بهداشت این شهر بود. در بسیاری از مواقع لاشه‌ها بعد از قربانی شدن در مقابل چادر محل اقامت حاجیان رها می‌شد و با توجه به گرمای هوای حجاز، صحرای منا به سرعت از بوی تعفن لاشه‌ها پر می‌شد. رسم بر این بود که لاشه حیوانات در زیر خاک دفن شود اما بسیاری از حاجیان چنین کاری نمی‌کردند در برخی دوران‌ها نیز گودال‌های بزرگی برای دفن لاشه‌ها تعبیه می‌شد.<ref>. موسوعه مراه الحرمین، ج1، ص 114؛ الحج قبل مئه سنه، ص 210-211، التاریخ القویم، ج3، ص289</ref>


از جمله مسائلي که خطر زيادي براي حاجيان داشته و در طول تاريخ نيز منجر به مرگ و مير بسياري از حاجيان شده است،‌ ازدحام حاجيان بخصوص در مکه و بويژه در هنگام برخي از مناسک خاص حج مانند طواف * و رمي * جمرات بود. که بارها به کشته شدن تعداد زيادي از حاجيان انجاميد.<ref>. اتحاف الوري، ج2، ص 505، 554، ج3، ص33، 37، 109؛ تحصيل المرام، ج2، ص 834</ref>  
از جمله مسائلی که خطر زیادی برای حاجیان داشته و در طول تاریخ نیز منجر به مرگ و میر بسیاری از حاجیان شده است، ازدحام حاجیان بخصوص در مکه و بویژه در هنگام برخی از مناسک خاص حج مانند طواف * و رمی * جمرات بود؛ که بارها به کشته شدن تعداد زیادی از حاجیان انجامید.<ref>. اتحاف الوری، ج2، ص 505، 554، ج3، ص33، 37، 109؛ تحصیل المرام، ج2، ص 834</ref>


بلاياي طبيعي مانند سيل<ref>. نک: تحصيل المرام، ج2، ص 882؛ افاده الانام، ج2، ص 404-429</ref> و برخي وقايع سياسي از جمله جنگ‌ها و درگيري‌هايي که در حرمين روي مي‌داد از ديگر دلائل مرگ و مير حاجيان در ايام حج بوده است.<ref>. کامل في التاريخ، ج8، ص 207 ،  ج10، ص225؛ ج11، ص 106،</ref> در سال‌هاي قدرت‌يابي سعوديان در دوره‌هاي مختلف حکومت خود نيز اوضاع امنيتي حجاز به شدت بد بود.<ref>. تاريخ مکه سباعي، ج2، ص 502</ref>  
بلایای طبیعی مانند سیل<ref>. نک: تحصیل المرام، ج2، ص 882؛ افاده الانام، ج2، ص 404-429</ref> و برخی وقایع سیاسی از جمله جنگ‌ها و درگیری‌هایی که در حرمین روی می‌داد از دیگر دلائل مرگ و میر حاجیان در ایام حج بوده است.<ref>. کامل فی التاریخ، ج8، ص 207، ج10، ص225؛ ج11، ص 106،</ref> در سال‌های قدرت‌یابی سعودیان در دوره‌های مختلف حکومت خود نیز اوضاع امنیتی حجاز به شدت بد بود.<ref>. تاریخ مکه سباعی، ج2، ص 502</ref>
===بيماري‌هاي فراگير در حرمين===
مجموع شرايط بهداشتي که اشاره شد و بويژه تجمع افراد زياد در يک مکان بخصوص در زمان وقوف در عرفات و منا، نبود شرايط بهداشتي مناسب در مکه و بخصوص کمبود آب و هواي گرم حجاز، در دوره‌هايي از تاريخ حرمين به شيوع بيماري‌هاي فراگيرکمک کرده است. بيماري‌هايي که با عنوان وبا و طاعون شناخته مي‌شدند. وبا در عربي نامي براي بيماري‌هاي عام‌ و فراگير در عربي بوده است.<ref>. افاده الانام، ج2، ص 459-460</ref> طاعون نيز در فرهنگ‌هاي عربي گاه هم‌معنا با وبا آمده است و گاه به عنوان نوعي بيماري عام و به تعبيري ديگر نوعي وبا شناخته شده است.<ref>. تحصيل المرام، ج2، ص 886- 887</ref>آنچه در دوران جديد بخصوص در زبان فارسي با عنوان وبا شناخته مي‌شود، نوعي بيماري عام و فراگير بوده که از ويروس ويبريو کوليرا Vibrio cholerae ناشي مي‌شده و به اسهال شديد و کاهش سريع آب بدن مي‌انجامد. در زبان عربي اين بيماري را به نام کوليرا نيز مي‌ناميده‌اند.


تاريخ شيوع بيماري‌هاي فراگير در مکه و مدينه به گذشته‌هاي دور باز مي‌گردد. چنان‌ که اشاراتي به وقوع اين بيماري در زمان پيامبر در مدينه و دعاي پيامبر در دوري اين بيماري از اين شهرها نقل شده است.<ref>. اخبار مکه، ج2، ص 154؛ وفاء الوفاء، ج1، ص 51</ref> در قرون بعد نيز گزارش‌هايي در منابع درباره شيوع وبا در مکه يا مدينه ثبت شده است.<ref>. نک: الارج المسکي، ص 106؛ تحصيل المرام، ج2، ص 889</ref> در سال 174 ق. وبايي در مکه شايع شده بود که باعث شد هارون الرشيد بعد از انجام حج به سرعت مکه را ترک کند.<ref>. اتحاف الوري، ج2، ص 226</ref> به گزارش منابع تاريخي در سال‌هاي 212، 433 600، 649، 671، 749، 793 و 819 قمري وبا در مکه شيوع يافت.<ref>. اتحاف الوري، ج2، ص 226، 279، 260، 238؛ زهور المقتطفه من تاريخ مکه المشرفه، ص223، تحصيل المرام، ج2، ص761</ref>
=== بیماری‌های فراگیر در حرمین ===
مجموع شرایط بهداشتی که اشاره شد و بویژه تجمع افراد زیاد در یک مکان بخصوص در زمان وقوف در عرفات و منا، نبود شرایط بهداشتی مناسب در مکه و بخصوص کمبود آب و هوای گرم حجاز، در دوره‌هایی از تاریخ حرمین به شیوع بیماری‌های فراگیرکمک کرده است. بیماری‌هایی که با عنوان وبا و طاعون شناخته می‌شدند. وبا در عربی نامی برای بیماری‌های عام و فراگیر در عربی بوده است.<ref>. افاده الانام، ج2، ص 459-460</ref> طاعون نیز در فرهنگ‌های عربی گاه هم‌معنا با وبا آمده است و گاه به عنوان نوعی بیماری عام و به تعبیری دیگر نوعی وبا شناخته شده است.<ref>. تحصیل المرام، ج2، ص 886- 887</ref>آنچه در دوران جدید بخصوص در زبان فارسی با عنوان وبا شناخته می‌شود، نوعی بیماری عام و فراگیر بوده که از ویروس ویبریو کولیرا Vibrio cholerae ناشی می‌شده و به اسهال شدید و کاهش سریع آب بدن می‌انجامد. در زبان عربی این بیماری را به نام کولیرا نیز می‌نامیده‌اند.


در سده نوزدهم دور تازه‌اي از شيوع بيماري‌هاي فراگير (به شکل وباي کوليرا) در جهان و از جمله در مکه و مدينه آغاز شد. در اين دوران به دليل بهبود وسايل حمل و نقل و بخصوص رواج مسافرت دريايي، تعداد حاجيان بسيار زياد شده بود و وبا در مکه به سرعت منتشر مي‌شد و به شدت قرباني مي‌گرفت. يکي از راه‌هاي مهم انتشار سريع آن در جهان، گرد‌هم آيي حاجيان از کشورهاي مختلف جهان در حج بود. در سال 1831 ميلادي نخستين مورد وبا در حجاز اتفاق افتاد که به سرعت به اروپا نيز وارد شد و بعد از آن در سراسر سده نوزدهم بارها تکرار شد که در برخي سال‌ها شدت کمتري داشت.<ref>. تحصيل المرام، ج2، ص 891؛ الحج قبل مئه سنه، ص142</ref> در سال 1846 وبا تا حدود پانزده هزار نفر را در حجاز به کام مرگ کشاند و به کشورهاي ديگر از جمله تا ايران و آناتولي گسترش يافت. در سال 1865 ميلادي وباي شديدي در حجاز شيوع يافت که به کشته شدن 25 تا 30 هزار نفر انجاميد و از آنجا به کشورهاي مصر و سپس به اروپا و آمريکا منتقل شد.<ref>. الحج قبل مئه سنه، ص142</ref> وباهاي متعدد در دهه‌هاي هفتاد و هشتاد و نود سده نوزدهم ميلادي در حجاز به وقوع پيوست که به کشته شدن صدها و گاه هزاران نفر انجاميد. در سال 1893 ميلادي يکي از شديدترين وباهاي تاريخ حجاز شيوع يافت. اولين نشانه‌هاي وبا در بين حاجيان هندي در قرنطينه قمران گزارش شد و بعد کشته‌هايي در حاجيان آمده از يمن بروز کرد. دولت عثماني تدابيري جهت منع انتشار وبا انديشيد و گروهي از پزشکان را به حجاز اعزام کرد. با اين حال وبا در موسم حج شيوع يافت و حدود سي هزار کشته بر جاي گذاشت.<ref>. الحجر الصحي في الحجاز، ص139-164، ص 149-153؛ الحج قبل مئه سنه، ص244</ref> شيوع وبا تا سال 1912 م. ادامه داشت.<ref>. the Hajj Today,p81</ref>
تاریخ شیوع بیماری‌های فراگیر در مکه و مدینه به گذشته‌های دور بازمی‌گردد. چنان‌که اشاراتی به وقوع این بیماری در زمان پیامبر در مدینه و دعای پیامبر در دوری این بیماری از این شهرها نقل شده است.<ref>. اخبار مکه، ج2، ص 154؛ وفاء الوفاء، ج1، ص 51</ref> در قرون بعد نیز گزارش‌هایی در منابع درباره شیوع وبا در مکه یا مدینه ثبت شده است.<ref>. نک: الارج المسکی، ص 106؛ تحصیل المرام، ج2، ص 889</ref> در سال ۱۷۴ ق. وبایی در مکه شایع شده بود که باعث شد هارون الرشید بعد از انجام حج به سرعت مکه را ترک کند.<ref>. اتحاف الوری، ج2، ص 226</ref> به گزارش منابع تاریخی در سال‌های ۲۱۲، ۴۳۳ ۶۰۰، ۶۴۹، ۶۷۱، ۷۴۹، ۷۹۳ و ۸۱۹ قمری وبا در مکه شیوع یافت.<ref>. اتحاف الوری، ج2، ص 226، 279، 260، 238؛ زهور المقتطفه من تاریخ مکه المشرفه، ص223، تحصیل المرام، ج2، ص761</ref>


وقوع وبا در سراسر جهان دولت‌ها را به فکر اقداماتي براي مقابله با آن انداخت. در سال 1839 سلطان محمد دوم سلطان عثماني هيئت بهداشتي را راه‌اندازي کرد تا با خطر وبا مقابله کند.<ref>. the Hajj Today, p70</ref> نخستين اجلاس جهاني بهداشت در سال 1853 در پاريس و به کوشش دولت فرانسه تشکيل شد که بر استفاده از قرنطينه* براي کنترل بيماري وبا تاکيد مي‌کرد. در اين اجلاس شيوع بيماري در مکه و حضور حاجيان از عوامل مهم فراگيري بيماري دانسته شد.<ref>. the Hajj Today,p 71</ref> هيئت‌هاي بهداشت دولتي در استانبول و اسکندريه تشکيل شد که وظيفه اعلام عمومي وبا و انجام اقدامات پيشگيرانه را بر عهده داشت.<ref>. التاريخ القويم، ج1، ص 292-293</ref> دولت عثماني از دهه پنجاه سده نوزدهم ميلادي گروه‌هاي پزشکي را به حجاز ارسال مي‌کرد و اين گروه‌ها با استفاده از منابع مالي به برخي از اقدامات از جمله تجهيز بيمارستان‌ها و يا پاکسازي شهر و منابع آب مکه مي‌پرداختند و محل خاصي را براي ذبح قرباني در منا تخصيص مي‌دادند.<ref>. تحصيل المرام، ج2، ص 887؛ حج قبل مئه سنه، ص 246</ref> قرنطينه‌ها که پيشتر در برخي از نقاط مرزي عثماني و مصر تاسيس شده بودند، افزايش يافتند. نگراني عمده درباره حاجياني بود که از طريق دريا به کشورهاي ديگر سفر مي‌کردند. براي جلوگيري از ورود بيماري توسط حاجيان بازگشته از سفر حج قرنطينه‌هايي در بنادر ايجاد شد که از جمله مشهورترين آن‌ها قرنطينه طور و قرنطينه بيروت بود.<ref>. الحج قبله مئه سنه، ص 215</ref> قرنطينه‌هاي ديگر نيز در بنادر ورودي شهرهاي عثماني و نيز در ورودي هاي حجاز مانند قمران و جده و ينبع تشکيل شد.<ref>. تحصيل المرام، ج2، ص 888؛ حجر الصحي، ص 70-73 </ref> در اين قرنطينه‌ها حاجيان مورد معاينه قرار مي‌گرفتند و در صورت وجود مورد مشکوک تا چند هفته در اين قرنطينه‌ها مي‌ماندند. درباره شرايط دشوار بيشتر قرنطيه‌ها اطلاعات زيادي در سفرنامه‌هاي قرن نوزده ميلادي وجود دارد.<ref>. نک :‌پنجاه سفرنامه قاجاري، ج6، ص 121-122, 124-127</ref> ماندن در قرنطينه‌ها از جمله نگراني‌هاي مهم حاجيان بود، اقامت طولاني در اين قرنطينه‌ها افزون بر اينکه زمان سفر را بسيار افزايش مي‌داد به دليل گراني مواد غذايي در اين قرنطينه‌ها معمولا موجب بي پول شدن حاجيان مي‌شد. برخي از قرنطينه‌ها شرايط بهداشتي خوبي نداشتند و نبود آب و غذاي کافي براي حاجيان گرفتاري زيادي ايجاد مي‌کرد. (  قرنطينه)
در سده نوزدهم دور تازه‌ای از شیوع بیماری‌های فراگیر (به شکل وبای کولیرا) در جهان و از جمله در مکه و مدینه آغاز شد. در این دوران به دلیل بهبود وسایل حمل و نقل و بخصوص رواج مسافرت دریایی، تعداد حاجیان بسیار زیاد شده بود و وبا در مکه به سرعت منتشر می‌شد و به شدت قربانی می‌گرفت. یکی از راه‌های مهم انتشار سریع آن در جهان، گردهم آیی حاجیان از کشورهای مختلف جهان در حج بود. در سال ۱۸۳۱ میلادی نخستین مورد وبا در حجاز اتفاق افتاد که به سرعت به اروپا نیز وارد شد و بعد از آن در سراسر سده نوزدهم بارها تکرار شد که در برخی سال‌ها شدت کمتری داشت.<ref>. تحصیل المرام، ج2، ص 891؛ الحج قبل مئه سنه، ص142</ref> در سال ۱۸۴۶ وبا تا حدود پانزده هزار نفر را در حجاز به کام مرگ کشاند و به کشورهای دیگر از جمله تا ایران و آناتولی گسترش یافت. در سال ۱۸۶۵ میلادی وبای شدیدی در حجاز شیوع یافت که به کشته شدن ۲۵ تا ۳۰ هزار نفر انجامید و از آنجا به کشورهای مصر و سپس به اروپا و آمریکا منتقل شد.<ref>. الحج قبل مئه سنه، ص142</ref> وباهای متعدد در دهه‌های هفتاد و هشتاد و نود سده نوزدهم میلادی در حجاز به وقوع پیوست که به کشته شدن صدها و گاه هزاران نفر انجامید. در سال ۱۸۹۳ میلادی یکی از شدیدترین وباهای تاریخ حجاز شیوع یافت. اولین نشانه‌های وبا در بین حاجیان هندی در قرنطینه قمران گزارش شد و بعد کشته‌هایی در حاجیان آمده از یمن بروز کرد. دولت عثمانی تدابیری جهت منع انتشار وبا اندیشید و گروهی از پزشکان را به حجاز اعزام کرد. با این حال وبا در موسم حج شیوع یافت و حدود سی هزار کشته بر جای گذاشت.<ref>. الحجر الصحی فی الحجاز، ص139-164، ص 149-153؛ الحج قبل مئه سنه، ص244</ref> شیوع وبا تا سال ۱۹۱۲ م. ادامه داشت.<ref>. the Hajj Today,p81</ref>


