آیه ۲۰۳ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
خط ۶: | خط ۶: | ||
== شرح واژگان == | == شرح واژگان == | ||
«اثم» در اصل به معناى تأخير و کندی است، چنانكه گفته مىشود «ناق آثم»، يعنى «شترى كه از قافله عقب مانده است». اثم به معناى ذنب و وزر نيز از همين معنا گرفته شده است؛ زيرا گناهكار از خير و ثواب عقب مىماند.<ref>مقاییس اللغه، ذیل واژه اثم؛ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه اثم.</ref> به باور برخی،<ref name=":0">درسنامه تفسیر آیات حج، ص۲۰۲.</ref> این واژه در آیاتی از قرآن نيز، به همين معنا به كار رفته است؛ مانند آیه {{آیه|وَ إِذٰا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللّٰهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ | |||
}}<ref>سوره بقره، آیه ٢٠۶.</ref> آنها ترجمه این آیه را «به دلیل عزتِ موهوم خود، در مقابل تقوا کُند هستند» دانستهاند.<ref name=":0" /> البته واژه اثم، به معناى ذنب، وزر و معصيت با تفاوتهايى كه با واژگان همنوا دارد، بهكار رفته است.<ref>صحاح اللغه، ذیل واژه اثم؛ تاجالعروس، ذیل واژه اثم.</ref> | |||
البته | |||
== چشمانداز == | == چشمانداز == |
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۳۶
متن و ترجمه
﴿ | وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَنْ تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقَى وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ و خدا را در روزهای معلوم و معینی [که یازدهم، دوازدهم و سیزدهم ماه ذوالحجه ایام وقوف در منی است] یاد کنید. پس هر که در دو روز [واجبات منی را انجام دهد و به کوچ کردن از آن] شتاب ورزد، گناهی بر او نیست، و هر که [تا روز سوم] تأخیر کند، بر او هم گناهی نیست، [اختیار کردن وقوف در منی چه در دو روز، چه در سه روز] برای کسی است که [از محرمات احرام] پرهیز کرده است. و از خدا پروا کنید و بدانید که یقیناً همه شما به سوی او محشور خواهید شد. |
﴾ |
شرح واژگان
«اثم» در اصل به معناى تأخير و کندی است، چنانكه گفته مىشود «ناق آثم»، يعنى «شترى كه از قافله عقب مانده است». اثم به معناى ذنب و وزر نيز از همين معنا گرفته شده است؛ زيرا گناهكار از خير و ثواب عقب مىماند.[۱] به باور برخی،[۲] این واژه در آیاتی از قرآن نيز، به همين معنا به كار رفته است؛ مانند آیه ﴿وَ إِذٰا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللّٰهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ﴾[۳] آنها ترجمه این آیه را «به دلیل عزتِ موهوم خود، در مقابل تقوا کُند هستند» دانستهاند.[۲] البته واژه اثم، به معناى ذنب، وزر و معصيت با تفاوتهايى كه با واژگان همنوا دارد، بهكار رفته است.[۴]