طواف (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها
(←جدید) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴۶: | خط ۱۴۶: | ||
{{فتاوی حج | مساله = ۵۵۰ | اگر در فرض سابق پيش از تمام شدن دور چهارم{{توضیح مساله|۵۵۰|آيه الله بهجت: اگر پيش از تمام شدن نصف طواف، حدث عارض شود طواف را قطع کند، پس از تحصيل طهارت آن را اعاده کند. | {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۰ | اگر در فرض سابق پيش از تمام شدن دور چهارم{{توضیح مساله|۵۵۰|آيه الله بهجت: اگر پيش از تمام شدن نصف طواف، حدث عارض شود طواف را قطع کند، پس از تحصيل طهارت آن را اعاده کند. | ||
* '''آيه الله تبريزى، آيه الله | * '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' اگر حدث پيش از رسيدن به نصف طواف باشد، در اين صورت طواف باطل و لازم است پس از طهارت اعاده شود. | ||
* '''آيات عظام خامنه‌ای، زنجانی، فاضل: وظيفه همان است که در مسئله سابق بيان شد. | * '''آيات عظام خامنه‌ای، زنجانی، فاضل: وظيفه همان است که در مسئله سابق بيان شد. | ||
| خط ۱۵۲: | خط ۱۵۲: | ||
* '''آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: پيش از نصف يعني سه و نيم شوط باشد پس از تحصيل طهارت طواف را از سر گيرد. | * '''آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: پيش از نصف يعني سه و نيم شوط باشد پس از تحصيل طهارت طواف را از سر گيرد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر قبل از تمام شدن شوط چهارم باشد، طوافش باطل است و بايد پس از تحصيل طهارت، آن را دوباره انجام دهد. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' پس اگر به سه شوط و نيم نرسيده، طواف او باطل است و بايد بعد از وضو يا غسل يا بعد از رفع عذر، طواف را از سر بگيرد و اگر از سه شوط و نيم گذشته و به ۴ شوط نرسيده احتياط به اتمام و اعاده طواف با نمازهاي آن ترک نشود.}}، حدث عارض شود احتياط واجب آن است که تمام کند طواف را و اعاده کند و اين حکم در حدث اصغر است.{{توضیح مساله|۵۵۰|در نظر آيات عظام فرقي بين حدث اصغر و جنابت نيست.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۵۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۱ | اگر در اثناي طواف حدث اکبر؛ مثل جنابت يا حيض عارض شود، بايد فوراً از مسجدالحرام بيرون رود، پس اگر پيش از تمامي دور چهارم{{توضیح مساله|۵۵۱|آيه الله تبريزى، آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۵۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۱ | اگر در اثناي طواف حدث اکبر؛ مثل جنابت يا حيض عارض شود، بايد فوراً از مسجدالحرام بيرون رود، پس اگر پيش از تمامي دور چهارم{{توضیح مساله|۵۵۱|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' احوط در هر دو صورت (قبل و بعد از شوط چهارم) اين است که بعد از پاکي يک طواف کامل به نيت اعم از تمام و اتمام به جا آورد. | ||
* '''آيات عظام خامنه¬اي، زنجاني، فاضل، مکارم: به ذيل مسئله ۵۴۹ مراجعه شود. | * '''آيات عظام خامنه¬اي، زنجاني، فاضل، مکارم: به ذيل مسئله ۵۴۹ مراجعه شود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر در بين طواف حيض عارض شود، اگر پيش از گذشتن از نصف طواف بوده طواف او باطل مي‌شود، بايد پس از غسل اعاده کند و اما اگر پس از گذشتن از نصف طواف باشد، بايد پس از پاک شدن و غسل، از همان جا که طواف را قطع کرده، تمام کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر زن در حال احرام، حين انجام طواف حائض شود، پس اگر قبل از تمام شدن شوط چهارم باشد، طوافش باطل است پس اگر وقت وسعت داشته باشد بايد صبر کند تا پاک شود و طواف و اعمال بعدي را انجام دهد و اگر وقت تنگ باشد مي‌تواند بر عمره تمتع خود باقي بماند، و اعمال آن را به جز طواف و نماز آن انجام دهد؛ يعني اينکه سعي و تقصير نمايد، و بعد از آن احرام حج ببندد، و پس از فارغ شدن از اعمال منا و بازگشتن به مکه، قبل از اينکه طواف حج را انجام دهد طواف عمره و نماز آن را انجام دهد و احتياط مستحب اين است که به حج افراد عدول نمايد و اگر بعد از تمام شدن شوط چهارم باشد، | ||
مقداري که انجام داده صحيح است و باقي آن را بايد بعد از پاک شدن از حيض و انجام غسل به جا آورد و اگر وقت تنگ باشد سعي و تقصير را انجام دهد و براي حج محرم شود و پس از فارغ شدن از اعمال منا و بازگشتن به مکه، قبل از طواف حج، آنچه از طوافش باقي مانده است و نماز آن را انجام دهد.}} بود، پس از غسل طواف را اعاده کند. | مقداري که انجام داده صحيح است و باقي آن را بايد بعد از پاک شدن از حيض و انجام غسل به جا آورد و اگر وقت تنگ باشد سعي و تقصير را انجام دهد و براي حج محرم شود و پس از فارغ شدن از اعمال منا و بازگشتن به مکه، قبل از طواف حج، آنچه از طوافش باقي مانده است و نماز آن را انجام دهد.}} بود، پس از غسل طواف را اعاده کند. | ||
| خط ۱۷۲: | خط ۱۷۲: | ||
* '''آيه الله فاضل: و وقت طواف تنگ شود.... | * '''آيه الله فاضل: و وقت طواف تنگ شود.... | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' در غسل غير جنابت، علاوه بر تيمم بدل از غسل در صورت تمکن، بايد وضو هم بگيرد وگرنه بايد يک تيمم ديگر به جاي وضو به جا آورد و جنب متيمم بنا بر احتياط مستحب نايب هم بگيرد.}} واجب است تيمم کند بدل از وضو يا بدل از غسل. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۵۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۳ | اگر تيمم کرد بدل از غسل و حدث اصغر عارض شد، براي حدث اکبر لازم نيست تيمم کند، بلکه براي حدث اصغر بايد تيمم کند و تا حدث اکبر براي او حاصل نشده و عذرش باقي است همان تيمم اول کافي است، ليکن احتياط مستحب{{توضیح مساله|۵۵۳|آيه الله بهجت: احوط جمع بين وضو يا تيمم بدل از آن و تيمم بدل از حدث اکبر است. | | {{ارجاع مساله|۵۵۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۳ | اگر تيمم کرد بدل از غسل و حدث اصغر عارض شد، براي حدث اکبر لازم نيست تيمم کند، بلکه براي حدث اصغر بايد تيمم کند و تا حدث اکبر براي او حاصل نشده و عذرش باقي است همان تيمم اول کافي است، ليکن احتياط مستحب{{توضیح مساله|۵۵۳|آيه الله بهجت: احوط جمع بين وضو يا تيمم بدل از آن و تيمم بدل از حدث اکبر است. | ||
| خط ۱۷۸: | خط ۱۷۸: | ||
* '''آيه الله تبريزى: اگر بدل از غسلِ جنابت، تيمم کرد و بعد حدث اصغر عارض شد، چنانچه عذرش باقي است، بايد بدل از غسل تيمم کند و احتياط مستحب آن است که بين تيمم و وضو جمع کند و اگر براي حدث اکبرِ ديگر غير از جنابت تيمم کرد و بعد حدث اصغر عارض شد بايد بدل از غسل تيمم کند و بنا بر احتياط وضو هم بگيرد و اگر متمکن از وضو هم نبود بايد تيمم ديگري بدل از وضو بنمايد. | * '''آيه الله تبريزى: اگر بدل از غسلِ جنابت، تيمم کرد و بعد حدث اصغر عارض شد، چنانچه عذرش باقي است، بايد بدل از غسل تيمم کند و احتياط مستحب آن است که بين تيمم و وضو جمع کند و اگر براي حدث اکبرِ ديگر غير از جنابت تيمم کرد و بعد حدث اصغر عارض شد بايد بدل از غسل تيمم کند و بنا بر احتياط وضو هم بگيرد و اگر متمکن از وضو هم نبود بايد تيمم ديگري بدل از وضو بنمايد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' احتياط واجب. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خويی:''' لازم است تيمم بدل از غسل بکند. | ||
* '''آيهالله | * '''آيهالله سبحانی:''' استحباب تکرار تيمم بدل از غسل در جايي است که آب براي غسل ندارد و يا غسل حرجي است ولي براي حدث اصغر آب هست و وضو مي‌تواند بگيرد و حدث اکبر ديگري رخ نداده در عين حال تکرار تيمم بدل از غسل در مورد حدث اکبر مستحب است.}} آن است که تيمم بدل از غسل هم بکند. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۵۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۴ | احتياط واجب آن است که اگر اميد دارد که عذرش از وضو يا غسل مرتفع شود، صبر کند تا وقتي که وقت تنگ شود يا اميدش قطع شود.{{توضیح مساله|۵۵۴|آيه الله بهجت: افضل و احوط تأخير است ولي اظهر جواز مبادرت است. | | {{ارجاع مساله|۵۵۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۴ | احتياط واجب آن است که اگر اميد دارد که عذرش از وضو يا غسل مرتفع شود، صبر کند تا وقتي که وقت تنگ شود يا اميدش قطع شود.{{توضیح مساله|۵۵۴|آيه الله بهجت: افضل و احوط تأخير است ولي اظهر جواز مبادرت است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' و اگر مي‌داند عذر او تا آخر وقت برطرف مي‌شود، بايد صبر کند. | ||
آيه الله | آيه الله خويی:''' اگر احتمال بقاي عذر تا آخر وقت مي‌دهد مي‌تواند صبر نکند ولي اگر بعداً کشف خلاف شد بايد اعاده نمايد بلي اگر عذرش نبودِ آب باشد بايد فحص کند، به تفصيلي که در رساله عمليه مذکور است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' ولي محدث به حدث اصغر اگر در وسعت وقت، رجائاً تيمم کرده بعد معلوم شود که تا تنگي وقت عذرش باقي بوده، کفايت مي‌کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' انجام تيمم بدون يأس از قدرت بر انجام وضو و يا غسل به احتياط واجب جايز نيست و چنانچه با يأس از برطرف شدن عذر انجام داد و عذر در وقت برطرف شد اعاده لازم نيست. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر وقت تنگ نباشد، تيمم جايز نيست مگر اينکه از بر طرف شدن عذر مأيوس باشد يا احتمال دهد در صورت تأخير از انجام تيمم نيز عاجز شود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله گلپايگانی:''' با علم به بر طرف شدن عذر، انتظار واجب است و در غير اين صورت تأخير بنا بر احتياط مستحب است. | ||
* '''آيه الله مکارم: احتياط مستحب آن است که تا آخرين فرصت صبر کند ولي اگر يقين دارد برطرف مي‌شود، بايد صبر کند.}} | * '''آيه الله مکارم: احتياط مستحب آن است که تا آخرين فرصت صبر کند ولي اگر يقين دارد برطرف مي‌شود، بايد صبر کند.}} | ||
| خط ۲۰۹: | خط ۲۰۹: | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}} | }} | ||
{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۷ | اگر بعد از تمام شدن طواف شک کند که با وضو آن را به جا آورده يا نه يا شک کند با غسل آن را به جا آورده يا نه، طواف او صحيح است{{توضیح مساله|۵۵۷|آيه الله تبريزى، آيه الله | {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۷ | اگر بعد از تمام شدن طواف شک کند که با وضو آن را به جا آورده يا نه يا شک کند با غسل آن را به جا آورده يا نه، طواف او صحيح است{{توضیح مساله|۵۵۷|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' اگر بعد از حدث اصغر شک کند در اينکه قبل از طواف غسل کرده يا نه، بايد غسل کرده و طواف را اعاده کند و براي اعمال آتيه وضو بگيرد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' چنانچه احتمال مي‌دهد در حال طواف به رعايت طهارت، توجه داشته طواف او صحيح است. | ||
آيه الله | آيه الله سبحانی:''' و سابقه او از جهت تقدم طهارت و حدث قبل از شروع به طواف روشن نباشد به شک خود اعتنا نکند ولي بايد براي اعمال بعد طهارت لازم را تحصيل نمايد.}}، ليکن براي اعمال بعد بايد طهارت تحصيل کند. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۵۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۸ | اگر در اثناي طواف شک کند که وضو داشته يا نه{{توضیح مساله|۵۵۸|آيه الله بهجت: حکم شک در طهارت در اثناي طواف هم همان حکم شک است در طهارت در اثناي نماز. | | {{ارجاع مساله|۵۵۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۸ | اگر در اثناي طواف شک کند که وضو داشته يا نه{{توضیح مساله|۵۵۸|آيه الله بهجت: حکم شک در طهارت در اثناي طواف هم همان حکم شک است در طهارت در اثناي نماز. | ||
* '''آيه الله تبريزى، آيه الله | * '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' اگر سابقه طهارت داشته، به شک خود اعتنا نکند والاّ واجب است طهارت گرفته و طواف را از سر بگيرد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' اگر سابقه طهارت داشته، به شک خود اعتنا نکند والاّ واجب است طهارت گرفته و طواف را از سر بگيرد و فرقي بين تمام شدن چهار دور و قبل از آن نيست. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' چنانچه حالت سابقه را بداند طبق آن عمل نمايد وگرنه بايد پس از وضو طواف را تمام کند و نماز آن را بخواند و دوباره آن را اعاده کند، خواه بعد از دور چهارم باشد يا قبل از آن. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' در صورتي که سابقه او حدث باشد يا سابقه او از نظر طهارت يا حدث روشن نباشد طواف او در هر دو صورت يعني چه شک وي قبل از نيمه طواف بوده و چه بعد از آن، باطل است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' و سابقه طهارت نداشته باشد. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' در اين صورت بايد وضو بگيرد و بعد طواف را از سر بگيرد، چه قبل از تمام شدن چهار دور باشد يا بعد از آن. | ||
* '''آيه الله فاضل: اگر در بين طواف شک کند که وضو داشته يا خير، مسئله سه صورت دارد، اول: حالت سابق خود را بداند که طاهر بوده در اين فرض جايز است طواف را تمام کند و براي اتمام آن وضو واجب نيست و اعاده طواف نيز لازم نيست و در اين صورت فرقي نيست که شک بعد از دور چهارم عارض شده باشد يا قبل از آن. دوم: حالت سابق خود را بداند که مُحدِث بوده، در اين فرض ظاهراً هر مقدار طوافي که انجام داده، محکوم به بطلان است؛ چه شک بعد از دور چهارم عارض شده باشد يا قبل از آن و بايد بعد از وضو از نو طواف کند. سوم: حالت سابق خود را نداند، که در اين صورت به احتياط واجب پس از وضو طواف را تمام کند و نماز آن را بخواند و پس از آن طواف و نماز آن را اعاده کند و در اين صورت فرقي نيست که شک بعد از دور چهارم يا قبل از آن عارض شده باشد. | * '''آيه الله فاضل: اگر در بين طواف شک کند که وضو داشته يا خير، مسئله سه صورت دارد، اول: حالت سابق خود را بداند که طاهر بوده در اين فرض جايز است طواف را تمام کند و براي اتمام آن وضو واجب نيست و اعاده طواف نيز لازم نيست و در اين صورت فرقي نيست که شک بعد از دور چهارم عارض شده باشد يا قبل از آن. دوم: حالت سابق خود را بداند که مُحدِث بوده، در اين فرض ظاهراً هر مقدار طوافي که انجام داده، محکوم به بطلان است؛ چه شک بعد از دور چهارم عارض شده باشد يا قبل از آن و بايد بعد از وضو از نو طواف کند. سوم: حالت سابق خود را نداند، که در اين صورت به احتياط واجب پس از وضو طواف را تمام کند و نماز آن را بخواند و پس از آن طواف و نماز آن را اعاده کند و در اين صورت فرقي نيست که شک بعد از دور چهارم يا قبل از آن عارض شده باشد. | ||
* '''آيه الله مکارم: و حالت سابقه خود را از وضو و حدث نداند.}}، پس اگر بعد از تمامي دور چهارم است طواف را رها کند و وضو بگيرد و از همان جا تتمه طواف را به جا آورد{{توضیح مساله|۵۵۸|آيه الله مکارم: و سپس احتياطاً آن را اعاده کند.}} و اگر قبل از تمام شدن دور چهارم{{توضیح مساله|۵۵۸|آيه الله مکارم: قبل از تمام شدن سه و نيم دور طواف او باطل است.}} است احتياط واجب آن است که طواف را تمام کند و اعاده کند.{{توضیح مساله|۵۵۸|آيه الله | * '''آيه الله مکارم: و حالت سابقه خود را از وضو و حدث نداند.}}، پس اگر بعد از تمامي دور چهارم است طواف را رها کند و وضو بگيرد و از همان جا تتمه طواف را به جا آورد{{توضیح مساله|۵۵۸|آيه الله مکارم: و سپس احتياطاً آن را اعاده کند.}} و اگر قبل از تمام شدن دور چهارم{{توضیح مساله|۵۵۸|آيه الله مکارم: قبل از تمام شدن سه و نيم دور طواف او باطل است.}} است احتياط واجب آن است که طواف را تمام کند و اعاده کند.{{توضیح مساله|۵۵۸|آيه الله سيستانی:''' اتمام لازم نيست بلکه اعاده کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۵۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۹ | در تمام صورت‌هايي که در شک گفته شد که «بنا بر طهارت بگذارد» يا «طوافش صحيح است» بهتر آن است که تجديد وضو کند و رجائاً غسل به جا آورد، چون ممکن است که بعد معلوم شود وضو يا غسل نداشته و اشکال پيدا مي‌شود. | | {{ارجاع مساله|۵۵۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۵۹ | در تمام صورت‌هايي که در شک گفته شد که «بنا بر طهارت بگذارد» يا «طوافش صحيح است» بهتر آن است که تجديد وضو کند و رجائاً غسل به جا آورد، چون ممکن است که بعد معلوم شود وضو يا غسل نداشته و اشکال پيدا مي‌شود. | ||
| خط ۲۳۷: | خط ۲۳۷: | ||
}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۰ | اگر در اثناي طواف شک کند که غسل کرده است از جنابت يا حيض يا نفاس يا نه، بايد فوراً از مسجدالحرام بيرون برود{{توضیح مساله|۵۶۰|آيه الله بهجت: اگر متمکن است تطهير مي‌نمايد و سپس اعاده مي‌کند. | }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۰ | اگر در اثناي طواف شک کند که غسل کرده است از جنابت يا حيض يا نفاس يا نه، بايد فوراً از مسجدالحرام بيرون برود{{توضیح مساله|۵۶۰|آيه الله بهجت: اگر متمکن است تطهير مي‌نمايد و سپس اعاده مي‌کند. | ||
* '''آيه الله تبريزى، آيه الله | * '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' بايد غسل کرده و طواف را اعاده نمايد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' و پس از غسل برگردد و طواف را اعاده کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' و پس از غسل، طواف را تمام کرده و نماز آن را بخواند و سپس آن را اعاده کند، خواه قبل از شوط چهارم شک کرده يا بعد از آن. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' و پس از طهارت، طواف را از سر بگيرد و چه قبل از نصف طواف باشد و يا بعد از آن. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر امکان تيمم باشد و تيمم کردن کمتر از خارج شدن از مسجد وقت مي‌گيرد بايد تيمم کند و سپس خارج شود و اگر بيشتر وقت مي‌گيرد بايد فوراً خارج شود. (و در بقيه مسئله، نظريه ايشان موافق متن است). | ||
* '''آيه الله صافی، آيه الله | * '''آيه الله صافی، آيه الله گلپايگانی:''' و پس از طهارت، طواف را از سر بگيرد و چه قبل از شوط چهارم باشد و يا بعد از آن.}}، پس اگر شوط چهارم را تمام کرده بوده و شک کرده، بعد از غسل برگردد و تتمه را به جا آورد{{توضیح مساله|۵۶۰|آيه الله فاضل: و به احتياط واجب طواف را اعاده کند.}} والاّ بعد از غسل اعاده کند طواف را و احتياط آن است که در صورت اول نيز اعاده کند. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۶۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۱ | اگر آب و چيزي که به آن جايز است تيمم کند، موجود نباشد{{توضیح مساله|۵۶۱|آيه الله مکارم: فرض فاقد الطهورين در مسجدالحرام وجود ندارد.}}، حکم آن حکم غير متمکن از طواف است، پس با مأيوس بودن از پيدا شدن يکي از آن دو، بايد نايب بگيرد. و احتياط وجوبي{{توضیح مساله|۵۶۱|آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني، | | {{ارجاع مساله|۵۶۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۱ | اگر آب و چيزي که به آن جايز است تيمم کند، موجود نباشد{{توضیح مساله|۵۶۱|آيه الله مکارم: فرض فاقد الطهورين در مسجدالحرام وجود ندارد.}}، حکم آن حکم غير متمکن از طواف است، پس با مأيوس بودن از پيدا شدن يکي از آن دو، بايد نايب بگيرد. و احتياط وجوبي{{توضیح مساله|۵۶۱|آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني، سيستانی:''' و احتياط مستحب آن است.}} آن است که اگر جنب و حائض و نفساء نيست خودش نيز طواف کند و چون مستحاضه بدون به جا آوردن غسل‌هايي که بر او لازم است مي‌تواند{{توضیح مساله|۵۶۱|آيه الله بهجت: مستحاضه متوسطه و کثيره بدون غسل‌هايي که بر آنها واجب است نمي‌تواند وارد مسجدالحرام و مسجدالنبي۹ شوند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' مستحاضه کثيره بدون غسل‌هايي که بر او واجب است نمي‌تواند وارد مسجدالحرام شود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' مستحاضه متوسطه و کثيره اگر وظايف خود را براي نماز انجام داده باشند مي‌توانند وارد مسجدالحرام و مسجدالنبي۹ شوند. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' بدون به جا آوردن غسل‌هايي که بر او لازم است، بنا بر احتياط نمي‌تواند وارد مسجد شود. | ||
* '''آيه الله مکارم: و مستحاضه هم نمي‌تواند داخل مسجدالحرام شود.}} وارد مسجدالحرام شود و طواف کند، بنابراين به احتياطي که در غير جنب و حائض و نفساء گفته شد بايد عمل کند، گرچه دخول مسجدالحرام نيز براي او خلاف احتياط استحبابي است. | * '''آيه الله مکارم: و مستحاضه هم نمي‌تواند داخل مسجدالحرام شود.}} وارد مسجدالحرام شود و طواف کند، بنابراين به احتياطي که در غير جنب و حائض و نفساء گفته شد بايد عمل کند، گرچه دخول مسجدالحرام نيز براي او خلاف احتياط استحبابي است. | ||
سوم ـ طهارت بدن و لباس است از نجاست{{توضیح مساله|۵۶۱|آيه الله | سوم ـ طهارت بدن و لباس است از نجاست{{توضیح مساله|۵۶۱|آيه الله خامنه‌ای:''' بدن و لباس طواف‌کننده بايد از خون ـ و نيز از ساير نجاسات بنا بر احتياط واجب | ||
ـ پاک باشد.}}؛ | ـ پاک باشد.}}؛ | ||
| {{ارجاع مساله|۵۶۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۲ | احتياط واجب{{توضیح مساله|۵۶۲|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۶۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۲ | احتياط واجب{{توضیح مساله|۵۶۲|آيه الله خامنه‌ای:''' خوني که از يک درهم کمتر باشد؛ و نيز خون جراحت‌ها و زخم‌ها که موجب بطلان نماز نمي‌شود، به صحت طواف نيز خللي وارد نمي‌کند. و پاک بودن جوراب و دستمال و انگشتر و مانند آنها | ||
شرط نيست. | شرط نيست. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' رعايت اين احتياط، واجب نيست، به خصوص در خون قروح و جروح. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' بايد بدن محرم و جامه‌هاي احرام طواف‌کننده از هر نوع نجاست پاک باشد حتي از برخي از نجاساتي که در حال نماز عفو شده مانند خون کمتر از درهم نيز اجتناب کنند لکن چيز نجسي که ساتر عورت نيست مانند جوراب و دستمال کوچک حمل آنها در نماز جايز است و در حال طواف نيز بي‌اشکال است. | ||