بيماري وبا يا طاعون تنها بيماري فراگير در حجاز نبوده است؛ از جمله مي‌توان به بيماري تب دنگي (Dengue fever) اشاره کرد که در سده سيزدهم قمري در ايام حج شايع بوده و عرب‌ها بدان «ابو الرُکَب» مي‌‌گفته‌اند. بر اساس توصيف نويسنده تحصيل المرام که از شيوع اين بيماري در سال 1282قمري خبر داده، اين بيماري با درد زانو و عضلات پا آغاز مي‌شد، سپس فرد را دچار تب شديد و درد در همه مفاصل بدن مي‌کرد و بعد از سه روز که تب فروکش مي‌کرد ضعف شديد بدني براي مدتي باقي مي‌ماند.<ref>. تحصيل المرام، ج2، ص 896؛ نيز نک: الحج قبل مئه سنه، ص158</ref>
وقوع وبا در سراسر جهان دولت‌ها را به فکر اقداماتی برای مقابله با آن انداخت. در سال ۱۸۳۹ سلطان محمد دوم سلطان عثمانی هیئت بهداشتی را راه‌اندازی کرد تا با خطر وبا مقابله کند.<ref>. the Hajj Today, p70</ref> نخستین اجلاس جهانی بهداشت در سال ۱۸۵۳ در پاریس و به کوشش دولت فرانسه تشکیل شد که بر استفاده از قرنطینه* برای کنترل بیماری وبا تأکید می‌کرد. در این اجلاس شیوع بیماری در مکه و حضور حاجیان از عوامل مهم فراگیری بیماری دانسته شد.<ref>. the Hajj Today,p 71</ref> هیئت‌های بهداشت دولتی در استانبول و اسکندریه تشکیل شد که وظیفه اعلام عمومی وبا و انجام اقدامات پیشگیرانه را بر عهده داشت.<ref>. التاریخ القویم، ج1، ص 292-293</ref> دولت عثمانی از دهه پنجاه سده نوزدهم میلادی گروه‌های پزشکی را به حجاز ارسال می‌کرد و این گروه‌ها با استفاده از منابع مالی به برخی از اقدامات از جمله تجهیز بیمارستان‌ها یا پاکسازی شهر و منابع آب مکه می‌پرداختند و محل خاصی را برای ذبح قربانی در منا تخصیص می‌دادند.<ref>. تحصیل المرام، ج2، ص 887؛ حج قبل مئه سنه، ص 246</ref> قرنطینه‌ها که پیشتر در برخی از نقاط مرزی عثمانی و مصر تأسیس شده بودند، افزایش یافتند. نگرانی عمده درباره حاجیانی بود که از طریق دریا به کشورهای دیگر سفر می‌کردند. برای جلوگیری از ورود بیماری توسط حاجیان بازگشته از سفر حج قرنطینه‌هایی در بنادر ایجاد شد که از جمله مشهورترین آن‌ها قرنطینه طور و قرنطینه بیروت بود.<ref>. الحج قبله مئه سنه، ص 215</ref> قرنطینه‌های دیگر نیز در بنادر ورودی شهرهای عثمانی و نیز در ورودی‌های حجاز مانند قمران و جده و ینبع تشکیل شد.<ref>. تحصیل المرام، ج2، ص 888؛ حجر الصحی، ص 70-73</ref> در این قرنطینه‌ها حاجیان مورد معاینه قرار می‌گرفتند و در صورت وجود مورد مشکوک تا چند هفته در این قرنطینه‌ها می‌ماندند. درباره شرایط دشوار بیشتر قرنطیه‌ها اطلاعات زیادی در سفرنامه‌های قرن نوزده میلادی وجود دارد.<ref>. نک :پنجاه سفرنامه قاجاری، ج6، ص 121-122, 124-127</ref> ماندن در قرنطینه‌ها از جمله نگرانی‌های مهم حاجیان بود، اقامت طولانی در این قرنطینه‌ها افزون بر اینکه زمان سفر را بسیار افزایش می‌داد به دلیل گرانی مواد غذایی در این قرنطینه‌ها معمولاً موجب بی‌پول شدن حاجیان می‌شد. برخی از قرنطینه‌ها شرایط بهداشتی خوبی نداشتند و نبود آب و غذای کافی برای حاجیان گرفتاری زیادی ایجاد می‌کرد. ( قرنطینه)


===بهداشت حج در دوره معاصر===
بیماری وبا یا طاعون تنها بیماری فراگیر در حجاز نبوده است؛ از جمله می‌توان به بیماری تب دنگی (Dengue fever) اشاره کرد که در سده سیزدهم قمری در ایام حج شایع بوده و عرب‌ها بدان «ابو الرُکَب» می‌گفته‌اند. بر اساس توصیف نویسنده تحصیل المرام که از شیوع این بیماری در سال ۱۲۸۲قمری خبر داده، این بیماری با درد زانو و عضلات پا آغاز می‌شد، سپس فرد را دچار تب شدید و درد در همه مفاصل بدن می‌کرد و بعد از سه روز که تب فروکش می‌کرد ضعف شدید بدنی برای مدتی باقی می‌ماند.<ref>. تحصیل المرام، ج2، ص 896؛ نیز نک: الحج قبل مئه سنه، ص158</ref>
با پيشرفت دانش پزشکي در سده نوزدهم و بيستم ميلادي و ايجاد سازمان‌هايي در کشورهاي مختلف که وظيفه حفظ بهداشت عمومي را برعهده داشتند، شرايط بهداشتي حج و حاجيان نيز تغييرات اساسي به خود ديد. در کشور عربستان سعودي در سال 1926م./ 1344ق. مديرية الصحة العامة و الاسعاف ( مديريت بهداشت عمومي و فوريت‌هاي پزشکي) به فرمان ملک عبدالعزيز سعودي شروع به کار کرد که افزون بر مسائل بهداشتي کشور عربستان سعودي وظيفه نظارت بر امور مربوط به سلامتي حاجيان را بر عهده داشت.<ref>. المملکه السعوديه في مائه عام، ج10، ص 644 « تطور الخدمات الصحيه في المملکه العربيه السعوديه خلال مائه عام»</ref> در سال 1370ق. اين سازمان به وزارت بهداشت تبديل شد.<ref>. المملکه السعوديه في مائه عام، ج10، ص 646 «‌تطور الخدمات الصحيه في المملکه العربيه السعوديه خلال مائه عام»</ref>  


در بسياري از کشورهاي اسلامي نيز توجه به امور بهداشت حاجيان مورد توجه دولت‌ها قرار گرفت و تشکيلات مشخصي براي رسيدگي به امور بهداشت حاجيان ايجاد شد. با نظارت بيشتر دولت‌ها بر سفرهاي خارجي اتباع خود از جمله سفر حج، بررسي مسائل بهداشتي نيز از جمله موارد بررسي دولت‌ها براي اجازه سفر حاجيان قرار گرفت. در ايران نيز از 1333 صدور رواديد حج منوط به کسب مجوز رسمي از پزشکان و نيز دريافت واکسن بوده است.<ref>. روزنامه رسمي کشور، مصوبه هيئت وزيران مورخه 28/1/1333</ref>
=== بهداشت حج در دوره معاصر ===
با پیشرفت دانش پزشکی در سده نوزدهم و بیستم میلادی و ایجاد سازمان‌هایی در کشورهای مختلف که وظیفه حفظ بهداشت عمومی را برعهده داشتند، شرایط بهداشتی حج و حاجیان نیز تغییرات اساسی به خود دید. در کشور عربستان سعودی در سال ۱۹۲۶م. / ۱۳۴۴ق. مدیریة الصحة العامة و الاسعاف (مدیریت بهداشت عمومی و فوریت‌های پزشکی) به فرمان ملک عبدالعزیز سعودی شروع به کار کرد که افزون بر مسائل بهداشتی کشور عربستان سعودی وظیفه نظارت بر امور مربوط به سلامتی حاجیان را بر عهده داشت.<ref>. المملکه السعودیه فی مائه عام، ج10، ص 644 «تطور الخدمات الصحیه فی المملکه العربیه السعودیه خلال مائه عام»</ref> در سال ۱۳۷۰ق. این سازمان به وزارت بهداشت تبدیل شد.<ref>. المملکه السعودیه فی مائه عام، ج10، ص 646 «تطور الخدمات الصحیه فی المملکه العربیه السعودیه خلال مائه عام»</ref>


امروزه در کشور ايران، معاونت پزشکي حج در سازمان هلال احمر جمهوري اسلامي ايران متولي امور بهداشتي حاجيان است. همه ساله تعداد زيادي از پزشکان به عنوان پزشک کاروان‌ها به حج اعزام مي شوند و معمولا هر کارواني پزشک مخصوص خود را دارد. افزون بر آن مراکز پزشکي مجهزي در شهرهاي مکه و مدينه براي رسيدگي به زائران ايراني تاسيس شده است که در سفرهاي حج و عمره به حاجيان ايراني خدمت رساني مي‌کنند. اين معاونت علاوه بر جذب و سازمان‌دهي پزشکان و اجراي خدمات بهداشتي و پزشکي در طول سفر براي حاجيان، به پژوهش در امور پزشکي حج پرداخته و با استفاده از نتايج اين پژوهش‌ها به اصلاح وضعيت بهداشتي زائران ياري مي‌رساند.
در بسیاری از کشورهای اسلامی نیز توجه به امور بهداشت حاجیان مورد توجه دولت‌ها قرار گرفت و تشکیلات مشخصی برای رسیدگی به امور بهداشت حاجیان ایجاد شد. با نظارت بیشتر دولت‌ها بر سفرهای خارجی اتباع خود از جمله سفر حج، بررسی مسائل بهداشتی نیز از جمله موارد بررسی دولت‌ها برای اجازه سفر حاجیان قرار گرفت. در ایران نیز از ۱۳۳۳ صدور روادید حج منوط به کسب مجوز رسمی از پزشکان و نیز دریافت واکسن بوده است.<ref>. روزنامه رسمی کشور، مصوبه هیئت وزیران مورخه 28/1/1333</ref>


در ايران معاينات اوليه، تلقين واکسن و آموزش‌هاي بهداشتي به زائران از جمله اقداماتي است که پيش از سفر صورت مي‌گيرد. در حال حاضر تزريق‌ واکسن مننژيت براي کليه زائران اجباري است و تزريق واکسن‌هاي ديگر مانند آنفلوانزا، باتوجه به شرايط زائران و با نظر پزشک کاروان صورت مي‌گيرد.<ref>. راهنماي سلامت زائران, ص 7-8</ref> تجهيز هتل‌ها و رسيدگي به وضعيت بهداشتي آن‌ها،<ref>. کتاب خلاصه مقالات نخستين همايش بين المللي پزشکي حج و زيارت، ص 95</ref> تامين محل اسکان مناسب از اقداماتي سازمان حج جمهوري اسلامي ايران در جهت رفاه حاجيان و حفظ بهداشت و سلامت آنان است. از سال 1381ش. غذاي حاجيان ايراني به صورت متمرکز تهيه مي‌شود که تاثير عمده اي در بهداشت حاجيان ايراني دارد. در اين روش غذا در آشپزخانه‌هاي بزرگ مرکزي به شکل بهداشتي تهيه شده و بين زائران ايراني در اقامت گاه‌هاي مختلف شهرهاي مکه و مدينه توزيع مي‌شود. <ref>.با کاروان صفا در سال 82، ص 242-243؛ حج 29، ص370؛ کتاب خلاصه مقالات نخستين همايش بين المللي پزشکي حج و زيارت، ص 68</ref>
امروزه در کشور ایران، معاونت پزشکی حج در سازمان هلال احمر جمهوری اسلامی ایران متولی امور بهداشتی حاجیان است. همه ساله تعداد زیادی از پزشکان به عنوان پزشک کاروان‌ها به حج اعزام می‌شوند و معمولاً هر کاروانی پزشک مخصوص خود را دارد. افزون بر آن مراکز پزشکی مجهزی در شهرهای مکه و مدینه برای رسیدگی به زائران ایرانی تأسیس شده است که در سفرهای حج و عمره به حاجیان ایرانی خدمت رسانی می‌کنند. این معاونت علاوه بر جذب و سازمان‌دهی پزشکان و اجرای خدمات بهداشتی و پزشکی در طول سفر برای حاجیان، به پژوهش در امور پزشکی حج پرداخته و با استفاده از نتایج این پژوهش‌ها به اصلاح وضعیت بهداشتی زائران یاری می‌رساند.


