آیه ۲۵ سوره حج: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== متن و ترجمه == {{قرآن | متن = إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِ...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== شرح واژگان == | == شرح واژگان == | ||
«عاكف» اسم فاعل از مصدر عكوف به معناى ملازمت با چيزى و مواظبت از آن است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه عکف.</ref> گفته شده<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۲۰.</ref> اين واژه در آیات ديگر قرآن نيز به همين معنا به كار رفته است، مانند آیه {{آیه|مٰا هٰذِهِ التَّمٰاثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَهٰا عٰاكِفُونَ | |||
}}<ref>سوره انبياء، آیه ۵٢.</ref> | |||
واژه «باد»، اسم فاعل از ريشه بدى يبدو بدواً، و به معناى آشكار و هويدا مى‌باشد. به به غير حضرى [مسافران] نیز «باد» گفته مى‌شود؛ به اين دليل كه كه در گوشه باز و آَشكار از زمين زندگى مى‌كنند، نه در مكانى كه پوشيده از ساختمان‌ها [مظاهر تمدن] است.<ref>مقاییس اللغه، ذیل واژه نسک؛ المصباح المنیر، ذیل واژه نسک.</ref> در حقيقت «باديه نشين» در مقابل شهر نشين، و «باد» در مقابل مقيم و حاضر است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۲۰.</ref> | |||
«الحاد» در اصل به معناى حفره متمايل از وسط است. و «ملحد در زبان» يعنى منحرف و متمايل از حق.<ref>مقاییس اللغه، ذیل واژه لحد؛ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه لحد.</ref> | |||
== چشم‌انداز == | == چشم‌انداز == | ||
| خط ۲۴: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
[[رده:آیه های مربوط به حج]] | [[رده:آیه های مربوط به حج]] | ||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۸
متن و ترجمه
| ﴿ | إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ وَمَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ بىگمان، كسانى كه كافر شدند و از راه خدا و مسجدالحرام كه آن را براى مردم اعم از مقيم در آنجا و باديهنشين يكسان قرار دادهايم، جلوگيرى مى‌كنند و [نيز] هر كه بخواهد در آنجا به ستم [از حق] منحرف شود او را از عذابى دردناک مىچشانيم. |
﴾ |
شرح واژگان
«عاكف» اسم فاعل از مصدر عكوف به معناى ملازمت با چيزى و مواظبت از آن است.[۱] گفته شده[۲] اين واژه در آیات ديگر قرآن نيز به همين معنا به كار رفته است، مانند آیه ﴿مٰا هٰذِهِ التَّمٰاثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَهٰا عٰاكِفُونَ ﴾[۳]
واژه «باد»، اسم فاعل از ريشه بدى يبدو بدواً، و به معناى آشكار و هويدا مى‌باشد. به به غير حضرى [مسافران] نیز «باد» گفته مى‌شود؛ به اين دليل كه كه در گوشه باز و آَشكار از زمين زندگى مى‌كنند، نه در مكانى كه پوشيده از ساختمان‌ها [مظاهر تمدن] است.[۴] در حقيقت «باديه نشين» در مقابل شهر نشين، و «باد» در مقابل مقيم و حاضر است.[۵]
«الحاد» در اصل به معناى حفره متمايل از وسط است. و «ملحد در زبان» يعنى منحرف و متمايل از حق.[۶]