* '''آيه الله فاضل: ظاهر آن است که....}} آن است که از نجاساتي که در نماز عفو شده ـ مثل خون کمتر از درهم{{توضیح مساله|۵۶۲|آيه الله | * '''آيه الله فاضل: ظاهر آن است که....}} آن است که از نجاساتي که در نماز عفو شده ـ مثل خون کمتر از درهم{{توضیح مساله|۵۶۲|آيه الله زنجانی:''' از خون بدن انسان يا حيوان حلال‌گوشت، نه دماء ثلاثه يا خون حيوان حرام‌گوشت.}} و جامه‌اي که با آن نتوان{{توضیح مساله|۵۶۲|آيات عظام بهجت، تبريزي، خويی:''' طواف در جامه‌اي که با آن نتوان نماز خواند [يعني ساتر نباشد؛ مانند مثال‌هاي مذکور در متن] اگر نجس باشد مانع ندارد. و همچنين بودن چيز نجس همراه انسان در طواف مانعي ندارد. | ||
آيه الله | آيه الله سيستانی:''' همراه داشتن چيز متنجس در طواف مانع ندارد. | ||
* '''آيه الله مکارم: نجس بودن اين لباس‌هاي کوچک ضرري ندارد.}} نماز خواند؛ مثل عرقچين و جوراب حتي انگشتر{{توضیح مساله|۵۶۲|آيه الله | * '''آيه الله مکارم: نجس بودن اين لباس‌هاي کوچک ضرري ندارد.}} نماز خواند؛ مثل عرقچين و جوراب حتي انگشتر{{توضیح مساله|۵۶۲|آيه الله سبحانی:''' انگشتر صدق ثوب نمي‌کند و محمول متنجس اگر ساتر نباشد اشکال ندارد. | ||
* '''آيه الله فاضل: در انگشتر و مانند آنکه ثوب صدق نمي‌کند براي صحت طواف طهارت آنها شرط نيست همچنين همراه داشتن چيز متنجس در صورت جهل به مسئله مانعي ندارد.}} نجس ـ اجتناب کند. | * '''آيه الله فاضل: در انگشتر و مانند آنکه ثوب صدق نمي‌کند براي صحت طواف طهارت آنها شرط نيست همچنين همراه داشتن چيز متنجس در صورت جهل به مسئله مانعي ندارد.}} نجس ـ اجتناب کند. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۶۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۳ | در خون قروح و جروح اگر تطهير آن مشقت داشته باشد لازم نيست تطهير کند.{{توضیح مساله|۵۶۳|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۶۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۳ | در خون قروح و جروح اگر تطهير آن مشقت داشته باشد لازم نيست تطهير کند.{{توضیح مساله|۵۶۳|آيه الله زنجانی:''' اگر زخم يا جراحت يا دملي است که خوب نشده است، لازم نيست براي طواف و نماز آن زخم يا دمل و قسمت‌هايي از بدن و لباس را که معمولاً از آن خون نجس مي‌شود تطهير کند و اگر خوب شده بايد بدن و لباس را تطهير کند، مگر اين کار براي او ضرر داشته يا حرجي باشد و از اينجا حکم مسئله بعد نيز روشن مي‌شود. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' و احتياط آن است که هم خودش با آن حال طواف کند و هم نايب بگيرد تا براي او طواف نمايد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۶۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۴ | در خون قروح و جروح، تا آن اندازه‌اي که مي‌شود تطهير کرد و لباس را عوض کرد، احتياط واجب{{توضیح مساله|۵۶۴|آيه الله سبحانی: بدن را براي طواف تطهير کند و جامه آلوده به خون را بشويد و يا عوض کند.}} آن است که تطهير کند يا جامه را عوض کند. | | {{ارجاع مساله|۵۶۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۴ | در خون قروح و جروح، تا آن اندازه‌اي که مي‌شود تطهير کرد و لباس را عوض کرد، احتياط واجب{{توضیح مساله|۵۶۴|آيه الله سبحانی: بدن را براي طواف تطهير کند و جامه آلوده به خون را بشويد و يا عوض کند.}} آن است که تطهير کند يا جامه را عوض کند. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۶۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۵ | احتياط آن است{{توضیح مساله|۵۶۵|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۶۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۵ | احتياط آن است{{توضیح مساله|۵۶۵|آيه الله خامنه‌ای:''' واجب است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' رعايت اين احتياط، لازم نيست، بلکه مي‌توان بدون تأخير با تحمل مشقت، تطهير کرده طواف نمود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر وقت طواف وسيع است بايد صبر کند تا به نحو آسان بدن را تطهير نمايد و در صورت ضيق وقت می‌تواند با همان حالت طواف نمايد.}} که اگر مي‌تواند تأخير بيندازد طواف را تا بشود بي‌مشقت تطهير کرد، تأخير بيندازد به شرطي که وقت تنگ نشود. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۶۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۶ | اگر طواف کند و بعد از آنکه از طواف فارغ شد علم پيدا کند به نجاست در حال طواف، اظهر آن است که طوافش صحيح است. | | {{ارجاع مساله|۵۶۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۶ | اگر طواف کند و بعد از آنکه از طواف فارغ شد علم پيدا کند به نجاست در حال طواف، اظهر آن است که طوافش صحيح است. | ||
| خط ۲۹۳: | خط ۲۹۳: | ||
}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۷ | اگر شک داشته باشد که لباسش يا بدنش نجس است، مي‌تواند با آن حال طواف کند و صحيح است؛ چه بداند که پيش از اين پاک بوده يا نداند، ليکن اگر بداند که پيشتر نجس بوده و نداند که تطهير شده است، نمي‌تواند با آن حال طواف کند بلکه بايد تطهير کند و طواف کند. | }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۷ | اگر شک داشته باشد که لباسش يا بدنش نجس است، مي‌تواند با آن حال طواف کند و صحيح است؛ چه بداند که پيش از اين پاک بوده يا نداند، ليکن اگر بداند که پيشتر نجس بوده و نداند که تطهير شده است، نمي‌تواند با آن حال طواف کند بلکه بايد تطهير کند و طواف کند. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۸ | اگر در بين طواف نجاستي به بدن يا لباس او عارض شود، اظهر آن است که دست از طواف بردارد و جامه يا بدن را تطهير کند و طواف را از همان جا تمام کند و طواف او صحيح است.{{توضیح مساله|۵۶۸|آيه الله تبريزى، آيه الله | }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۸ | اگر در بين طواف نجاستي به بدن يا لباس او عارض شود، اظهر آن است که دست از طواف بردارد و جامه يا بدن را تطهير کند و طواف را از همان جا تمام کند و طواف او صحيح است.{{توضیح مساله|۵۶۸|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' هرگاه نجس بودن بدن يا لباس خود را نمي‌دانسته و در اثناي طواف دانست يا آنکه پيش از فراغت از طواف، بدن يا لباسش نجس شد، اگر جامه پاکي داشته باشد همان جا جامه نجس را کنده و با جامه پاک طواف خود را تمام نمايد و چنانچه جامه پاک همراه نداشته باشد. اگر اين حادثه بعد از تمام شدن شوط چهارم بوده، طواف را قطع نموده و پس از ازاله نجاست از بدن يا لباس باقيمانده طواف را به جا آورد. و چنانچه علم به نجاست يا حدوثش پيش از تمام شدن شوط چهارم باشد، باز هم طواف را قطع و نجاست را ازاله نموده و بنا بر احتياط يک طواف کامل به قصد اعم از تمام يا اتمام به جا آورد. | ||
* '''آية الله خامنه‌اي، آية الله | * '''آية الله خامنه‌اي، آية الله سبحانی:''' اگر بدون رها کردن طواف تطهير ممکن نباشد بايد دست از طواف بردارد و جامه يا بدن را تطهير کند و فوراً برگردد و طواف را [آية الله خامنه‌اي اضافه نموده‌اند: اگر موالات به هم نخورده] از همان جا تمام کند و طواف او صحيح است. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' اگر در بين طواف لباس يا بدنش نجس شود يا بفهمد که از پيش نجس بوده و بدون رها کردن طواف، شستن آن ممکن نباشد، طواف را رها نمايد، و اگر چهار دور طواف کرده، بعد از تطهير بدن يا لباس بقيه طواف را تمام کند و اگر به سه دور و نيم نرسيده طواف او باطل است و بايد بعد از تطهير از سر بگيرد و اگر از سه دور و نيم گذشته و چهار دور را تمام نکرده احتياط آن است که بعد از تطهير از همان جا که رها کرده طواف را تمام کند و نماز طواف را بخواند و دوباره طواف و نماز آن را به جا آورد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۶۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۹ | اگر در بين طواف نجاستي در بدن يا لباس خود ببيند و احتمال بدهد که در اين حال نجاست حاصل شده، ظاهراً حکم مسئله قبل را دارد. | | {{ارجاع مساله|۵۶۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۶۹ | اگر در بين طواف نجاستي در بدن يا لباس خود ببيند و احتمال بدهد که در اين حال نجاست حاصل شده، ظاهراً حکم مسئله قبل را دارد. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۰ | اگر در بين طواف علم پيدا کند که نجاست به بدن يا لباس او از اول بوده، احتياط{{توضیح مساله|۵۷۰|آيه الله | }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۰ | اگر در بين طواف علم پيدا کند که نجاست به بدن يا لباس او از اول بوده، احتياط{{توضیح مساله|۵۷۰|آيه الله زنجانی:''' بايد طواف را رها کند و تطهير کند و از همان جا بقيه طواف را تمام کند و بنا بر احتياط مستحب، طواف و نماز را اعاده نيز بنمايد. | ||
آيه الله | آيه الله سبحانی:''' حکم اين مسئله با حکم مسئله ۵۶۸ يکسان است. البته در صورت فوت موالات احتياط مستحب حکم به اتمام و اعاده است. | ||
* '''آيه الله سيستاني، آيه الله مکارم: حکم آن همان حکم مسئله ۵۶۸ است. | * '''آيه الله سيستاني، آيه الله مکارم: حکم آن همان حکم مسئله ۵۶۸ است. | ||
| خط ۳۱۳: | خط ۳۱۳: | ||
| {{ارجاع مساله|۵۷۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۱ | اگر فراموش کند نجاست را و طواف کند، احتياط واجب اعاده است،{{توضیح مساله|۵۷۱|آيه الله بهجت: صحت طواف خالي از وجه نيست و در صورت تذکر در اثنا، تطهير مي‌کند و سپس اتمام مي‌نمايد. | | {{ارجاع مساله|۵۷۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۱ | اگر فراموش کند نجاست را و طواف کند، احتياط واجب اعاده است،{{توضیح مساله|۵۷۱|آيه الله بهجت: صحت طواف خالي از وجه نيست و در صورت تذکر در اثنا، تطهير مي‌کند و سپس اتمام مي‌نمايد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' طوافش صحيح است، ولي اگر نماز طواف را هم با بدن و لباس نجس خوانده بايد آن را دوباره بخواند و احتياط استحبابي آن است که در اين مسئله طواف را نيز بار ديگر به جا آورد. | ||
* '''آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني، سيستاني، فاضل: طوافش صحيح است. | * '''آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني، سيستاني، فاضل: طوافش صحيح است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' طواف او باطل و بايد دوباره اعاده کند. وظيفه جاهل به حکم نيز مانند ناسي است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله گلپايگانی:''' اقوي اعاده طواف است. | ||
* '''آيه الله مکارم: اعاده ندارد.}} و همين طور است اگر در بين طواف يادش بيايد.{{توضیح مساله|۵۷۱|آيه الله | * '''آيه الله مکارم: اعاده ندارد.}} و همين طور است اگر در بين طواف يادش بيايد.{{توضیح مساله|۵۷۱|آيه الله خامنه‌ای:''' وظيفه همان است که ذيل مسئله ۵۶۸ گذشت.}} | ||
چهارم ـ ختنه کردن است در حق مردان و اين شرط در زن‌ها نيست، و احتياط واجب آن است که درباره بچه‌هاي نابالغ مراعات شود.{{توضیح مساله|۵۷۱|آيه الله تبريزى، آيه الله | چهارم ـ ختنه کردن است در حق مردان و اين شرط در زن‌ها نيست، و احتياط واجب آن است که درباره بچه‌هاي نابالغ مراعات شود.{{توضیح مساله|۵۷۱|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' احوط بلکه اظهر اين است که بچه مميز که خوب و بد را تشخيص مي‌دهد، اگر شخصاً محرم شود بايد ختنه کرده باشد و اما اگر بچه مميز نباشد، اعتبار ختان در او ظاهر نيست، اگرچه اعتبارش احوط است. | ||
* '''آيه الله خامنه‌اي، آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌اي، آيه الله سبحانی:''' و در اين حکم فرقي بين بالغ و غير بالغ نيست. | ||
آيه الله | آيه الله زنجانی:''' در صحت احرام پسر بچه مميز ختنه شرط است، بنابراين چنانچه چنين کودکي بدون ختنه احرام ببندد محرم نمي‌شود، و در صحت طواف او نيز ختنه شرط مي‌باشد، پس اگر بخواهد طواف مستحب انجام دهد بايد ختنه کرده باشد و همچنين اگر قبل از مميز شدن او را ـ مثلاً به عمره مفرده ـ محرم کرده باشند و تا زمان تميز او را طواف نداده باشند نمي‌تواند بدون ختنه طواف کند، و اگر از ختنه معذور باشد براي طواف نايب مي‌گيرد و بنا بر احتياط مستحب خودش نيز طواف مي‌کند. | ||
آيه الله | آيه الله سيستانی:''' اگر مميز باشد ختنه معتبر است و اگر نباشد احتياط مستحب است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله گلپايگانی:''' واجب است. | ||
* '''آيه الله مکارم: ختان در صبي شرط نيست و طواف و نماز طواف‌هاي بچه‌اي که ختنه نشده صحيح است.}} | * '''آيه الله مکارم: ختان در صبي شرط نيست و طواف و نماز طواف‌هاي بچه‌اي که ختنه نشده صحيح است.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۷۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۲ | اگر بچه را که ختنه نشده وادار به احرام کنند يا او را محرم کنند، احرام او صحيح است ولي طواف او صحيح نيست.{{توضیح مساله|۵۷۲|آيه الله تبريزى، آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۷۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۲ | اگر بچه را که ختنه نشده وادار به احرام کنند يا او را محرم کنند، احرام او صحيح است ولي طواف او صحيح نيست.{{توضیح مساله|۵۷۲|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' در مميزي که خودش محرم شده باشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر مميز باشد. | ||
* '''آيه الله فاضل: طواف طفل مميزي که ختنه نشده صحيح نيست، و از غير مميز بنا بر احتياط صحيح نيست هرچند احرام آنها صحيح است.}} پس اگر محرم به احرام حج شود، چون طواف نساء او باطل است{{توضیح مساله|۵۷۲|آيه الله | * '''آيه الله فاضل: طواف طفل مميزي که ختنه نشده صحيح نيست، و از غير مميز بنا بر احتياط صحيح نيست هرچند احرام آنها صحيح است.}} پس اگر محرم به احرام حج شود، چون طواف نساء او باطل است{{توضیح مساله|۵۷۲|آيه الله سبحانی:''' تمام طواف‌هاي او اشکال دارد.}} بنا بر احوط حلال شدن زن بر او مشکل مي‌شود{{توضیح مساله|۵۷۲|آيه الله خامنه‌اي، آيه الله مکارم: به ذيل شرط چهارم مراجعه شود. | ||
آيه الله | آيه الله سيستانی:''' اگر مميز باشد بنا بر احتياط واجب حکم کسي را دارد که طواف را ترک کرده است مگر اينکه پس از ختنه طواف را اعاده کند.}} مگر آنکه او را ختنه کنند و طواف دهند، يا خودش بعد از ختنه شدن طواف کند، يا آنکه نايب براي او بگيرند تا طواف کند.{{توضیح مساله|۵۷۲|آيه الله سبحانی:''' اگر چنين کودکي بعدها ازدواج کرد، نمي‌تواند با همسر خود نزديکي کند مگر اينکه ختنه شود و شخصاً طواف کند و يا نايب بگيرد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' فتواي ايشان در مورد کفايت نيابت در اين فرض، يافت نشد. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' گرفتن نايب در اين صورت (قبل از ختنه) مشکل است.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۷۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۳ | اگر بچه ختنه کرده به دنيا بيايد طواف او صحيح است. | | {{ارجاع مساله|۵۷۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۳ | اگر بچه ختنه کرده به دنيا بيايد طواف او صحيح است. | ||
پنجم ـ ستر عورت است،{{توضیح مساله|۵۷۳|آيات عظام تبريزي، خامنه‌اي، خويي، | پنجم ـ ستر عورت است،{{توضیح مساله|۵۷۳|آيات عظام تبريزي، خامنه‌اي، خويي، سيستانی:''' بنا بر احتياط واجب ستر عورت معتبر است.}} پس اگر بدون ساترِ عورت طواف کند باطل است{{توضیح مساله|۵۷۳|آيه الله زنجانی:''' اگر مرد يا زني پوشش لازم را در حال طواف رعايت نکرد، طواف او باطل نمي‌شود هرچند احتياط مؤکد استحبابي در آن است که براي طواف واجب به آن طواف اکتفا نکند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' بلکه لازم است علاوه بر ستر عورت عريان و برهنه نيز نباشد. | ||
* '''آيه الله مکارم: حتي اگر فقط ستر عورت کند و برهنه و عريان بر او صدق کند طوافش باطل است.}} و معتبر است در آن اباحه{{توضیح مساله|۵۷۳|آيه الله بهجت: طواف در لباس غصبي جايز نيست و در صحت آن تأمل و احتياط است؛ خصوصاً در ساتر. | * '''آيه الله مکارم: حتي اگر فقط ستر عورت کند و برهنه و عريان بر او صدق کند طوافش باطل است.}} و معتبر است در آن اباحه{{توضیح مساله|۵۷۳|آيه الله بهجت: طواف در لباس غصبي جايز نيست و در صحت آن تأمل و احتياط است؛ خصوصاً در ساتر. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' لباس طواف‌کننده بايد غصبي نباشد و طواف با لباس غصبي بنا بر احتياط واجب | ||
باطل است. | باطل است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' طواف در لباس غصبي ـ ساتر باشد يا غير ساتر ـ حرام و بنا بر احتياط باطل است و لباسي را که در حال طواف واجب مي‌پوشند علاوه بر طهارت بنا بر احتياط مستحب ساير شرايط لباس نمازگزار را داشته باشد. | ||
* '''آيه الله سيستاني، آيه الله فاضل: بنا بر احتياط واجب.}}، پس با ساتر غصبي طواف صحيح نيست بلکه با لباس غصبي غير ساتر نيز بنا بر احتياطِ واجب،{{توضیح مساله|۵۷۳|آيه الله | * '''آيه الله سيستاني، آيه الله فاضل: بنا بر احتياط واجب.}}، پس با ساتر غصبي طواف صحيح نيست بلکه با لباس غصبي غير ساتر نيز بنا بر احتياطِ واجب،{{توضیح مساله|۵۷۳|آيه الله سبحانی:''' بايد جامه و کفش و ديگر لباس‌هاي طواف‌کننده مباح باشد بنابراين طواف در جامه و کفش غصبي باطل است. | ||
* '''آيه الله سيستاني، آيه الله فاضل: اين احتياط واجب نيست. | * '''آيه الله سيستاني، آيه الله فاضل: اين احتياط واجب نيست. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' اگر جامه احرام، کفش و يا لباس‌هاي ديگرِ شخصِ طواف‌کننده غصبي باشد طواف باطل است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله نوری:''' بلکه با لباس غصبي غير ساتر نيز صحيح نيست.}} و احتياط آن است که مراعات شرايط لباس نمازگزار را بنمايند.{{توضیح مساله|۵۷۳|آيه الله سبحانی:''' طواف در لباس غصبي صحيح نيست و شرايط لباس نمازگزار بايد در آن مراعات شود.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۷۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۴ | احتياط واجب آن است که مراعات موالات عرفيه را در طواف بکند{{توضیح مساله|۵۷۴|آيه الله بهجت: مراعات موالات عرفيه، در غير موارد عذرِ حاصل بعد از شوط چهارم، لازم است. | | {{ارجاع مساله|۵۷۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۴ | احتياط واجب آن است که مراعات موالات عرفيه را در طواف بکند{{توضیح مساله|۵۷۴|آيه الله بهجت: مراعات موالات عرفيه، در غير موارد عذرِ حاصل بعد از شوط چهارم، لازم است. | ||
* '''آيات عظام تبريزي، خويي، | * '''آيات عظام تبريزي، خويي، سيستانی:''' مراعات موالات لازم است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' بنا بر احتياط واجب، بايد ميان اجزاء طواف، موالات عرفي وجود داشته باشد، بدين معنا که ميان دورهاي طواف به اندازه‌اي فاصله نباشد که آن را از شکل طواف واحد خارج کند، البته اگر بعد از نصف طواف (سه و نيم دور)، آن را براي اقامه نماز و مانند آن قطع کند، اشکال ندارد. | ||
آيه الله | آيه الله زنجانی:''' به تفصيلي که ذيل مسئله ۶۱۶ به بعد مي‌آيد رعايت موالات عرفي در طواف واجب، لازم است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' هفت شوط طواف و سعي هر کدام يک عمل واحدي است که بايد آن را به صورت واحد به جا آورد از اين جهت: اولاً نبايد آنقدر طول داد که از صورت يک عمل در آيد و ثانياً هفت دور را بايد پشت سر هم انجام داد و موالات را حفظ کرد و از خواندن نماز مستحبي در اثنای اشواط و ديگر اعمال که از نظر عرف با موالات سازگار نيست خودداري نمود. لکن براي رفع خستگي استراحت کردن و نشستن و مانند اينها به اندازه‌اي که موالات به هم نخورد چه در طواف و چه در سعي اشکالي ندارد. | ||
* '''آيه الله مکارم: در طواف واجب موالات لازم است و در مستحب شرط نيست.}}؛ يعني در بين دورهاي طواف آنقدر طول ندهد که از صورت يک طواف خارج شود. | * '''آيه الله مکارم: در طواف واجب موالات لازم است و در مستحب شرط نيست.}}؛ يعني در بين دورهاي طواف آنقدر طول ندهد که از صورت يک طواف خارج شود. | ||
| خط ۳۸۴: | خط ۳۸۴: | ||
اول ـ آنکه ابتدا کند به حجرالاسود؛ | اول ـ آنکه ابتدا کند به حجرالاسود؛ | ||
| {{ارجاع مساله|۵۷۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۵ | در ابتدا کردن به حجرالاسود، لازم نيست که تمام اجزاي بدن طواف‌کننده به تمام اجزاي حجرالاسود عبور کند،{{توضیح مساله|۵۷۵|آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، | | {{ارجاع مساله|۵۷۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۵ | در ابتدا کردن به حجرالاسود، لازم نيست که تمام اجزاي بدن طواف‌کننده به تمام اجزاي حجرالاسود عبور کند،{{توضیح مساله|۵۷۵|آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، سيستانی:''' احوط و اولي اين است که تمام بدن خود را بر تمام حجرالاسود بگذراند و براي انجام اين احتياط، کمي قبل از حجر بايستد و نيت کند که طواف را از محاذات واقعي انجام مي‌دهم و زايد بر آن، از باب مقدمه علميه است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' و مانعي ندارد از باب احتياط اندکي زودتر وارد مسير طواف شود با اين نيت که طواف او از مقابل حجرالاسود باشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' در محاذات کافي است که در نظر عرف دقيق بگويند عمل خود را از محاذي حجرالاسود آغاز کرده و با رسيدن به محاذي آن پايان داد. براي اين منظور هنگام کثرت جمعيت که مانع از تشخيص محاذات است، لازم است که کمي قبل از رسيدن به حجرالاسود نيت کند که طواف را از محاذات واقعي آغاز مي‌کنم و با رسيدن به آن نقطه نيز پايان مي‌دهم. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' طواف را در هر دور واجب است از حجرالاسود شروع کند و به آن ختم کند و چون تحقق اين معنا بر وجه حقيقت متعسّر و بلکه متعذّر است، در تحقق آن اکتفا مي‌شود به اينکه پيش از رسيدن به حجرالاسود نيت کند و قصد کند که ابتداي طواف در هر دور از محاذي اولين جزء حجر باشد و انتهاي آن همان موضعي که واقعاً انتهاي دور است باشد و زايد، از باب مقدمه علميه باشد. و اين نيت را در ذهن باقي بدارد تا وقتي که محاذي حَجَر شود و اين کافي خواهد بود و با همين نيت هفت دور طواف کند. | ||