تغيير شکل سنتي انجام مناسک قرباني از عوامل مهم در کاهش مشکلات بهداشتي در موسم حج است. تاسيس کشتارگاه‌هاي صنعتي و مکانيزه از سال 1372ش. از سوي بانک توسعه اسلامي کمک قابل توجهي به بهبود شرايط بهداشتي حج کرده است.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص 409، ‌ج26، ص 272</ref> قرباني در اين کشتارگاه‌هاي سرپوشيده به صورت بهداشتي انجام مي‌شود و از هدر رفت گوشت قرباني‌ها نيز جلوگيري مي‌شود.
در ایران معاینات اولیه، تلقین واکسن و آموزش‌های بهداشتی به زائران از جمله اقداماتی است که پیش از سفر صورت می‌گیرد. در حال حاضر تزریق واکسن مننژیت برای کلیه زائران اجباری است و تزریق واکسن‌های دیگر مانند آنفلوانزا، باتوجه به شرایط زائران و با نظر پزشک کاروان صورت می‌گیرد.<ref>. راهنمای سلامت زائران، ص 7-8</ref> تجهیز هتل‌ها و رسیدگی به وضعیت بهداشتی آن‌ها،<ref>. کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت، ص 95</ref> تأمین محل اسکان مناسب از اقداماتی سازمان حج جمهوری اسلامی ایران در جهت رفاه حاجیان و حفظ بهداشت و سلامت آنان است. از سال ۱۳۸۱ش. غذای حاجیان ایرانی به صورت متمرکز تهیه می‌شود که تأثیر عمده ای در بهداشت حاجیان ایرانی دارد. در این روش غذا در آشپزخانه‌های بزرگ مرکزی به شکل بهداشتی تهیه شده و بین زائران ایرانی در اقامت گاه‌های مختلف شهرهای مکه و مدینه توزیع می‌شود.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص 242-243؛ حج 29، ص370؛ کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت، ص 68</ref>


===مشکلات بهداشتي حاجيان در روزگار معاصر===
تغییر شکل سنتی انجام مناسک قربانی از عوامل مهم در کاهش مشکلات بهداشتی در موسم حج است. تأسیس کشتارگاه‌های صنعتی و مکانیزه از سال ۱۳۷۲ش. از سوی بانک توسعه اسلامی کمک قابل توجهی به بهبود شرایط بهداشتی حج کرده است.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص 409، ج26، ص 272</ref> قربانی در این کشتارگاه‌های سرپوشیده به صورت بهداشتی انجام می‌شود و از هدر رفت گوشت قربانی‌ها نیز جلوگیری می‌شود.
با وجود اقدامات گسترده‌اي که کشورهاي اسلامي براي حفظ بهداشت حاجيان انجام داد‌ه‌اند، سفر حج همچنان با خطراتي براي حاجيان همراه است و همه ساله افزون بر بيماري‌هايي که حاجيان در ايام حج بدان دچار مي‌شوند، تعدادي از آنان در موسم حج به دلايل مختلف جان خود را از دست مي دهند. در سال‌هاي اخير آمار وفات حاجيان در 15 روز موسم حج (از يکم تا 15 ذي حجه) در مجموع شهرهاي مکه و مدينه بر اساس آمار منتشره از سوي وزارت بهداشت عربستان سعودي به حدود 1000 نفر مي‌رسد که از اين ميان متوفيان در مکه نسبت بسيار بيشتري دارند. در سال 1430ق./2009م. در مکه 646 و در مدينه 273 تن، در سال 1431ق./2010م. به ترتيب در مکه و مدينه 717 و 327 تن، در سال 1432ق./2011م. در مکه 872 تن و در مدينه 271 تن و در سال 1433ق./ 2012م. در مکه 541 و در مدينه 44 تن<ref>. الکتاب الاحصائي السنوي، 1433، ص 236</ref> از حاجيان جان خود را از دست داده‌اند.<ref>. الکتاب الاحصائي السنوي 1432، ص 558</ref>


خستگي، تغيير آب و هوا، گرماي زياد هوا در حجاز، سن بالاي بسياري از حاجيان و تراکم جمعيت زياد در يک مکان از جمله عواملي است که خطرات بهداشتي زيادي براي حاجيان ايجاد مي‌کند. امکان شيوع بيماري‌هاي ويروسي و واگيردار در موسم حج در مکه و مدينه بسيار بيشتر از شرايط معمولي است. اين در حالي است که آب و هواي گرم حجاز به شيوع اين گونه بيماري‌ها دامن مي‌زند. امروزه نيز موسم حج از نظر شيوع بيماري‌هاي فراگير مورد توجه کارشناسان بهداشتي است. شيوع بيماري‌هايي مانند تب دنگي که در کشورهاي جنوب شرق آسيا رواج دارد، فلج اطفال، آنفولانزاي خوکي، سارس، مننژيت، کرونا و وبا در سطح جهاني يا در برخي از کشورهاي اسلامي، از جمله نگراني هاي مسئولان برگزاري حج بوده است که براي جلوگيري از رواج آن در ميان حاجيان معمولا تدابيري مانند معاينه و واکسيناسيون حاجيان در مبادي ورودي به مکه و مدينه و يا ايجاد محدوديت در تعداد حاجيان و يا سن حاجيان و انديشيده مي‌شود. <ref>. کتاب الاحصائي السنوي 1432، ص 330؛ دليل الحاج الصحي، ص 17-19؛ صحتک في الحج و العمره، ص 21-22</ref>
=== مشکلات بهداشتی حاجیان در روزگار معاصر ===
با وجود اقدامات گسترده‌ای که کشورهای اسلامی برای حفظ بهداشت حاجیان انجام داده‌اند، سفر حج همچنان با خطراتی برای حاجیان همراه است و همه ساله افزون بر بیماری‌هایی که حاجیان در ایام حج بدان دچار می‌شوند، تعدادی از آنان در موسم حج به دلایل مختلف جان خود را از دست می‌دهند. در سال‌های اخیر آمار وفات حاجیان در ۱۵ روز موسم حج (از یکم تا ۱۵ ذی حجه) در مجموع شهرهای مکه و مدینه بر اساس آمار منتشره از سوی وزارت بهداشت عربستان سعودی به حدود ۱۰۰۰ نفر می‌رسد که از این میان متوفیان در مکه نسبت بسیار بیشتری دارند. در سال ۱۴۳۰ق. /۲۰۰۹م. در مکه ۶۴۶ و در مدینه ۲۷۳ تن، در سال ۱۴۳۱ق. /۲۰۱۰م. به ترتیب در مکه و مدینه ۷۱۷ و ۳۲۷ تن، در سال ۱۴۳۲ق. /۲۰۱۱م. در مکه ۸۷۲ تن و در مدینه ۲۷۱ تن و در سال ۱۴۳۳ق. / ۲۰۱۲م. در مکه ۵۴۱ و در مدینه ۴۴ تن<ref>. الکتاب الاحصائی السنوی، 1433، ص 236</ref> از حاجیان جان خود را از دست داده‌اند.<ref>. الکتاب الاحصائی السنوی 1432، ص 558</ref>


افزون بر بيماري‌هاي فراگير، برخي از بيماري‌هاي رايج در سفرهاي حج و عمره بين حاجيان شيوع بيشتري دارد. مشکلات دستگاه تنفسي از جمله شايع‌ترين مشکلات حاجيان در موسم حج است. شايع‌ترين موارد مشکلات تنفسي به شکل سرماخوردگي بروز مي‌کند که از رايج‌ترين علل مراجعه حاجيان به پزشکان در ايام حج است<ref>. کتاب خلاصه مقالات نخستين همايش بين اللمللي ÷زشکي حج و زيارت، ص 17، 34</ref> و علائمي مانند گلودرد، سرفه و آبريزش بيني دارد. مهم‌ترين راه درمان اين بيماري استراحت و نوشيدن مايعات گرم است.<ref>. راهنماي پزشکي حج، ص 17؛ راهنماي سلامت زائران حج تمتّع، ص 26</ref> انواع ديگر بيماري‌هاي دستگاه تنفسي مانند انواع آنفولانزا، آسم، سل و التهاب ريوي (سينه پهلو) نيز از جمله بيماري‌هاي حاجيان است که تعدادي از عوامل مرگ و مير را به خود اختصاص داده اند.<ref>. کتاب الاحصائي السنوي، ص341</ref>
خستگی، تغییر آب و هوا، گرمای زیاد هوا در حجاز، سن بالای بسیاری از حاجیان و تراکم جمعیت زیاد در یک مکان از جمله عواملی است که خطرات بهداشتی زیادی برای حاجیان ایجاد می‌کند. امکان شیوع بیماری‌های ویروسی و واگیردار در موسم حج در مکه و مدینه بسیار بیشتر از شرایط معمولی است. این در حالی است که آب و هوای گرم حجاز به شیوع این گونه بیماری‌ها دامن می‌زند. امروزه نیز موسم حج از نظر شیوع بیماری‌های فراگیر مورد توجه کارشناسان بهداشتی است. شیوع بیماری‌هایی مانند تب دنگی که در کشورهای جنوب شرق آسیا رواج دارد، فلج اطفال، آنفولانزای خوکی، سارس، مننژیت، کرونا و وبا در سطح جهانی یا در برخی از کشورهای اسلامی، از جمله نگرانی‌های مسئولان برگزاری حج بوده است که برای جلوگیری از رواج آن در میان حاجیان معمولاً تدابیری مانند معاینه و واکسیناسیون حاجیان در مبادی ورودی به مکه و مدینه یا ایجاد محدودیت در تعداد حاجیان یا سن حاجیان و اندیشیده می‌شود.<ref>. کتاب الاحصائی السنوی 1432، ص 330؛ دلیل الحاج الصحی، ص 17-19؛ صحتک فی الحج و العمره، ص 21-22</ref>


بخش ديگري از بيماري‌ها که شيوع زيادي دارد بيماري‌هاي مزمن‌اند که پيش از سفر حج در حاجيان زمينه دارند و به دليل خستگي سفر يا شرايط خاص محيطي و گاه به دليل عدم مصرف به موقع و کافي داروها در طول سفر حج علائم خود را نشان داده و يا شدت مي‌يابند. در ميان اين دسته از بيماري‌ها، بيماري‌هاي قلب و عروق از موارد شايع در دوران حج و از عوامل اصلي مرگ و مير در ميان حاجيان است.<ref>. کتاب الاحصائي السنوي1432، ص 341؛ بهداشت و ايمني در حج، ص 3</ref> مشکلات ناشي از بيماري‌هاي ديگر مانند قند خون بالا، بيماري‌هاي ريوي و کليوي از جمله ديگر عوامل مرگ و مير در دوران حج هستند. <ref>. الکتاب الاحصائي السنوي 1432، ص341</ref>  
افزون بر بیماری‌های فراگیر، برخی از بیماری‌های رایج در سفرهای حج و عمره بین حاجیان شیوع بیشتری دارد. مشکلات دستگاه تنفسی از جمله شایع‌ترین مشکلات حاجیان در موسم حج است. شایع‌ترین موارد مشکلات تنفسی به شکل سرماخوردگی بروز می‌کند که از رایج‌ترین علل مراجعه حاجیان به پزشکان در ایام حج است<ref>. کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین اللمللی ÷زشکی حج و زیارت، ص 17، 34</ref> و علائمی مانند گلودرد، سرفه و آبریزش بینی دارد. مهم‌ترین راه درمان این بیماری استراحت و نوشیدن مایعات گرم است.<ref>. راهنمای پزشکی حج، ص 17؛ راهنمای سلامت زائران حج تمتّع، ص 26</ref> انواع دیگر بیماری‌های دستگاه تنفسی مانند انواع آنفولانزا، آسم، سل و التهاب ریوی (سینه پهلو) نیز از جمله بیماری‌های حاجیان است که تعدادی از عوامل مرگ و میر را به خود اختصاص داده‌اند.<ref>. کتاب الاحصائی السنوی، ص341</ref>


پيري جمعيت حاجيان از عوامل موثر در افزايش شدت بيماري‌هاي مزمن در حج است. اکثر جمعيت حاجيان را سالمندان تشکيل مي دهند و بخشي از اين موضوع به دليل شرايط خاص اعزام حاجيان است که ناشي از محدوديت سفر حج است و به انتظار در سال‌هاي طولاني منجر مي‌شود. سالمندان افزون بر اينکه در مقابل بيماري‌هاي مختلف آسيب پذير هستند و در شرايط ازدحام توانايي کمتري دارند، بيماري‌هاي زمينه اي بيشتري نيز دارند که در ايام حج ممکن است آنان را به خطر بياندازد.  
بخش دیگری از بیماری‌ها که شیوع زیادی دارد بیماری‌های مزمن‌اند که پیش از سفر حج در حاجیان زمینه دارند و به دلیل خستگی سفر یا شرایط خاص محیطی و گاه به دلیل عدم مصرف به موقع و کافی داروها در طول سفر حج علائم خود را نشان داده یا شدت می‌یابند. در میان این دسته از بیماری‌ها، بیماری‌های قلب و عروق از موارد شایع در دوران حج و از عوامل اصلی مرگ و میر در میان حاجیان است.<ref>. کتاب الاحصائی السنوی1432، ص 341؛ بهداشت و ایمنی در حج، ص 3</ref> مشکلات ناشی از بیماری‌های دیگر مانند قند خون بالا، بیماری‌های ریوی و کلیوی از جمله دیگر عوامل مرگ و میر در دوران حج هستند.<ref>. الکتاب الاحصائی السنوی 1432، ص341</ref>


بيماري‌هاي دستگاه هاضمه نيز از جمله ديگر بيماري‌هاي شايع در دوران حج است.<ref>. کتاب خلاصه مقالات نخستين همايش بين المللي پزشکي حج، ص26</ref> دردهاي شکمي و اسهال از جمله عوامل شايع مراجعه حاجيان به پزشکان مستقر در مکه و مدينه هستند. اسهال مسافرتي که حاصل از تغيير مکان زندگي و نا آشنايي با عوامل بيماري‌زا در مکان جديد است از بيماري‌هاي شايع است که ممکن است 5 يا 7 روز طول بکشد.<ref>. تغذيه و بهداشت زائران در حج و عمره، ص 61، راهنماي پزشکي حج، ص 24</ref>
پیری جمعیت حاجیان از عوامل مؤثر در افزایش شدت بیماری‌های مزمن در حج است. اکثر جمعیت حاجیان را سالمندان تشکیل می‌دهند و بخشی از این موضوع به دلیل شرایط خاص اعزام حاجیان است که ناشی از محدودیت سفر حج است و به انتظار در سال‌های طولانی منجر می‌شود. سالمندان افزون بر اینکه در مقابل بیماری‌های مختلف آسیب‌پذیر هستند و در شرایط ازدحام توانایی کمتری دارند، بیماری‌های زمینه ای بیشتری نیز دارند که در ایام حج ممکن است آنان را به خطر بیاندازد.


