ویکی حج

سرمه کشیدن: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌ترتفاوت با ویرایش جدیدتر ←
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
سرمه به سنگی خاص و براق که ساییده شده و به چشم کشیده می‌شود گفته می‌شود.<ref>لغت نامه، ج۸، ص۱۲۰۱۰؛ تاج العروس، ج۱۵، ص۶۴۹«کحل».</ref>همچنین سرمه به هر ماده‌ای که برای درمان بر چشم کشیده می‌شود و نیز به نرم شده سولفور آهن یا نقره و بر مخلوطی از آهن و سرب و برخی مواد دیگر اطلاق شده است.<ref>لغت نامه، ج۱۱، ص۱۶۰۴۷؛ فرهنگ معین، ص۵۵۴«سرمه».</ref>در عربی به آن «کُحل»<ref>العین، ج۳، ص۶۲؛ النهايه فی غریب الحدیث، ج‌۴، ص۱۵۴؛‌ لسان العرب، ج‌۱۱، ص۵۸۴‌«کحل».</ref> و به سنگ سرمه «إثمد»<ref>العین، ج۸، ص۲۰؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۲۸«اثمد».</ref> می‌گویند. به ظرف سرمه «مُکحله» و به میل و ابزاری که با آن سرمه را بر چشم می کشند «مِکحل» و «مِکحال»<ref>العین، ج۳، ص۶۲؛ لسان العرب، ج۱۱، ص۵۸۴؛ تاج العروس، ج۱۵، ص۶۵۱ و ۶۵۲.</ref>و به عمل سرمه کشیدن «إکتحال» و «تکحُّل» گفته می‌شود.<ref>لسان العرب، ج۱۱، ص۵۸۴؛ مجمع البحرین، ج۵، ص۴۶۰.</ref> برخی سرمه را به دو نوع تقسیم کرده‌اند: «اثمد» یعنی سرمه سیاه و «توتیا»، سرمه سفید.<ref>المبسوط، طوسی، ج۵، ص۲۶۳؛ المهذب، ج۲، ص۳۳۰.</ref> برخی نیز اقسام مختلف و متعددی را برای سرمه از جمله سرمه اسود، سرمه اصفر، سرمه اغبر، سرمه رمادی، سرمه اصبهانی، سرمه جواهر، سرمه زعفران، سرمه سودان و سرمه فارسی بیان کرده اند.<ref>لغت نامه، ج۱۱، ص۱۶۰۴۷- ۱۶۰۴۸.</ref>
سرمه به سنگی خاص و براق که ساییده شده و به چشم کشیده می‌شود گفته می‌شود.<ref>لغت نامه، ج۸، ص۱۲۰۱۰؛ تاج العروس، ج۱۵، ص۶۴۹«کحل».</ref> همچنین سرمه به هر ماده‌ای که برای درمان بر چشم کشیده می‌شود نیز اطلاق شده است.<ref>لغت نامه، ج۱۱، ص۱۶۰۴۷؛ فرهنگ معین، ص۵۵۴«سرمه».</ref> در عربی به سرمه «کُحل»<ref>العین، ج۳، ص۶۲؛ النهايه فی غریب الحدیث، ج‌۴، ص۱۵۴؛‌ لسان العرب، ج‌۱۱، ص۵۸۴‌«کحل».</ref> و به سنگ سرمه «إثمد»<ref>العین، ج۸، ص۲۰؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۲۸«اثمد».</ref> می‌گویند. برخی سرمه را به دو نوع تقسیم کرده‌اند: «اثمد» یعنی سرمه سیاه و «توتیا»، سرمه سفید.<ref>المبسوط، طوسی، ج۵، ص۲۶۳؛ المهذب، ج۲، ص۳۳۰.</ref>  