آيه الله فاضل: آنچه که براي صحت طواف لازم است، آن است که شروع و ختم طواف نزد عرف از حَجَر و محاذي حَجَر باشد و مي‌تواند براي يقين به حصول اين معنا از باب مقدمه علميه کمي قبل از حجر نيت کند و در پايان کمي پس از حجر ختم کند. | آيه الله فاضل: آنچه که براي صحت طواف لازم است، آن است که شروع و ختم طواف نزد عرف از حَجَر و محاذي حَجَر باشد و مي‌تواند براي يقين به حصول اين معنا از باب مقدمه علميه کمي قبل از حجر نيت کند و در پايان کمي پس از حجر ختم کند. | ||
| خط ۳۹۸: | خط ۳۹۸: | ||
| {{ارجاع مساله|۵۷۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۶ | آنچه واجب است آن است که در عرف گفته شود: از حجرالاسود شروع به طواف کرد، و ختم کرد به حجرالاسود؛ چه از ابتداي آن شروع کند، چه از وسطش، چه از آخرش. | | {{ارجاع مساله|۵۷۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۶ | آنچه واجب است آن است که در عرف گفته شود: از حجرالاسود شروع به طواف کرد، و ختم کرد به حجرالاسود؛ چه از ابتداي آن شروع کند، چه از وسطش، چه از آخرش. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۷ | از هر جاي حجرالاسود که شروع کرد، بايد در دور هفتم به همان جا ختم کند، پس اگر از اولش شروع کرد بايد به اولش ختم شود و همچنين اگر از وسط يا آخر شروع کرد بايد به همان جا ختم شود.{{توضیح مساله|۵۷۷|آيه الله | }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۷ | از هر جاي حجرالاسود که شروع کرد، بايد در دور هفتم به همان جا ختم کند، پس اگر از اولش شروع کرد بايد به اولش ختم شود و همچنين اگر از وسط يا آخر شروع کرد بايد به همان جا ختم شود.{{توضیح مساله|۵۷۷|آيه الله خامنه‌ای:''' و البته مي‌تواند اندکي بيش از اين مقدار با نيت احتياط طي نمايد تا يقين حاصل کند که در همان نقطه آغاز طواف را پايان داده است. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' ولي اقوي شروع به طواف است از جزء اول حَجَر. | ||
* '''آيه الله مکارم: اين دقت‌ها لازم نيست و محاذات عرفيه با حجرالاسود کافي است. | * '''آيه الله مکارم: اين دقت‌ها لازم نيست و محاذات عرفيه با حجرالاسود کافي است. | ||
| خط ۴۰۶: | خط ۴۰۶: | ||
نظر ساير آيات عظام در مسئله ۵۷۵ گذشت.}} | نظر ساير آيات عظام در مسئله ۵۷۵ گذشت.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۷۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۸ | در طواف بايد به همان طوري که همه مسلمين طواف مي‌کنند، از محاذات «حجرالاسود»، بدون دقت‌هاي صاحبان وسوسه شروع کنند، و در دورهاي ديگر، بدون توقف دور بزنند{{توضیح مساله|۵۷۸|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۷۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۷۸ | در طواف بايد به همان طوري که همه مسلمين طواف مي‌کنند، از محاذات «حجرالاسود»، بدون دقت‌هاي صاحبان وسوسه شروع کنند، و در دورهاي ديگر، بدون توقف دور بزنند{{توضیح مساله|۵۷۸|آيه الله خامنه‌ای:''' يعني لازم نيست که در هر دور مقابل حجرالاسود بايستد. | ||
* '''آيه الله زنجاني، آيه الله مکارم: يعني توقف لازم نيست.}} تا هفت دور تمام شود. | * '''آيه الله زنجاني، آيه الله مکارم: يعني توقف لازم نيست.}} تا هفت دور تمام شود. | ||
| خط ۴۱۵: | خط ۴۱۵: | ||
ختم شود{{توضیح مساله|۵۷۹|آيه الله بهجت: و اين از حيث مطاف کافي است و از حيث طائف در ابتدا کافي است محاذاتِ معظمِ بدنِ شخص، و تمام بدن محاذات آن احوط است و همچنين در ختم محاذات معظم بدن يا تمام بدن با بعضي از حجر، با رعايت وصول به موضع ابتدا موافق احتياط است. | ختم شود{{توضیح مساله|۵۷۹|آيه الله بهجت: و اين از حيث مطاف کافي است و از حيث طائف در ابتدا کافي است محاذاتِ معظمِ بدنِ شخص، و تمام بدن محاذات آن احوط است و همچنين در ختم محاذات معظم بدن يا تمام بدن با بعضي از حجر، با رعايت وصول به موضع ابتدا موافق احتياط است. | ||
* '''آيه الله تبريزى، آيه الله | * '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' و در شوط آخر احتياطاً قدري از حجر بگذرد و زيادي را مقدمه علميه محسوب دارد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' به ذيل مسئله ۵۷۷ مراجعه شود. | ||
آيه الله | آيه الله سبحانی:''' لازم است که کمي قبل از رسيدن به حجرالاسود نيت کند که طواف را از محاذات واقعي حجر آغاز مي‌کنم و با رسيدن به آن نقطه پايان مي‌دهم، بنابراين دقت‌هاي صاحبان وسوسه در پيدا کردن محاذات و توقف و عقب و جلو رفتن جهت احراز محاذات لازم نيست و گاهي چه بسا موجب اشکال در طواف هم مي‌شود.}} و لازم نيست در هر دوري بايستد و باز شروع کند و کارهاي جهال را | ||
نبايد بکنند. | نبايد بکنند. | ||
سوم ـ آنکه در طواف کردن، خانه کعبه در طرف چپ طواف‌کننده واقع شود. | سوم ـ آنکه در طواف کردن، خانه کعبه در طرف چپ طواف‌کننده واقع شود. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۷۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۰ | لازم نيست در تمامِ حالاتِ طواف، خانه را حقيقتاً به شانه چپ قرار دهد، بلکه اگر در موقع دور زدن به حِجر اسماعيل۷ خانه از طرف چپ قدري خارج شود مانع ندارد، حتي اگر خانه متمايل به پشت شود، ليکن دور زدن به نحو متعارف باشد اشکال ندارد.{{توضیح مساله|۵۸۰|آيه الله تبريزى، آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۷۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۰ | لازم نيست در تمامِ حالاتِ طواف، خانه را حقيقتاً به شانه چپ قرار دهد، بلکه اگر در موقع دور زدن به حِجر اسماعيل۷ خانه از طرف چپ قدري خارج شود مانع ندارد، حتي اگر خانه متمايل به پشت شود، ليکن دور زدن به نحو متعارف باشد اشکال ندارد.{{توضیح مساله|۵۸۰|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' خانه خدا در جميع احوالِ طواف، بايد در طرف چپ قرار گيرد. پس اگر مقداري اين چنين نبود، آن مقدار، از طواف شمرده نمي‌شود. آيه الله تبريزى در ادامه مي‌فرمايند: و ميزان در قرار دادن کعبه در طرف چپ، صدق عرفي است و بهتر اين است که دقت شود به خصوص در دو دهانه حجر اسماعيل و در نبش‌هاي خانه خدا که در اينجاها بايد مواظب بود که به چپ يا راست منحرف نگردد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' در حال طواف، لازم نيست روي طواف‌کننده به طرف جلو و شانه چپ او به سمت خانه کعبه باشد، بنابراين طواف‌کننده مي‌تواند درحالي‌که رويش به سوي کعبه است طواف کند، بلکه اگر همان مسير طواف را عقب عقب برود يا گاهي پشت او به کعبه شود طوافش صحيح است ولي بايد در هر حال از حجرالاسود به سمت در خانه طواف نمايد؛ پس اگر کودک يا ناتواني را که طواف مي‌دهند در همان مسير طواف دهند کافي است، هرچند شانه راستش به طرف کعبه باشد. | ||
آيه الله | آيه الله سبحانی:''' چنين حالتي که لازمه طبيعت طواف است اشکالي ندارد فقط بايد مواظب باشد پشت به کعبه يا رو به کعبه نشود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' خانه بايد در همه حالات طواف در طرف چپ باشد، پس اگر رو به آن کند براي بوسيدن و مانند آن يا فشار جمعيت او را ناچار به پشت کردن يا رو کردن به آن کند، آن مقدار از طواف شمرده نمي‌شود ولي معيار صدق عرفي است و لازم نيست در دو دهانه حجر اسماعيل و در نبش‌هاي خانه بدن را منحرف سازد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۸۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۱ | اگر در موقع رسيدن به گوشه‌هاي خانه، شانه از محاذات کعبه خارج شود هيچ اشکالي ندارد، اگر به طور متعارف دور زند، حتي اگر خانه متمايل به | | {{ارجاع مساله|۵۸۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۱ | اگر در موقع رسيدن به گوشه‌هاي خانه، شانه از محاذات کعبه خارج شود هيچ اشکالي ندارد، اگر به طور متعارف دور زند، حتي اگر خانه متمايل به | ||
| خط ۴۳۷: | خط ۴۳۷: | ||
| {{ارجاع مساله|۵۸۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۲ | گاهي ديده مي‌شود که بعضي از نادانان، براي احتياط، ديگري را وادار مي‌کنند که او را طواف دهد و خود طواف‌کننده اختيار را از خود سلب مي‌کند و به دست ديگري مي‌دهد و تکيه به دست او مي‌دهد و او را، آن شخص ديگر با فشار دور مي‌دهد، اين طواف باطل است{{توضیح مساله|۵۸۲|آيه الله بهجت: باطل نيست. | | {{ارجاع مساله|۵۸۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۲ | گاهي ديده مي‌شود که بعضي از نادانان، براي احتياط، ديگري را وادار مي‌کنند که او را طواف دهد و خود طواف‌کننده اختيار را از خود سلب مي‌کند و به دست ديگري مي‌دهد و تکيه به دست او مي‌دهد و او را، آن شخص ديگر با فشار دور مي‌دهد، اين طواف باطل است{{توضیح مساله|۵۸۲|آيه الله بهجت: باطل نيست. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' اگر با اختيار خود مي‌رود ولي در اثر فشار جمعيت ممکن است گاهي به جلو يا به | ||
اين طرف و آن طرف برود مانعي ندارد ولي اگر ديگري او را ببرد به طوري که اراده از او سلب گردد | اين طرف و آن طرف برود مانعي ندارد ولي اگر ديگري او را ببرد به طوري که اراده از او سلب گردد | ||
اشکال دارد. | اشکال دارد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' اگر با اراده خودش قدم برمي‌دارد طوافش صحيح است. | ||
* '''آيه الله سبحانی: طواف‌کننده مي‌تواند با تکيه دادن به ديگري طواف کند، مشروط به اينکه قصدش سلب اراده از خود نباشد و قصد طواف را براي خود حفظ کند. | * '''آيه الله سبحانی: طواف‌کننده مي‌تواند با تکيه دادن به ديگري طواف کند، مشروط به اينکه قصدش سلب اراده از خود نباشد و قصد طواف را براي خود حفظ کند. | ||
| خط ۴۵۳: | خط ۴۵۳: | ||
آيه الله مکارم: بهتر است به جاي اين‌گونه کارهاي غير متعارف، مانند همه مسلمين طواف کند و حضور قلب داشته باشد و با خداوند راز و نياز کند.}} | آيه الله مکارم: بهتر است به جاي اين‌گونه کارهاي غير متعارف، مانند همه مسلمين طواف کند و حضور قلب داشته باشد و با خداوند راز و نياز کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۸۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۴ | اگر به واسطه مزاحمتِ طواف‌کنندگان، مقداري از دور زدن به خلاف متعارف شد؛ مثل آنکه روي طواف‌کننده به کعبه واقع شد يا پشتش واقع شد و يا عقب‌عقب طواف کرد بايد آن مقدار را جبران کند و از سر بگيرد.{{توضیح مساله|۵۸۴|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۸۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۴ | اگر به واسطه مزاحمتِ طواف‌کنندگان، مقداري از دور زدن به خلاف متعارف شد؛ مثل آنکه روي طواف‌کننده به کعبه واقع شد يا پشتش واقع شد و يا عقب‌عقب طواف کرد بايد آن مقدار را جبران کند و از سر بگيرد.{{توضیح مساله|۵۸۴|آيه الله زنجانی:''' چنانچه ذيل مسئله ۵۸۰ گفته شد، طواف در تمام اين صورت‌ها صحيح است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' چون بازگشت به عقب ممکن نيست، بقيه شوط را بدون نيت برود تا نقطه‌اي برسد که طواف او آسيب ديده و يا محاذي آن برسد و از آنجا شوط را تکميل کند و اگر آن نقطه و يا محاذي را به دقت به ياد ندارد، بدون نيت به حرکت ادامه دهد و يک بار ديگر از حجرالاسود اين شوط را تکرار کند به قصد اينکه هر مقدار قبلاً پيموده را تکميل کند و تا رسيدن به آن نقطه جزء طواف نباشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' و اگر نتواند در اثر ازدحام برگردد و جبران کند مي‌تواند تا حجرالاسود بدون قصد طواف برود و از آنجا شوط را کاملاً اعاده نمايد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۸۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۵ | اگر به واسطه کثرت جمعيت، انسان را بدون اختيار خود بردند و دور دادند کفايت نمي‌کند{{توضیح مساله|۵۸۵|آيه الله بهجت: البته با ملاحظه اينکه بردن غير از سلب اختيار است. | | {{ارجاع مساله|۵۸۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۵ | اگر به واسطه کثرت جمعيت، انسان را بدون اختيار خود بردند و دور دادند کفايت نمي‌کند{{توضیح مساله|۵۸۵|آيه الله بهجت: البته با ملاحظه اينکه بردن غير از سلب اختيار است. | ||
| خط ۴۶۳: | خط ۴۶۳: | ||
* '''آيه الله تبريزى: مجرد بردن جمعيت موجب بطلان نمي‌شود مادامي که ساير شرايط موجود باشد. | * '''آيه الله تبريزى: مجرد بردن جمعيت موجب بطلان نمي‌شود مادامي که ساير شرايط موجود باشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' به ذيل مسئله ۵۸۲ مراجعه شود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' اگر با اراده خودش قدم برمي‌دارد طوافش صحيح است در غير اين صورت مثلاً اگر او را از جا بلند کرده به جلو بردند بايد آن مقدار را تدارک کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' مجرد بردن جمعيت موجب بطلان نمي‌شود مشروط بر اينکه نيت کند که خود را در ميان جمعيت قرار مي‌دهم که طواف کنم و آنچه را بر اثر فشار به جاي مي‌آورم جزء طواف باشد. | ||
آيه الله | آيه الله سيستانی:''' اگر به طور کلي اختيار از او سلب شده باشد و در اين صورت اگر بتواند آن مقدار را جبران نمايد و اگر نتوانست همان‌گونه که در مسئله قبل گفته شد عمل کند و شوط را از سر بگيرد. | ||
* '''آيه الله مکارم: هرگاه با توجه به اين امر و با اختيار خود وارد طواف شود و او را ببرند ضرري ندارد.}} و بايد آن دور را از سر بگيرد، اگرچه خانه هم طرف چپ او بوده. | * '''آيه الله مکارم: هرگاه با توجه به اين امر و با اختيار خود وارد طواف شود و او را ببرند ضرري ندارد.}} و بايد آن دور را از سر بگيرد، اگرچه خانه هم طرف چپ او بوده. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۸۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۶ | در طواف کردن هر طور برود مانع ندارد، مي‌تواند آهسته برود و مي‌تواند تند برود و مي‌تواند بدود و مي‌تواند سواره طواف کند يا با دوچرخه طواف کند.{{توضیح مساله|۵۸۶|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۸۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۸۶ | در طواف کردن هر طور برود مانع ندارد، مي‌تواند آهسته برود و مي‌تواند تند برود و مي‌تواند بدود و مي‌تواند سواره طواف کند يا با دوچرخه طواف کند.{{توضیح مساله|۵۸۶|آيه الله زنجانی:''' لکن در اين صورت تا مي‌تواند بايد خود طواف‌کننده اين وسايل را حرکت بدهد و کسي که پياده طواف مي‌کند در حال اختيار بايد ايستاده طواف کند.}} ليکن بهتر آن است که به طور ميانه‌روي برود. | ||
چهارم ـ داخل کردن حِجر اسماعيل۷ است در طواف؛ و حجر اسماعيل محلي است که متصل به خانه کعبه است و بايد طواف‌کننده دور حجر اسماعيل نيز بگردد. | چهارم ـ داخل کردن حِجر اسماعيل۷ است در طواف؛ و حجر اسماعيل محلي است که متصل به خانه کعبه است و بايد طواف‌کننده دور حجر اسماعيل نيز بگردد. | ||
| خط ۴۸۵: | خط ۴۸۵: | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۰ | اگر در بعضي از دورها حجر اسماعيل را داخل در دور زدن نکرد احتياط واجب آن است که آن دور را از سر بگيرد{{توضیح مساله|۵۹۰|آيه الله بهجت: بايد آن دور اعاده شود در صورتي که در ابتداي طواف، نيت طواف بر بيت محض نکرده باشد والاّ اعاده اصل طواف موافق احتياط است؛ اگرچه عملاً در يک شوط اختصار نمايد. | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۰ | اگر در بعضي از دورها حجر اسماعيل را داخل در دور زدن نکرد احتياط واجب آن است که آن دور را از سر بگيرد{{توضیح مساله|۵۹۰|آيه الله بهجت: بايد آن دور اعاده شود در صورتي که در ابتداي طواف، نيت طواف بر بيت محض نکرده باشد والاّ اعاده اصل طواف موافق احتياط است؛ اگرچه عملاً در يک شوط اختصار نمايد. | ||
* '''آيات عظام تبريزي، خويي، | * '''آيات عظام تبريزي، خويي، سيستانی:''' بايد آن دور اعاده شود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' اگر از داخل حِجر اسماعيل۷ طواف کند و يا از روي ديوار آن بگذرد، طوافش باطل است و بايد آن را اعاده کند، و اگر در يکي از دورهاي طواف از داخل حجر بگذرد، فقط همان دور | ||
باطل است. | باطل است. | ||
* '''آيات عظام زنجاني، صافي، | * '''آيات عظام زنجاني، صافي، گلپايگانی:''' بايد آن دور را اعاده نمايد و احوط اعاده کل طواف است بعد از اتمام آن. | ||
آيه الله | آيه الله سبحانی:''' اگر سهواً و يا از روي جهل به حکم شرعي برخي از دورها را از داخل حجر اسماعيل انجام دهد دو صورت دارد: الف) اگر در همان اثناي طواف متوجه شد بايد شوط و يا اشواطي را که به طور غير صحيح انجام داده تصحيح کند و يا اعاده نمايد تصحيح نسبت به اولين دوري که وارد حجر شده و اعاده نسبت به دورهاي بعدي و شيوه تصحيح در ذيل مسئله ۵۸۵ بيان شد؛ ب) اگر پس از پايان يافتن عمل طواف متوجه شود در صورتي که ورود به حجر در شوط هفتم رخ داده باشد شيوه تدارک به همان نحو است که گفته شد و اگر شوط آخر درست انجام شد و شوط‌هاي قبلي اشتباه انجام شده در اين صورت نماز طواف را بخواند و با صدق به هم خوردن موالات عرفي طواف ديگري به نيت اعم از اتمام (تصحيح) و اعاده انجام دهد و نماز طواف را به جا آورد. | ||
* '''آيه الله فاضل: اظهر اين است که آن شوط را اعاده نمايد. | * '''آيه الله فاضل: اظهر اين است که آن شوط را اعاده نمايد. | ||
| خط ۴۹۸: | خط ۴۹۸: | ||
* '''آيه الله مکارم: فقط آن دور باطل مي‌شود و چون برگشتن غالباً مشکل است مي‌تواند همراه جمعيت برود و نزد حجرالاسود نيت کند و ادامه بدهد. | * '''آيه الله مکارم: فقط آن دور باطل مي‌شود و چون برگشتن غالباً مشکل است مي‌تواند همراه جمعيت برود و نزد حجرالاسود نيت کند و ادامه بدهد. | ||
آيه الله | آيه الله نوری:''' آن مقدار از شوط را که حجر اسماعيل را داخل در دور زدن نکرده است اعاده کند، چنان‌که اگر کسي از روي ديوار حجر اسماعيل رفته باشد بايد شوط را اعاده نمايد.}} و اعاده کند طواف را، اگرچه ظاهر آن است که اعاده طواف لازم نيست. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۱ | اگر کسي در بعضي از دورها، از روي ديوار حجر اسماعيل۷ برود، احتياط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند{{توضیح مساله|۵۹۱|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۹۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۱ | اگر کسي در بعضي از دورها، از روي ديوار حجر اسماعيل۷ برود، احتياط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند{{توضیح مساله|۵۹۱|آيه الله زنجانی:''' طواف کند بايد احتياطاً آن دور را از سر بگيرد و بعد از اتمام طواف و خواندن نماز، طواف و نماز آن را اعاده کند.}} و در اين فرض نيز به احتياط واجب کفايت نمي‌کند تمام کردن دور را از آنجايي که از روي ديوار رفته است.{{توضیح مساله|۵۹۱|آيه الله بهجت: اعاده همان جزء از طواف، که به بالا رفتن بر ديوار حجر باطل شده است، لازم مي‌باشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' در حکم رفتن در حجر است، بالا رفتن بر ديوار حجر، بنا بر احتياط. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' به ذيل مسئله قبل مراجعه شود. | ||
* '''آيه الله مکارم: اگر همان مقدار را اعاده کند کافي است.}} | * '''آيه الله مکارم: اگر همان مقدار را اعاده کند کافي است.}} | ||
| خط ۵۱۲: | خط ۵۱۲: | ||
آيه الله تبريزى: در صورت امکان بنا بر احتياط طواف بايد در محدوده فاصله بين کعبه و مقام ابراهيم۷ باشد ولي در موارد ازدحام طواف در خارج اين محدوده هم کافي است. | آيه الله تبريزى: در صورت امکان بنا بر احتياط طواف بايد در محدوده فاصله بين کعبه و مقام ابراهيم۷ باشد ولي در موارد ازدحام طواف در خارج اين محدوده هم کافي است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' بنا بر مشهور، طواف بايد در فاصله ميان کعبه و مقام ابراهيم۷ و در جهت‌هاي ديگر نيز در همين فاصله انجام شود، اما اقوي آن است که طواف کردن در اين فاصله شرط نيست و مي‌تواند در خارج از اين فاصله و در ساير بخش‌هاي مسجدالحرام نيز طواف را به جا آورد، به ويژه هنگامي که ازدحام شديد مانع از طواف در آن فاصله باشد، البته بهتر آن است که در صورت عدم ازدحام، در فاصله مذکور طواف کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خويی:''' و ليکن ظاهر اين است که طواف در دورتر از اين مسافت بيست و شش ذراع و نيم | ||
نيز کافي باشد؛ خصوصاً براي کساني که در اين مسافت نتوانند طواف کنند يا طواف در آن بر آنها | نيز کافي باشد؛ خصوصاً براي کساني که در اين مسافت نتوانند طواف کنند يا طواف در آن بر آنها | ||
مشقت داشته باشد و مراعات احتياط با قدرت و تمکن بهتر است و از اين مسئله حکم چهار مسئله | مشقت داشته باشد و مراعات احتياط با قدرت و تمکن بهتر است و از اين مسئله حکم چهار مسئله | ||
بعد هم معلوم مي‌شود. | بعد هم معلوم مي‌شود. | ||
آيه الله | آيه الله زنجانی:''' يعني در همه اطراف کعبه، مقدار محلّي که در شرايط عادي مي‌توان در آن طواف کرد، همين مقدار است؛ بنابراين در سمت ديوار حجر، محدوده طواف از بيرون ديوار حجر محاسبه مي‌گردد نه از خانه کعبه، و کسي که نمي‌تواند و يا براي او مشقت شديد دارد که در محدوده، طواف کند، نايب مي‌گيرد و اگر از آن هم معذور است مي‌تواند در فاصله دورتر طواف کند و رعايت الاقرب فالاقرب لازم نيست؛ ولي در ايامي از سال ـ مانند ايام شلوغ حج و ماه رمضان ـ که محدوده مقام با ازدحام جمعيت روبه‌روست و طواف کردن در اين محدوده، در شب و روز براي معمول مردم، مشقت شديد دارد، طواف در فاصله دورتر صحيح است، هرچند براي شخص او طواف کردن در محدوده، مشقت نداشته باشد و فرقي بين طواف عمره و حج، و يا طواف واجب و مستحب نيست و احکام چند مسئله بعد، مربوط به شرايط عادي است که محدوده طواف، توسعه ندارد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' يعني در شعاع تقريباً ۱۲ متر. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' ولي بعيد نيست که در بيش از مقدار ذکر شده هم ـ هرچند که کراهت دارد ـ طواف جايز باشد؛ خصوصاً براي کسي که در فاصله ذکر شده توانايي طواف را ندارد يا موجب حرج و مشقت زياد براي او مي‌شود و در صورت توانايي رعايت احتياط اولي است و از اين جا حکم مسائل بعد نيز روشن مي‌شود. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' با عدم تمکن از طواف در محدوده به خاطر ازدحام، طواف از پشت مقام به شرط اتصال به جمعيت طواف‌کننده کافي است. | ||