گرمازدگي که ناشي از اقامت طولاني مدت در زير تابش مستقيم خورشيد و کم شدن آب بدن و بالا رفتن دماي بدن مي‌شود، از بيماري‌هاي شايع در دوران حج است.<ref>. تغذيه و بهداشت زائران در حج و عمره، ص 45، راهنماي بهداشت حج، ص 19، 26</ref> گرمازدگي ممکن است با علائم خفيف يا شديد همراه باشد از جمله گرفتگي عضلات، خستگي شديد و ضعف بدن و در نهايت شوک که حاصل از گرمازدگي شديد است. <ref>. ميقات حج، شماره 6، ص 193-195</ref>گرمازدگي ممکن است بسيار خطرناک باشد و بايد به سرعت مورد توجه و اقدام قرار گيرد و گرنه ممکن است به از دست رفتن جان بيمار منجر شود. براي پيش گيري از اين مشکل، آشاميدن مکرر آب و آب‌زدن به‌سر و صورت، باد زدن، خودداري از رفت و آمد بي‌مورد در آفتاب و در ساعات گرم روز، اجتناب از حضور در ازدحام جمعيت، خودداري از رفت و آمد انفرادي به خصوص هنگامي که احتمال گم‌شدن وجود داشته باشد به حاجيان توصيه مي‌شود.<ref>. راهنماي سلامت زائران حج تمتّع، ص23-24</ref>
بیماری‌های دستگاه هاضمه نیز از جمله دیگر بیماری‌های شایع در دوران حج است.<ref>. کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج، ص26</ref> دردهای شکمی و اسهال از جمله عوامل شایع مراجعه حاجیان به پزشکان مستقر در مکه و مدینه هستند. اسهال مسافرتی که حاصل از تغییر مکان زندگی و ناآشنایی با عوامل بیماری‌زا در مکان جدید است از بیماری‌های شایع است که ممکن است ۵ یا ۷ روز طول بکشد.<ref>. تغذیه و بهداشت زائران در حج و عمره، ص 61، راهنمای پزشکی حج، ص 24</ref>


از ديگر مشکلات شايع جسمي حاجيان در دوره حج، گرفتاري هاي عضلاني و مشکلات استخواني مانند ضرب ديدگي، پيچ خوردگي و شکستگي استخوان‌ها است که افزون بر فشار جمعيت در زمان ازدحام، از عوارض راه رفتن به مدت طولاني است. <ref>کتاب خلاصه مقالات نخستين همايش بين المللي پزشکي حج و زيارت، ص 19، 16، 34</ref> اختلالات رواني که ممکن است به دليل قطع بي موقع داروها، تغيير در موقعيت جغرافيايي و دوري از خانواده و بستگان، تغيير در رژيم غذايي و استرس اتفاق افتد<ref>. بهداشت و ايمني در حج، ص 6, راهنماي پزشکي حج، ص 42-43</ref> و نيز اختلالات شناختي و عدم شناخت زمان و مکان که در برخي از بيماران مسن ديده مي‌شود از ديگر مشکلات شايع حاجيان است.<ref>. راهنماي سلامت زائران حج تمتّع، ص 29</ref> فشارهاي ناشي از قطع مواد مخدر براي افراد معتاد، بيماري هاي چشمي، عرق سوز شدن، مشکلات قاعدگي زنان، بيماري‌هاي پوستي و به خصوص آفتاب سوختگي از جمله ديگر بيماري‌هاي رايج نزد حاجيان است.<ref>. کتاب خلاصه مقالات نخستين همايش بين المللي پزشکي حج و زيارت، ص 34؛ راهنماي پزشکي حج، ص22؛ راهنماي سرامت زائران حج تمتّع، ص 30</ref>
گرمازدگی که ناشی از اقامت طولانی مدت در زیر تابش مستقیم خورشید و کم شدن آب بدن و بالا رفتن دمای بدن می‌شود، از بیماری‌های شایع در دوران حج است.<ref>. تغذیه و بهداشت زائران در حج و عمره، ص 45، راهنمای بهداشت حج، ص 19، 26</ref> گرمازدگی ممکن است با علائم خفیف یا شدید همراه باشد از جمله گرفتگی عضلات، خستگی شدید و ضعف بدن و در نهایت شوک که حاصل از گرمازدگی شدید است.<ref>. میقات حج، شماره 6، ص 193-195</ref>گرمازدگی ممکن است بسیار خطرناک باشد و باید به سرعت مورد توجه و اقدام قرار گیرد و گرنه ممکن است به از دست رفتن جان بیمار منجر شود. برای پیش‌گیری از این مشکل، آشامیدن مکرر آب و آب‌زدن به‌سر و صورت، باد زدن، خودداری از رفت و آمد بی‌مورد در آفتاب و در ساعات گرم روز، اجتناب از حضور در ازدحام جمعیت، خودداری از رفت و آمد انفرادی به خصوص هنگامی که احتمال گم‌شدن وجود داشته باشد به حاجیان توصیه می‌شود.<ref>. راهنمای سلامت زائران حج تمتّع، ص23-24</ref>


بروز حوادث، علت ديگر مرگ و مير در ايام حج است. ازدحام جمعيت از عوامل اصلي حوادث منجر به مرگ و زخمي شدن حاجيان به شمار مي رود. ازدحام بخصوص در مراسم رمي جمرات از مشکلات رايجي بوده است که بخصوص در سال‌هاي گذشته جان بسياري را گرفته است. در سال 1415ق./1994م. بر اثر ازدحام موجود در رمي جمرات 270 تن کشته و 400 تن زخمي شدند.<ref>. Guests Of GOD, P. 11</ref> حوادث مشابهي در سال‌هاي 1417 /1997م.؛ 1418/1998م.؛ 1421ق./ 2001 و 1424ق./ 2004 نيز تکرار شد.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص453؛ اعمال ندوه، ج2، ص201-202
از دیگر مشکلات شایع جسمی حاجیان در دوره حج، گرفتاری‌های عضلانی و مشکلات استخوانی مانند ضرب دیدگی، پیچ خوردگی و شکستگی استخوان‌ها است که افزون بر فشار جمعیت در زمان ازدحام، از عوارض راه رفتن به مدت طولانی است.<ref>کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت، ص 19، 16، 34</ref> اختلالات روانی که ممکن است به دلیل قطع بی موقع داروها، تغییر در موقعیت جغرافیایی و دوری از خانواده و بستگان، تغییر در رژیم غذایی و استرس اتفاق افتد<ref>. بهداشت و ایمنی در حج، ص 6, راهنمای پزشکی حج، ص 42-43</ref> و نیز اختلالات شناختی و عدم شناخت زمان و مکان که در برخی از بیماران مسن دیده می‌شود از دیگر مشکلات شایع حاجیان است.<ref>. راهنمای سلامت زائران حج تمتّع، ص 29</ref> فشارهای ناشی از قطع مواد مخدر برای افراد معتاد، بیماری‌های چشمی، عرق سوز شدن، مشکلات قاعدگی زنان، بیماری‌های پوستی و به خصوص آفتاب سوختگی از جمله دیگر بیماری‌های رایج نزد حاجیان است.<ref>. کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت، ص 34؛ راهنمای پزشکی حج، ص22؛ راهنمای سرامت زائران حج تمتّع، ص 30</ref>
. Guests Of GOD, p 11</ref> در صبح روز عيد قربان سال 1426ق./ 1382 ش. تراکم جمعيت باعث زير دست و پا افتادن تعداد زيادي از حجاج در اطراف حوض جمره عقبه شد و 251 نفر کشته و بيش از240 نفر زخمي شدند<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص453.</ref> از آن زمان تغييرات زيادي در ساختمان جمرات صورت گرفته است تا بتواند بار زياد حاجيان را تحمل کند.( جمرات)


حوادث غير مترقبه مانند آتش سوزي و تصادف نيز از عوامل اصلي مرگ و مير حاجيان در حج است که به رغم پيشرفت‌هاي فناوري همچنان وقوع مي‌يابد. از نمونه‌هاي آتش سوزي مربوط به آتش سوزي در منا در سال1975 ميلادي است که به کشته شدن 200 نفر انجاميد.<ref>. Hajj journey to the heart of Islam, p. 239</ref> در سال 1997 ميلادي نيز در منا آتش سوزي بزرگي به وقوع پيوست که 343 نفر را به کام مرگ کشاند و 1500 نفر مجروح بر جاي گذارد.<ref>. Guests Of GOD, P. 11</ref> تصادف وسايل نقليه از جمله اتوبوس‌هاي مسافربري نيز از ديگر عوامل مرگ و مير حاجيان است. در سال1431ق. 43 نفر<ref>. کتاب الاحصائي السنوي 1431، ص 345؛ </ref> و 1432ق. 42 نفر<ref>. کتاب الاحصائي السنوي، 1432، ص 341</ref> و در سال 1433ق. 27 نفر<ref>. کتاب الاحصائي السنوي، 1433، ص 237</ref> به دليل حوادث ناشي از تصادفات اتومبيل تنها در فاصله يکم تا پانزدهم ذي الحجه کشته شده اند.
بروز حوادث، علت دیگر مرگ و میر در ایام حج است. ازدحام جمعیت از عوامل اصلی حوادث منجر به مرگ و زخمی شدن حاجیان به شمار می‌رود. ازدحام بخصوص در مراسم رمی جمرات از مشکلات رایجی بوده است که بخصوص در سال‌های گذشته جان بسیاری را گرفته است. در سال ۱۴۱۵ق. /۱۹۹۴م. بر اثر ازدحام موجود در رمی جمرات ۲۷۰ تن کشته و ۴۰۰ تن زخمی شدند.<ref>. Guests Of GOD, P. 11</ref> حوادث مشابهی در سال‌های ۱۴۱۷ /۱۹۹۷م. ۱۴۱۸/۱۹۹۸م. ۱۴۲۱ق. / ۲۰۰۱ و ۱۴۲۴ق. / ۲۰۰۴ نیز تکرار شد.<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص453؛ اعمال ندوه، ج2، ص201-202
. Guests Of GOD, p 11</ref> در صبح روز عید قربان سال ۱۴۲۶ق. / ۱۳۸۲ ش. تراکم جمعیت باعث زیر دست و پا افتادن تعداد زیادی از حجاج در اطراف حوض جمره عقبه شد و ۲۵۱ نفر کشته و بیش از۲۴۰ نفر زخمی شدند<ref>. با کاروان صفا در سال 82، ص453.</ref> از آن زمان تغییرات زیادی در ساختمان جمرات صورت گرفته است تا بتواند بار زیاد حاجیان را تحمل کند. (جمرات)


==پانویس==
حوادث غیر مترقبه مانند آتش‌سوزی و تصادف نیز از عوامل اصلی مرگ و میر حاجیان در حج است که به رغم پیشرفت‌های فناوری همچنان وقوع می‌یابد. از نمونه‌های آتش‌سوزی مربوط به آتش‌سوزی در منا در سال۱۹۷۵ میلادی است که به کشته شدن ۲۰۰ نفر انجامید.<ref>. Hajj journey to the heart of Islam, p. 239</ref> در سال ۱۹۹۷ میلادی نیز در منا آتش‌سوزی بزرگی به وقوع پیوست که ۳۴۳ نفر را به کام مرگ کشاند و ۱۵۰۰ نفر مجروح بر جای گذارد.<ref>. Guests Of GOD, P. 11</ref> تصادف وسایل نقلیه از جمله اتوبوس‌های مسافربری نیز از دیگر عوامل مرگ و میر حاجیان است. در سال۱۴۳۱ق. ۴۳ نفر<ref>. کتاب الاحصائی السنوی 1431، ص 345؛</ref> و ۱۴۳۲ق. ۴۲ نفر<ref>. کتاب الاحصائی السنوی، 1432، ص 341</ref> و در سال ۱۴۳۳ق. ۲۷ نفر<ref>. کتاب الاحصائی السنوی، 1433، ص 237</ref> به دلیل حوادث ناشی از تصادفات اتومبیل تنها در فاصله یکم تا پانزدهم ذی الحجه کشته شده‌اند.
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع==
== منابع ==


{{دانشنامه
{{دانشنامه
  | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22178/حج-بهداشت
  | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22178/حج-بهداشت
  | عنوان = حج/ بهداشت
  | عنوان = حج/ بهداشت
  | نویسنده = کامران محمدحسینی  
  | نویسنده = کامران محمدحسینی
}}
}}
 