== جایگاه ==
در روایات اسلامی به سرمه کشیدن توصیه شده و برای آن فوائد مادی و معنوی ذکر شده است. بنابر روایات پیامبر(ص) به شخصی که چشمانش آب آورده بود سفارش کرد که از سرمه استفاده کند، سپس سرمه را سبب نورانی شدن چشم دانست.<ref>طب الائمه، ص۸۳؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۵ و ۹۷؛</ref>در روایتی دیگر از آن حضرت سرمه کشیدن سبب از میان رفتن آلودگی های چشم و تصفیه آن دانسته شده است.<ref>مجمع الزوائد، ج۵، ص۹۶؛ بحار الانوار، ج۹۵، ص۱۵۱؛ مستدرک الوسائل، ج۱، ص۳۹۷.</ref> از امامان نیز روایاتی در سفارش به سرمه کشیدن در دست است. در روایتی از امام باقر سرمه کشیدن با سنگ سرمه «اثمد» خوشبویی بوی دهان و محکم شدن کناره های چشم می‌شود.<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۰.</ref>در احادیثی دیگر، امام صادق(ع) نیز این عمل را سبب گوارا شدن دهان،<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹؛ مکارم الاخلاق، ص۴۶.</ref>رویش مو، تیز شدن نور چشم، قوت گرفتن انسان برای سجده های طولانی<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۸؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۶.</ref>و افزایش نیروی جنسی،<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹.</ref> خشک شدن آب چشم و جلا یافتن نور آن<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ ثواب الاعمال، ص۲۲؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹.</ref>شمرد. در حدیثی امام رضا(ع) فرمود: کسی که به خدا و روز جزا ایمان دارد بر چشمان خود سرمه بکشد.<ref>ثواب الاعمال، ص۲۲؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۴.</ref>در روایتی دیگر سرمه کشیدن سبب درامان ماندن چشم از آب آوردن دانسته شده است،<ref>ثواب الاعمال، ص۲۲؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۲؛ مکارم الاخلاق، ص۴۶.</ref>
در روایات اسلامی به سرمه کشیدن توصیه شده و برای آن فوائد مادی و معنوی ذکر شده است. بنابر روایات پیامبر(ص) به شخصی که چشمانش آب آورده بود سفارش کرد که از سرمه استفاده کند، سپس سرمه را سبب نورانی شدن چشم دانست.<ref>طب الائمه، ص۸۳؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۵ و ۹۷؛</ref>در روایتی دیگر از آن حضرت سرمه کشیدن سبب از میان رفتن آلودگی های چشم و تصفیه آن دانسته شده است.<ref>مجمع الزوائد، ج۵، ص۹۶؛ بحار الانوار، ج۹۵، ص۱۵۱؛ مستدرک الوسائل، ج۱، ص۳۹۷.</ref> از امامان نیز روایاتی در سفارش به سرمه کشیدن در دست است. در روایتی از امام باقر سرمه کشیدن با سنگ سرمه «اثمد» خوشبویی بوی دهان و محکم شدن کناره های چشم می‌شود.<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۰.</ref>در احادیثی دیگر، امام صادق(ع) نیز این عمل را سبب گوارا شدن دهان،<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹؛ مکارم الاخلاق، ص۴۶.</ref>رویش مو، تیز شدن نور چشم، قوت گرفتن انسان برای سجده های طولانی<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۸؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۶.</ref>و افزایش نیروی جنسی،<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹.</ref> خشک شدن آب چشم و جلا یافتن نور آن<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ ثواب الاعمال، ص۲۲؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹.</ref>شمرد. در حدیثی امام رضا(ع) فرمود: کسی که به خدا و روز جزا ایمان دارد بر چشمان خود سرمه بکشد.<ref>ثواب الاعمال، ص۲۲؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۴.</ref>در روایتی دیگر سرمه کشیدن سبب درامان ماندن چشم از آب آوردن دانسته شده است،<ref>ثواب الاعمال، ص۲۲؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۲؛ مکارم الاخلاق، ص۴۶.</ref>