* '''آيه الله فاضل: ولي چنانچه ضرورت عرفي اقتضا کند، طواف در خارج از محدوده، با رعايت الأقرب فالأقرب صحيح است. | * '''آيه الله فاضل: ولي چنانچه ضرورت عرفي اقتضا کند، طواف در خارج از محدوده، با رعايت الأقرب فالأقرب صحيح است. | ||
| خط ۵۳۱: | خط ۵۳۱: | ||
* '''آيه الله مکارم: رعايت اين شرط لازم نيست ولي بهتر است. | * '''آيه الله مکارم: رعايت اين شرط لازم نيست ولي بهتر است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله نوری:''' اقوي اين است که در طواف، همين قدر که «طواف دور خانه خدا» صدق کند کافي است و مراعات اينکه طواف بين خانه خدا و مقام ابراهيم۷ است لازم نيست و مستحب است.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۲ | مراد از اينکه: طواف بين کعبه و مقام باشد، آن است که ملاحظه شود مسافتي را که ميان خانه و مقام ابراهيم۷ است و در همه اطراف خانه کعبه، طواف‌کننده از آن مقدار دورتر نباشد از خانه کعبه (و ما بين مقام و خانه چنانچه گفته‌اند تقريباً بيست و شش ذراع و نصف است) پس در همه اطراف بايد همين قدر بيشتر دور نباشد. | | {{ارجاع مساله|۵۹۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۲ | مراد از اينکه: طواف بين کعبه و مقام باشد، آن است که ملاحظه شود مسافتي را که ميان خانه و مقام ابراهيم۷ است و در همه اطراف خانه کعبه، طواف‌کننده از آن مقدار دورتر نباشد از خانه کعبه (و ما بين مقام و خانه چنانچه گفته‌اند تقريباً بيست و شش ذراع و نصف است) پس در همه اطراف بايد همين قدر بيشتر دور نباشد. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۳ | اگر شخص از پشت مقام ابراهيم طواف کند{{توضیح مساله|۵۹۳|آيه الله | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۳ | اگر شخص از پشت مقام ابراهيم طواف کند{{توضیح مساله|۵۹۳|آيه الله زنجانی:''' يعني تمام اشواط طواف را پشت مقام ابراهيم طواف کند.}} که مقام ابراهيم هم داخل در طوافش شود طوافش باطل است و بايد اعاده کند.{{توضیح مساله|۵۹۳|نظر آيات عظام در ذيل مسئله قبل گذشت. | ||
آيه الله تبريزى: اگر ازدحام بوده و طواف در فاصله بين کعبه و مقام ابراهيم۷ ميسور نبود، طوافي که انجام داده صحيح است و اعاده ندارد. | آيه الله تبريزى: اگر ازدحام بوده و طواف در فاصله بين کعبه و مقام ابراهيم۷ ميسور نبود، طوافي که انجام داده صحيح است و اعاده ندارد. | ||
آيه الله | آيه الله سبحانی:''' اگر به جهت ازدحام، طواف در فاصله ياد شده موجب حرج و مشقت باشد، طواف در خارج محدوده با ملاحظه الاقرب فالاقرب صحيح است و صبر کردن تا اينکه مطاف خلوت شود لازم نيست هرچند موافق احتياط است.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۴ | اگر بعضي از دورها را از پشت مقام طواف کند بايد آن دور را با اعاده همان جزء تمام کند{{توضیح مساله|۵۹۴|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۹۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۴ | اگر بعضي از دورها را از پشت مقام طواف کند بايد آن دور را با اعاده همان جزء تمام کند{{توضیح مساله|۵۹۴|آيه الله زنجانی:''' آن مقدار که از مطاف خارج بوده و بعد از آن تا در شوط بعد به همان مکاني که از مطاف خارج شده برسد، باطل است، بنابراين اگر اين اشکال در شوط هفتم پيش آمده بايد از جايي که از مطاف خارج شده تا حجرالاسود را اعاده کند و اگر در يکي از اشواط قبل رخ داده بايد يک دور کامل ديگر بزند تا طوافش تکميل شود؛ و در هر حال، اعاده همان جزء کفايت نمي‌کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر طواف‌کننده بدون عذر از پشت مقام ابراهيم طواف کرد، طواف او باطل است و اگر بعضي دورها را از آنجا عبور کرد، اگر محل تصحيح در اثنا باقي است بايد در همان دور تصحيح نمايد و اگر محل آن گذشته ، بايد بعد از خواندن نماز طواف باطل شده و فوت موالات، طواف خود را از سرگيرد و اگر اعمال مترتبه را نيز انجام داده، آنها را نيز بياورد.}} و احوط آن است که طواف را هم اعاده کند اگرچه ظاهراً اعاده لازم نباشد، بلکه بعيد نيست کفايت اعاده همان جزء. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۵ | چون در طرف حجر اسماعيل۷ محل طواف تنگ مي‌شود{{توضیح مساله|۵۹۵|آيات عظام زنجاني، سبحاني، صافي، فاضل، | | {{ارجاع مساله|۵۹۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۵ | چون در طرف حجر اسماعيل۷ محل طواف تنگ مي‌شود{{توضیح مساله|۵۹۵|آيات عظام زنجاني، سبحاني، صافي، فاضل، گلپايگانی:''' در طرف حجر فاصله از ديوار حجر محاسبه مي‌شود.}}، زيرا که مقدار حِجْر از آن کاسته مي‌شود و چنانچه گفته‌اند تقريباً شش ذراع و نيم براي محل طواف باقي مي‌ماند بايد در طواف از آن جانب بيشتر از شش ذراع و نيم دور نشود. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۶ | اگر از جانب حجر اسماعيل۷ بيشتر از شش ذراع و نيم{{توضیح مساله|۵۹۶|آيات عظام زنجاني، سبحاني، صافي، فاضل، | | {{ارجاع مساله|۵۹۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۶ | اگر از جانب حجر اسماعيل۷ بيشتر از شش ذراع و نيم{{توضیح مساله|۵۹۶|آيات عظام زنجاني، سبحاني، صافي، فاضل، گلپايگانی:''' به ذيل مسئله ۵۹۵ مراجعه شود.}} در دور زدن دور شد اظهر آن است که آن جزء را اعاده کند و از مطاف دور بزند. | ||
ششم ـ خروج طواف‌کننده است از خانه و آنچه از آن محسوب است. | ششم ـ خروج طواف‌کننده است از خانه و آنچه از آن محسوب است. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۷ | در اطراف ديوار خانه، يک پيش آمدگي است که آن را «شاذروان» گويند و آن جزو خانه کعبه است و طواف‌کننده بايد آن را هم داخل قرار دهد.{{توضیح مساله|۵۹۷|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۹۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۷ | در اطراف ديوار خانه، يک پيش آمدگي است که آن را «شاذروان» گويند و آن جزو خانه کعبه است و طواف‌کننده بايد آن را هم داخل قرار دهد.{{توضیح مساله|۵۹۷|آيه الله زنجانی:''' به اين معني که اگر از روي شاذروان طواف کند، آن مقدار از طوافش باطل است، و بايد مطابق ذيل مسئله ۵۹۴ طوافش را تکميل کند و همچنين است حکم مسئله بعد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۸ | اگر کسي در بعضي از احوال به واسطه کثرت جمعيت يا غير آن بالاي شاذروان برود و دور بزند آن مقدار که دور زده باطل است{{توضیح مساله|۵۹۸|آيه الله تبريزى، آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۹۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۸ | اگر کسي در بعضي از احوال به واسطه کثرت جمعيت يا غير آن بالاي شاذروان برود و دور بزند آن مقدار که دور زده باطل است{{توضیح مساله|۵۹۸|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' و احتياط اين است که آن مقدار را تدارک نموده و طواف خود را تمام، سپس طواف را اعاده نمايد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' بايد آن مقدار را اعاده کند و چه بهتر که پس از اتمام طواف و خواندن نماز آن را نيز | ||
اعاده نمايد. | اعاده نمايد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله صافی:''' حکم راه رفتن روي ديوار حجر را دارد که حکم آن گذشت. | ||
* '''آيه الله مکارم: امروز شاذروان طوري ساخته شده که عملاً طواف روي آن ممکن نيست و در صورت امکان احتياط در ترک آن است.}} و بايد اعاده کند. | * '''آيه الله مکارم: امروز شاذروان طوري ساخته شده که عملاً طواف روي آن ممکن نيست و در صورت امکان احتياط در ترک آن است.}} و بايد اعاده کند. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۹ | دست به ديوار خانه کعبه گذاشتن، در آنجايي که شاذروان است جايز است و به طواف ضرر نمي‌رساند،{{توضیح مساله|۵۹۹|آيه الله بهجت، آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۹۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۹ | دست به ديوار خانه کعبه گذاشتن، در آنجايي که شاذروان است جايز است و به طواف ضرر نمي‌رساند،{{توضیح مساله|۵۹۹|آيه الله بهجت، آيه الله سبحانی:''' احوط آن است که در اثناي طواف دست خود را دراز نکند از طرف شاذروان به ديوار خانه به جهت استلام ارکان يا غير آن و همچنين دست بر روي ديوار حجر نگذارد و اگر بخشي از شوط را با همين حالت انجام دهد به احتياط واجب آن مقدار را اعاده کند و چون عقب رفتن مشکل است راه خود را به حجرالاسود ادامه دهد و از آنجا شوط را آغاز کند، هر مقدار را که قبلا صحيح انجام داده بدون نيت طواف برود بقيه را به قصد تکميل شوط ناتمام به جا آورد. | ||
آيه الله | آيه الله زنجانی:''' بلکه طواف کردن در حال بوسيدن کعبه نيز جايز است، گرچه... | ||
* '''آيات عظام صافي، فاضل، گلپايگاني، | * '''آيات عظام صافي، فاضل، گلپايگاني، نوری:''' بنا بر احتياط واجب جايز نيست و بايد همان قسمت را | ||
اعاده کند.}} گرچه احتياط مستحب در ترک آن است. | اعاده کند.}} گرچه احتياط مستحب در ترک آن است. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۰ | در حال طواف، دست گذاشتن روي ديوار حجر اسماعيل۷ جايز است{{توضیح مساله|۶۰۰|آيه الله بهجت، آيه الله | | {{ارجاع مساله|۵۹۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۰ | در حال طواف، دست گذاشتن روي ديوار حجر اسماعيل۷ جايز است{{توضیح مساله|۶۰۰|آيه الله بهجت، آيه الله سبحانی:''' به ذيل مسئله قبل مراجعه شود. | ||
* '''آيات عظام فاضل، صافی، گلپايگانی: بنا بر احتياط واجب جايز نيست و بايد همان قسمت را اعاده کند. | * '''آيات عظام فاضل، صافی، گلپايگانی: بنا بر احتياط واجب جايز نيست و بايد همان قسمت را اعاده کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله نوری:''' جايز نيست و بايد همان قسمت را اعاده نمايد.}} و به طواف ضرر نمي‌رساند، گرچه احتياط مستحب در ترک است. | ||
هفتم ـ آنکه هفت شوط يعني هفت دفعه دور بزند نه کمتر و نه زيادتر. | هفتم ـ آنکه هفت شوط يعني هفت دفعه دور بزند نه کمتر و نه زيادتر. | ||
| خط ۵۷۹: | خط ۵۷۹: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۱ | اگر از روي عمد، طواف‌کننده از اول قصد کند کمتر از هفت دور به جا آورد و يا بيشتر به جا آورد، طوافش باطل است{{توضیح مساله|۶۰۱|آيه الله تبريزى: بنا بر احتياط اصل طواف باطل است. | | {{ارجاع مساله|۶۰۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۱ | اگر از روي عمد، طواف‌کننده از اول قصد کند کمتر از هفت دور به جا آورد و يا بيشتر به جا آورد، طوافش باطل است{{توضیح مساله|۶۰۱|آيه الله تبريزى: بنا بر احتياط اصل طواف باطل است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خويی:''' با فرض تحقق قصد قربت طواف او صحيح است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله گلپايگانی:''' بنا بر احتياط در هر حال طوافش باطل است.}} اگرچه به هفت دور تمام کند و احتياط واجب آن است که اگر از روي ندانستن حکم بلکه از روي سهو و غفلت باشد طواف را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۰۱|آيه الله بهجت، آيه الله زنجانی: اشکال ندارد اگر به هفت دور تمام کند. | ||
* '''آيات عظام تبريزي، سيستاني، فاضل: در صورت ندانستن مسئله و در صورت سهو و غفلت، چنانچه به هفت دور تمام کند، اعاده طواف لازم نيست گرچه احتياط مستحب اعاده آن است. | * '''آيات عظام تبريزي، سيستاني، فاضل: در صورت ندانستن مسئله و در صورت سهو و غفلت، چنانچه به هفت دور تمام کند، اعاده طواف لازم نيست گرچه احتياط مستحب اعاده آن است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خويی:''' متعرض اين مسئله نشده‌‌اند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر از روي سهو و غفلت و يا عدم آگاهي از حکم شرع با چنين قصدي وارد طواف شود اگر در دور هفتم ختم کند طواف او صحيح است و اگر در کمتر از هفت دور طواف کند و تا موالات به هم نخورده متوجه شود و آن را تکميل کند طواف او نيز صحيح است والاّ احتياطاً طواف قبل را تکميل کند و نماز آن را بخواند سپس طواف و نماز را اعاده کند و مي‌تواند يک طواف به نيت اعم از اتمام و تمام به جا آورد و بعيد نيست که در صورت فوت موالات اعاده مطلقاً کافي باشد و اگر در بالاتر از هفت شوط به پايان برساند طواف او نيز صحيح است و مضر نيست مشروط بر اينکه از نخست تصميم به اطاعت امر الهي داشته باشد و تصور مي‌کرد که کاهش و افزايش مضر نيست.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۲ | اگر در اثناي طواف،{{توضیح مساله|۶۰۲|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۰۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۲ | اگر در اثناي طواف،{{توضیح مساله|۶۰۲|آيه الله زنجانی:''' از روي علم و عمد... .}} از قصد هفت دور آوردن برگردد به قصد زيادتر آوردن يا کمتر آوردن، از آنجا که اين قصد را کرده و هرچه به اين عمل کرده باطل است و بايد اعاده کند{{توضیح مساله|۶۰۲|آيه الله تبريزى: بنا بر احتياط اصل طواف باطل مي‌شود، اگر از روي علم و عمد، قصد زيادتر آوردن يا کمتر آوردن را کرده باشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خويی:''' اگر قصد قربت مختل شود اصل طواف اشکال پيدا مي‌کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' طواف او باطل است. | ||
* '''آيات عظام سيستاني، فاضل، گلپايگاني، | * '''آيات عظام سيستاني، فاضل، گلپايگاني، نوری:''' بنا بر احتياط اصل طواف باطل مي‌شود. | ||
* '''آيه الله مکارم: احتياط آن است که طواف را به نيت صحيح تمام کرده و بعد اعاده کند.}} و اگر با اين قصد زيادتر آورد{{توضیح مساله|۶۰۲|آيه الله بهجت: آنچه که مصادف با نيت زياده بوده است، باطل مي‌باشد. | * '''آيه الله مکارم: احتياط آن است که طواف را به نيت صحيح تمام کرده و بعد اعاده کند.}} و اگر با اين قصد زيادتر آورد{{توضیح مساله|۶۰۲|آيه الله بهجت: آنچه که مصادف با نيت زياده بوده است، باطل مي‌باشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' و يا در کمتر از هفت شوط، طواف را رها کند به نحوي که موالات اجزاء سابق از بين برود اصل طواف، باطل مي‌شود؛ و اگر عدول از قصد هفت شوط، از روي سهو يا جهل باشد آنچه با اين نيت، انجام داده صحيح است، مگر بيشتر از هفت شوط طواف کرده باشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' و اگر از روي غفلت و سهو و يا عدم آگاهي از حکم شرعي باشد حکم آن در مسئله | ||
قبل گذشت.}} اصل طواف باطل مي‌شود. | قبل گذشت.}} اصل طواف باطل مي‌شود. | ||
| خط ۶۱۰: | خط ۶۱۰: | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۵ | اگر بعد از طواف واجب که هفت دور است به خيال آنکه يک دور نيز مستحبي جداگانه است هشت دور به جا آورد طوافش صحيح است. | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۵ | اگر بعد از طواف واجب که هفت دور است به خيال آنکه يک دور نيز مستحبي جداگانه است هشت دور به جا آورد طوافش صحيح است. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۶ | اگر کم کند از طواف واجب، چه يک دور يا کمتر يا بيشتر از يک دور از روي عمد، واجب است آن را اتمام کند{{توضیح مساله|۶۰۶|آيه الله تبريزى، آيه الله | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۶ | اگر کم کند از طواف واجب، چه يک دور يا کمتر يا بيشتر از يک دور از روي عمد، واجب است آن را اتمام کند{{توضیح مساله|۶۰۶|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' هرگاه طواف‌کننده پيش از تجاوز از نصف طواف، بدون عذر از مطاف خارج شود، اگر موالات عرفيه از او فوت شود طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه موالات فوت نشود يا خروجش بعد از تجاوز نصف باشد، احتياط اين است که آن طواف را تمام نموده سپس اعاده کند. | ||
* '''آيه الله زنجاني، آيه الله صافی: اگر به قصد هفت شوط، مشغول طواف واجب شود و آن را ناقص بگذارد بايد قبل از فوت موالات، آن را اتمام کند و اگر نکند طوافش باطل مي‌شود. | * '''آيه الله زنجاني، آيه الله صافی: اگر به قصد هفت شوط، مشغول طواف واجب شود و آن را ناقص بگذارد بايد قبل از فوت موالات، آن را اتمام کند و اگر نکند طوافش باطل مي‌شود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر موالات به هم نخورده آن را تمام کند و اگر موالات به هم خورده است طواف را تمام کند و نماز به جا آورد سپس طواف را از سر بگيرد و نماز آن را نيز بخواند و اگر هيچ‌کدام را انجام ندهد بسان کسي خواهد بود که عمداً طواف را که رکن است را ترک کرده باشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر طواف‌کننده در طواف واجب بي‌دليل طواف خود را قطع کرد به اين معني که از مطاف خارج شود و مشغول به کاري شود که عرفاً صدق کند طوافش را قطع کرده است پس اگر قبل از تمام نمودن شوط چهارم باشد، طواف باطل است و بايد آن را دوباره انجام دهد و اگر بعد از آن باشد، احتياط واجب اين است که آن را تمام کند و دوباره انجام دهد. مگر اينکه فوت موالات شود که مي‌تواند از سر بگيرد. | ||
آيه الله مکارم: اگر قبل از فوت موالات اتمام کند صحيح است.}} و اگر نکند حکمش حکم کسي است که طواف را عمداً ترک کرده ـ که در مسائل فصل چهارم گذشت ـ به احتياط واجب{{توضیح مساله|۶۰۶|آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، زنجاني، سبحاني، سيستاني، | آيه الله مکارم: اگر قبل از فوت موالات اتمام کند صحيح است.}} و اگر نکند حکمش حکم کسي است که طواف را عمداً ترک کرده ـ که در مسائل فصل چهارم گذشت ـ به احتياط واجب{{توضیح مساله|۶۰۶|آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، زنجاني، سبحاني، سيستاني، نوری:''' بلکه بنا بر اظهر.}} و حکم جاهل به مسئله حکم عالم است.{{توضیح مساله|۶۰۶|آيه الله زنجاني، آيه الله سبحانی:''' جهل به مسئله، حکم سهو را دارد، که حکم آن در مسئله ۶۰۸ خواهد آمد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۷ | اگر بعد از کم کردن از طواف کارهاي بسياري کند{{توضیح مساله|۶۰۷|آيه الله زنجاني، آيه الله مکارم: يا فاصله زيادي بدهد.}} که موالات فوت شود حکمش حکم قطع طواف است که مي‌آيد. | | {{ارجاع مساله|۶۰۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۷ | اگر بعد از کم کردن از طواف کارهاي بسياري کند{{توضیح مساله|۶۰۷|آيه الله زنجاني، آيه الله مکارم: يا فاصله زيادي بدهد.}} که موالات فوت شود حکمش حکم قطع طواف است که مي‌آيد. | ||
| خط ۶۲۶: | خط ۶۲۶: | ||
آيه الله تبريزى: نظرشان عيناً مانند آيه الله خويي در حکم ذيل است، الاّ اينکه معظم‌لّه در مقدار فراموش شده که اگر بيش از يک و کمتر از چهار باشد به جاي عبارت: «بايستي برگشته» مي‌فرمايند: بنا بر احتياط بايستي برگشته و کمبود را شخصاً به جا آورد و پس از به جا آوردن، کمبود طواف را اعاده نمايد و همچنين اگر مقدار فراموش شده چهار يا بيش از چهار شوط باشد احوط اتمام سپس اعاده است. | آيه الله تبريزى: نظرشان عيناً مانند آيه الله خويي در حکم ذيل است، الاّ اينکه معظم‌لّه در مقدار فراموش شده که اگر بيش از يک و کمتر از چهار باشد به جاي عبارت: «بايستي برگشته» مي‌فرمايند: بنا بر احتياط بايستي برگشته و کمبود را شخصاً به جا آورد و پس از به جا آوردن، کمبود طواف را اعاده نمايد و همچنين اگر مقدار فراموش شده چهار يا بيش از چهار شوط باشد احوط اتمام سپس اعاده است. | ||
آيه الله | آيه الله خويی:''' هرگاه مقداري از طواف را سهواً کم کند، اگر پيش از فوت موالات يادش آمد و از مطاف بيرون نرفته باشد کمبود را به جا آورد و طوافش صحيح خواهد بود و چنانچه پس از فوت موالات يا بيرون رفتن از مطاف يادش بيايد و مقدار فراموش شده يک شوط باشد يک شوط را به جا آورد و طوافش صحيح است و چنانچه شخصاً نتواند کمبود را انجام دهد، بايد ديگري را نايب بگيرد که آن شوط را به جا آورد و چنانچه مقدار فراموش شده بيش از يک و کمتر از چهار شوط باشد بايستي برگشته و کمبود را شخصاً به جا آورد و بهتر اين است که پس از به جا آوردن کمبود طواف را اعاده نمايد و اگر مقدار فراموش شده چهار يا بيش از چهار شوط باشد احوط اتمام سپس اعاده است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' اگر سهواً يا به خاطر ندانستن مسئله، مقداري از طواف را ترک کند يا آن را به شکل باطل انجام دهد هر وقت متذکر شود طواف را تکميل مي‌کند، هرچند از نصف طواف نگذشته باشد يا موالات از بين رفته باشد و اعاده اعمال بعدي لازم نيست. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر از روي غفلت و فراموشي کمتر از هفت مرتبه کعبه را دور بزند اگر پيش از آنکه موالات به هم بخورد به خاطر بياورد بايد باقيمانده را به جا آورد و اگر پس از به هم خوردن موالات توجه کند هرگاه آنچه آورده کمتر از سه و نيم شوط باشد طواف را از سر بگيرد و اگر بيش از آن باشد باقيمانده را به جا آورد و بهتر است علاوه بر آن طواف و نماز آن را اعاده کند. | ||
آيه الله | آيه الله سيستانی:''' در صورتي که از روي اشتباه يا فراموشي، بعضي از شوط‌هاي طواف يا قسمتي از يک شوط را انجام نداده باشد، پس اگر پيش از فوت موالات عرفي به يادش آمد، باقيمانده آن را به جا آورد و طواف صحيح است و اگر پس از آن باشد، در صورتي که مقدار فراموش شده، يک يا دو يا سه شوط باشد، آن را به جا آورد و طواف باز هم صحيح است... و در صورتي که مقدار فراموش شده بيش از سه شوط باشد، بنا بر احتياط واجب باقيمانده را به جا آورد و طواف را اعاده کند. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' اگر چهار دور تمام شده باشد لازم است طواف را تمام کند و اگر کمتر از نصف باشد اعاده نمايد و در فاصله بين ۵/۳ تا چهار دور احتياط در تکميل اشواط و اعاده است.}} از طواف کم کند، پس اگر تجاوز از نصف کرده باشد اقوي آن است که از همان جا تمام کند طواف را در صورتي که فعل کثير نکرده باشد، والاّ احتياط واجب اتمام و اعاده است.{{توضیح مساله|۶۰۸|آيه الله فاضل، آيه الله مکارم: بلکه حتي در صورت فوت موالات نيز وظيفه‌اش اتمام است و احتياط لازم نيست.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۹ | اگر سهواً کم کرده و تجاوز از نصف نکرده طواف را اعاده نمايد،{{توضیح مساله|۶۰۹|نظر آيات عظام در مسئله قبل گذشت. | | {{ارجاع مساله|۶۰۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۹ | اگر سهواً کم کرده و تجاوز از نصف نکرده طواف را اعاده نمايد،{{توضیح مساله|۶۰۹|نظر آيات عظام در مسئله قبل گذشت. | ||
