آیه ۹۶ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
(←محتوا) |
|||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
در آیه ۹۶ سوره آل‌عمران، به معرفى [[خانه خدا]] در قالب چند وصف پرداخته شده و به تاريخ و جغرافياى آن اشاره شده است. | در آیه ۹۶ سوره آل‌عمران، به معرفى [[خانه خدا]] در قالب چند وصف پرداخته شده و به تاريخ و جغرافياى آن اشاره شده است. | ||
=== | === نخستین خانه === | ||
در این آیه، [[کعبه]] نخستین خانه دانسته شده است. برخی مراد از این تعبیر را این دانسته‌اند که محل کعبه اولین نقطه روی زمین است که از میان آب آشکار شده است؛ بنابراین، این آیه اشاره به دحو الارض دارد.<ref name=":0">مجمع البيان، ج١، ص۴٧٧.</ref> | در این آیه، [[کعبه]] نخستین خانه دانسته شده است. برخی مراد از این تعبیر را این دانسته‌اند که محل کعبه اولین نقطه روی زمین است که از میان آب آشکار شده است؛ بنابراین، این آیه اشاره به دحو الارض دارد.<ref name=":0">مجمع البيان، ج١، ص۴٧٧.</ref> | ||
احتمال دیگری که داده شده این است که کعبه، نخستین خانه عمومی است که برای مردم روی زمین ساخته شده است. در روایتی از امام علی(ع) نیز | احتمال دیگری که داده شده این است که کعبه، نخستین خانه عمومی است که برای هدایت مردم روی زمین ساخته شده است. در روایتی از امام علی(ع) نیز گفته شده پیش از کعبه خانه‌های زیادی بوده؛ ولی این خانه، نخستین خانه‌ای بود که مایه هدایت برای همه مردم قرار داده شد.<ref name=":0" /> به نظر شیخ طوسی، محدث و مفسر شیعه نیز، کعبه نخستین خانه‌ای بود که برای عبادت ساخته شد.<ref>تفسير تبيان، ج٢، ص۵٣۵.</ref> علامه طباطبایی، دیگر مفسر شیعه نیز، این قول را پذیرفته است.<ref>تفسير الميزان، ج٧، ص٢١٧.</ref> | ||
برخى دیگر از مفسران، اول بودن را از نظر شرافت و فضليت دانسته و براى آن فضايلى مانند دارا بودن مقامات و آيات بينات، آمدن مردم به سوى آن، اعجاز از تخريب در هجوم ابرهه و امنيت آن ذکر کرده‌اند.<ref>تفسير كبير، ج٨، ص١۵۵.</ref> | |||
=== بکه === | |||
مراد از «بَکّه» در این آیه، «[[مکه]]» است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۲۱۶.</ref> بر پایه روایتی، [[امام علی(ع)]] مکه را اطراف [[حرم مکی|حرم]] و بکه را محل خانه خدا دانسته است. او درباره علت نامگذاری بکه گفته است زیرا خانه خدا گردنِ گردنکشان را در هم کوفته است (بکّت).<ref>بحارالأنوار، ج۵۴، ص٢٣١.</ref> [[علامه طباطبایی]]، مفسر شیعه، تعبیر به بکّه را بیانگر این دانسته که اطراف کعبه به هنگام [[نماز]] و [[طواف]] ازدحام جمعیت است.<ref>الميزان، ج٣، ص٣۵٠.</ref> | |||
=== کعبه و برکت === | |||
در تعبیر {{آیه|مُبٰارَكاً | |||
}}، خانه خدا مبارک توصیف شده است. مبارک به معنای چیزی است که برکت داده شده باشد. واژه برکت را به معنای زیادت، رشد، دوام و خیر الهی معنا کرده‌اند. از این رو، مبارک بودن کعبه به این خاطر است که این ویژگی‌ها را دارد.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۲۲۵.</ref> | |||
در روایات، مصداق‌هایی برای برکت کعبه ذکر شده است، که برخی از آنها چنین است: | |||
سعادت دنیایی و آخرتی: | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۵۸
آیه ۹۶ سوره آل‌عمران، آیه‌ای از قرآن، که
متن و ترجمه
| ﴿ | إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ یقیناً نخستین خانه‌ای که برای [نیایش و عبادت] مردم نهاده شد، همان است که در مکه است، که پر برکت و وسیله هدایت برای جهانیان است. |
﴾ |
شرح واژگان
واژه «بيت» در لغت به معناى مأوى، مسكن و محل اجتماع است.[۱]
«بكّه» در لغت به معناى تجمع و ازدحام است.[۲] طبرسی، مفسّر شیعه، بكّه را همان مكّه دانسته كه ميم آن تبديل به باء شده است.[۳]
بر اساس روایتی، امام علی(ع) مکه را «اطراف حرم» و بکه را «محل خانه خدا» دانسته است. او علت نامگذاری بکه را این دانسته که خانه خدا چشمان سرکشان و گناهکاران را گریان می‌کند. (بکّت رقاب الجبارین و اعناق المذنبین.)[۴]
واژه «مبارک» از رشه برک به دو معنای «نمو و زیادت»، و «ثبوت و قوام» است. [۵] راغب اصفهانی، لغت‌شناس قرآنی، بركت را به معناى خير الهى در چيزى دانسته است.[۶]
محتوا
در آیه ۹۶ سوره آل‌عمران، به معرفى خانه خدا در قالب چند وصف پرداخته شده و به تاريخ و جغرافياى آن اشاره شده است.
