کاربر:Salar/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
عقد نکاح، ایجاب و قبول با الفاظ خاصی است که برای به | عقد نکاح، ایجاب و قبول با الفاظ خاصی است که برای به ازدواج هم درآوردن مرد و زن انجام می‌گیرد و شرایط، احکام و آثاری بر آن مترتب است.<ref>.اللمعة الدمشقیة فی فقه الإمامیة، ص174.</ref> به نظر شیعه فرقی بین عقد موقت و دائم نیست.<ref>مناسک حج محشی، ص229.</ref> | ||
==حرمت حکم عقد ازدواج در حال احرام== | ==حرمت حکم عقد ازدواج در حال احرام== | ||
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۶
عقد نکاح یکی از محرمات احرام است.
مفهوم‌شناسی
عقد نکاح، ایجاب و قبول با الفاظ خاصی است که برای به ازدواج هم درآوردن مرد و زن انجام می‌گیرد و شرایط، احکام و آثاری بر آن مترتب است.[۱] به نظر شیعه فرقی بین عقد موقت و دائم نیست.[۲]
حرمت حکم عقد ازدواج در حال احرام
عقد نکاحی(ازدواج) که در حال احرام انجام گیرد، به اجماع شیعه حرام بوده[۳] و آن عقد نیز باطل است؛[۴] چه عقدِ فرد مُحرم برای خود باشد و چه برای دیگری،[۵] همچنین چه عقدی که برای مُحرم بسته می‌شود توسط خود او باشد و چه توسط وکیل او.[۶]
به اجماع فقهای شیعه[۷] اگر فرد مُحرمی با علم به حرمت در حال احرام برای خود عقد کند و یا هر چند علم به حرمت ندارد، اما پس از عقد، دخول هم صورت دهد، به پشتوانه روایات اهل بیت(ع)[۸] این زن و مرد بر هم حرام ابدی می‌شوند. بنابر نظر مشهور فقهای امامیه،[۹] بلکه اجماع ایشان[۱۰] حضور در مجلس عقد، در حال احرام، برای شاهد عقد بودن نیز حرام است.
پانوشت
- ↑ .اللمعة الدمشقیة فی فقه الإمامیة، ص174.
- ↑ مناسک حج محشی، ص229.
- ↑ . الذخيرة: 589. الرياض 6: 293. مستند الشيعة 11: 355. المعتمد في شرح المناسك 4: 113.
- ↑ . مجمع الفائدة 6: 272. المعتمد في شرح المناسك 4: 113. انظر: الذخيرة: 589.
- ↑ . الغنية: 158. التذكرة 7: 382. المفاتيح 1: 327. جواهر الكلام 18: 298.
- ↑ . المبسوط 1: 318. الشرائع 1: 249. التذكرة 7: 387. مجمع الفائدة 6: 346. كشف اللثام 5: 337. جواهر الكلام 18: 299، 314.
- ↑ . الخلاف، ج2، ص: 317.
- ↑ . التهذيب 5: 329 حديث 1132 و 1133.
- ↑ . مناسك الحجّ (الخوئي): 111، م 235. تعاليق مبسوطة 10: 190.
- ↑ . الخلاف 2: 317، م 115. الغنية: 158. المفاتيح 1: 327. الرياض 6: 293. جواهر الكلام 18: 301. المدارك 7: 311.
منابع
- تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)، سید جعفر حمیدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱ش.
//////////////////////////////
- ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد، محمد باقر سبزواری (م.۱۰۹۰.ق.)، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث.
- المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، احمد بن محمد بن فهد الحلی (۷۵۷ -۸۴۱ق.)، تحقیق مجتبی عراقی، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۷ق.
- القاموس الفقهی لغةً و اصطلاحا، سعدی ابوجیب، دمشق، دار الفکر، ۱۴۰۸ق.
- الاصطلاحات الفقهیه فی رسائل العلمیه، یاسین عیسی عاملی، بیروت، دارالبلاغه، ۱۴۱۳ق.
- تحریر الاحکام الشرعیه علی مذهب الامامیه، حسن بن یوسف حلی (م. ۷۲۶ق.)، چاپ سنگی.
- مسالک الافهام الی تنقیح شرایع الاسلام، الشهید الثانی (م.۹۶۵ق.)، قم، معارف اسلامی، ۱۴۱۳ق.
- التنقیح الرائع لمختصر الشرائع، مقداد بن عبدالله السیوری، تحقیق عبداللطیف حسینی کوه کمری، قم، مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.