| خط ۶۴۲: | خط ۶۴۲: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۰ | اگر متذکر نشود که ناقص کرده است طواف را مگر بعد از مراجعت به وطن خود، احتياط آن است که خودش برگردد{{توضیح مساله|۶۱۰|آيه الله بهجت: و اگر متذکر نشود مگر بعد از مراجعت به وطن خود، پس نايب مي‌گيرد. | | {{ارجاع مساله|۶۰۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۰ | اگر متذکر نشود که ناقص کرده است طواف را مگر بعد از مراجعت به وطن خود، احتياط آن است که خودش برگردد{{توضیح مساله|۶۱۰|آيه الله بهجت: و اگر متذکر نشود مگر بعد از مراجعت به وطن خود، پس نايب مي‌گيرد. | ||
* '''آيات عظام تبريزي، خويي، صافي، فاضل، | * '''آيات عظام تبريزي، خويي، صافي، فاضل، گلپايگانی:''' بايد برگردد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر بتواند بايد برگردد و اگر نصف طواف را انجام نداده، بايد طواف را اعاده کند و اگر نيمه اول آن را انجام داده بنا بر احتياط اتمام و اعاده کند و اگر خود نمی‌تواند، نايب بگيرد و نايب نيز بايد علاوه بر اتمام طواف و انجام نماز، مجدداً طواف و نماز را اعاده کند و علاوه بر نماز طواف نايب، خودش نيز هر کجا هست نماز طواف را بخواند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر نتواند باقيمانده را خود به جا آورد، اگرچه به اين علت باشد که پس از رجوع به وطن يادش آمده ديگري را نايب خود قرار دهد و به هر حال نماز طواف را بايد خودش هر جا هست بعد از طواف نايب بخواند.}} و اگر نتوانست يا مشکل بود مراجعت، نايب بگيرد.{{توضیح مساله|۶۱۰|آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' و در اين صورت نيز بنا بر احتياط واجب هدي بفرستد و احوط آن است که شتر باشد. | ||
* '''آيه الله مکارم: و احتياط آن است يک گوسفند در مکه قرباني کند و اگر نتوانست در شهر خودش | * '''آيه الله مکارم: و احتياط آن است يک گوسفند در مکه قرباني کند و اگر نتوانست در شهر خودش | ||
قرباني کند.}} | قرباني کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۱ | در طواف واجب، قران جايز نيست؛ يعني جايز نيست طواف واجب را با طواف ديگر دنبالِ هم آورد، بدون آنکه بين دو طواف، نماز طواف فاصله شود{{توضیح مساله|۶۱۱|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۱۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۱ | در طواف واجب، قران جايز نيست؛ يعني جايز نيست طواف واجب را با طواف ديگر دنبالِ هم آورد، بدون آنکه بين دو طواف، نماز طواف فاصله شود{{توضیح مساله|۶۱۱|آيه الله زنجانی:''' خواه طواف دوم، واجب باشد يا مستحب، و اين کار، طواف را باطل مي‌کند، ولي اعاده احتياطي طواف، قران نيست و مبطل طواف نيز نمي‌باشد. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' بنا بر احتياط واجب سبب بطلان طواف مي‌شود.}} و در طواف مستحب مکروه است. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۲ | اگر زياد کند دوري را ـ يا کمتر يا بيشتر از دور ـ بر طواف، و قصدش آن باشد که زياده را جزو طوافِ ديگر قرار دهد، داخل در قران ميان دو طواف است که حرام است.{{توضیح مساله|۶۱۲|آيه الله بهجت: اگر طواف ديگر را به آخر نرساند، نه زيادي در طواف است و نه قران. | | {{ارجاع مساله|۶۱۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۲ | اگر زياد کند دوري را ـ يا کمتر يا بيشتر از دور ـ بر طواف، و قصدش آن باشد که زياده را جزو طوافِ ديگر قرار دهد، داخل در قران ميان دو طواف است که حرام است.{{توضیح مساله|۶۱۲|آيه الله بهجت: اگر طواف ديگر را به آخر نرساند، نه زيادي در طواف است و نه قران. | ||
| خط ۶۵۹: | خط ۶۵۹: | ||
آيه الله تبريزى: اگر قصد جزئيت زيادي را براي طواف ديگر بنمايد و اتفاقاً نتواند طواف ديگر را به آخر برساند، در اين صورت نه زيادي است و نه قران، ولي گاهي طواف در اين صورت به جهت عدم تحقق قصد قربت باطل مي‌شود و آن در صورتي است که مکلف هنگام شروع به طواف يا در اثناي آن، با اينکه مي‌داند قران حرام و مبطل طواف است آن را قصد نمايد که قصد قربت با قصد حرام جمع نمي‌شود، هرچند از باب اتفاق آن حرام انجام نشود. | آيه الله تبريزى: اگر قصد جزئيت زيادي را براي طواف ديگر بنمايد و اتفاقاً نتواند طواف ديگر را به آخر برساند، در اين صورت نه زيادي است و نه قران، ولي گاهي طواف در اين صورت به جهت عدم تحقق قصد قربت باطل مي‌شود و آن در صورتي است که مکلف هنگام شروع به طواف يا در اثناي آن، با اينکه مي‌داند قران حرام و مبطل طواف است آن را قصد نمايد که قصد قربت با قصد حرام جمع نمي‌شود، هرچند از باب اتفاق آن حرام انجام نشود. | ||
* '''آيه الله خويي، آيه الله | * '''آيه الله خويي، آيه الله زنجانی:''' اگر طواف دوم کمتر از هفت شوط باشد داخل در قران نيست، بلي اگر از ابتدا قصد هفت شوط دارد و مي‌داند قران مبطل است ديگر قصد قربت در طواف اول از او متمشي نمي‌شود. | ||
* '''آيه الله سبحاني، آيه الله | * '''آيه الله سبحاني، آيه الله سيستانی:''' اگر طواف دوم را تمام نکند قران نيست ولي اگر قصد قران را داشته باشد با علم به اينکه مبطل است قصد قربت محقّق نمي‌شود و طواف باطل است. | ||
* '''آيه الله مکارم: ولي طواف اول باطل نيست، مگر از آغاز چنين قصدي داشته باشد، که در اين صورت صحيح بودن طواف اول نيز مشکل است.}} | * '''آيه الله مکارم: ولي طواف اول باطل نيست، مگر از آغاز چنين قصدي داشته باشد، که در اين صورت صحيح بودن طواف اول نيز مشکل است.}} | ||
| خط ۶۶۷: | خط ۶۶۷: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۳ | در فرض سابق، اگر از اول قصد داشته يا در اثناي طواف قصد زياده کرده باشد، احتياط واجب آن است که طواف اول را اعاده کند{{توضیح مساله|۶۱۳|آيه الله بهجت: کلام ايشان مطلق است و تفاوتي بين اينکه از ابتدا قصد اضافه کردن را داشته باشد يا در اثنا، نگذاشته‌اند. | | {{ارجاع مساله|۶۱۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۳ | در فرض سابق، اگر از اول قصد داشته يا در اثناي طواف قصد زياده کرده باشد، احتياط واجب آن است که طواف اول را اعاده کند{{توضیح مساله|۶۱۳|آيه الله بهجت: کلام ايشان مطلق است و تفاوتي بين اينکه از ابتدا قصد اضافه کردن را داشته باشد يا در اثنا، نگذاشته‌اند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' اگر از ابتدا يا اثنا قصد زياد کردن طواف کامل ديگري بنمايد هرچه با اين قصد طواف کند باطل است. و اگر بعد از تمام شدن... | ||
آيه الله سيستانی: اگر از ابتدا قصد قران داشته باشد باطل است. | آيه الله سيستانی: اگر از ابتدا قصد قران داشته باشد باطل است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله گلپايگانی:''' بنا بر احتياط واجب سبب بطلان طواف مي‌شود، چه از اول اين قصد را داشته باشد و يا در بين آن و يا آخر آن.}} و اگر بعد از تمام شدن، قصد به جا آوردن طواف ديگر براي او حادث شد و به دنبال طواف اول، زياده را آورد، اقوي صحّت طواف اول است و احوط اعاده است.{{توضیح مساله|۶۱۳|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' بلکه در فرض اتيان به طواف کامل، اظهر بطلان طواف اول است مطلقاً. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' مگر آنکه اين کار باعث فوت موالات بين طواف واجب و نمازش شود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر از اول و يا در اثنا يا در پايان طواف در اين تصميم عامد باشد طواف باطل است ولي نماز آن را احتياطاً بخواند لکن بايد بعد از فوت موالات طواف و نماز آن را اعاده کند و در هر صورت اکتفا به طواف اولي نکند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر طواف دوم را تمام کند طواف اول باطل است. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' احتياط آن است که نماز طواف را بخواند و بعد اصل طواف و نماز آن را اعاده کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۴ | اگر سهواً زياد کند بر هفت دور، پس اگر کمتر از يک دور است قطع کند آن را و طوافش صحيح است و اگر يک دور يا زيادتر است، احوط{{توضیح مساله|۶۱۴|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۱۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۴ | اگر سهواً زياد کند بر هفت دور، پس اگر کمتر از يک دور است قطع کند آن را و طوافش صحيح است و اگر يک دور يا زيادتر است، احوط{{توضیح مساله|۶۱۴|آيه الله زنجانی:''' واجب است که... | ||
* '''آيهالله | * '''آيهالله سبحانی:''' بنا بر احتياط واجب آن را به هفت دور برساند و بعد از اتمام، دو رکعت نماز به عنوان طواف واجب و بعد از سعي دو رکعت هم براي طواف مستحب به جا آورد. نيت هفت دور دوم فقط به قصد قربت و مطلوبيت باشد نه واجب و نه مستحب اگرچه ظاهر اين است که هفت دور دوم طواف واجب محسوب مي‌شود و نماز آن بعد از طواف است و هفت دور اول مستحب و نماز آن بعد از سعي. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر از روي اشتباه چيزي بر شوط‌هاي طواف خود بيافزايد، پس اگر بعد از رسيدن به رکن عراقي يادش آمد، مقدار افزوده را تا يک طواف کامل به اتمام برساند و احتياط واجب اين است که طواف دوم را در اين هنگام به قصد قربت بدون اينکه واجب يا مستحب بودن آن را قصد کند به اتمام برساند، و پس از آن چهار رکعت نماز بخواند و احتياط مستحب اين است که بين آنها فاصله‌اي بيندازد؛ به اين معنا که دو رکعت قبل از سعي جهت طواف واجب به جا آورد و دو رکعت پس از سعي جهت طواف مستحبي به جا آورد. و همچنين است بنا بر احتياط واجب اگر پيش از رسيدن به رکن عراقي يادش بيايد. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' اين احتياط مستحب است.}} آن است که هفت دور ديگر را تمام کند به قصد قربت، بدون تعيين مستحب يا واجب و دو رکعت نماز قبل از سعي و دو رکعت بعد از سعي بخواند و دو رکعت اول را براي فريضه قرار دهد بدون آنکه تعيين کند براي طواف اول يا طواف دوم است.{{توضیح مساله|۶۱۴|آيه الله بهجت: احتياط در اين است که دو رکعت فريضه قبل از سعي به جا آورد و دو رکعت نافله را مي‌تواند بعد از سعي به جا آورد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خويی:''' حکم نماز طواف در مناسک ايشان مذکور نيست. | ||
* '''آيه الله فاضل: و احتياط مستحب آن است که دو رکعت نماز بعد از سعي براي غير فريضه انجام دهد.}} | * '''آيه الله فاضل: و احتياط مستحب آن است که دو رکعت نماز بعد از سعي براي غير فريضه انجام دهد.}} | ||
| خط ۶۹۵: | خط ۶۹۵: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۵ | جايز است قطع طواف نافله را بدون عذر و اقوي کراهت قطع طواف واجب است بدون عذر و به مجرد خواهش نفس{{توضیح مساله|۶۱۵|آيه الله بهجت: احوط عدم قطع طواف واجب است؛ يعني ترک بقيه آن، به نحوي که موالات عرفيه فوت شود بدون عذر و به مجرد خواهش نفس. | | {{ارجاع مساله|۶۱۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۵ | جايز است قطع طواف نافله را بدون عذر و اقوي کراهت قطع طواف واجب است بدون عذر و به مجرد خواهش نفس{{توضیح مساله|۶۱۵|آيه الله بهجت: احوط عدم قطع طواف واجب است؛ يعني ترک بقيه آن، به نحوي که موالات عرفيه فوت شود بدون عذر و به مجرد خواهش نفس. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' قطع طواف مستحبي و حتي طواف واجب، جايز است؛ هرچند احوط آن است که طواف واجب را به اندازه‌اي که عرفاً موالات از ميان برود، قطع نکند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خويی:''' قطع طواف و سعي جايز نيست. | ||
آيه الله | آيه الله زنجانی:''' قطع عمدي طواف واجب در غير موارد خاصه، جايز نيست؛ و مراد از قطع در اين مسئله و اکثر مسائل بعدي اين است که طواف‌کننده با ايجاد فاصله يا انجام کارهاي زياد، موالات عرفيه بين اشواط را از بين ببرد. موارد خاصه عبارتند از: استراحت، وضو و غسل و تيمم، آب کشيدن بدن يا لباس، تنگي وقت نماز واجب يا نماز وتر يا نماز جماعت، رسيدن به نماز اول وقت، برآوردن احتياج ديگري، بيماري، عيادت بيمار، و هر کاري که مطلوب شارع مقدس است و وقت آن مي‌گذرد مانند تطهير مسجد و تشييع جنازه مؤمن. در تمام مواردي که طواف را رها مي‌کند اگر موالات از بين نرفته بايد آن را تکميل کند و اگر از بين رفته به حکم قطع طواف که در مسائل بعدي مي‌آيد رفتار نمايد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' قطع طواف واجب بدون عذر جايز نيست. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' قطع طواف واجب براي کاري ضروري بلکه بنا بر اظهر قطع آن مطلقاً گرچه براي کاري يا ضرورتي نباشد جايز است. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' طواف واجب را نبايد بدون عذر قطع کند. | ||
* '''آيه الله فاضل: احتياط مستحب آن است که قطع نکند، ولي چنانچه به هر جهت قطع کرد و از نو يک طواف کامل انجام داد، مجزي و صحيح است، هرچند موالات به هم نخورده، و فرقي نيست که دور دوم را مثلاً رها کند يا غير آن را.}}، و احوط قطع نکردن آن است؛ به اين معني که قطع نکند به طوري که ترک بقيه را کند تا موالات عرفيه به هم بخورد. | * '''آيه الله فاضل: احتياط مستحب آن است که قطع نکند، ولي چنانچه به هر جهت قطع کرد و از نو يک طواف کامل انجام داد، مجزي و صحيح است، هرچند موالات به هم نخورده، و فرقي نيست که دور دوم را مثلاً رها کند يا غير آن را.}}، و احوط قطع نکردن آن است؛ به اين معني که قطع نکند به طوري که ترک بقيه را کند تا موالات عرفيه به هم بخورد. | ||
| خط ۷۱۱: | خط ۷۱۱: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۶ | اگر بدون عذر طواف را قطع کرد، احوط{{توضیح مساله|۶۱۶|آيه الله بهجت: احوط بلکه اقوي استيناف آن است هرچند که چهار شوط به جا آورده باشد. | | {{ارجاع مساله|۶۱۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۶ | اگر بدون عذر طواف را قطع کرد، احوط{{توضیح مساله|۶۱۶|آيه الله بهجت: احوط بلکه اقوي استيناف آن است هرچند که چهار شوط به جا آورده باشد. | ||
* '''آيه الله تبريزى، آيه الله | * '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' هرگاه طواف‌کننده پيش از تجاوز از نصف طواف، بدون عذر از مطاف خارج شود، اگر موالات عرفيه از او فوت شود طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه موالات فوت نشود يا خروجش بعد از تجاوز نصف باشد، احتياط اين است که آن طواف را تمام نموده سپس اعاده کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' بايد طواف را از سر بگيرد و احتياط مستحب در آن است که اگر قطع بعد از نيمه شوط چهارم بوده، قبل از اعاده، طواف قبلي را تکميل کرده نماز آن را بخواند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله گلپايگانی:''' اقوي آن است که در اين صورت اگر چهار دور به جا آورده باشد، طواف را تمام کند و بعد احتياطاً اعاده کند. | ||
نظر ساير آيات عظام در اين مسئله و مسئله بعد، در ذيل مسئله ۶۰۶ گذشت.}} آن است که اگر چهار دور به جا آورده{{توضیح مساله|۶۱۶|آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: اگر از نصف تجاوز کرده...}} باشد طواف را تمام کند و بعد اعاده کند و اين در صورتي است که منافي به جا آورده باشد حتي مثل زياد فاصله دادن که موالات عرفيه به هم بخورد. | نظر ساير آيات عظام در اين مسئله و مسئله بعد، در ذيل مسئله ۶۰۶ گذشت.}} آن است که اگر چهار دور به جا آورده{{توضیح مساله|۶۱۶|آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: اگر از نصف تجاوز کرده...}} باشد طواف را تمام کند و بعد اعاده کند و اين در صورتي است که منافي به جا آورده باشد حتي مثل زياد فاصله دادن که موالات عرفيه به هم بخورد. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۷ | اگر طواف را قطع کند{{توضیح مساله|۶۱۷|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۱۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۷ | اگر طواف را قطع کند{{توضیح مساله|۶۱۷|آيه الله زنجانی:''' و موالات به هم نخورده باشد، باید قبل از فوت موالات آن را کامل کند.}} و منافي به جا نياورده باشد، اگر برگردد و تمام کند طواف صحيح است. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۸ | اگر در بين طواف عذري براي اتمام آن پيدا شد{{توضیح مساله|۶۱۸|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۱۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۸ | اگر در بين طواف عذري براي اتمام آن پيدا شد{{توضیح مساله|۶۱۸|آيه الله زنجانی:''' قطع طواف واجب به جهت عذر چند صورت دارد: ۱. قطع طواف به خاطر حدث اصغر يا اکبر (جنابت و حيض) حکم آن ذيل مسئله ۵۴۹ گذشت؛ ۲. قطع طواف براي عروض بيماري در اثنای طواف: اگر قبل از نصف (۵/۳ شوط) قطع کرد، بايد خودش و اگر نمي‌تواند نايبش آن را از سر بگيرد و اگر بعد از اتمام شوط چهارم قطع کرده بايد بدون تأخير براي تکميل طواف، نايب بگيرد و کافي است والاّ باطل مي‌شود و بايد آن را از سر بگيرد و اگر بين نيمه و پايان شوط چهارم بود بايد بدون تأخير براي تکميل آن نايب بگيرد و همچنين خودش و اگر نمي‌تواند نايبش يک طواف کامل به جا آورد؛ ۳. قطع طواف براي استراحت يا تطهير بدن و لباس يا مسجد يا براي تنگي وقت نماز يا رسيدن به نماز اول وقت يا شرکت در نماز جماعت، در تمام اين موارد پس از رفع عذر طواف قبلي را هرچند کمتر از نصف باشد تکميل مي‌کند؛ ۴. قطع طواف به جهت موانع خارجي مانند تشکيل صفوف جماعت و نظافت مسجد، حکم آن در ذيل مسئله ۶۴۶ خواهد آمد. در تمام صورت‌هاي چهارگانه اگر طواف را از سر بگيرد طوافش صحيح است.}}؛ مثل مرض يا حيض يا حدث بي‌اختيار{{توضیح مساله|۶۱۸|نظر آيات عظام در بحث حدث اصغر و جنابت در مسئله ۵۴۹ و ۵۵۰ و راجع به حيض در مسئله | ||
۵۵۱ گذشت. | ۵۵۱ گذشت. | ||
| خط ۷۲۸: | خط ۷۲۸: | ||
آيه الله بهجت: هرگاه طواف‌کننده به علت عذر ناچار طواف خود را قطع نمود و از مطاف بيرون رفت، چنانچه قبل از تمامي شوط چهارم باشد طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه بعد از آن بوده، اگر قادر بر اتمام نباشد احوط آن است که صبر کند تا وقت آن طواف تنگ شود، اگر قادر نشد او را دوش مي‌گيرند و طواف مي‌دهند و اگر ممکن نباشد نايب از براي او مي‌گيرند در اتمام. | آيه الله بهجت: هرگاه طواف‌کننده به علت عذر ناچار طواف خود را قطع نمود و از مطاف بيرون رفت، چنانچه قبل از تمامي شوط چهارم باشد طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه بعد از آن بوده، اگر قادر بر اتمام نباشد احوط آن است که صبر کند تا وقت آن طواف تنگ شود، اگر قادر نشد او را دوش مي‌گيرند و طواف مي‌دهند و اگر ممکن نباشد نايب از براي او مي‌گيرند در اتمام. | ||
* '''آيه الله تبريزى، آيه الله | * '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' در اين فرض اگر ناچار به قطع طواف شد و از مطاف خارج گرديد، چنانچه قبل از تمامي شوط چهارم باشد، طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه بعد از آن بوده، احتياط اين است که براي باقيمانده نايب بگيرد و شخصاً بعد از زوال عذر احتياطاً باقيمانده را به جا آورده و طواف را اعاده نمايد. | ||
* '''آيه الله سيستاني، نظريه ايشان مطابق با متن است ولي اضافه فرموده‌اند: اين در طوافِ واجب بود و اما در طواف مستحبي، از هر جا که قطع کند مادامي که موالات عرفي فوت نشده است مي‌تواند برگردد و تمام نمايد و همچنين در مورد عذر، علاوه بر مرض قضاي حاجتي براي خود يا برادر ديني ذکر فرموده‌اند.}} پس اگر بعد از تمام شدن چهار دور بوده، بعد از رفع عذر برگردد{{توضیح مساله|۶۱۸|آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: اگر بعد از تمام شدن سه دور و نيم باشد، و بعد از تحصيل طهارت.}} و از همان جا تمام کند و اگر قبل از آن بوده{{توضیح مساله|۶۱۸|آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله سيستاني، نظريه ايشان مطابق با متن است ولي اضافه فرموده‌اند: اين در طوافِ واجب بود و اما در طواف مستحبي، از هر جا که قطع کند مادامي که موالات عرفي فوت نشده است مي‌تواند برگردد و تمام نمايد و همچنين در مورد عذر، علاوه بر مرض قضاي حاجتي براي خود يا برادر ديني ذکر فرموده‌اند.}} پس اگر بعد از تمام شدن چهار دور بوده، بعد از رفع عذر برگردد{{توضیح مساله|۶۱۸|آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: اگر بعد از تمام شدن سه دور و نيم باشد، و بعد از تحصيل طهارت.}} و از همان جا تمام کند و اگر قبل از آن بوده{{توضیح مساله|۶۱۸|آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' پس اگر به نصف نرسيده اعاده کند و اگر در فاصله بين ۵/۳ و ۴ بوده احتياط به اتمام و اعاده طواف است. | ||
* '''آيه الله فاضل: اگر از نصف تجاوز نکرده عذر پيدا شد طواف را اعاده کند و اگر از نصف گذشته و دور چهارم را تمام نکرده است، احتياط آن است که طواف را تمام کند و اعاده نمايد و يا از نو يک طواف کامل انجام دهد.}}، طواف را اعاده کند و احتياط مستحب در فرض اول در غير حيض آن است که اتمام کند و اعاده نمايد. | * '''آيه الله فاضل: اگر از نصف تجاوز نکرده عذر پيدا شد طواف را اعاده کند و اگر از نصف گذشته و دور چهارم را تمام نکرده است، احتياط آن است که طواف را تمام کند و اعاده نمايد و يا از نو يک طواف کامل انجام دهد.}}، طواف را اعاده کند و احتياط مستحب در فرض اول در غير حيض آن است که اتمام کند و اعاده نمايد. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۹ | اگر شخصي که با عذر طواف را قطع کرده، نتوانست به جا آورد تا آنکه وقت تنگ شد، اگر ممکن است، او را حمل کنند و طواف دهند و اگر ممکن نيست نايب{{توضیح مساله|۶۱۹|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۱۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۹ | اگر شخصي که با عذر طواف را قطع کرده، نتوانست به جا آورد تا آنکه وقت تنگ شد، اگر ممکن است، او را حمل کنند و طواف دهند و اگر ممکن نيست نايب{{توضیح مساله|۶۱۹|آيه الله سبحانی:''' و نايب يک طواف کامل به نيت اعم از اعاده و اتمام و يا به عنوان تکليف فعلي منوب عنه انجام دهد و نماز آن را بخواند و احتياطاً منوب عنه هم در هر کجا هست اگر امکان دارد نماز طواف را خودش نيز بخواند. | ||