* '''اتحاف الوری'''، عمر بن محمد بن فهد (م.۸۸۵ق)، به کوشش عبدالکریم، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۰۸ق.
*'''اتحاف الوري'''، عمر بن محمد بن فهد (م.885ق.)، به کوشش عبدالکريم، مکه، جامعة ام القري، 1408ق.
* '''اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار'''، محمد بن عبدالله ازرقی، تحقیق رشدی الصالح ملحس، مکه، مکتبة الثقافه، ۱۴۱۵ق.
*'''اخبار مکه و ما جاء فيها من الآثار'''، محمد بن عبدالله ازرقي، تحقيق رشدي الصالح ملحس، مکه، مکتبة الثقافه، 1415ق.
* '''الارج المسکی فی التاریخ المکی'''، علی بن عبدالقادر الطبری (م.۱۰۷۰ق)، تصحیح اشرف احمد جمال، مکه، مکتبه التجاریه، ۱۴۱۶ق.
*'''الارج المسکي في التاريخ المکي'''، علي بن عبدالقادر الطبري(م.1070ق.)، تصحيح اشرف احمد جمال، مکه، مکتبه التجاريه، 1416ق.
* '''افاده الانام بذکر اخبار بلد الله الحرام'''، عبدالله بن محمد الغازی (م.۱۳۶۵ق)، به کوشش عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، مکه، مکتبه الاسدی، ۱۴۳۰ق.
*'''افاده الانام بذکر اخبار بلد الله الحرام'''، عبدالله بن محمد الغازي (م.1365ق.)، به کوشش عبدالملک بن عبدالله بن دهيش، مکه، مکتبه الاسدي، 1430ق.
* '''با کاروان صفا در سال ۸۲'''، رسول جعفریان، تهران، انتشارات مشعر، ۱۳۸۳ش.
*'''با کاروان صفا در سال 82'''، رسول جعفريان، تهران، انتشارات مشعر، 1383ش.
* '''با من به خانه خدا بیایید'''، محمد رضا خلیلی عراقی، تهران، شرکت طبع کتاب، ۱۳۴۰ش.
*'''با من به خانه خدا بياييد'''، محمد رضا خليلي عراقي، تهران، شرکت طبع کتاب، 1340ش.
* '''پنجاه سفرنامه حج قاجاری'''، به کوشش رسول جعفریان، تهران، نشر علم، ۱۳۸۹ش.
*'''پنجاه سفرنامه حج قاجاري'''، به کوشش رسول جعفريان، تهران، نشر علم، 1389ش.
* '''تاریخ الطبری (تاریخ الامم و الملوک)'''، محمد بن جریر الطبری (۲۲۴-۳۱۰ق)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
*'''تاريخ الطبري (تاريخ الامم و الملوک)'''، محمد بن جرير الطبري (224-310ق.)، تحقيق محمد ابوالفضل ابراهيم، بيروت، دار احياء التراث العربي.
* '''تحصیل المرام ف‍ی اخ‍ب‍ار ال‍ب‍ی‍ت ال‍ح‍رام و ال‍م‍ش‍اع‍ر ال‍ع‍ظام و م‍ک‍ه و ال‍ح‍رم و ولات‍ه‍ا ال‍ف‍خ‍ام‌'''، محمد بن احمد الصباغ (م.۱۳۲۱ق)، به کوشش عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، مکه، مکتبه الاسدی، ۱۴۲۴ق.
*'''تحصيل المرام ف‍ي‌ اخ‍ب‍ار ال‍ب‍ي‍ت‌ ال‍ح‍رام‌ و ال‍م‍ش‍اع‍ر ال‍ع‍ظام‌ و م‍ک‍ه‌ و ال‍ح‍رم‌ و ولات‍ه‍ا ال‍ف‍خ‍ام‌'''، محمد بن احمد الصباغ (م.1321ق.)، به کوشش عبدالملک بن عبدالله بن ‌دهيش، مکه، مکتبه الاسدي، 1424ق.
* '''تغذیه و بهداشت زائران در حج و عمره'''، حسین حاجیان فر، سارا طهماسبی، زهره کدخدایی، اصفهان، انتشارات آبی روشن، ۱۳۸۸ش.
*'''تغذيه و بهداشت زائران در حج و عمره'''، حسين حاجيان فر، سارا طهماسبي، زهره کدخدايي، اصفهان، انتشارات آبي روشن، 1388ش.
* '''حج برنامه تکامل'''، سید محمد ضیاء طباطبایی، تهران، انتشارات مشعر، ۱۳۸۶ش.
*'''حج برنامه تکامل'''، سيد محمد ضياء طباطبايي، تهران، انتشارات مشعر، 1386ش.
* '''الحج قبل مئه سنه ال‍رح‍ل‍ه ال‍س‍ری‍ه ل‍ل‍ض‍اب‍ط ال‍روس‍ی ع‍ب‍دال‍ع‍زی‍ز دول‍ت‍ش‍ی‍ن ال‍ی م‍ک‍ه ال‍م‍ک‍رم‍ه ۱۸۹۸–۱۸۹۹'''، عبدالعزیز دولتشین، به کوشش نعیم ریزفان، بیروت، دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه، ۱۴۱۴ق.
*'''الحج قبل مئه سنه ال‍رح‍ل‍ه‌ ال‍س‍ري‍ه‌ ل‍ل‍ض‍اب‍ط ال‍روس‍ي‌ ع‍ب‍دال‍ع‍زي‍ز دول‍ت‍ش‍ي‍ن‌ ال‍ي‌ م‍ک‍ه‌ ال‍م‍ک‍رم‍ه‌ ۱۸۹۸ -۱۸۹۹'''، عبدالعزيز دولتشين، به کوشش نعيم ريزفان، بيروت، دارالتقريب بين المذاهب الاسلاميه، 1414ق.
* '''الحجر الصحی فی الحجاز'''، جلودن صاری یلدز، ترجمه به عربی عبدالرازق برکات، ریاض، ۱۴۲۲ق.
*'''الحجر الصحي في الحجاز'''، جلودن صاري يلدز، ترجمه به عربي عبدالرازق برکات، رياض، 1422ق.
* '''درب زبیدة طریق الحج من الکوفه الی مکه المکرمة'''، سعد عبدالعزیز سعد الراشد، الریاض، دارالوطن، ۱۴۱۴ق.
*'''درب زبيدة طريق الحج من الکوفه الي مکه المکرمة'''، سعد عبدالعزيز سعد الراشد، الرياض، دارالوطن، 1414ق.
* '''دلیل الحاج الصحی'''، وزارة الصحه (اداره العامه للاعلام الصحی)، ریاض، وزارة الصحه، ۱۴۳۰ق.
*'''دليل الحاج الصحي'''، وزارة الصحه (اداره العامه للاعلام الصحي)، رياض،  وزارة الصحه، 1430ق.
* '''راهنمای پزشکی حج'''، پیمان ادیبی، مصطفی قانعی، اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان، ۱۳۷۵ش.
*'''راهنماي پزشکي حج'''، پيمان اديبي، مصطفي قانعي، اصفهان، دانشگاه علوم پزشکي و خدمات بهداشتي درماني اصفهان، 1375ش.
* '''راهنمای سلامت زائران حج تمتّع'''، مرکز پزشکی حج و زیارت، تهران، سازمان حج و زیارت.
*'''راهنماي سلامت زائران حج تمتّع'''، مرکز پزشکي حج و زيارت، تهران، سازمان حج و زيارت .
* '''روزنامه رسمی کشور'''، سایت قوه قضاییه (www.dastour.ir)
*'''روزنامه رسمي کشور'''، سايت قوه قضاييه (www.dastour.ir)
* '''صحتک فی الحج و العمره'''، حسان شمسی باشا، دمشق، دارالقلم، ۲۰۰۷م.
*'''صحتک في الحج و العمره'''، حسان شمسي باشا، دمشق، دارالقلم، 2007م.
* '''کتاب الاحصائی السنوی ۱۴۳۱ق'''، اداره العامه للاحصاء و المعلومات بوزاره الصحه المملکه العربیه السعودیه، ریاض، وزاره الصحه.
*'''کتاب الاحصائي السنوي 1431ق'''، اداره العامه للاحصاء و المعلومات بوزاره الصحه المملکه العربيه السعوديه، رياض، وزاره الصحه.
* '''کتاب الاحصائی السنوی ۱۴۳۲ق'''، اداره العامه للاحصاء و المعلومات بوزاره الصحه المملکه العربیه السعودیه، ریاض، وزاره الصحه.
*'''کتاب الاحصائي السنوي 1432ق'''، اداره العامه للاحصاء و المعلومات بوزاره الصحه المملکه العربيه السعوديه، رياض، وزاره الصحه.
* '''کتاب الاحصائی السنوی ۱۴۳۳ق'''، اداره العامه للاحصاء و المعلومات بوزاره الصحه المملکه العربیه السعودیه، ریاض، وزاره الصحه.
*'''کتاب الاحصائي السنوي 1433ق'''، اداره العامه للاحصاء و المعلومات بوزاره الصحه المملکه العربيه السعوديه، رياض، وزاره الصحه.
* '''کتاب خلاصه نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت'''، تهران، ۱۳۹۱.
*'''کتاب خلاصه نخستين همايش بين المللي پزشکي حج و زيارت'''، تهران، 1391.
* '''مجموعه رسائل خطی فارسی'''، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، مشهد آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ش.
*'''مجموعه رسائل خطي فارسي'''، بنياد پژوهش‌هاي اسلامي آستان قدس رضوي، مشهد آستان قدس رضوي، 1368ش.
* '''مطالعات اسلام و روانشناسی (دو فصلنامه)'''، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم.
*'''مطالعات اسلام و روانشناسي(دو فصلنامه)'''، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم.
* '''المملکه العربیه السعودیه فی مائه عام'''، دراسات و بحوث، ج۱۰ الامن و الصحه، داره الملک عبدالعزیز، ریاض، ۱۴۲۸.
*'''المملکه العربيه السعوديه في مائه عام'''، دراسات و بحوث، ج10 الامن و الصحه، داره الملک عبدالعزيز، رياض، 1428.
* '''موسوعة مراه الحرمین'''، ایوب صبری پاشا، قاهره، دارالافاق العربیه، ۲۰۰۴.
*'''موسوعة مراه الحرمين'''، ايوب صبري پاشا، قاهره، دارالافاق العربيه، 2004.
* '''میقات حج (فصلنامه)'''، تهران، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت.
*'''ميقات حج (فصلنامه)'''، تهران، حوزه نمايندگي ولي فقيه در امور حج و زيارت.
* '''ندوة الحج الکبری'''، السلامة فی الحج، وزاره الحج، ریاض، وزاره الحج، ۱۴۳۱ق.
*'''ندوة الحج الکبري'''، السلامة في الحج، وزاره الحج، رياض، وزاره الحج، 1431ق.
* '''وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله السمهودی (-۹۱۱ق)، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
*'''وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفي'''، علي بن عبدالله السمهودي ( -911ق.)، به کوشش محمد محيي الدين عبدالحميد، بيروت، دارالکتب العلميه، 2006م.
* '''من لایحضره الفقیه'''، شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه (۳۱۱-۳۸۱ق)، تحقیق و تصحیح علی اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.
*'''من لايحضره الفقيه'''، شيخ صدوق محمد بن علي بن بابويه (311-381ق.)، تحقيق و تصحيح علي اکبر غفاري، قم، دفتر انتشارات اسلامي، چاپ دوم، 1404ق.
{{آغاز چپ‌چین}}
{{آغاز چپ‌چین}}
* Guests of GOD، Robet Bianchi ،New York، Oxford university press، 2004
* Guests of GOD، Robet Bianchi ،New York، Oxford university press، 2004.
* Hajj: Journey to the Heart of Islam،Venetia Porter، British Museum Press، 2012
* Hajj: Journey to the Heart of Islam،Venetia Porter، British Museum Press، 2012.
* the Hajj Today، F. E. Peters، New Jersey، Princeton University Press، 1994  
* the Hajj Today، F. E. Peters، New Jersey، Princeton University Press، 1994.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{پایان}}
{{پایان}}
{{حج و عمره}}
{{حج و عمره}}
[[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]]


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]

نسخهٔ ‏۴ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۵۵

وضعیت سلامت حاجیان در سفر حج

واژه بهداشت معادل ترکیب عربی حفظ الصحه به معنای نگه داشتن تندرستی و سلامت است. این واژه بر مجموعه علم و تدابیر و اعمالی دلالت دارد که به منظور جلوگیری از ایجاد و شیوع بیماری به کار گرفته می‌شود.[۱] در طول تاریخ به دلیل شرایط دشوار سفر حج، بهداشت و سلامت حاجیان از جمله مسائل مهم و مورد توجه بوده است. راه طولانی و خطرناک، گرمای هوا در حجاز و تجمع تعداد زیادی از مردم در یک مکان، سفر حج را از نظر بهداشتی، بخصوص در گذشته‌ها که علم پزشکی و خدمات بهداشتی پیشرفت امروزین خود را نداشت، سفر را نا ایمن می‌ساخت. همین دشواری سفر حج خود از عوامل ارزش بالای معنوی این سفر دانسته شده و تن دادن به خطرات آن از نشانه‌های ایمان مسلمانان شناخته شده است. در حدیثی از امام صادق (ع) حج به واسطه دشواری‌اش همتراز جهاد دانسته شده است.[۲]

توجه خاص به مسئله بهداشت حج در سده نوزدهم میلادی و در پی شیوع بیماری وبا در جهان شدت بیشتری یافت. با این حال در گذشته نیز توجه به مسائل بهداشتی حج نزد مسلمانان مغفول نبود است. توصیه‌های اسلامی درباره بهداشت حج زیرمجموعه توصیه‌هایی قرار می‌گیرند که در متون اسلامی درباره بهداشت فردی و محیطی و نیز بهداشت سفر مانند تطهیر بدن و لباس از آلودگی، مستحب بودن شست و شوی بدن قبل از سفر، و تأکید بر بهداشت فردی، همراه داشتن دارو و غذای پاکیزه وجود دارد.[۳] برخی از پژوهشگران بر اهداف بهداشتی برخی از مناسک حج مانند غسل مستحب در هنگام احرام یا حلق و تقصیر در کنار دیگر معانی رمزآمیز آن تصریح کرده‌اند.[۴] آنچه بخصوص در میان نویسندگان معاصر مورد تأکید است، کارکرد مثبت زیارت خانه خدا و مراسم حج بر حفظ بهداشت روانی افراد است. این نویسندگان با تأکید بر نقش عبادت و راز و نیاز با خداوند در آرامش روانی، کارکرد حج و زیارت را که یکی از برنامه‌های اصلی عبادی در میان مسلمانان است، از این منظر مورد مطالعه قرار داده‌اند.[۵]