آداب سرمه کشیدن: بنابر روایات، کشیدن سرمه بر چشم آداب خاصی دارد. از آن جمله استفاده از سرمه در شب و هنگام خواب است که در احادیث رسیده از امامان شیعه، سود رسان به چشم<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۲؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۶، ص۵۹۴.</ref> و تقویت کننده بینایی<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۱؛ مکارم الاخلاق، ص۴۶؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۵.</ref> و جلوگیری کننده از مبتلا شدن به بیماری آب سیاه در چشمان<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۰؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۶، ص۵۹۷.</ref> دانسته شده است.
== آداب ==
بنابر روایات، کشیدن سرمه بر چشم آداب خاصی دارد. از آن جمله استفاده از سرمه در شب و هنگام خواب است که در احادیث رسیده از امامان شیعه، سود رسان به چشم<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۲؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۶، ص۵۹۴.</ref> و تقویت کننده بینایی<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۱؛ مکارم الاخلاق، ص۴۶؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۵.</ref> و جلوگیری کننده از مبتلا شدن به بیماری آب سیاه در چشمان<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۰؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۶، ص۵۹۷.</ref> دانسته شده است.


از دیگر آداب این عمل فرد بودن دفعات سرمه کشیدن به چشمان است. در روایتی آمده است که رسول خدا هنگام رفتن به خواب به صورت فرد فرد بر چشمان سرمه می کشید<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۳؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹.</ref>به این صورت که چهار بار بر چشم راست و سه بار بر چشم چپ (هفت بار) از سرمه استفاده می کرد.<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۵؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۱.</ref>در حدیثی دیگر از سه بار سرمه کشیدن بر هر چشم از سوی آن حضرت یاد شده است.<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۲؛ طب الائمه، ص۸۳؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۵.</ref>از دیگر مستحبات این عمل آن است که میِل سرمه از آهن و سرمه دان از استخوان باشد،<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۳.</ref>زیرا در روایتی نقل شده است که میل و سرمه دان امام رضا(ع) اینگونه بود.<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۳؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۶، ص۵۹۸.</ref>عمل مستحب دیگر آغاز کردن این عمل با نام خدا و قرائت دعایی خاص است.<ref>مستدرک الوسائل، ج۱، ص۴۴۱؛ بحار الانوار، ج۷۳ف ص۹۵-۹۶؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۶ف ص۵۹۷.</ref>  
از دیگر آداب این عمل فرد بودن دفعات سرمه کشیدن به چشمان است. در روایتی آمده است که رسول خدا هنگام رفتن به خواب به صورت فرد فرد بر چشمان سرمه می کشید<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۳؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۹.</ref>به این صورت که چهار بار بر چشم راست و سه بار بر چشم چپ (هفت بار) از سرمه استفاده می کرد.<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۵؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۱.</ref>در حدیثی دیگر از سه بار سرمه کشیدن بر هر چشم از سوی آن حضرت یاد شده است.<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۲؛ طب الائمه، ص۸۳؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۹۵.</ref>از دیگر مستحبات این عمل آن است که میِل سرمه از آهن و سرمه دان از استخوان باشد،<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۳.</ref>زیرا در روایتی نقل شده است که میل و سرمه دان امام رضا(ع) اینگونه بود.<ref>الکافی، ج۶، ص۴۹۴؛ وسائل الشیعه، ج۲، ص۱۰۳؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۶، ص۵۹۸.</ref>عمل مستحب دیگر آغاز کردن این عمل با نام خدا و قرائت دعایی خاص است.<ref>مستدرک الوسائل، ج۱، ص۴۴۱؛ بحار الانوار، ج۷۳ف ص۹۵-۹۶؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۶ف ص۵۹۷.</ref>


== در حال احرام ==
سرمه کشیدن در حال احرام: حکم سرمه کشیدن در حال احرام با توجه به معطر بودن یا نبودن آن متفاوت است:
سرمه کشیدن در حال احرام: حکم سرمه کشیدن در حال احرام با توجه به معطر بودن یا نبودن آن متفاوت است:


خط ۲۵: خط ۲۸:
بدین ترتیب در صورتی که سرمه سیاه نباشد و محرم قصد زینت نداشته باشد استعمال آن به نظر فقیهان امامیه جایز است. دلیل آنان علاوه بر اصل اباحه روایاتی است که در آنها استفاده از سرمه غیر معطر و سیاه مباح شمرده شده است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۴؛ مستند الشیعه، ج۱۲، ص۴۲ -۴۳؛ کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸.</ref>قول به جواز از فقیهان اهل سنت نیز نقل شده است.<ref>المجموع، ج۷، ص۲۸۱؛ المغنی، ج۳، ص۳۰۶ و ۳۰۷.</ref>
بدین ترتیب در صورتی که سرمه سیاه نباشد و محرم قصد زینت نداشته باشد استعمال آن به نظر فقیهان امامیه جایز است. دلیل آنان علاوه بر اصل اباحه روایاتی است که در آنها استفاده از سرمه غیر معطر و سیاه مباح شمرده شده است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۴؛ مستند الشیعه، ج۱۲، ص۴۲ -۴۳؛ کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸.</ref>قول به جواز از فقیهان اهل سنت نیز نقل شده است.<ref>المجموع، ج۷، ص۲۸۱؛ المغنی، ج۳، ص۳۰۶ و ۳۰۷.</ref>


== کفاره ==
کفاره سرمه کشیدن: فقیهان امامیه برآنند که در صورت استفاده محرم از سرمه سیاه و زینتی وی مرتکب کار حرامی شده است، ولی کفاره بر وی واجب نیست. دلیل آن عدم وجوب اصل برائت و عدم وجود دلیلی بر وجوب کفاره است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۶؛ مهذب الاحکام، ج۱۳، ص۲۲۱؛ کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸.</ref>اما در روایتی از علی بن جعفر از لزوم کفاره برای ارتکاب عمل حرام در حال احرام سخن به میان آمده است،<ref>قرب الاسناد، ص۲۳۷؛ وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۱۵۸؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۱، ص۲۶۲.</ref>ولی روایت یاد شده از نظر سند و دلالت ضعیف است و نمی‌تواند حکم یاد شده را اثبات کند.<ref>کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸ و ۱۹۴؛ فقه الحج بحوث استدلالیه فی الحج، ج۳، ص۲۷۹- ۲۸۰.</ref>از این رو برخی از فقیهان معاصر برآنند که احرام گزار بنا بر احتیاط گوسفندی را قربانی کند.<ref>کلمه التقوی، ج۳، ص۳۲۵.</ref>برخی نیز برآنند که در صورت استفاده محرم از سرمه معطر احتیاط در آن است که محرم کفاره طیب را پرداخت کند.<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۲۲.</ref> بسیاری نیز پرداخت کفاره را مستحب شمرده اند.<ref>کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸؛ مناسک الحج، سیستانی، ص۱۲۱؛ مناسک الحج، تبریزی، ص۱۲۰.</ref>رای فقیهان اهل سنت نیز در این باره مختلف است. حنبلیه کفاره را برای سرمه کشیدن واجب نمی-دانند.<ref>المغنی، ج۳، ص۳۰۷ و ۳۱۰.</ref>شافعیه برآنند که سرمه سیاه کفاره ندارد، ولی بر محرم در صورت استفاده از سرمه معطر فدیه واجب است.<ref>المجموع، ج۷، ص۳۵۳ و ۳۵۴.</ref>حنفیه کفاره را در استفاده از سرمه معطر واجب، و اگر بوی خوش سرمه اندک باشد تنها دادن صدقه‌ای را کافی می‌¬دانند، اما معتقداند اگر بوی خوش آن زیاد باشد محرم باید حیوانی را قربانی کند.<ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۱۲۴؛ بدائع الصنایع، ج۲، ص۱۹۱.</ref> و در میان فقهای مالکیه در این باره سه دیدگاه وجود دارد. بر پایه دیدگاه مشهور، کفاره بر مرد و زن در صورت استفاده از سرمه واجب است. برخی از آنان کفاره را واجب ندانسته‌اند و برخی نیز گفته اند که کفاره بر زنان واجب است، ولی بر مردان واجب نیست.<ref>مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹.</ref>