- من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه (م.۳۸۱ق.)، تحقیق علی اکبر غفاری، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق.
- تهذیب الاحکام فی شرح المقنعة للشیخ المفید، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵-۴۶۰ق.)، تحقیق سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش.
- المقنعه، شیخ مفید محمد بن محمد بن النعمان (۳۳۶-۴۱۳ق.)، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۰ق.
- النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵-۴۶۰ق.)، قم، قدس محمدی.
- قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، حسن بن یوسف حلی (۶۴۸-۷۲۶ق.)، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۱۳ق.
- ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات القواعد، حسن بن یوسف حلی (۶۴۸-۷۷۱ق.)، تحقیق سید حسین موسوی کرمانی و علی پناه اشتهاردی و عبدالرحیم بروجردی، قم، انتشارات اسماعیلیان، ۱۳۸۷ق.
- المعتمد فی شرح المناسک، محاضرات الخوئی (م.۱۴۱۳ق.)، الخلخالی، قم، مدرسة دارالعلم، ۱۴۱۰ق.
- تعالیق مبسوطه علی العروة الوثقی، محمد اسحاق الفیاض، قم، ابن مولف، ۱۴۱۸ق.
- المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، احمد بن محمد بن فهد الحلی (۷۵۷ -۸۴۱ق.)، تحقیق مجتبی عراقی، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۷ق.
- مستند الشیعة فی احکام الشریعه، احمد بن محمد مهدی النراقی (م. ۱۲۴۵ق.)، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، ۱۴۱۷ق.
- کتاب الام، محمد بن ادریس الشافعی (م. ۲۰۴ق)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۳ق.
- تذکرة الفقهاء، حسن بن یوسف حلی (م. ۷۲۶ق.)، قم، آل البیت، ۱۴۱۶ق.
- الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیه، زین‌الدین بن علی، شهید ثانی (۹۱۱-۹۶۶ق.)، تحقیق سید محمد کلانتر، نجف الاشرف، مطبعه الادب، ۱۳۷۸ق.
- إشارة السبق إلی معرفة الحق، علی بن حسن الحلبی (م.قرن۶)، تحقیق ابراهیم بهادری، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۱۴ق.
- رساله توضیح المسایل (مراجع)، محمدحسن بنی‌هاشمی خمینی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر نشر اسلامی.
- الدروس الشرعیه فی فقه الامامیه، محمد بن مکی الشهید الاول (م.۷۸۶ق.)، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۷ق.
- مدارک الاحکام، سید محمد بن علی الموسوی العاملی (م.۱۰۰۹ق.)، قم، آل البیت، ۱۴۱۰ق.
- الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهره، یوسف بن احمد البحرانی (م. ۱۱۸۶ق.)، تحقیق محمد تقی ایروانی و علی آخوندی، قم، النشر الاسلامی، ۱۳۶۳ش
- فقه الامام جعفرالصادق، محمد جواد مغنیه (م.۱۴۰۰ق.)، قم، انصاریان، ۱۴۲۱ق.
- مناهج الاخیار فی شرح الاستبصار، سید احمد علوی عاملی (م.۱۰۶۰ق.)، قم، انتشارات اسماعیلیان.
- الدر المختار، علاءالدین محمد بن علی الحصکفی (م.۱۰۸۸ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق.
- المغنی، عبدالله بن قدامه (م.۶۲۰ق.)، بیروت، دار الکتب العلمیه.
- شرح الزرقانی علی موطأ الامام مالک، محمد بن عبدالباقی الزرقانی (م.۱۱۲۲ق.)، تحقیق طه عبدالرؤوف سعد، قاهرة، مکتبة الثقافة الدینیة، ۱۴۲۴ق.
- تحریر الوسیله، امام خمینی قدس سره (م.۱۳۶۸ش.)، نجف، دار الکتب العلمیه، ۱۳۹۰ق.
- مناسک حج (المحشی)، امام خمینی قدس سره (م.۱۳۶۸ش.)، تهران، مشعر، ۱۴۱۶ق.
- کتاب الحج، سید محمد رضا موسوی گلپایگانی (م.۱۴۱۴ق.)، مقرر احمد صابری همدانی، قم، دار القرآن الکریم ۱۴۱۴ق.
- الکافی، محمد بن یعقوب کلینی (م.۳۲۹ق.)، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دار الکتب اسلامیه، ۱۳۶۲ش.
- مناسک حج (المحشی)، امام خمینی قدس سره (م.۱۳۶۸ش.)، تهران، مشعر، ۱۴۱۶ق.
//////////////////////
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،