تاریخچه شرایط بهداشتی حج

پیش از رواج وسایل جدید حمل و نقل، نخستین چالش بزرگ برای سلامتی زائران خانه خدا، بخصوص آنان که از راه‌های دور به مکه سفر می‌کردند، خطرات ناشی از راه بود. راه حج که بخش عمده‌ای از آن در بیابان‌های خشک جزیره العرب می‌گذشت خطر راه را دو چندان می‌کرد. آب مورد نیاز مسافران در بیابان‌های جزیره العرب از منازل و چاه‌های میان راه فراهم می‌آمد و معمولاً در فاصله میان دو منزل یا چاه، یافتن آب ناممکن بود و در زمان خشکسالی با خشک شدن چاه‌ها خطر مرگ و میر بر اثر تشنگی شدت می‌یافت. گرفتار شدن زائران خانه خدا در بی‌آبی راه‌های جزیره العرب اتفاقی است که در منابع تاریخی بارها به وقوع آن اشاره شده است. برای نمونه در سال‌های ۲۶۴، ۲۳۲، ۲۵۹ و ۲۹۵ گروهی از حاجیان به دلیل گرفتاری در بی‌آبی، در راه حج جان باختند.[۶]

عامل عمده دیگری که سلامتی حاجیان را در سفر حج به خطر می‌انداخت، حمله راهزنان به کاروان حاجیان بود. خطری که هر چند در دوره‌هایی از تاریخ به دلیل بهبود شرایط امنیت در راه‌ها شدت کمتری می‌یافت، از خطرات همیشگی راه حج بخصوص در محدوده جزیره العرب به شمار می‌آمد. بیابان‌های جزیره العرب مکان مناسبی برای پراکنده شدن قبایل بیابان نشین بود که معمولاً به راهزنی از کاروان‌های تجاری و کاروان حاجیان می‌پرداختند. بیشتر مواقع حمله راهزنان به کاروان افزون بر غارت اموال یا اخذ باج، به کشته شدن افراد نیز منجر می‌شد و در دوره‌هایی که ناامنی فراگیر بود، سفر حج از برخی مسیرها را به تعطیلی می‌کشاند.[۷]

شرایط نامناسب سفر تا پیش از رواج وسایل جدید حمل و نقل و به‌ویژه تا پیش از رواج سفرهای هوایی همچنان ادامه داشت. در سده نوزدهم با رواج کشتیرانی در آب‌های منتهی به دریای سرخ، مسافرت دریایی به مکه رواج بیشتری یافت. سفر با کشتی در مجموع بسیار مناسب‌تر از راه‌های دیگر بود و مدت زمان سفر را بسیار کاهش می‌داد، اما شرایط بهداشتی در برخی کشتی‌ها بسیار نامطلوب بود. ازدحام جمعیت حاجیان در کشتی‌ها که گاهی کشتی‌های مسافربری نبودند، خطر شیوع بیماری‌های واگیر از یک سو و خطراتی چون پایان منابع آب آشامیدنی کشتی را زیاد می‌کرد. به دلیل ازحام زیاد حاجیان امکان نظافت کشتی‌ها وجود نداشت و تغذیه حاجیانی که تمکن مالی نداشتند نامناسب و ناچیز بود.[۸]

با رسیدن به حجاز، حاجیانی که از راه‌های طولانی به شهرهای مکه و مدینه سفر کرده بودند و متحمل سختی و خستگی راه بودند مستعد بیماری‌های گوناگون می‌شدند. تغییر آب و هوا بخصوص برای اقوامی که در سرزمین‌های سردسیر زندگی می‌کردند و تحمل گرمای شدید جزیره العرب را نداشتند و با روش زندگی در این منطقه ناآشنا بودند، خطر آفرین بود. خوردن غذاهای متفاوت که بدن حاجیان بدان عادت نداشت نیز چالشی پیش روی حاجیان به شمار می‌رفت.[۹]

اما مهم‌ترین عامل چالش‌برانگیز بهداشتی برای حاجیان در گذشته و امروز، تجمع تعداد زیاد حاجیان در یک مکان بود که احتمال شیوع بیماری‌های واگیردار را بالا می‌برد. نبود شرایط مناسب برای اسکان حاجیان از جمله عوامل اصلی مشکلات بهداشتی حاجیان در مکه و مدینه در گذشته بود. بسیاری از حاجیان امکان مالی مناسب برای سکونت در خانه‌های اجاره‌ای مکه یا مدینه را نداشتند و در فضای باز سکونت می‌کردند یا در برخی مکان‌های عمومی مانند کاروان‌سراها (رباطها) یا مکان‌هایی که فضایی سقف دار بود و با شرایط نامناسب برای حاجیان فقیر اختصاص داده می‌شد، سکونت می‌کردند.[۱۰] حتی تا دهه‌های اخیر نیز بسیاری از حاجیان مدتی از سفر را در فضای باز می‌گذراندند یا در باغ‌ها ساکن می‌شدند که فاقد حمام و مستراح بهداشتی بود.[۱۱] بخشی از افرادی که جایی را اجاره می‌کردند معمولاً همراه تعداد زیادی از حاجیان در اتاقی کوچک زندگی می‌کردند که گاهی فاقد تهویه هوای مناسب بود.[۱۲]

در گذشته امکانات بهداشتی مکه و مدینه با توجه به افزایش جمعیت این شهرها در موسم حج چندان مطلوب نبود. ورود کاروان‌ها و چهارپایان آنان به شهر باعث تجمیع فضولات حیوانات می‌شد که گاهی حتی تا داخل حرم را آلوده می‌کرد.[۱۳] این شهرها از حمام کافی برخوردار نبود.[۱۴] شهرها فاقد سیستم بهداشتی برای دفع زباله‌ها و فاضلاب بودند و فاضلاب منازل به چاه‌هایی در کوچه‌ها می‌ریختند که در طول سال چند بار تخلیه می‌شدند.[۱۵] یکی از مهم‌ترین مشکلات بهداشتی شهر مکه منبع اصلی آب این شهر بود که از چشمه زبیده تأمین می‌شد و به وسیله کانالی به سوی مکه هدایت می‌شد این آب در مسیر مکه از عرفات و منا می‌گذشته و بخشی از آبی که مورد استفاده حاجیان برای شستشو و غسل قرار می‌گرفت به مسیر آب ورودی به شهر بازمی‌گشت و این باعث انتقال سریع بیماری‌ها بود.[۱۶]

نبود سازو کاری مشخص برای دفن لاشه قربانی‌ها از دیگر عوامل شیوع بیماری در مکه و از عوامل خطر ساز برای بهداشت این شهر بود. در بسیاری از مواقع لاشه‌ها بعد از قربانی شدن در مقابل چادر محل اقامت حاجیان رها می‌شد و با توجه به گرمای هوای حجاز، صحرای منا به سرعت از بوی تعفن لاشه‌ها پر می‌شد. رسم بر این بود که لاشه حیوانات در زیر خاک دفن شود اما بسیاری از حاجیان چنین کاری نمی‌کردند در برخی دوران‌ها نیز گودال‌های بزرگی برای دفن لاشه‌ها تعبیه می‌شد.[۱۷]

از جمله مسائلی که خطر زیادی برای حاجیان داشته و در طول تاریخ نیز منجر به مرگ و میر بسیاری از حاجیان شده است، ازدحام حاجیان بخصوص در مکه و بویژه در هنگام برخی از مناسک خاص حج مانند طواف * و رمی * جمرات بود؛ که بارها به کشته شدن تعداد زیادی از حاجیان انجامید.[۱۸]

بلایای طبیعی مانند سیل[۱۹] و برخی وقایع سیاسی از جمله جنگ‌ها و درگیری‌هایی که در حرمین روی می‌داد از دیگر دلائل مرگ و میر حاجیان در ایام حج بوده است.[۲۰] در سال‌های قدرت‌یابی سعودیان در دوره‌های مختلف حکومت خود نیز اوضاع امنیتی حجاز به شدت بد بود.[۲۱]

بیماری‌های فراگیر در حرمین

مجموع شرایط بهداشتی که اشاره شد و بویژه تجمع افراد زیاد در یک مکان بخصوص در زمان وقوف در عرفات و منا، نبود شرایط بهداشتی مناسب در مکه و بخصوص کمبود آب و هوای گرم حجاز، در دوره‌هایی از تاریخ حرمین به شیوع بیماری‌های فراگیرکمک کرده است. بیماری‌هایی که با عنوان وبا و طاعون شناخته می‌شدند. وبا در عربی نامی برای بیماری‌های عام و فراگیر در عربی بوده است.[۲۲] طاعون نیز در فرهنگ‌های عربی گاه هم‌معنا با وبا آمده است و گاه به عنوان نوعی بیماری عام و به تعبیری دیگر نوعی وبا شناخته شده است.[۲۳]آنچه در دوران جدید بخصوص در زبان فارسی با عنوان وبا شناخته می‌شود، نوعی بیماری عام و فراگیر بوده که از ویروس ویبریو کولیرا Vibrio cholerae ناشی می‌شده و به اسهال شدید و کاهش سریع آب بدن می‌انجامد. در زبان عربی این بیماری را به نام کولیرا نیز می‌نامیده‌اند.

تاریخ شیوع بیماری‌های فراگیر در مکه و مدینه به گذشته‌های دور بازمی‌گردد. چنان‌که اشاراتی به وقوع این بیماری در زمان پیامبر در مدینه و دعای پیامبر در دوری این بیماری از این شهرها نقل شده است.[۲۴] در قرون بعد نیز گزارش‌هایی در منابع درباره شیوع وبا در مکه یا مدینه ثبت شده است.[۲۵] در سال ۱۷۴ ق. وبایی در مکه شایع شده بود که باعث شد هارون الرشید بعد از انجام حج به سرعت مکه را ترک کند.[۲۶] به گزارش منابع تاریخی در سال‌های ۲۱۲، ۴۳۳ ۶۰۰، ۶۴۹، ۶۷۱، ۷۴۹، ۷۹۳ و ۸۱۹ قمری وبا در مکه شیوع یافت.[۲۷]

در سده نوزدهم دور تازه‌ای از شیوع بیماری‌های فراگیر (به شکل وبای کولیرا) در جهان و از جمله در مکه و مدینه آغاز شد. در این دوران به دلیل بهبود وسایل حمل و نقل و بخصوص رواج مسافرت دریایی، تعداد حاجیان بسیار زیاد شده بود و وبا در مکه به سرعت منتشر می‌شد و به شدت قربانی می‌گرفت. یکی از راه‌های مهم انتشار سریع آن در جهان، گردهم آیی حاجیان از کشورهای مختلف جهان در حج بود. در سال ۱۸۳۱ میلادی نخستین مورد وبا در حجاز اتفاق افتاد که به سرعت به اروپا نیز وارد شد و بعد از آن در سراسر سده نوزدهم بارها تکرار شد که در برخی سال‌ها شدت کمتری داشت.[۲۸] در سال ۱۸۴۶ وبا تا حدود پانزده هزار نفر را در حجاز به کام مرگ کشاند و به کشورهای دیگر از جمله تا ایران و آناتولی گسترش یافت. در سال ۱۸۶۵ میلادی وبای شدیدی در حجاز شیوع یافت که به کشته شدن ۲۵ تا ۳۰ هزار نفر انجامید و از آنجا به کشورهای مصر و سپس به اروپا و آمریکا منتقل شد.[۲۹] وباهای متعدد در دهه‌های هفتاد و هشتاد و نود سده نوزدهم میلادی در حجاز به وقوع پیوست که به کشته شدن صدها و گاه هزاران نفر انجامید. در سال ۱۸۹۳ میلادی یکی از شدیدترین وباهای تاریخ حجاز شیوع یافت. اولین نشانه‌های وبا در بین حاجیان هندی در قرنطینه قمران گزارش شد و بعد کشته‌هایی در حاجیان آمده از یمن بروز کرد. دولت عثمانی تدابیری جهت منع انتشار وبا اندیشید و گروهی از پزشکان را به حجاز اعزام کرد. با این حال وبا در موسم حج شیوع یافت و حدود سی هزار کشته بر جای گذاشت.[۳۰] شیوع وبا تا سال ۱۹۱۲ م. ادامه داشت.[۳۱]

وقوع وبا در سراسر جهان دولت‌ها را به فکر اقداماتی برای مقابله با آن انداخت. در سال ۱۸۳۹ سلطان محمد دوم سلطان عثمانی هیئت بهداشتی را راه‌اندازی کرد تا با خطر وبا مقابله کند.[۳۲] نخستین اجلاس جهانی بهداشت در سال ۱۸۵۳ در پاریس و به کوشش دولت فرانسه تشکیل شد که بر استفاده از قرنطینه* برای کنترل بیماری وبا تأکید می‌کرد. در این اجلاس شیوع بیماری در مکه و حضور حاجیان از عوامل مهم فراگیری بیماری دانسته شد.[۳۳] هیئت‌های بهداشت دولتی در استانبول و اسکندریه تشکیل شد که وظیفه اعلام عمومی وبا و انجام اقدامات پیشگیرانه را بر عهده داشت.[۳۴] دولت عثمانی از دهه پنجاه سده نوزدهم میلادی گروه‌های پزشکی را به حجاز ارسال می‌کرد و این گروه‌ها با استفاده از منابع مالی به برخی از اقدامات از جمله تجهیز بیمارستان‌ها یا پاکسازی شهر و منابع آب مکه می‌پرداختند و محل خاصی را برای ذبح قربانی در منا تخصیص می‌دادند.[۳۵] قرنطینه‌ها که پیشتر در برخی از نقاط مرزی عثمانی و مصر تأسیس شده بودند، افزایش یافتند. نگرانی عمده درباره حاجیانی بود که از طریق دریا به کشورهای دیگر سفر می‌کردند. برای جلوگیری از ورود بیماری توسط حاجیان بازگشته از سفر حج قرنطینه‌هایی در بنادر ایجاد شد که از جمله مشهورترین آن‌ها قرنطینه طور و قرنطینه بیروت بود.[۳۶] قرنطینه‌های دیگر نیز در بنادر ورودی شهرهای عثمانی و نیز در ورودی‌های حجاز مانند قمران و جده و ینبع تشکیل شد.[۳۷] در این قرنطینه‌ها حاجیان مورد معاینه قرار می‌گرفتند و در صورت وجود مورد مشکوک تا چند هفته در این قرنطینه‌ها می‌ماندند. درباره شرایط دشوار بیشتر قرنطیه‌ها اطلاعات زیادی در سفرنامه‌های قرن نوزده میلادی وجود دارد.[۳۸] ماندن در قرنطینه‌ها از جمله نگرانی‌های مهم حاجیان بود، اقامت طولانی در این قرنطینه‌ها افزون بر اینکه زمان سفر را بسیار افزایش می‌داد به دلیل گرانی مواد غذایی در این قرنطینه‌ها معمولاً موجب بی‌پول شدن حاجیان می‌شد. برخی از قرنطینه‌ها شرایط بهداشتی خوبی نداشتند و نبود آب و غذای کافی برای حاجیان گرفتاری زیادی ایجاد می‌کرد. ( قرنطینه)