کفاره سرمه کشیدن: فقیهان امامیه برآنند که در صورت استفاده محرم از سرمه سیاه و زینتی وی مرتکب کار حرامی شده است، ولی کفاره بر وی واجب نیست. دلیل آن عدم وجوب اصل برائت و عدم وجود دلیلی بر وجوب کفاره است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۶؛ مهذب الاحکام، ج۱۳، ص۲۲۱؛ کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸.</ref>اما در روایتی از علی بن جعفر از لزوم کفاره برای ارتکاب عمل حرام در حال احرام سخن به میان آمده است،<ref>قرب الاسناد، ص۲۳۷؛ وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۱۵۸؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۱، ص۲۶۲.</ref>ولی روایت یاد شده از نظر سند و دلالت ضعیف است و نمی‌تواند حکم یاد شده را اثبات کند.<ref>کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸ و ۱۹۴؛ فقه الحج بحوث استدلالیه فی الحج، ج۳، ص۲۷۹- ۲۸۰.</ref>از این رو برخی از فقیهان معاصر برآنند که احرام گزار بنا بر احتیاط گوسفندی را قربانی کند.<ref>کلمه التقوی، ج۳، ص۳۲۵.</ref>برخی نیز برآنند که در صورت استفاده محرم از سرمه معطر احتیاط در آن است که محرم کفاره طیب را پرداخت کند.<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۲۲.</ref> بسیاری نیز پرداخت کفاره را مستحب شمرده اند.<ref>کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸؛ مناسک الحج، سیستانی، ص۱۲۱؛ مناسک الحج، تبریزی، ص۱۲۰.</ref>رای فقیهان اهل سنت نیز در این باره مختلف است. حنبلیه کفاره را برای سرمه کشیدن واجب نمی-دانند.<ref>المغنی، ج۳، ص۳۰۷ و ۳۱۰.</ref>شافعیه برآنند که سرمه سیاه کفاره ندارد، ولی بر محرم در صورت استفاده از سرمه معطر فدیه واجب است.<ref>المجموع، ج۷، ص۳۵۳ و ۳۵۴.</ref>حنفیه کفاره را در استفاده از سرمه معطر واجب، و اگر بوی خوش سرمه اندک باشد تنها دادن صدقه‌ای را کافی می‌¬دانند، اما معتقداند اگر بوی خوش آن زیاد باشد محرم باید حیوانی را قربانی کند.<ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۱۲۴؛ بدائع الصنایع، ج۲، ص۱۹۱.</ref> و در میان فقهای مالکیه در این باره سه دیدگاه وجود دارد. بر پایه دیدگاه مشهور، کفاره بر مرد و زن در صورت استفاده از سرمه واجب است. برخی از آنان کفاره را واجب ندانسته‌اند و برخی نیز گفته اند که کفاره بر زنان واجب است، ولی بر مردان واجب نیست.<ref>مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹.</ref>


خط ۷۲: خط ۷۶:
* النهايه في غريب الحديث و الاثر: ابن ‏اثير (م.۶۰۶ق.)، تحقيق طاهر احمد الزاوي و محمود محمد الطناحي، قم، اسماعيليان، ۱۳۶۴ش.
* النهايه في غريب الحديث و الاثر: ابن ‏اثير (م.۶۰۶ق.)، تحقيق طاهر احمد الزاوي و محمود محمد الطناحي، قم، اسماعيليان، ۱۳۶۴ش.
* وسائل الشيعه (تفصيل وسائل الشيعه الي تحصيل مسائل الشريعه): محمد بن الحسن الحر العاملي (م.۱۱۰۴ق.)، الحر العاملي (م.۱۱۰۴ق.)، قم، آل البيت، ۱۴۱۴ق.
* وسائل الشيعه (تفصيل وسائل الشيعه الي تحصيل مسائل الشريعه): محمد بن الحسن الحر العاملي (م.۱۱۰۴ق.)، الحر العاملي (م.۱۱۰۴ق.)، قم، آل البيت، ۱۴۱۴ق.
{{پایان}}


[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]
برگرفته از «https://wikihaj.com/view/سرمه_کشیدن»