نخستین خانه
در این آیه، کعبه نخستین خانه دانسته شده است. برخی مراد از این تعبیر را این دانسته‌اند که محل کعبه اولین نقطه روی زمین است که از میان آب آشکار شده است؛ بنابراین، این آیه اشاره به دحو الارض دارد.[۷]
احتمال دیگری که داده شده این است که کعبه، نخستین خانه عمومی است که برای هدایت مردم روی زمین ساخته شده است. در روایتی از امام علی(ع) نیز گفته شده پیش از کعبه خانه‌های زیادی بوده؛ ولی این خانه، نخستین خانه‌ای بود که مایه هدایت برای همه مردم قرار داده شد.[۷] به نظر شیخ طوسی، محدث و مفسر شیعه نیز، کعبه نخستین خانه‌ای بود که برای عبادت ساخته شد.[۸] علامه طباطبایی، دیگر مفسر شیعه نیز، این قول را پذیرفته است.[۹]
برخى دیگر از مفسران، اول بودن را از نظر شرافت و فضليت دانسته و براى آن فضايلى مانند دارا بودن مقامات و آيات بينات، آمدن مردم به سوى آن، اعجاز از تخريب در هجوم ابرهه و امنيت آن ذکر کرده‌اند.[۱۰]
بکه
مراد از «بَکّه» در این آیه، «مکه» است.[۱۱] بر پایه روایتی، امام علی(ع) مکه را اطراف حرم و بکه را محل خانه خدا دانسته است. او درباره علت نامگذاری بکه گفته است زیرا خانه خدا گردنِ گردنکشان را در هم کوفته است (بکّت).[۱۲] علامه طباطبایی، مفسر شیعه، تعبیر به بکّه را بیانگر این دانسته که اطراف کعبه به هنگام نماز و طواف ازدحام جمعیت است.[۱۳]
کعبه و برکت
در تعبیر ﴿مُبٰارَكاً ﴾، خانه خدا مبارک توصیف شده است. مبارک به معنای چیزی است که برکت داده شده باشد. واژه برکت را به معنای زیادت، رشد، دوام و خیر الهی معنا کرده‌اند. از این رو، مبارک بودن کعبه به این خاطر است که این ویژگی‌ها را دارد.[۱۴]
در روایات، مصداق‌هایی برای برکت کعبه ذکر شده است، که برخی از آنها چنین است:
سعادت دنیایی و آخرتی:
پانویس
- ↑ المصباح المنیر، ذیل واژه بات.
- ↑ اساس البلاغه، ذیل واژه بکّ.
- ↑ مجمع البیان، ج۱، ص۴۷۷.
- ↑ بحار الانوار، ج۵۴، ص۲۳۱.
- ↑ صحاح اللغه، ذیل واژه برک؛ المصباح المنیر، ذیل واژه برک.
- ↑ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه برک.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ مجمع البيان، ج١، ص۴٧٧.
- ↑ تفسير تبيان، ج٢، ص۵٣۵.
- ↑ تفسير الميزان، ج٧، ص٢١٧.
- ↑ تفسير كبير، ج٨، ص١۵۵.
- ↑ درسنامه تفسیر آیات حج، ص۲۱۶.
- ↑ بحارالأنوار، ج۵۴، ص٢٣١.
- ↑ الميزان، ج٣، ص٣۵٠.
- ↑ درسنامه تفسیر آیات حج، ص۲۲۵.
منابع
بحارالانوار، محمد باقر مجلسى، تهران، دارالكتب الاسلاميه، دوم، ١٣۶٣ش.
الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية، اسماعيل بن حماد جوهرى، تحقيق احمد عبدالغفور عطار، بيروت، دارالعلم للملايين، چهارم، ١۴٠٧ق.
مجمع البيان فى تفسير القرآن، فضل بن حسن طبرسى، قم، كتابخانه مرعشى نجفى، ١۴٠٣ق.
المصباح المنير، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.
مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، تحقيق صفوان عدنان داوودى، بيروت، دارالسامية، ١۴١٢ق.