بیماری وبا یا طاعون تنها بیماری فراگیر در حجاز نبوده است؛ از جمله می‌توان به بیماری تب دنگی (Dengue fever) اشاره کرد که در سده سیزدهم قمری در ایام حج شایع بوده و عرب‌ها بدان «ابو الرُکَب» می‌گفته‌اند. بر اساس توصیف نویسنده تحصیل المرام که از شیوع این بیماری در سال ۱۲۸۲قمری خبر داده، این بیماری با درد زانو و عضلات پا آغاز می‌شد، سپس فرد را دچار تب شدید و درد در همه مفاصل بدن می‌کرد و بعد از سه روز که تب فروکش می‌کرد ضعف شدید بدنی برای مدتی باقی می‌ماند.[۳۹]

بهداشت حج در دوره معاصر

با پیشرفت دانش پزشکی در سده نوزدهم و بیستم میلادی و ایجاد سازمان‌هایی در کشورهای مختلف که وظیفه حفظ بهداشت عمومی را برعهده داشتند، شرایط بهداشتی حج و حاجیان نیز تغییرات اساسی به خود دید. در کشور عربستان سعودی در سال ۱۹۲۶م. / ۱۳۴۴ق. مدیریة الصحة العامة و الاسعاف (مدیریت بهداشت عمومی و فوریت‌های پزشکی) به فرمان ملک عبدالعزیز سعودی شروع به کار کرد که افزون بر مسائل بهداشتی کشور عربستان سعودی وظیفه نظارت بر امور مربوط به سلامتی حاجیان را بر عهده داشت.[۴۰] در سال ۱۳۷۰ق. این سازمان به وزارت بهداشت تبدیل شد.[۴۱]

در بسیاری از کشورهای اسلامی نیز توجه به امور بهداشت حاجیان مورد توجه دولت‌ها قرار گرفت و تشکیلات مشخصی برای رسیدگی به امور بهداشت حاجیان ایجاد شد. با نظارت بیشتر دولت‌ها بر سفرهای خارجی اتباع خود از جمله سفر حج، بررسی مسائل بهداشتی نیز از جمله موارد بررسی دولت‌ها برای اجازه سفر حاجیان قرار گرفت. در ایران نیز از ۱۳۳۳ صدور روادید حج منوط به کسب مجوز رسمی از پزشکان و نیز دریافت واکسن بوده است.[۴۲]

امروزه در کشور ایران، معاونت پزشکی حج در سازمان هلال احمر جمهوری اسلامی ایران متولی امور بهداشتی حاجیان است. همه ساله تعداد زیادی از پزشکان به عنوان پزشک کاروان‌ها به حج اعزام می‌شوند و معمولاً هر کاروانی پزشک مخصوص خود را دارد. افزون بر آن مراکز پزشکی مجهزی در شهرهای مکه و مدینه برای رسیدگی به زائران ایرانی تأسیس شده است که در سفرهای حج و عمره به حاجیان ایرانی خدمت رسانی می‌کنند. این معاونت علاوه بر جذب و سازمان‌دهی پزشکان و اجرای خدمات بهداشتی و پزشکی در طول سفر برای حاجیان، به پژوهش در امور پزشکی حج پرداخته و با استفاده از نتایج این پژوهش‌ها به اصلاح وضعیت بهداشتی زائران یاری می‌رساند.

در ایران معاینات اولیه، تلقین واکسن و آموزش‌های بهداشتی به زائران از جمله اقداماتی است که پیش از سفر صورت می‌گیرد. در حال حاضر تزریق واکسن مننژیت برای کلیه زائران اجباری است و تزریق واکسن‌های دیگر مانند آنفلوانزا، باتوجه به شرایط زائران و با نظر پزشک کاروان صورت می‌گیرد.[۴۳] تجهیز هتل‌ها و رسیدگی به وضعیت بهداشتی آن‌ها،[۴۴] تأمین محل اسکان مناسب از اقداماتی سازمان حج جمهوری اسلامی ایران در جهت رفاه حاجیان و حفظ بهداشت و سلامت آنان است. از سال ۱۳۸۱ش. غذای حاجیان ایرانی به صورت متمرکز تهیه می‌شود که تأثیر عمده ای در بهداشت حاجیان ایرانی دارد. در این روش غذا در آشپزخانه‌های بزرگ مرکزی به شکل بهداشتی تهیه شده و بین زائران ایرانی در اقامت گاه‌های مختلف شهرهای مکه و مدینه توزیع می‌شود.[۴۵]

تغییر شکل سنتی انجام مناسک قربانی از عوامل مهم در کاهش مشکلات بهداشتی در موسم حج است. تأسیس کشتارگاه‌های صنعتی و مکانیزه از سال ۱۳۷۲ش. از سوی بانک توسعه اسلامی کمک قابل توجهی به بهبود شرایط بهداشتی حج کرده است.[۴۶] قربانی در این کشتارگاه‌های سرپوشیده به صورت بهداشتی انجام می‌شود و از هدر رفت گوشت قربانی‌ها نیز جلوگیری می‌شود.

مشکلات بهداشتی حاجیان در روزگار معاصر

با وجود اقدامات گسترده‌ای که کشورهای اسلامی برای حفظ بهداشت حاجیان انجام داده‌اند، سفر حج همچنان با خطراتی برای حاجیان همراه است و همه ساله افزون بر بیماری‌هایی که حاجیان در ایام حج بدان دچار می‌شوند، تعدادی از آنان در موسم حج به دلایل مختلف جان خود را از دست می‌دهند. در سال‌های اخیر آمار وفات حاجیان در ۱۵ روز موسم حج (از یکم تا ۱۵ ذی حجه) در مجموع شهرهای مکه و مدینه بر اساس آمار منتشره از سوی وزارت بهداشت عربستان سعودی به حدود ۱۰۰۰ نفر می‌رسد که از این میان متوفیان در مکه نسبت بسیار بیشتری دارند. در سال ۱۴۳۰ق. /۲۰۰۹م. در مکه ۶۴۶ و در مدینه ۲۷۳ تن، در سال ۱۴۳۱ق. /۲۰۱۰م. به ترتیب در مکه و مدینه ۷۱۷ و ۳۲۷ تن، در سال ۱۴۳۲ق. /۲۰۱۱م. در مکه ۸۷۲ تن و در مدینه ۲۷۱ تن و در سال ۱۴۳۳ق. / ۲۰۱۲م. در مکه ۵۴۱ و در مدینه ۴۴ تن[۴۷] از حاجیان جان خود را از دست داده‌اند.[۴۸]

خستگی، تغییر آب و هوا، گرمای زیاد هوا در حجاز، سن بالای بسیاری از حاجیان و تراکم جمعیت زیاد در یک مکان از جمله عواملی است که خطرات بهداشتی زیادی برای حاجیان ایجاد می‌کند. امکان شیوع بیماری‌های ویروسی و واگیردار در موسم حج در مکه و مدینه بسیار بیشتر از شرایط معمولی است. این در حالی است که آب و هوای گرم حجاز به شیوع این گونه بیماری‌ها دامن می‌زند. امروزه نیز موسم حج از نظر شیوع بیماری‌های فراگیر مورد توجه کارشناسان بهداشتی است. شیوع بیماری‌هایی مانند تب دنگی که در کشورهای جنوب شرق آسیا رواج دارد، فلج اطفال، آنفولانزای خوکی، سارس، مننژیت، کرونا و وبا در سطح جهانی یا در برخی از کشورهای اسلامی، از جمله نگرانی‌های مسئولان برگزاری حج بوده است که برای جلوگیری از رواج آن در میان حاجیان معمولاً تدابیری مانند معاینه و واکسیناسیون حاجیان در مبادی ورودی به مکه و مدینه یا ایجاد محدودیت در تعداد حاجیان یا سن حاجیان و اندیشیده می‌شود.[۴۹]

افزون بر بیماری‌های فراگیر، برخی از بیماری‌های رایج در سفرهای حج و عمره بین حاجیان شیوع بیشتری دارد. مشکلات دستگاه تنفسی از جمله شایع‌ترین مشکلات حاجیان در موسم حج است. شایع‌ترین موارد مشکلات تنفسی به شکل سرماخوردگی بروز می‌کند که از رایج‌ترین علل مراجعه حاجیان به پزشکان در ایام حج است[۵۰] و علائمی مانند گلودرد، سرفه و آبریزش بینی دارد. مهم‌ترین راه درمان این بیماری استراحت و نوشیدن مایعات گرم است.[۵۱] انواع دیگر بیماری‌های دستگاه تنفسی مانند انواع آنفولانزا، آسم، سل و التهاب ریوی (سینه پهلو) نیز از جمله بیماری‌های حاجیان است که تعدادی از عوامل مرگ و میر را به خود اختصاص داده‌اند.[۵۲]

بخش دیگری از بیماری‌ها که شیوع زیادی دارد بیماری‌های مزمن‌اند که پیش از سفر حج در حاجیان زمینه دارند و به دلیل خستگی سفر یا شرایط خاص محیطی و گاه به دلیل عدم مصرف به موقع و کافی داروها در طول سفر حج علائم خود را نشان داده یا شدت می‌یابند. در میان این دسته از بیماری‌ها، بیماری‌های قلب و عروق از موارد شایع در دوران حج و از عوامل اصلی مرگ و میر در میان حاجیان است.[۵۳] مشکلات ناشی از بیماری‌های دیگر مانند قند خون بالا، بیماری‌های ریوی و کلیوی از جمله دیگر عوامل مرگ و میر در دوران حج هستند.[۵۴]

پیری جمعیت حاجیان از عوامل مؤثر در افزایش شدت بیماری‌های مزمن در حج است. اکثر جمعیت حاجیان را سالمندان تشکیل می‌دهند و بخشی از این موضوع به دلیل شرایط خاص اعزام حاجیان است که ناشی از محدودیت سفر حج است و به انتظار در سال‌های طولانی منجر می‌شود. سالمندان افزون بر اینکه در مقابل بیماری‌های مختلف آسیب‌پذیر هستند و در شرایط ازدحام توانایی کمتری دارند، بیماری‌های زمینه ای بیشتری نیز دارند که در ایام حج ممکن است آنان را به خطر بیاندازد.

بیماری‌های دستگاه هاضمه نیز از جمله دیگر بیماری‌های شایع در دوران حج است.[۵۵] دردهای شکمی و اسهال از جمله عوامل شایع مراجعه حاجیان به پزشکان مستقر در مکه و مدینه هستند. اسهال مسافرتی که حاصل از تغییر مکان زندگی و ناآشنایی با عوامل بیماری‌زا در مکان جدید است از بیماری‌های شایع است که ممکن است ۵ یا ۷ روز طول بکشد.[۵۶]

گرمازدگی که ناشی از اقامت طولانی مدت در زیر تابش مستقیم خورشید و کم شدن آب بدن و بالا رفتن دمای بدن می‌شود، از بیماری‌های شایع در دوران حج است.[۵۷] گرمازدگی ممکن است با علائم خفیف یا شدید همراه باشد از جمله گرفتگی عضلات، خستگی شدید و ضعف بدن و در نهایت شوک که حاصل از گرمازدگی شدید است.[۵۸]گرمازدگی ممکن است بسیار خطرناک باشد و باید به سرعت مورد توجه و اقدام قرار گیرد و گرنه ممکن است به از دست رفتن جان بیمار منجر شود. برای پیش‌گیری از این مشکل، آشامیدن مکرر آب و آب‌زدن به‌سر و صورت، باد زدن، خودداری از رفت و آمد بی‌مورد در آفتاب و در ساعات گرم روز، اجتناب از حضور در ازدحام جمعیت، خودداری از رفت و آمد انفرادی به خصوص هنگامی که احتمال گم‌شدن وجود داشته باشد به حاجیان توصیه می‌شود.[۵۹]

از دیگر مشکلات شایع جسمی حاجیان در دوره حج، گرفتاری‌های عضلانی و مشکلات استخوانی مانند ضرب دیدگی، پیچ خوردگی و شکستگی استخوان‌ها است که افزون بر فشار جمعیت در زمان ازدحام، از عوارض راه رفتن به مدت طولانی است.[۶۰] اختلالات روانی که ممکن است به دلیل قطع بی موقع داروها، تغییر در موقعیت جغرافیایی و دوری از خانواده و بستگان، تغییر در رژیم غذایی و استرس اتفاق افتد[۶۱] و نیز اختلالات شناختی و عدم شناخت زمان و مکان که در برخی از بیماران مسن دیده می‌شود از دیگر مشکلات شایع حاجیان است.[۶۲] فشارهای ناشی از قطع مواد مخدر برای افراد معتاد، بیماری‌های چشمی، عرق سوز شدن، مشکلات قاعدگی زنان، بیماری‌های پوستی و به خصوص آفتاب سوختگی از جمله دیگر بیماری‌های رایج نزد حاجیان است.[۶۳]

بروز حوادث، علت دیگر مرگ و میر در ایام حج است. ازدحام جمعیت از عوامل اصلی حوادث منجر به مرگ و زخمی شدن حاجیان به شمار می‌رود. ازدحام بخصوص در مراسم رمی جمرات از مشکلات رایجی بوده است که بخصوص در سال‌های گذشته جان بسیاری را گرفته است. در سال ۱۴۱۵ق. /۱۹۹۴م. بر اثر ازدحام موجود در رمی جمرات ۲۷۰ تن کشته و ۴۰۰ تن زخمی شدند.[۶۴] حوادث مشابهی در سال‌های ۱۴۱۷ /۱۹۹۷م. ۱۴۱۸/۱۹۹۸م. ۱۴۲۱ق. / ۲۰۰۱ و ۱۴۲۴ق. / ۲۰۰۴ نیز تکرار شد.[۶۵] در صبح روز عید قربان سال ۱۴۲۶ق. / ۱۳۸۲ ش. تراکم جمعیت باعث زیر دست و پا افتادن تعداد زیادی از حجاج در اطراف حوض جمره عقبه شد و ۲۵۱ نفر کشته و بیش از۲۴۰ نفر زخمی شدند[۶۶] از آن زمان تغییرات زیادی در ساختمان جمرات صورت گرفته است تا بتواند بار زیاد حاجیان را تحمل کند. (جمرات)

حوادث غیر مترقبه مانند آتش‌سوزی و تصادف نیز از عوامل اصلی مرگ و میر حاجیان در حج است که به رغم پیشرفت‌های فناوری همچنان وقوع می‌یابد. از نمونه‌های آتش‌سوزی مربوط به آتش‌سوزی در منا در سال۱۹۷۵ میلادی است که به کشته شدن ۲۰۰ نفر انجامید.[۶۷] در سال ۱۹۹۷ میلادی نیز در منا آتش‌سوزی بزرگی به وقوع پیوست که ۳۴۳ نفر را به کام مرگ کشاند و ۱۵۰۰ نفر مجروح بر جای گذارد.[۶۸] تصادف وسایل نقلیه از جمله اتوبوس‌های مسافربری نیز از دیگر عوامل مرگ و میر حاجیان است. در سال۱۴۳۱ق. ۴۳ نفر[۶۹] و ۱۴۳۲ق. ۴۲ نفر[۷۰] و در سال ۱۴۳۳ق. ۲۷ نفر[۷۱] به دلیل حوادث ناشی از تصادفات اتومبیل تنها در فاصله یکم تا پانزدهم ذی الحجه کشته شده‌اند.