آيه الله | آيه الله سيستانی:''' اگر قبل از تمام کردن شوط چهارم عاجز شود و نتوانند او را طواف دهند بايد نايب بگيرد که طواف را از اول به نيابت او انجام دهد و اگر بعد از تمام کردن شوط چهارم باشد، نايب در مقدار باقيمانده نيابت مي‌کند. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' و چون بعيد نيست گفته شود که: «طواف حکم نماز را دارد و تبعيض در اشواط آن در نيابت محتاج به دليل است» نايب همه طواف را انجام دهد. | ||
نظر ساير آيات عظام در مورد نيابت در مسئله قبل گذشت.}} براي او بگيرند.{{توضیح مساله|۶۱۹|آيه الله | نظر ساير آيات عظام در مورد نيابت در مسئله قبل گذشت.}} براي او بگيرند.{{توضیح مساله|۶۱۹|آيه الله خامنه‌ای:''' بايد خودش نايب بگيرد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۰ | اگر مشغول طواف است و وقت نماز واجب تنگ شود واجب است طواف را رها کند و نماز بخواند{{توضیح مساله|۶۲۰|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۱۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۰ | اگر مشغول طواف است و وقت نماز واجب تنگ شود واجب است طواف را رها کند و نماز بخواند{{توضیح مساله|۶۲۰|آيه الله خامنه‌ای:''' اگر طواف واجب را براي اقامه نماز واجب قطع کند، در صورتي که پس از انجام نيمي از طواف چنين کند، پس از نماز ادامه آن را انجام داده و هفت دور کامل مي‌کند، و اگر پيش از اتمام نصف طواف چنين کند، در صورتي که فاصله زيادي ايجاد شود، احوط آن است که طواف را از ابتدا انجام دهد، ولي اگر فاصله زياد حاصل نشده باشد، عدم وجوب رعايت احتياط در اين مورد، بعيد به نظر نمي‌رسد، اما رعايت احتياط در هر حال پسنديده است. در اين مورد، تفاوتي ندارد که نماز جماعت باشد يا فرداي؛ و وقت نماز تنگ باشد يا نباشد و از اين مسئله حکم مسئله بعد نيز روشن مي‌شود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' و پس از آن بدون تأخير، طواف را اتمام نمايد، هرچند قبل از شوط چهارم باشد.}}، پس اگر بعد از چهار دور{{توضیح مساله|۶۲۰|آيه الله سبحانی:''' بعد از نيمه طواف.}} رها کرد از همان جا طواف را تمام کند، والاّ{{توضیح مساله|۶۲۰|آيه الله بهجت: اگر موالات عرفيه به هم بخورد.}} اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۲۰|آيه الله تبريزى: اعاده لازم نيست، گرچه احتياط مستحب آن است که طواف را بعد از طواف اول و نماز آن اعاده کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' بايد اتمام کند و احتياط مستحب آن است که طواف را بعد از طواف اول و نماز آن | ||
اعاده کند. | اعاده کند. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' ولي اگر از نصف گذشته و چهار شوط هم تمام نشده، احتياطاً طواف را تمام کند و بعد اعاده کند. | ||
* '''آيه الله مکارم: در هر دو صورت طواف را کامل کند.}} | * '''آيه الله مکارم: در هر دو صورت طواف را کامل کند.}} | ||
| خط ۷۵۵: | خط ۷۵۵: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۱ | جايز است بلکه مستحب است قطع کند طواف را براي رسيدن به نماز جماعت يا رسيدن به وقت فضيلت نماز واجب، و از هر جا قطع کرد از همان جا بعد از نماز اتمام کند{{توضیح مساله|۶۲۱|آيه الله بهجت: اگر موالات عرفيه به هم نخورد و اگر به هم بخورد و قبل از اکمال شوط چهارم باشد احتياط مراعات شود با اکمال آن طواف و اعاده آن..}}، و احتياط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند، و سزاوار نيست اين احتياط ترک شود.{{توضیح مساله|۶۲۱|آيه الله تبريزى: بنا بر احتياط مستحب طواف را بعد از طواف اول و نماز آن اعاده کند. | | {{ارجاع مساله|۶۲۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۱ | جايز است بلکه مستحب است قطع کند طواف را براي رسيدن به نماز جماعت يا رسيدن به وقت فضيلت نماز واجب، و از هر جا قطع کرد از همان جا بعد از نماز اتمام کند{{توضیح مساله|۶۲۱|آيه الله بهجت: اگر موالات عرفيه به هم نخورد و اگر به هم بخورد و قبل از اکمال شوط چهارم باشد احتياط مراعات شود با اکمال آن طواف و اعاده آن..}}، و احتياط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند، و سزاوار نيست اين احتياط ترک شود.{{توضیح مساله|۶۲۱|آيه الله تبريزى: بنا بر احتياط مستحب طواف را بعد از طواف اول و نماز آن اعاده کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' رعايت اين احتياط واجب نيست و اگر در جماعت شرکت نکند، ولي صفوف جماعت، طواف را قطع کند حکم آن ذيل مسئله ۶۴۶ خواهد آمد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر به خاطر اقامه نماز جماعت نتواند به طواف خود ادامه دهد و ناچار است آن را قطع کند، پس از پايان يافتن نماز جماعت از همان نقطه و يا محاذي آن در هر شوطي که باشد، طواف خود را تکميل کند. | ||
* '''آيه الله مکارم: اين احتياط واجب نيست.}} | * '''آيه الله مکارم: اين احتياط واجب نيست.}} | ||
| خط ۷۶۳: | خط ۷۶۳: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۲ | اگر بعد از تمام شدن طواف و انصراف از آن شک کند که آيا طواف را زيادتر از هفت دور به جا آورده يا نه يا شک کند کمتر به جا آورده يا نه، اعتنا نکند و طوافش صحيح است، لکن در صورت دوم خالي از اشکال نيست{{توضیح مساله|۶۲۲|آيه الله بهجت: هرگاه بعد از فراغ از طواف شک نمايد که آيا طوافم هفت شوط يا کمتر يا بيشتر بوده، اعتنا به شک ننمايد، مانند کسي که بعد از شروع به نماز طواف چنين شکي بکند. | | {{ارجاع مساله|۶۲۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۲ | اگر بعد از تمام شدن طواف و انصراف از آن شک کند که آيا طواف را زيادتر از هفت دور به جا آورده يا نه يا شک کند کمتر به جا آورده يا نه، اعتنا نکند و طوافش صحيح است، لکن در صورت دوم خالي از اشکال نيست{{توضیح مساله|۶۲۲|آيه الله بهجت: هرگاه بعد از فراغ از طواف شک نمايد که آيا طوافم هفت شوط يا کمتر يا بيشتر بوده، اعتنا به شک ننمايد، مانند کسي که بعد از شروع به نماز طواف چنين شکي بکند. | ||
آيه الله تبريزى، آيه الله | آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' در صورت دوم طواف باطل است مگر اينکه بعد از دخول در نماز طواف شک بکند که به شکش اعتنا نمي‌کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' نبايد به شک خود اعتنا کند، بلکه بنا را بر صحت بگذارد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' اگر احتمال بدهد هنگام طواف نسبت به رعايت عدد اشواط، التفات داشته است، در هيچ‌يک از دو صورت اعتنا به شکش نکند والاّ بايد طواف را اعاده کند. | ||
* '''آيه الله سبحاني، آيه الله نوری: به شک پس از فراغ عمل اعتنا نکند. | * '''آيه الله سبحاني، آيه الله نوری: به شک پس از فراغ عمل اعتنا نکند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر در عدد شوط‌ها يا در صحت آنها بعد از تمامي طواف يا بعد از تجاوز از محل شک کند نبايد به شک اعتنا نمايد؛ مثلاً پس از فوت موالات يا بعد از وارد شدن در نمازِ طواف شک نمايد. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' احتياط واجب نيست. | ||
* '''آيه الله فاضل: اين اشکال در صورت عدم انصراف از طواف است، اما اگر شک بعد از انصراف و دخول در نماز طواف باشد اعتنا نکند و طواف او صحيح است بلکه ظاهراً به محض انصراف هم، طواف محکوم به صحت است و لازم نيست اعتنا کند.}} و احتياط ترک نشود. | * '''آيه الله فاضل: اين اشکال در صورت عدم انصراف از طواف است، اما اگر شک بعد از انصراف و دخول در نماز طواف باشد اعتنا نکند و طواف او صحيح است بلکه ظاهراً به محض انصراف هم، طواف محکوم به صحت است و لازم نيست اعتنا کند.}} و احتياط ترک نشود. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۳ | اگر بعد از طواف شک کند که صحيح به جا آورده آن را يا نه، مثلاً احتمال بدهد که از طرف راست طواف کرده يا محدث بوده يا از داخل حجر اسماعيل۷ طواف کرده اعتنا نکند{{توضیح مساله|۶۲۳|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۲۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۳ | اگر بعد از طواف شک کند که صحيح به جا آورده آن را يا نه، مثلاً احتمال بدهد که از طرف راست طواف کرده يا محدث بوده يا از داخل حجر اسماعيل۷ طواف کرده اعتنا نکند{{توضیح مساله|۶۲۳|آيه الله زنجانی:''' حکم مسئله قبل را دارد.}}، و طوافش صحيح است اگرچه باز در محل طواف باشد و از آنجا منصرف نشده يا مشغول کارهاي ديگر نشده باشد، در صورتي که هفت دور بودن معلوم باشد بي‌زياده و نقيصه. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۴ | اگر در آخر دور که به حجرالاسود ختم شد شک کند که هفت دور زده يا هشت دور يا زيادتر، اعتنا به شک نکند و طوافش صحيح است.{{توضیح مساله|۶۲۴|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۲۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۴ | اگر در آخر دور که به حجرالاسود ختم شد شک کند که هفت دور زده يا هشت دور يا زيادتر، اعتنا به شک نکند و طوافش صحيح است.{{توضیح مساله|۶۲۴|آيه الله زنجانی:''' حکم شک بعد از تمام شدن طواف در مسئله ۶۲۲ گذشت.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۵ | اگر قبل از رسيدن به حجرالاسود و تمام شدن دور، شک کند که آنچه را دور مي‌زند دور هفتم است يا هشتم طوافش باطل است.{{توضیح مساله|۶۲۵|آيه الله بهجت: احوط بطلان طواف است. | | {{ارجاع مساله|۶۲۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۵ | اگر قبل از رسيدن به حجرالاسود و تمام شدن دور، شک کند که آنچه را دور مي‌زند دور هفتم است يا هشتم طوافش باطل است.{{توضیح مساله|۶۲۵|آيه الله بهجت: احوط بطلان طواف است. | ||
* '''آيات عظام تبريزي، خويي، | * '''آيات عظام تبريزي، خويي، سيستانی:''' ظاهر اين است که طوافش باطل است و احتياطاً به قصد رجا تمام و اعاده طواف نمايد. | ||
آيه الله | آيه الله زنجانی:''' ولي اگر اطمينان دارد تا پيش از پايان طواف، نسبت به تعداد اشواط، حجت شرعي پيدا مي‌کند ـ مثلاً از رفيقي که اشواط او را مي‌شمرد مي‌پرسد ـ مي‌تواند طواف را در حال شک ادامه دهد و اگر حجت شرعي پيدا کرد طوافش صحيح است، والاّ باطل است. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' لکن احوط اتيان نماز طواف و اعاده طواف و نماز است. | ||
* '''آيه الله فاضل، آيه الله مکارم: آن دور را تمام کند و طوافش صحيح است.}} | * '''آيه الله فاضل، آيه الله مکارم: آن دور را تمام کند و طوافش صحيح است.}} | ||
| خط ۷۹۳: | خط ۷۹۳: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۶ | اگر در آخر دور يا اثناي آن شک کند ميان شش و هفت و هرچه پاي نقيصه در کار است، طواف او باطل است.{{توضیح مساله|۶۲۶|آيه الله بهجت: بطلان طواف او و لزوم استيناف خالي از قوت نيست با آنکه في الجمله احوط است و احوط از آن بنا بر اقلّ بگذارد و اتمام و بعد از آن اعاده طواف نمايد. | | {{ارجاع مساله|۶۲۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۶ | اگر در آخر دور يا اثناي آن شک کند ميان شش و هفت و هرچه پاي نقيصه در کار است، طواف او باطل است.{{توضیح مساله|۶۲۶|آيه الله بهجت: بطلان طواف او و لزوم استيناف خالي از قوت نيست با آنکه في الجمله احوط است و احوط از آن بنا بر اقلّ بگذارد و اتمام و بعد از آن اعاده طواف نمايد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' به ذيل مسئله قبل مراجعه شود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' در شک بين ۶ و ۷، بايد آن شوط را تکميل و نماز طواف را به جا آورد و يک بار ديگر طواف و نماز را مجدداً اعاده کند؛ البته در تمام موارد اعاده طواف بهتر است مقداري بين طواف قبل و بعد فاصله بيندازد. | ||
آيه الله | آيه الله سيستانی:''' اگر شک در نقيصه در غير ۶ و ۷ باشد، طوافش باطل است. و اگر شک در پايان شوط بين ۶ و ۷ باشد، بنا بر احتياط واجب طواف را اعاده کند ولي اگر در اين صورت بنا بر ۶ گذاشت و از روي جهل به مسئله طواف را تمام کرد و متوجه مسئله نشد تا وقت اعاده گذشت طوافش صحيح است و اگر شک در زياده و نقصان باشد؛ مثل اينکه شک کند بين ۶ و ۷ و ۸ و يا شک بين ۶ و ۸ طوافش باطل است. | ||
* '''آيه الله مکارم: بنا بر احتياط واجب.}} | * '''آيه الله مکارم: بنا بر احتياط واجب.}} | ||
| خط ۸۰۳: | خط ۸۰۳: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۷ | اگر در طواف مستحب شک کند در عدد دورها، بنا بر اقل گذارد و طوافش صحيح است. | | {{ارجاع مساله|۶۲۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۷ | اگر در طواف مستحب شک کند در عدد دورها، بنا بر اقل گذارد و طوافش صحيح است. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۸ | شخص کثير الشک در عدد دورها اعتنا به شکش نکند{{توضیح مساله|۶۲۸|آيه الله | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۸ | شخص کثير الشک در عدد دورها اعتنا به شکش نکند{{توضیح مساله|۶۲۸|آيه الله خويی:''' کثير الشک در طواف تا به حد وسواس نرسد بايد به شکش اعتنا کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' بنا بر اقل، گذاشته طواف را تمام مي‌کند و سپس دوباره اعاده مي‌کند؛ البته مي‌تواند به شمارش ديگري اکتفا کند هرچند از گفته او اطمينان پيدا نکند، و همچنين اگر کثرت شک به حد وسواس برسد اعتنا نکند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' بنابراين بنا را به طرفي نمي‌گذارد که موجب بطلان طواف او باشد اما در رمي بايد آنقدر پرتاب کند که يقين نمايد. | ||
* '''آيه الله مکارم: و بنا را بر آنچه به نفع اوست بگذارد.}} و احتياط آن است که کسي را وادار کند که عدد را حفظ کند. | * '''آيه الله مکارم: و بنا را بر آنچه به نفع اوست بگذارد.}} و احتياط آن است که کسي را وادار کند که عدد را حفظ کند. | ||
| خط ۸۱۳: | خط ۸۱۳: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۹ | گمان در عدد دورها اعتبار ندارد{{توضیح مساله|۶۲۹|آيه الله بهجت: حکم آن مانند حکم ظن در نماز (يقين) است.}} و حکم شک را دارد. | | {{ارجاع مساله|۶۲۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۹ | گمان در عدد دورها اعتبار ندارد{{توضیح مساله|۶۲۹|آيه الله بهجت: حکم آن مانند حکم ظن در نماز (يقين) است.}} و حکم شک را دارد. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۰ | اگر مشغول سعي بين صفا و مروه شد و يادش آمد که طواف به جا نياورده، بايد رها کند و طواف کند و پس از آن سعي را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۳۰|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۲۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۰ | اگر مشغول سعي بين صفا و مروه شد و يادش آمد که طواف به جا نياورده، بايد رها کند و طواف کند و پس از آن سعي را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۳۰|آيه الله سبحانی:''' بايد هر کجاي سعي هست آن را رها کند و برگردد و طواف و نماز آن را به جاي آورد و سپس احتياطاً سعي را اتمام و اعاده کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۱ | اگر در حال سعي يادش آمد که طواف را ناقص به جا آورده، بايد برگردد و طواف را از همان جا که ناقص کرده تکميل کند و برگردد تتمه سعي را به جا آورد و طواف و سعيش صحيح است. ليکن احتياط آن است که اگر کمتر از چهار دور به جا آورده طواف را تمام کند و اعاده نمايد{{توضیح مساله|۶۳۱|به نظر آيات عظام، که در مسئله قطع طواف سهواً در ذيل مسئله ۶۰۸ و ۶۰۹ مفصلاً ذکر شد؛ مراجعه شود. | | {{ارجاع مساله|۶۳۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۱ | اگر در حال سعي يادش آمد که طواف را ناقص به جا آورده، بايد برگردد و طواف را از همان جا که ناقص کرده تکميل کند و برگردد تتمه سعي را به جا آورد و طواف و سعيش صحيح است. ليکن احتياط آن است که اگر کمتر از چهار دور به جا آورده طواف را تمام کند و اعاده نمايد{{توضیح مساله|۶۳۱|به نظر آيات عظام، که در مسئله قطع طواف سهواً در ذيل مسئله ۶۰۸ و ۶۰۹ مفصلاً ذکر شد؛ مراجعه شود. | ||
| خط ۸۲۱: | خط ۸۲۱: | ||
* '''آيه الله تبريزى: اين احتياط در اتمام و اعاده طواف ترک نشود و همچنين است نسبت به سعي. ولي اگر سعي فراموش شده يک شوط باشد، اعاده لازم نيست و اتمام کافي است. | * '''آيه الله تبريزى: اين احتياط در اتمام و اعاده طواف ترک نشود و همچنين است نسبت به سعي. ولي اگر سعي فراموش شده يک شوط باشد، اعاده لازم نيست و اتمام کافي است. | ||
آيه الله | آيه الله خويی:''' اگر مقدار باقيمانده از طواف، بيش از يک شوط و کمتر از چهار شوط باشد، طواف را تکميل و بهتر است اعاده هم نمايد و اگر بيش از آن بود، به احتياط واجب طواف را پس از اتمام اعاده نمايد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' و طريقه تکميل بدين‌گونه است: هرگاه تعداد شوط‌هايي که انجام داده نصف يا بيشتر از آن باشد در اين صورت طواف را تکميل مي‌کند و پس از خواندن نماز براي تکميل سعي بر می‌گردد و احتياطاً سعي را تکميل و سپس از سر بگيرد و اگر تعداد شوط‌هاي طوافي که انجام داده کمتر از نصف باشد در اين صورت طواف را از سر مي‌گيرد و نماز مي‌خواند و سعي را احتياطاً اتمام و اعاده مي‌کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر قبل از فوت موالات متذکر شود يا بعد از آن باشد ولي سه شوط يا کمتر باقي مانده باشد اتمام طواف کافي است ولي اگر بيش از آن باشد به احتياط واجب طواف را پس از اتمام اعاده کند و نسبت به سعي اتمام کافي است گرچه احتياط مستحب اعاده آن است پس از اتمام. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' اگر قبل از شوط چهارم سعي يادش بيايد که طواف را ناقص انجام داده، سعي را رها کند و اگر طواف او بيش از نصف کمبود دارد، مي‌بايست طواف را از اول اعاده نمايد و سپس سعي را از نو انجام دهد و اگر بعد از اتمام شوط چهارم بوده، آن را قطع کند و بعد از اکمال طواف به نحوي که در مسائل طواف ذکر شده، سعي را تکميل نمايد. | ||
* '''آيه الله فاضل، آيه الله مکارم: اين احتياط ترک نشود.}} و همچنين اگر سعي را کمتر از چهار بار انجام داده تمام کند و اعاده کند. | * '''آيه الله فاضل، آيه الله مکارم: اين احتياط ترک نشود.}} و همچنين اگر سعي را کمتر از چهار بار انجام داده تمام کند و اعاده کند. | ||
| خط ۸۳۳: | خط ۸۳۳: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۲ | اگر سهواً يا غفلتاً يا جهلاً طواف را بي‌وضو به جا آورد طوافش باطل است و همين طور اگر با حال جنابت يا حيض و نفاس به جا آورد. | | {{ارجاع مساله|۶۳۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۲ | اگر سهواً يا غفلتاً يا جهلاً طواف را بي‌وضو به جا آورد طوافش باطل است و همين طور اگر با حال جنابت يا حيض و نفاس به جا آورد. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۳ | اگر کسي مريض يا طفلي را حمل کند و طواف دهد و خودش نيز قصد طواف کند طواف هر دو صحيح است.{{توضیح مساله|۶۳۳|آيه الله | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۳ | اگر کسي مريض يا طفلي را حمل کند و طواف دهد و خودش نيز قصد طواف کند طواف هر دو صحيح است.{{توضیح مساله|۶۳۳|آيه الله زنجانی:''' و لازم نيست در حال طواف، شانه چپ آنها به طرف کعبه باشد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۴ | در حال طواف تکلم‌کردن و خنده نمودن و شعر خواندن اشکال ندارد لکن کراهت دارد و مستحب است در حال طواف مشغول دعا و ذکر خدا و تلاوت قرآن باشد. | | {{ارجاع مساله|۶۳۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۴ | در حال طواف تکلم‌کردن و خنده نمودن و شعر خواندن اشکال ندارد لکن کراهت دارد و مستحب است در حال طواف مشغول دعا و ذکر خدا و تلاوت قرآن باشد. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۵ | واجـب نيسـت در حال طواف روي طواف‌کننده طـرف جلو باشـد بلکه جايز است به يميـن و يسار نگـاه کنـد و صفحه صـورت را برگردانـد بلکه به عقـب نگـاه کنـد{{توضیح مساله|۶۳۵|آيه الله | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۵ | واجـب نيسـت در حال طواف روي طواف‌کننده طـرف جلو باشـد بلکه جايز است به يميـن و يسار نگـاه کنـد و صفحه صـورت را برگردانـد بلکه به عقـب نگـاه کنـد{{توضیح مساله|۶۳۵|آيه الله سبحانی:''' بوسيدن کعبه و يا لمس آن و استلام حجر و يا رکن يماني به احتياط واجب در حال حرکت و چرخيدن نباشد و اگر بخشي از شوط را با همين حال انجام دهد به احتياط واجب اعاده کند و اگر محل جبران گذشته است، طواف را پس از اتمام و خواندن نماز اعاده کند و اگر اعمال مترتبه را انجام داده، دو مرتبه انجام دهد، ولي قطع طواف و انجام اين کارها و بعد ادامه از محلي که قطع کرده اشکالي ندارد مشروط بر اينکه بين اشواط موالات و وحدت عرفي آن به هم نخورد. | ||
آيه الله | آيه الله سيستانی:''' احتياط واجب آن است که به حدي رو نگرداند که بتواند مقداري از پشت سر را نگاه کند.}} و مي‌تواند طـواف را رها کنـد و خانه را ببـوسد{{توضیح مساله|۶۳۵|آيه الله زنجانی:''' بلکه مي‌تواند در حال بوسيدن خانه کعبه طواف نمايد.}} و برگـردد از همان جا اتمـام کنـد. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۶ | جايز است در بين طواف براي رفع خستگي و استراحت بنشيند يا دراز بکشد و بعد از همان جا اتمام کند، ولي نبايد آنقدر طول دهد که موالات عرفيه به هم بخورد و اگر آنقدر نشست، احتياط آن است که اتمام کند و اعاده نمايد.{{توضیح مساله|۶۳۶|آيه الله بهجت: اگر در موردي است که عذر صدق نمي‌کند حکم آن در مسئله ۶۱۵ و ۶۱۶ گذشت، و با فرض تحقق عذر از ادامه، قبل از اکمال شوط چهارم، در حدي که موالات عرفيه به هم نخورد مانعي ندارد و اگر به هم بخورد احتياط مراعات شود به اکمال آن طواف و اعاده آن، و بعد از شوط چهارم مطلقاً مانعي ندارد. | | {{ارجاع مساله|۶۳۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۶ | جايز است در بين طواف براي رفع خستگي و استراحت بنشيند يا دراز بکشد و بعد از همان جا اتمام کند، ولي نبايد آنقدر طول دهد که موالات عرفيه به هم بخورد و اگر آنقدر نشست، احتياط آن است که اتمام کند و اعاده نمايد.{{توضیح مساله|۶۳۶|آيه الله بهجت: اگر در موردي است که عذر صدق نمي‌کند حکم آن در مسئله ۶۱۵ و ۶۱۶ گذشت، و با فرض تحقق عذر از ادامه، قبل از اکمال شوط چهارم، در حدي که موالات عرفيه به هم نخورد مانعي ندارد و اگر به هم بخورد احتياط مراعات شود به اکمال آن طواف و اعاده آن، و بعد از شوط چهارم مطلقاً مانعي ندارد. | ||