پانویس

  1. ↑ . لغتنامه دهخدا، ج3، مدخل بهداشت
  2. ↑ . الکافی، ج4، ص253
  3. ↑ . من لایحضره الفقیه، ج2، ص 185؛ ندوه الحج الکبری، سلامه الحج، ص 347، 196، 209
  4. ↑ . حج برنامه تکامل، ص 201
  5. ↑ . مطالعات اسلام و روانشناسی، شماره 3، ص 47، «اثر بخشی مناسک حج بر سلامت روانی حجاج»؛ کتاب خلاصه مقالات همایش بین‌المللی پزشکی حج، ص32
  6. ↑ . تاریخ الطبری، ج8، ص 150؛ ج9، ص 150، 501، ج10، ص 139
  7. ↑ . الکامل فی التاریخ، ج8، ص 574؛ ج9، ص205؛ ج11، ص 148؛ پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص 704- 711؛ ج8، ص 444؛ درب زبیده، ص 62-68
  8. ↑ . پنجاه سفرنامه قاجاری، ج1، ص 596؛ الحجر الصحی فی الحجاز، ص106، 109
  9. ↑ . موسوعه مراه الحرمین، ج1، ص 118؛ الحج قبل مئه سنه، ص 245-246
  10. ↑ . الحج قبل مئه سنه، ص 144؛ الحجر الصحی، ص 158
  11. ↑ . با من به خانه خدا بیایید، ص 313-314
  12. ↑ . موسوعه مراه الحرمین، ج1، ص 115-116
  13. ↑ . مجموعه رسائل خطی فارسی، دفتر اول، ص 36-37
  14. ↑ . پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج4، ص 569
  15. ↑ . حج قبل مئه سنه، ص214-215، 155-156
  16. ↑ . الحج قبل مئه السنه، ص 207-209
  17. ↑ . موسوعه مراه الحرمین، ج1، ص 114؛ الحج قبل مئه سنه، ص 210-211، التاریخ القویم، ج3، ص289
  18. ↑ . اتحاف الوری، ج2، ص 505، 554، ج3، ص33، 37، 109؛ تحصیل المرام، ج2، ص 834
  19. ↑ . نک: تحصیل المرام، ج2، ص 882؛ افاده الانام، ج2، ص 404-429
  20. ↑ . کامل فی التاریخ، ج8، ص 207، ج10، ص225؛ ج11، ص 106،
  21. ↑ . تاریخ مکه سباعی، ج2، ص 502
  22. ↑ . افاده الانام، ج2، ص 459-460
  23. ↑ . تحصیل المرام، ج2، ص 886- 887
  24. ↑ . اخبار مکه، ج2، ص 154؛ وفاء الوفاء، ج1، ص 51
  25. ↑ . نک: الارج المسکی، ص 106؛ تحصیل المرام، ج2، ص 889
  26. ↑ . اتحاف الوری، ج2، ص 226
  27. ↑ . اتحاف الوری، ج2، ص 226، 279، 260، 238؛ زهور المقتطفه من تاریخ مکه المشرفه، ص223، تحصیل المرام، ج2، ص761
  28. ↑ . تحصیل المرام، ج2، ص 891؛ الحج قبل مئه سنه، ص142
  29. ↑ . الحج قبل مئه سنه، ص142
  30. ↑ . الحجر الصحی فی الحجاز، ص139-164، ص 149-153؛ الحج قبل مئه سنه، ص244
  31. ↑ . the Hajj Today,p81
  32. ↑ . the Hajj Today, p70
  33. ↑ . the Hajj Today,p 71
  34. ↑ . التاریخ القویم، ج1، ص 292-293
  35. ↑ . تحصیل المرام، ج2، ص 887؛ حج قبل مئه سنه، ص 246
  36. ↑ . الحج قبله مئه سنه، ص 215
  37. ↑ . تحصیل المرام، ج2، ص 888؛ حجر الصحی، ص 70-73
  38. ↑ . نک :پنجاه سفرنامه قاجاری، ج6، ص 121-122, 124-127
  39. ↑ . تحصیل المرام، ج2، ص 896؛ نیز نک: الحج قبل مئه سنه، ص158
  40. ↑ . المملکه السعودیه فی مائه عام، ج10، ص 644 «تطور الخدمات الصحیه فی المملکه العربیه السعودیه خلال مائه عام»
  41. ↑ . المملکه السعودیه فی مائه عام، ج10، ص 646 «تطور الخدمات الصحیه فی المملکه العربیه السعودیه خلال مائه عام»
  42. ↑ . روزنامه رسمی کشور، مصوبه هیئت وزیران مورخه 28/1/1333
  43. ↑ . راهنمای سلامت زائران، ص 7-8
  44. ↑ . کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت، ص 95
  45. ↑ . با کاروان صفا در سال 82، ص 242-243؛ حج 29، ص370؛ کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت، ص 68
  46. ↑ . با کاروان صفا در سال 82، ص 409، ج26، ص 272
  47. ↑ . الکتاب الاحصائی السنوی، 1433، ص 236
  48. ↑ . الکتاب الاحصائی السنوی 1432، ص 558
  49. ↑ . کتاب الاحصائی السنوی 1432، ص 330؛ دلیل الحاج الصحی، ص 17-19؛ صحتک فی الحج و العمره، ص 21-22
  50. ↑ . کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین اللمللی ÷زشکی حج و زیارت، ص 17، 34
  51. ↑ . راهنمای پزشکی حج، ص 17؛ راهنمای سلامت زائران حج تمتّع، ص 26
  52. ↑ . کتاب الاحصائی السنوی، ص341
  53. ↑ . کتاب الاحصائی السنوی1432، ص 341؛ بهداشت و ایمنی در حج، ص 3
  54. ↑ . الکتاب الاحصائی السنوی 1432، ص341
  55. ↑ . کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج، ص26
  56. ↑ . تغذیه و بهداشت زائران در حج و عمره، ص 61، راهنمای پزشکی حج، ص 24
  57. ↑ . تغذیه و بهداشت زائران در حج و عمره، ص 45، راهنمای بهداشت حج، ص 19، 26
  58. ↑ . میقات حج، شماره 6، ص 193-195
  59. ↑ . راهنمای سلامت زائران حج تمتّع، ص23-24
  60. ↑ کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت، ص 19، 16، 34
  61. ↑ . بهداشت و ایمنی در حج، ص 6, راهنمای پزشکی حج، ص 42-43
  62. ↑ . راهنمای سلامت زائران حج تمتّع، ص 29
  63. ↑ . کتاب خلاصه مقالات نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت، ص 34؛ راهنمای پزشکی حج، ص22؛ راهنمای سرامت زائران حج تمتّع، ص 30
  64. ↑ . Guests Of GOD, P. 11
  65. ↑ . با کاروان صفا در سال 82، ص453؛ اعمال ندوه، ج2، ص201-202 . Guests Of GOD, p 11
  66. ↑ . با کاروان صفا در سال 82، ص453.
  67. ↑ . Hajj journey to the heart of Islam, p. 239
  68. ↑ . Guests Of GOD, P. 11
  69. ↑ . کتاب الاحصائی السنوی 1431، ص 345؛
  70. ↑ . کتاب الاحصائی السنوی، 1432، ص 341
  71. ↑ . کتاب الاحصائی السنوی، 1433، ص 237

منابع

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل حج/ بهداشت.
  • اتحاف الوری، عمر بن محمد بن فهد (م.۸۸۵ق)، به کوشش عبدالکریم، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۰۸ق.
  • اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار، محمد بن عبدالله ازرقی، تحقیق رشدی الصالح ملحس، مکه، مکتبة الثقافه، ۱۴۱۵ق.
  • الارج المسکی فی التاریخ المکی، علی بن عبدالقادر الطبری (م.۱۰۷۰ق)، تصحیح اشرف احمد جمال، مکه، مکتبه التجاریه، ۱۴۱۶ق.
  • افاده الانام بذکر اخبار بلد الله الحرام، عبدالله بن محمد الغازی (م.۱۳۶۵ق)، به کوشش عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، مکه، مکتبه الاسدی، ۱۴۳۰ق.
  • با کاروان صفا در سال ۸۲، رسول جعفریان، تهران، انتشارات مشعر، ۱۳۸۳ش.
  • با من به خانه خدا بیایید، محمد رضا خلیلی عراقی، تهران، شرکت طبع کتاب، ۱۳۴۰ش.
  • پنجاه سفرنامه حج قاجاری، به کوشش رسول جعفریان، تهران، نشر علم، ۱۳۸۹ش.
  • تاریخ الطبری (تاریخ الامم و الملوک)، محمد بن جریر الطبری (۲۲۴-۳۱۰ق)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
  • تحصیل المرام ف‍ی اخ‍ب‍ار ال‍ب‍ی‍ت ال‍ح‍رام و ال‍م‍ش‍اع‍ر ال‍ع‍ظام و م‍ک‍ه و ال‍ح‍رم و ولات‍ه‍ا ال‍ف‍خ‍ام‌، محمد بن احمد الصباغ (م.۱۳۲۱ق)، به کوشش عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، مکه، مکتبه الاسدی، ۱۴۲۴ق.
  • تغذیه و بهداشت زائران در حج و عمره، حسین حاجیان فر، سارا طهماسبی، زهره کدخدایی، اصفهان، انتشارات آبی روشن، ۱۳۸۸ش.
  • حج برنامه تکامل، سید محمد ضیاء طباطبایی، تهران، انتشارات مشعر، ۱۳۸۶ش.
  • الحج قبل مئه سنه ال‍رح‍ل‍ه ال‍س‍ری‍ه ل‍ل‍ض‍اب‍ط ال‍روس‍ی ع‍ب‍دال‍ع‍زی‍ز دول‍ت‍ش‍ی‍ن ال‍ی م‍ک‍ه ال‍م‍ک‍رم‍ه ۱۸۹۸–۱۸۹۹، عبدالعزیز دولتشین، به کوشش نعیم ریزفان، بیروت، دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه، ۱۴۱۴ق.
  • الحجر الصحی فی الحجاز، جلودن صاری یلدز، ترجمه به عربی عبدالرازق برکات، ریاض، ۱۴۲۲ق.
  • درب زبیدة طریق الحج من الکوفه الی مکه المکرمة، سعد عبدالعزیز سعد الراشد، الریاض، دارالوطن، ۱۴۱۴ق.
  • دلیل الحاج الصحی، وزارة الصحه (اداره العامه للاعلام الصحی)، ریاض، وزارة الصحه، ۱۴۳۰ق.
  • راهنمای پزشکی حج، پیمان ادیبی، مصطفی قانعی، اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان، ۱۳۷۵ش.
  • راهنمای سلامت زائران حج تمتّع، مرکز پزشکی حج و زیارت، تهران، سازمان حج و زیارت.
  • روزنامه رسمی کشور، سایت قوه قضاییه (www.dastour.ir)
  • صحتک فی الحج و العمره، حسان شمسی باشا، دمشق، دارالقلم، ۲۰۰۷م.
  • کتاب الاحصائی السنوی ۱۴۳۱ق، اداره العامه للاحصاء و المعلومات بوزاره الصحه المملکه العربیه السعودیه، ریاض، وزاره الصحه.
  • کتاب الاحصائی السنوی ۱۴۳۲ق، اداره العامه للاحصاء و المعلومات بوزاره الصحه المملکه العربیه السعودیه، ریاض، وزاره الصحه.
  • کتاب الاحصائی السنوی ۱۴۳۳ق، اداره العامه للاحصاء و المعلومات بوزاره الصحه المملکه العربیه السعودیه، ریاض، وزاره الصحه.
  • کتاب خلاصه نخستین همایش بین‌المللی پزشکی حج و زیارت، تهران، ۱۳۹۱.
  • مجموعه رسائل خطی فارسی، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، مشهد آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ش.
  • مطالعات اسلام و روانشناسی (دو فصلنامه)، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم.
  • المملکه العربیه السعودیه فی مائه عام، دراسات و بحوث، ج۱۰ الامن و الصحه، داره الملک عبدالعزیز، ریاض، ۱۴۲۸.
  • موسوعة مراه الحرمین، ایوب صبری پاشا، قاهره، دارالافاق العربیه، ۲۰۰۴.
  • میقات حج (فصلنامه)، تهران، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت.
  • ندوة الحج الکبری، السلامة فی الحج، وزاره الحج، ریاض، وزاره الحج، ۱۴۳۱ق.
  • وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، علی بن عبدالله السمهودی (-۹۱۱ق)، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
  • من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه (۳۱۱-۳۸۱ق)، تحقیق و تصحیح علی اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.
  • Guests of GOD، Robet Bianchi ،New York، Oxford university press، 2004.
  • Hajj: Journey to the Heart of Islam،Venetia Porter، British Museum Press، 2012.
  • the Hajj Today، F. E. Peters، New Jersey، Princeton University Press، 1994.
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=بهداشت_حج&oldid=30382»