آيات عظام تبريزي، خويي، | آيات عظام تبريزي، خويي، سيستانی:''' در اين صورت طوافش باطل است، و لازم است از نو شروع کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' کما اينکه مي‌تواند آن طواف را به طور کلي رها کرده و طواف را دوباره از سربگيرد. | ||
آيه الله | آيه الله زنجانی:''' بايد طواف را از سر بگيرد البته اگر خستگي شديد بوده و براي رفع خستگي نياز به اين مقدار استراحت داشته اتمام طواف کفايت مي‌کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' اگر قبل از نيمه طواف بوده اعاده کند و اگر بعد از نيمه طواف بوده، اتمام و نماز و سپس احتياطاً طواف و نماز آن را اعاده کند. | ||
* '''آيه الله فاضل: و مي‌تواند آن را رها کند و از نو يک طواف کامل انجام دهد. | * '''آيه الله فاضل: و مي‌تواند آن را رها کند و از نو يک طواف کامل انجام دهد. | ||
| خط ۸۶۵: | خط ۸۶۵: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۹ | هرگاه در طواف خانه خدا، مثلاً در چند قدم از طواف اشکالي پيش آمد؛ مثل اينکه او را بي‌اختيار بردند، همان چند قدم را بايد از سر بگيرد و اگر از حجرالاسود به قصد طواف شروع کند، اشکال دارد.{{توضیح مساله|۶۳۹|آيه الله بهجت: اگر بتواند برگردد و از همان جا طوافش را ادامه دهد بايد اين کار را بکند وگرنه بدون نيت دور مي‌زند تا به محلّي که بدون اختيار برده شده برسد تا از همان جا به طواف ادامه دهد. | | {{ارجاع مساله|۶۳۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۹ | هرگاه در طواف خانه خدا، مثلاً در چند قدم از طواف اشکالي پيش آمد؛ مثل اينکه او را بي‌اختيار بردند، همان چند قدم را بايد از سر بگيرد و اگر از حجرالاسود به قصد طواف شروع کند، اشکال دارد.{{توضیح مساله|۶۳۹|آيه الله بهجت: اگر بتواند برگردد و از همان جا طوافش را ادامه دهد بايد اين کار را بکند وگرنه بدون نيت دور مي‌زند تا به محلّي که بدون اختيار برده شده برسد تا از همان جا به طواف ادامه دهد. | ||
* '''آيه الله تبريزى، آيه الله | * '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' ولي چنان‌که سابقاً گفته شد، مجرد بردن جمعيت موجب بطلان نمي‌شود مادامي که ساير شرايط موجود باشد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' اگر طواف را از سر بگيرد اشکال ندارد، ولي جواز از سر گرفتنِ شَوط محل اشکال است گرچه ضرري براي صحت طواف ندارد. | ||
آيه الله | آيه الله زنجانی:''' به طوري که بدون اراده، قدم برداشت بايد همان چند قدم را از سر بگيرد و نبايد طواف را قطع کرده از سر بگيرد، هرچند اگر طواف را از سر بگيرد طوافش صحيح است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' نحوه تصحيح طواف در مسائل ۵۸۵، ۵۹۰ و سؤال ۶۵۹ و ۶۶۰ آمده است، لکن در خصوص اين مسئله اگر در موقع ازدحام احياناً انسان را ناخواسته به جلو ببرند اين کار ضرري به طواف نمي‌زند مشروط بر اينکه نيت کند که خود را در ميان جمعيت قرار مي‌دهم که طواف کنم و آنچه که بر اثر فشار به جا مي‌آورم جزء طواف باشد و اگر بخواهد احتياط کند چون بازگشت به عقب مشکل است بقيه شوط را بدون نيت برود تا به محلي برسد که او را بدون اختيار برده‌اند و از همان جا به طواف خود ادامه دهد. | ||
* '''آيه الله سيستاني، آيه الله فاضل: اگر نتواند برگردد و جبران کند مي‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالاسود برود و آن دور را از سر بگيرد. | * '''آيه الله سيستاني، آيه الله فاضل: اگر نتواند برگردد و جبران کند مي‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالاسود برود و آن دور را از سر بگيرد. | ||
| خط ۸۷۹: | خط ۸۷۹: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۰ | اگر در طواف بي‌اختيار او را ببرند، اعاده آن مقدار لازم است{{توضیح مساله|۶۴۰|آيات عظام تبريزي، سبحاني، مکارم: مانند مسئله سابق است. | | {{ارجاع مساله|۶۳۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۰ | اگر در طواف بي‌اختيار او را ببرند، اعاده آن مقدار لازم است{{توضیح مساله|۶۴۰|آيات عظام تبريزي، سبحاني، مکارم: مانند مسئله سابق است. | ||
آيه الله | آيه الله خامنه‌ای:''' به ذيل مسئله ۵۸۲ مراجعه شود.}} و بايد طواف را صحيح انجام دهد و خودش به اختيار طواف کند و چنانچه ممکن نيست بايد در وقت خلوت طواف نمايد{{توضیح مساله|۶۴۰|آيه الله فاضل: و اگر وقت خلوت پيدا نکند و اعاده نيز مستلزم عسر و حرج باشد به همين مقدار اکتفا کند، و طواف در اين فرض صحيح است.}} ولي بايد دانست که منظور از بي‌اختيار شدن اين نيست که در اثر فشار جمعيت تندتر برود بلکه در اين صورت اگر قدم‌ها را به اختيار خود برمي‌دارد ضرر ندارد و طوافش صحيح است. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۴۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۱ | اگر در حال طواف در اثر فشار و ازدحام جمعيت پشت به خانه شود و قسمتي از طواف به اين صورت انجام گيرد يا در اثر فشار جمعيت، شخص را مقداري جلو ببرند بايد مقداري از طواف که پشت به خانه يا بدون اختيار بوده، اعاده شود{{توضیح مساله|۶۴۱|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۴۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۱ | اگر در حال طواف در اثر فشار و ازدحام جمعيت پشت به خانه شود و قسمتي از طواف به اين صورت انجام گيرد يا در اثر فشار جمعيت، شخص را مقداري جلو ببرند بايد مقداري از طواف که پشت به خانه يا بدون اختيار بوده، اعاده شود{{توضیح مساله|۶۴۱|آيه الله خامنه‌ای:''' ذيل مسئله ۵۸۲ مراجعه شود. | ||
آيه الله | آيه الله زنجانی:''' در مورد فشار جمعيت مثل مسئله سابق است و اگر در مقدار خيلي کمي از طواف، پشت به خانه شود مانعي ندارد. | ||
آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: در مورد فشار جمعيت مثل مسئله سابق است، اما اگر پشت به خانه شود بايد آن مقدار را اعاده کند.}} و اگر نمي‌تواند برگردد با جمعيت بدون قصد طواف برود تا به جايي که بايد از آنجا طواف را اعاده کند برسد و از آنجا تدارک نمايد.{{توضیح مساله|۶۴۱|آيه الله | آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم: در مورد فشار جمعيت مثل مسئله سابق است، اما اگر پشت به خانه شود بايد آن مقدار را اعاده کند.}} و اگر نمي‌تواند برگردد با جمعيت بدون قصد طواف برود تا به جايي که بايد از آنجا طواف را اعاده کند برسد و از آنجا تدارک نمايد.{{توضیح مساله|۶۴۱|آيه الله سيستانی:''' همان‌گونه که گذشت مي‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالاسود برود و آن شوط را اعاده کند و نمي‌تواند بدون قصد طواف برود تا جايي که طوافش نادرست بوده است و از آنجا اعاده نمايد. | ||
* '''آيه الله فاضل: همان‌گونه که گذشت مي‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالأسود برود و آن شوط را اعاده کند.}} | * '''آيه الله فاضل: همان‌گونه که گذشت مي‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالأسود برود و آن شوط را اعاده کند.}} | ||
| خط ۸۹۱: | خط ۸۹۱: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۴۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۲ | اگر حاجي در حال طواف، پول خمس نداده همراه داشته باشد طوافش اشکال پيدا نمي‌کند.{{توضیح مساله|۶۴۲|آيه الله بهجت: همان حکم محمول غصبي در نماز را دارد. | | {{ارجاع مساله|۶۴۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۲ | اگر حاجي در حال طواف، پول خمس نداده همراه داشته باشد طوافش اشکال پيدا نمي‌کند.{{توضیح مساله|۶۴۲|آيه الله بهجت: همان حکم محمول غصبي در نماز را دارد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سبحانی:''' چنانچه ذمه خود را بدهکار اهل خمس نداند همراه داشتن و بردن مال غير مخمس تصرف در مال غير مخمس مي‌شود و طواف را دچار مشکل مي‌کند مگر اينکه ذمه خود را مشغول اهل خمس بداند. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' در صورتي که طواف موجب حرکت اضافي نشود. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله نوری:''' طوافش اشکال پيدا مي‌کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۴۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۳ | اگر کسي پس از انجام اعمال حج تمتع فهميد که در طواف عمره يا حج چند شوط از هفت شوط را از داخل حجر اسماعيل دور زده{{توضیح مساله|۶۴۳|آيه الله بهجت: در صورت سهو و بطلان اصل طواف. | | {{ارجاع مساله|۶۴۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۳ | اگر کسي پس از انجام اعمال حج تمتع فهميد که در طواف عمره يا حج چند شوط از هفت شوط را از داخل حجر اسماعيل دور زده{{توضیح مساله|۶۴۳|آيه الله بهجت: در صورت سهو و بطلان اصل طواف. | ||
* '''آيه الله صافي، آيه الله | * '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' اگر در عمره بوده حج او بدل به افراد شده، بايد عمره مفرده به جا آورده و در سال بعد نيز حج تمتع را انجام دهد و اگر در طواف حج باشد مسئله صوري دارد. | ||
* '''آيه الله مکارم: يعني از روي سهو.}}، حج او صحيح است و بايد طواف را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۴۳|آيه الله تبريزى، آيه الله | * '''آيه الله مکارم: يعني از روي سهو.}}، حج او صحيح است و بايد طواف را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۴۳|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' چون از روي جهل به حکم، طواف صحيح را ترک کرده با فرض انقضاي وقت، حجش باطل است. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' حج او صحيح است و بايد طواف و نماز آن را اعاده کند. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله زنجانی:''' بايد آن چند شوط و نماز طواف را اعاده کند. | ||
آيه الله | آيه الله سبحانی:''' اگر پس از اعمال حج تمتع مثلاً روزهاي دوازدهم و سيزدهم معلوم شود که برخي از شوط‌هاي طواف عمره تمتع را از داخل حجر انجام داده است اگر اين کار سهواً و از روي غفلت انجام گرفته، بايد طواف خود را به ضميمه نماز اعاده کند وحج او نيز صحيح است؛ و اگر عمداً به خاطر مسامحه يا جهل به حکم شرعي اين کار انجام گرفته باشد، عمره تمتع او باطل و حج او به حج افراد تبديل مي‌شود، | ||
از اين جهت بايد براي تکميل حج افراد، عمره مفرده به جا آورد و در سال بعد حج واجب را به عنوان حج تمتع اعاده کند [البته اين حکم در صورت عمد به معني مسامحه در انجام تکليف، فتوا و در صورت جهل به حکم شرعي، احتياط است] و اگر پس از حج تمتع متوجه شد که بعضي از شوط‌هاي طواف حج را داخل حجر رفته است، تا آخر ذي‌حجه وقت دارد که خود و يا در صورتي که خودش در مکه نيست، نايبش آن را جبران کند ولي اگر در طواف نساء بوده، زمان تدارک آن در طول سال وجود دارد و اگر آنچه را که داخل حجر رفته، بعد از سه شوط و نيم طواف باشد اگر با همسر خود هم‌بستر شده باشد، اشکال ندارد و فقط اتمام طواف به گردن اوست و اگر قبل از نصف طواف باشد، هنوز همسر بر او حلال نشده است و بايد از زمان اطلاع، از اموري که در مورد همسر بر او حرام است، بپرهيزد. | از اين جهت بايد براي تکميل حج افراد، عمره مفرده به جا آورد و در سال بعد حج واجب را به عنوان حج تمتع اعاده کند [البته اين حکم در صورت عمد به معني مسامحه در انجام تکليف، فتوا و در صورت جهل به حکم شرعي، احتياط است] و اگر پس از حج تمتع متوجه شد که بعضي از شوط‌هاي طواف حج را داخل حجر رفته است، تا آخر ذي‌حجه وقت دارد که خود و يا در صورتي که خودش در مکه نيست، نايبش آن را جبران کند ولي اگر در طواف نساء بوده، زمان تدارک آن در طول سال وجود دارد و اگر آنچه را که داخل حجر رفته، بعد از سه شوط و نيم طواف باشد اگر با همسر خود هم‌بستر شده باشد، اشکال ندارد و فقط اتمام طواف به گردن اوست و اگر قبل از نصف طواف باشد، هنوز همسر بر او حلال نشده است و بايد از زمان اطلاع، از اموري که در مورد همسر بر او حرام است، بپرهيزد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله سيستانی:''' اگر سهواً باشد و در سه شوط يا کمتر چنين شده باشد بايد همان سه شوط را انجام دهد و اگر بيشتر باشد احتياطاً طواف را نيز اعاده کند و در اين صورت اگر طواف حج باشد و در ماه ذي‌حجه متذکر شود، اعمال مترتبه را نيز احتياطاً اعاده کند و اگر بعد از ماه ذي‌حجه باشد يا مربوط به طواف عمره باشد، اعاده بقيه اعمال لازم نيست و اگر جهلاً و در طواف حج باشد و در ماه ذي‌حجه متوجه شود بايد طواف و اعمال مترتبه را انجام دهد و اگر بعد از ماه ذي‌حجه متوجه شود يا مربوط به طواف عمره باشد حجش باطل است و احتياطاً بايد يک شتر قرباني کند. | ||
* '''آيه الله فاضل: بنا بر احتياط آن چند شوط را اعاده کند و نماز را نيز اعاده کند و پس از آن اصل طواف و نماز را اعاده کند. | * '''آيه الله فاضل: بنا بر احتياط آن چند شوط را اعاده کند و نماز را نيز اعاده کند و پس از آن اصل طواف و نماز را اعاده کند. | ||
| خط ۹۱۷: | خط ۹۱۷: | ||
* '''آيه الله مکارم: بايد آن طواف را تکميل کند و بعد نماز طواف را اعاده نمايد.}} | * '''آيه الله مکارم: بايد آن طواف را تکميل کند و بعد نماز طواف را اعاده نمايد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۴۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۴ | زني که در غير ايام عادت لک ديده و به اعتقاد پاکي، طواف و نماز را انجام داده و شب بعد خون ديده، با شرايط حيض{{توضیح مساله|۶۴۴|آيه الله | | {{ارجاع مساله|۶۴۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۴ | زني که در غير ايام عادت لک ديده و به اعتقاد پاکي، طواف و نماز را انجام داده و شب بعد خون ديده، با شرايط حيض{{توضیح مساله|۶۴۴|آيه الله زنجانی:''' اگر ثابت شود که بعد از قطع شدن لک در باطن، طواف و نماز را انجام داده، طواف و نمازش صحيح است، و اگر ثابت نشده باشد در دو صورت بايد طواف و نماز را اعاده کند، اول آنکه: اين لک، دو روز يا کمتر قبل از ايام عادت باشد که محکوم به حيض است، دوم آنکه: عادت عدديه وقتيه داشته و به جهت تکميل عدد مي‌بايست لک ديده شده و ما بعد آن را تا زماني که احتمال مي‌دهد در باطن خون باشد حيض قرار دهد مثلاً کسي که عادت او هفت روزه است چنانچه سه روز قبل از عادت، لک ببيند و احتمال بدهد که اين لک نصف روز ادامه داشته ـ ولو در باطن ـ و بعد پاک شود و در ايام عادت شش روز و نيم خون ببيند نصف روز اول نيز محکوم به حيض است، پس اگر در آن وقت طواف و نماز انجام دهد، محکوم به بطلان است و بايد اعاده شود و در غير اين دو صورت طواف و نماز خوانده شده، صحيح است.}}، اگر يقين کند که بعد از ديدن لک، خون در باطن فرج بوده و قطع نشده، حيض بوده است و طواف و نمازش صحيح نيست{{توضیح مساله|۶۴۴|آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' اگر لک داراي صفات حيض بوده، در اين صورت حکم کسي را دارد که قبل از طواف حائض شده و چنانچه به وظيفه خود عمل نکرد تا زمان تدارک گذشت، حجش باطل است. | ||
آيه الله صافي، آيه الله | آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' و بايد اعاده نمايد و اگر در عمره بوده و وقت اعاده ندارد حج او مبدل به افراد مي‌شود.}} و اگر شک دارد يا يقين کند که خون قطع شده، حيض نبوده است و اعمالش صحيح است و در صورت اول حج او صحيح است و بايد طواف و نماز را اعاده کند{{توضیح مساله|۶۴۴|* '''آيه الله سبحانی:''' اگر قبل از رفتن به عرفات پاک شد، بعد از غسل بايد طواف و نماز و سعي و تقصير را اعاده کند و اگر تا رفتن به عرفات پاک نشد حج او به حج افراد تبديل مي‌شود و پس از حج يک عمره مفرده به جا آورد. | ||
آيه الله فاضل: و سعي را نيز احتياطاً اعاده کند.}} و اگر در عمره بوده در صورت ضيق وقت احتياطاً بعد از حج، يک عمره مفرده نيز به جا آورد.{{توضیح مساله|۶۴۴|آيه الله تبريزى، آيه الله | آيه الله فاضل: و سعي را نيز احتياطاً اعاده کند.}} و اگر در عمره بوده در صورت ضيق وقت احتياطاً بعد از حج، يک عمره مفرده نيز به جا آورد.{{توضیح مساله|۶۴۴|آيه الله تبريزى، آيه الله سيستانی:''' اگر در عمره تمتع بوده، بايد طواف عمره و نماز آن را قبل از طواف حج قضا نمايد. | ||
* '''آيه الله | * '''آيه الله خامنه‌ای:''' اگر در حين احرام عمره تمتع پاک بوده عمره تمتع وي صحيح است و نيازي به عمره مفرده نمي‌باشد و انجام طواف و نماز آن کافي است. | ||
آيه الله فاضل: حج تمتع مبدل به افراد مي‌شود و اگر واجب بوده بايد بعد از آن عمره مفرده به جا آورد و اگر مستحب بوده بعد از آن عمره مفرده واجب نيست}} | آيه الله فاضل: حج تمتع مبدل به افراد مي‌شود و اگر واجب بوده بايد بعد از آن عمره مفرده به جا آورد و اگر مستحب بوده بعد از آن عمره مفرده واجب نيست}} | ||
نسخهٔ ۲۰ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۸
|
این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام طواف است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله طواف. |
| دسته | اعمال عمره و حج |
|---|---|
| مکان | مسجدالحرام |
| زمان | در عمره: اولین عمل بعد از ورود به مکه؛ در حج: روز دوازدهم ذی الحجه |
| عمل قبلی |
در عمره: احرام در میقات حج تمتع:رمی جمرات |
| عمل بعدی | در عمره و حج تمتع:نماز طواف ← سعی |
| مکان‌های وابسته | مطاف |
| جستارهای وابسته | طواف؛اعمال عمره تمتع؛ اعمال حج تمتع |
|
ببینید: آموزش طواف و احکام آن | |
اولین عمل بعد از ورود به مکه
| مسئله |
|---|
| امام خمینی: کسی که محرم شد به احرام عمره تمتع و وارد مکه معظمه شد، اول چیزی که از اعمال عمره بر او واجب است، آن است که طواف کند به دور خانه کعبه برای عمره تمتع. |
| مراجع دیگر: |
طواف چیست؟
| مسئله ۵۳۱ |
|---|
| امام خمینی: طواف عبارت است از هفت مرتبه دور خانه کعبه گردیدن؛ به نحوی که خواهد آمد و هر دوری را شوط می‌گویند، پس طواف عبارت از هفت شوط است. |
| مراجع دیگر: |
حکم به جا نیاوردن عمره
ترک عمره به عمد
| مسئله ۵۳۲ |
|---|
| امام خمینی: طواف از ارکان عمره است و کسی که آن را از روی عمد ترک کند
تا وقتی که فوت شود وقت آن، عمره او باطل است؛ چه عالم به مسئله باشد و چه جاهل باشد.[م۵۳۲ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۳۳ |
|---|
| امام خمینی: چنین کسی که عمره خود را باطل کرد، احوط آن است که حج افراد به جا آورد،[م۵۳۳ ۱] و پس از آن عمره به جا آورد و حج را در سال بعد اعاده کند. |
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۳۴ |
|---|
| امام خمینی: وقت فوت طواف، وقتی است که اگر بخواهد آن را با بقیه اعمال عمره به جا آورد، نتواند وقوف به عرفات کند.[م۵۳۴ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
ترک عمره به سهو
| مسئله ۵۳۵ |
|---|
| امام خمینی: اگر از روی سهو ترک کرده طواف را،[م۵۳۵ ۱] لازم است آن را به جا آورد هر وقت که باشد،[م۵۳۵ ۲] و اگر برگشته به محل خود و نتواند برگردد به مکه یا مشقت داشته باشد برگشتن، باید شخص مورد اطمینانی را نایب بگیرد. |
مراجع دیگر:
|
به جا آوردن سعی قبل از طواف
| مسئله ۵۳۶ |
|---|
| امام خمینی: اگر سعی را به جا آورده، پیش از آنکه طواف را به جا آورد، احتیاط واجب[م۵۳۶ ۱] آن است که سعی را هم به جا آورد و اگر نماز طواف را به جا آورده، باید آن را هم بعد از طواف اعاده کند. |
مراجع دیگر:
|
ناتوانی از طواف به دلیل بیماری
| مسئله ۵۳۷ |
|---|
| امام خمینی: اگر شخص محرم به واسطه مرض، خودش قدرت نداشته باشد که طواف کند و تا وقت تنگ شود قدرت حاصل نکند، اگر ممکن است، خودِ او را به یک نحو ببرند و طواف دهند؛[م۵۳۷ ۱] اگرچه به دوش گرفتن یا بر تخت گذاشتن باشد،[م۵۳۷ ۲] و اگر ممکن نشود باید برای او نایب بگیرند.[م۵۳۷ ۳] |
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۳۸ |
|---|
| امام خمینی: شخص مریض را که طواف می‌دهند باید مراعات شرایط و احکام طواف را، به مقداری که برای او ممکن است، بکنند. |
| مراجع دیگر: |
واجبات طواف
| مسئله * |
|---|
| امام خمینی: واجبات طواف دو قسم است:
قسم اول ـ چیزهایی که شرط طواف است و آن پنج امر است:[م* ۱] اول ـ نیت است؛ یعنی باید طواف را با قصد خالص برای خدا به جا آورد.[م* ۲] |
مراجع دیگر:
|
نیت
| مسئله ۵۳۹ |
|---|
| امام خمینی: نیت را لازم نیست به زبان بیاورد و لازم نیست به قلب بگذراند، بلکه همان که بنا دارد این عمل را به جا آورد و با این بنا به جا آورد، کفایت می‌کند و به عبارت دیگر، نیت در عبادت و کارهای دیگر، در این جهت فرق ندارد. پس همان طور که انسان با قصد آب می‌خورد و راه می‌رود عبادت را اگر همان طور به جا آورد با نیت به جا آورده. |
| مراجع دیگر: |
| مسئله ۵۴۰ |
|---|
| امام خمینی: باید عبادت را برای اطاعت خدا به جا آورد و در این جهت با کارهای دیگر فرق پیدا می‌کند. پس باید طواف را برای اطاعت خداوند به جا آورد.[م۵۴۰ ۱] |
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۴۱ |
|---|
| امام خمینی: اگر در به جا آوردن طواف یا سایر اعمال عمره و حج که عبادی است ریا کند؛ یعنی برای نشان دادن و به رخ دیگری کشیدن و عمل خود را خوب جلوه دادن به جا آورد، طواف او و همین طور هرچه را این طور به جا آورده باطل است و در این عمل معصیت خدا را هم کرده است. |
| مراجع دیگر: |
| مسئله ۵۴۲ |
|---|
| امام خمینی: ریا بعد از عمل و تمام کردن طواف یا دیگر اعمال، باعث بطلان عمل نمی‌شود. |
| مراجع دیگر: |
| مسئله ۵۴۳ |
|---|
| امام خمینی: کفایت می‌کند در صحیح بودن عمل، آنکه برای خدا بیاورد یا برای اطاعت امر خدا، یا برای ترس از جهنم یا برای رسیدن به بهشت و ثواب.[م۵۴۳ ۱] |
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۴۴ |
|---|
| امام خمینی: اگر در عملی که برای خدا می‌آورد، رضای دیگری را هم شرکت دهد و خالص برای خدا نباشد عمل باطل است.
دوم ـ آن است که طاهر باشد از حدث اکبر؛ مثل جنابت و حیض و نفاس و از حدث اصغر؛ یعنی باید با وضو باشد. |
| مراجع دیگر: |
طهارت
| مسئله ۵۴۵ |
|---|
| امام خمینی: طهارت از حدث اکبر و اصغر در طوافِ واجب شرط است؛ چه طواف عمره باشد یا طواف حج یا طواف نساء، حتی در عمره و حج مستحب، که پس از احرام بستن واجب است آن را تمام کند. |
| مراجع دیگر: |
| مسئله ۵۴۶ |
|---|
| امام خمینی: طهارت از حدث اکبر و اصغر، در طواف مستحبی شرط نیست،[م۵۴۶ ۱] لیکن کسی که جنب یا حائض است جایز نیست در مسجدالحرام وارد شود، ولی اگر غفلتاً یا نسیاناً[م۵۴۶ ۲] طواف مستحب کرد صحیح است. |
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۴۷ |
|---|
| امام خمینی: طواف ـ یعنی هفت دور اطراف خانه کعبه گردیدن ـ مستحب است و بلکه هرچه شخص بتواند طواف کند خوب است.[م۵۴۷ ۱] و در این طواف طهارت شرط نیست.[م۵۴۷ ۲] |
| مراجع دیگر: |
| مسئله ۵۴۸ |
|---|
| امام خمینی: اگر شخصی که حدث اکبر یا اصغر داشته طواف کند، باطل است؛ چه از روی عمد باشد یا از روی غفلت یا نسیان یا ندانستن مسئله باشد. |
| مراجع دیگر: |
| مسئله ۵۴۹ |
|---|
| امام خمینی: اگر در اثنای طواف، حدث عارض شود، پس اگر پس از تمام شدن دور چهارم[م۵۴۹ ۱] است، باید طواف را قطع کند و طهارت تحصیل کند و از همان جا که طواف را قطع کرده تمام کند.[م۵۴۹ ۲] |
مراجع دیگر:
|
جدید
| مسئله ۵۵۰ |
|---|
| امام خمینی: اگر در فرض سابق پيش از تمام شدن دور چهارم[م۵۵۰ ۱]، حدث عارض شود احتياط واجب آن است که تمام کند طواف را و اعاده کند و اين حکم در حدث اصغر است.[م۵۵۰ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۵۱ |
|---|
| امام خمینی: اگر در اثناي طواف حدث اکبر؛ مثل جنابت يا حيض عارض شود، بايد فوراً از مسجدالحرام بيرون رود، پس اگر پيش از تمامي دور چهارم[م۵۵۱ ۱] بود، پس از غسل طواف را اعاده کند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۵۲ |
|---|
| امام خمینی: اگر عذر داشته باشد از وضو و غسل،[م۵۵۲ ۱] واجب است تيمم کند بدل از وضو يا بدل از غسل.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۵۳ |
|---|
| امام خمینی: اگر تيمم کرد بدل از غسل و حدث اصغر عارض شد، براي حدث اکبر لازم نيست تيمم کند، بلکه براي حدث اصغر بايد تيمم کند و تا حدث اکبر براي او حاصل نشده و عذرش باقي است همان تيمم اول کافي است، ليکن احتياط مستحب[م۵۵۳ ۱] آن است که تيمم بدل از غسل هم بکند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۵۴ |
|---|
| امام خمینی: احتياط واجب آن است که اگر اميد دارد که عذرش از وضو يا غسل مرتفع شود، صبر کند تا وقتي که وقت تنگ شود يا اميدش قطع شود.[م۵۵۴ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۵۵ |
|---|
| امام خمینی: اگر با وضو بوده و شک کند که حدث عارض شده است يا نه، بنا بر وضو داشتن بگذارد و لازم نيست وضو بگيرد و همچنين اگر از حدث اکبر پاک بوده و شک کند که حدث عارض شده.
|
| مسئله ۵۵۶ |
|---|
| امام خمینی: اگر مُحدِث به حدث اصغر يا اکبر بوده و شک کند که وضو گرفته يا نه يا غسل کرده يا نه، بايد در فرض اول وضو بگيرد و در فرض دوم غسل کند.
|
| مسئله ۵۵۷ |
|---|
| امام خمینی: اگر بعد از تمام شدن طواف شک کند که با وضو آن را به جا آورده يا نه يا شک کند با غسل آن را به جا آورده يا نه، طواف او صحيح است[م۵۵۷ ۱]، ليکن براي اعمال بعد بايد طهارت تحصيل کند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۵۸ |
|---|
| امام خمینی: اگر در اثناي طواف شک کند که وضو داشته يا نه[م۵۵۸ ۱]، پس اگر بعد از تمامي دور چهارم است طواف را رها کند و وضو بگيرد و از همان جا تتمه طواف را به جا آورد[م۵۵۸ ۲] و اگر قبل از تمام شدن دور چهارم[م۵۵۸ ۳] است احتياط واجب آن است که طواف را تمام کند و اعاده کند.[م۵۵۸ ۴]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۵۹ |
|---|
| امام خمینی: در تمام صورت‌هايي که در شک گفته شد که «بنا بر طهارت بگذارد» يا «طوافش صحيح است» بهتر آن است که تجديد وضو کند و رجائاً غسل به جا آورد، چون ممکن است که بعد معلوم شود وضو يا غسل نداشته و اشکال پيدا مي‌شود.
|
| مسئله ۵۶۰ |
|---|
| امام خمینی: اگر در اثناي طواف شک کند که غسل کرده است از جنابت يا حيض يا نفاس يا نه، بايد فوراً از مسجدالحرام بيرون برود[م۵۶۰ ۱]، پس اگر شوط چهارم را تمام کرده بوده و شک کرده، بعد از غسل برگردد و تتمه را به جا آورد[م۵۶۰ ۲] والاّ بعد از غسل اعاده کند طواف را و احتياط آن است که در صورت اول نيز اعاده کند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۶۱ |
|---|
| امام خمینی: اگر آب و چيزي که به آن جايز است تيمم کند، موجود نباشد[م۵۶۱ ۱]، حکم آن حکم غير متمکن از طواف است، پس با مأيوس بودن از پيدا شدن يکي از آن دو، بايد نايب بگيرد. و احتياط وجوبي[م۵۶۱ ۲] آن است که اگر جنب و حائض و نفساء نيست خودش نيز طواف کند و چون مستحاضه بدون به جا آوردن غسل‌هايي که بر او لازم است مي‌تواند[م۵۶۱ ۳] وارد مسجدالحرام شود و طواف کند، بنابراين به احتياطي که در غير جنب و حائض و نفساء گفته شد بايد عمل کند، گرچه دخول مسجدالحرام نيز براي او خلاف احتياط استحبابي است.
سوم ـ طهارت بدن و لباس است از نجاست[م۵۶۱ ۴]؛
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۶۲ |
|---|
| امام خمینی: احتياط واجب[م۵۶۲ ۱] آن است که از نجاساتي که در نماز عفو شده ـ مثل خون کمتر از درهم[م۵۶۲ ۲] و جامه‌اي که با آن نتوان[م۵۶۲ ۳] نماز خواند؛ مثل عرقچين و جوراب حتي انگشتر[م۵۶۲ ۴] نجس ـ اجتناب کند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۶۳ |
|---|
| امام خمینی: در خون قروح و جروح اگر تطهير آن مشقت داشته باشد لازم نيست تطهير کند.[م۵۶۳ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۶۴ |
|---|
| امام خمینی: در خون قروح و جروح، تا آن اندازه‌اي که مي‌شود تطهير کرد و لباس را عوض کرد، احتياط واجب[م۵۶۴ ۱] آن است که تطهير کند يا جامه را عوض کند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۶۵ |
|---|
| امام خمینی: احتياط آن است[م۵۶۵ ۱] که اگر مي‌تواند تأخير بيندازد طواف را تا بشود بي‌مشقت تطهير کرد، تأخير بيندازد به شرطي که وقت تنگ نشود.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۶۶ |
|---|
| امام خمینی: اگر طواف کند و بعد از آنکه از طواف فارغ شد علم پيدا کند به نجاست در حال طواف، اظهر آن است که طوافش صحيح است.
|
| مسئله ۵۶۷ |
|---|
| امام خمینی: اگر شک داشته باشد که لباسش يا بدنش نجس است، مي‌تواند با آن حال طواف کند و صحيح است؛ چه بداند که پيش از اين پاک بوده يا نداند، ليکن اگر بداند که پيشتر نجس بوده و نداند که تطهير شده است، نمي‌تواند با آن حال طواف کند بلکه بايد تطهير کند و طواف کند.
|
| مسئله ۵۶۸ |
|---|
| امام خمینی: اگر در بين طواف نجاستي به بدن يا لباس او عارض شود، اظهر آن است که دست از طواف بردارد و جامه يا بدن را تطهير کند و طواف را از همان جا تمام کند و طواف او صحيح است.[م۵۶۸ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۶۹ |
|---|
| امام خمینی: اگر در بين طواف نجاستي در بدن يا لباس خود ببيند و احتمال بدهد که در اين حال نجاست حاصل شده، ظاهراً حکم مسئله قبل را دارد.
|
| مسئله ۵۷۰ |
|---|
| امام خمینی: اگر در بين طواف علم پيدا کند که نجاست به بدن يا لباس او از اول بوده، احتياط[م۵۷۰ ۱] آن است که طواف را رها کند و تطهير کند و از همان جا بقيه طواف را تمام کند و بعد از آن طواف را اعاده کند؛ خصوصاً اگر تطهير زياد طول بکشد و در اين صورت بعد از اتمام، نماز طواف را بخواند و پس از آن طواف را اعاده کند و نماز طواف را نيز اعاده کند و در اين احتياط فرقي نيست بين آنکه بعد از چهار دور علم پيدا کند يا قبل از آن، گرچه در صورت دوم احتياط شديدتر است.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۷۱ |
|---|
| امام خمینی: اگر فراموش کند نجاست را و طواف کند، احتياط واجب اعاده است،[م۵۷۱ ۱] و همين طور است اگر در بين طواف يادش بيايد.[م۵۷۱ ۲]
چهارم ـ ختنه کردن است در حق مردان و اين شرط در زن‌ها نيست، و احتياط واجب آن است که درباره بچه‌هاي نابالغ مراعات شود.[م۵۷۱ ۳]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۷۲ |
|---|
| امام خمینی: اگر بچه را که ختنه نشده وادار به احرام کنند يا او را محرم کنند، احرام او صحيح است ولي طواف او صحيح نيست.[م۵۷۲ ۱] پس اگر محرم به احرام حج شود، چون طواف نساء او باطل است[م۵۷۲ ۲] بنا بر احوط حلال شدن زن بر او مشکل مي‌شود[م۵۷۲ ۳] مگر آنکه او را ختنه کنند و طواف دهند، يا خودش بعد از ختنه شدن طواف کند، يا آنکه نايب براي او بگيرند تا طواف کند.[م۵۷۲ ۴]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۷۳ |
|---|
| امام خمینی: اگر بچه ختنه کرده به دنيا بيايد طواف او صحيح است.
پنجم ـ ستر عورت است،[م۵۷۳ ۱] پس اگر بدون ساترِ عورت طواف کند باطل است[م۵۷۳ ۲] و معتبر است در آن اباحه[م۵۷۳ ۳]، پس با ساتر غصبي طواف صحيح نيست بلکه با لباس غصبي غير ساتر نيز بنا بر احتياطِ واجب،[م۵۷۳ ۴] و احتياط آن است که مراعات شرايط لباس نمازگزار را بنمايند.[م۵۷۳ ۵]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۷۴ |
|---|
| امام خمینی: احتياط واجب آن است که مراعات موالات عرفيه را در طواف بکند[م۵۷۴ ۱]؛ يعني در بين دورهاي طواف آنقدر طول ندهد که از صورت يک طواف خارج شود.
قسم دوم، [از واجبات طواف] ـ چيزهايي است که گفته‌اند داخل در حقيقت طواف است، اگرچه بعضي از آنها نيز شرط است از براي طواف، ليکن در عمل فرقي نمي‌کند و آن هفت چيز است: اول ـ آنکه ابتدا کند به حجرالاسود؛
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۷۵ |
|---|
| امام خمینی: در ابتدا کردن به حجرالاسود، لازم نيست که تمام اجزاي بدن طواف‌کننده به تمام اجزاي حجرالاسود عبور کند،[م۵۷۵ ۱] بلکه واجب آن است که انسان از حجرالاسود، هر جاي آن باشد شروع کند و به همان جا ختم کند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۷۶ |
|---|
| امام خمینی: آنچه واجب است آن است که در عرف گفته شود: از حجرالاسود شروع به طواف کرد، و ختم کرد به حجرالاسود؛ چه از ابتداي آن شروع کند، چه از وسطش، چه از آخرش.
|
| مسئله ۵۷۷ |
|---|
| امام خمینی: از هر جاي حجرالاسود که شروع کرد، بايد در دور هفتم به همان جا ختم کند، پس اگر از اولش شروع کرد بايد به اولش ختم شود و همچنين اگر از وسط يا آخر شروع کرد بايد به همان جا ختم شود.[م۵۷۷ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۷۸ |
|---|
| امام خمینی: در طواف بايد به همان طوري که همه مسلمين طواف مي‌کنند، از محاذات «حجرالاسود»، بدون دقت‌هاي صاحبان وسوسه شروع کنند، و در دورهاي ديگر، بدون توقف دور بزنند[م۵۷۸ ۱] تا هفت دور تمام شود.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۷۹ |
|---|
| امام خمینی: گاهي ديده مي‌شود که اشخاص نادان در هر دوري که مي‌زنند، مي‌ايستند و عقب و جلو مي‌روند که محاذات را درست کنند و اين موجب اشکال است و گاهي حرام است.
دوم ـ ختم نمودن هر دوري است به حجرالاسود و اين حاصل مي‌شود به اينکه بدون توقف هفت دور را ختم کند و در دور هفتم به همان جا که شروع کرده ختم شود[م۵۷۹ ۱] و لازم نيست در هر دوري بايستد و باز شروع کند و کارهاي جهال را نبايد بکنند. سوم ـ آنکه در طواف کردن، خانه کعبه در طرف چپ طواف‌کننده واقع شود.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۸۰ |
|---|
| امام خمینی: لازم نيست در تمامِ حالاتِ طواف، خانه را حقيقتاً به شانه چپ قرار دهد، بلکه اگر در موقع دور زدن به حِجر اسماعيل۷ خانه از طرف چپ قدري خارج شود مانع ندارد، حتي اگر خانه متمايل به پشت شود، ليکن دور زدن به نحو متعارف باشد اشکال ندارد.[م۵۸۰ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۸۱ |
|---|
| امام خمینی: اگر در موقع رسيدن به گوشه‌هاي خانه، شانه از محاذات کعبه خارج شود هيچ اشکالي ندارد، اگر به طور متعارف دور زند، حتي اگر خانه متمايل به
پشت شود.[م۵۸۱ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۸۲ |
|---|
| امام خمینی: گاهي ديده مي‌شود که بعضي از نادانان، براي احتياط، ديگري را وادار مي‌کنند که او را طواف دهد و خود طواف‌کننده اختيار را از خود سلب مي‌کند و به دست ديگري مي‌دهد و تکيه به دست او مي‌دهد و او را، آن شخص ديگر با فشار دور مي‌دهد، اين طواف باطل است[م۵۸۲ ۱] و اگر طواف نساء را اين طور به جا آورد، زن‌ها يا مردها بر او حرام خواهند بود.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۸۳ |
|---|
| امام خمینی: احتياط به اينکه خانه در تمام حالاتِ طواف، حقيقتاً به طرف چپ باشد، گرچه خيلي ضعيف است و قابل اعتنا نيست و بايد اشخاص جاهل و اهل وسوسه از آن احتراز کنند و به همان ترتيب که ساير مسلمين دور مي‌زنند بزنند، لکن اگر شخص عاقل عالمي بخواهد احتياط کند و قدري شانه را چپ کند، در موقع رسيدن به
حجر اسماعيل يا ارکان کعبه به طوري که خلاف متعارف[م۵۸۳ ۱] و موجب انگشت‌نمايي نشود مانع ندارد.[م۵۸۳ ۲]
|
| مراجع دیگر: |
| مسئله ۵۸۴ |
|---|
| امام خمینی: اگر به واسطه مزاحمتِ طواف‌کنندگان، مقداري از دور زدن به خلاف متعارف شد؛ مثل آنکه روي طواف‌کننده به کعبه واقع شد يا پشتش واقع شد و يا عقب‌عقب طواف کرد بايد آن مقدار را جبران کند و از سر بگيرد.[م۵۸۴ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۸۵ |
|---|
| امام خمینی: اگر به واسطه کثرت جمعيت، انسان را بدون اختيار خود بردند و دور دادند کفايت نمي‌کند[م۵۸۵ ۱] و بايد آن دور را از سر بگيرد، اگرچه خانه هم طرف چپ او بوده.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۸۶ |
|---|
| امام خمینی: در طواف کردن هر طور برود مانع ندارد، مي‌تواند آهسته برود و مي‌تواند تند برود و مي‌تواند بدود و مي‌تواند سواره طواف کند يا با دوچرخه طواف کند.[م۵۸۶ ۱] ليکن بهتر آن است که به طور ميانه‌روي برود.
چهارم ـ داخل کردن حِجر اسماعيل۷ است در طواف؛ و حجر اسماعيل محلي است که متصل به خانه کعبه است و بايد طواف‌کننده دور حجر اسماعيل نيز بگردد.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۸۷ |
|---|
| امام خمینی: اگر دور حجر اسماعيل نگرديد و [در تمام دورها] از داخل آن طواف کرد، طوافش باطل است و بايد اعاده کند.
|
| مسئله ۵۸۸ |
|---|
| امام خمینی: اگر عمداً اين کار را بکند حکم ابطال عمدي طواف را دارد که گذشت.
|
| مسئله ۵۸۹ |
|---|
| امام خمینی: اگر سهواً اين کار را بکند حکم ابطال سهوي را دارد.
|
| مسئله ۵۹۰ |
|---|
| امام خمینی: اگر در بعضي از دورها حجر اسماعيل را داخل در دور زدن نکرد احتياط واجب آن است که آن دور را از سر بگيرد[م۵۹۰ ۱] و اعاده کند طواف را، اگرچه ظاهر آن است که اعاده طواف لازم نيست.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۹۱ |
|---|
| امام خمینی: اگر کسي در بعضي از دورها، از روي ديوار حجر اسماعيل۷ برود، احتياط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند[م۵۹۱ ۱] و در اين فرض نيز به احتياط واجب کفايت نمي‌کند تمام کردن دور را از آنجايي که از روي ديوار رفته است.[م۵۹۱ ۲]
پنجم ـ بودن طواف است بين خانه کعبه و مقام حضرت ابراهيم۷ از همه اطراف.[م۵۹۱ ۳]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۹۲ |
|---|
| امام خمینی: مراد از اينکه: طواف بين کعبه و مقام باشد، آن است که ملاحظه شود مسافتي را که ميان خانه و مقام ابراهيم۷ است و در همه اطراف خانه کعبه، طواف‌کننده از آن مقدار دورتر نباشد از خانه کعبه (و ما بين مقام و خانه چنانچه گفته‌اند تقريباً بيست و شش ذراع و نصف است) پس در همه اطراف بايد همين قدر بيشتر دور نباشد.
|
| مسئله ۵۹۳ |
|---|
| امام خمینی: اگر شخص از پشت مقام ابراهيم طواف کند[م۵۹۳ ۱] که مقام ابراهيم هم داخل در طوافش شود طوافش باطل است و بايد اعاده کند.[م۵۹۳ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۹۴ |
|---|
| امام خمینی: اگر بعضي از دورها را از پشت مقام طواف کند بايد آن دور را با اعاده همان جزء تمام کند[م۵۹۴ ۱] و احوط آن است که طواف را هم اعاده کند اگرچه ظاهراً اعاده لازم نباشد، بلکه بعيد نيست کفايت اعاده همان جزء.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۹۵ |
|---|
| امام خمینی: چون در طرف حجر اسماعيل۷ محل طواف تنگ مي‌شود[م۵۹۵ ۱]، زيرا که مقدار حِجْر از آن کاسته مي‌شود و چنانچه گفته‌اند تقريباً شش ذراع و نيم براي محل طواف باقي مي‌ماند بايد در طواف از آن جانب بيشتر از شش ذراع و نيم دور نشود.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۹۶ |
|---|
| امام خمینی: اگر از جانب حجر اسماعيل۷ بيشتر از شش ذراع و نيم[م۵۹۶ ۱] در دور زدن دور شد اظهر آن است که آن جزء را اعاده کند و از مطاف دور بزند.
ششم ـ خروج طواف‌کننده است از خانه و آنچه از آن محسوب است.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۹۷ |
|---|
| امام خمینی: در اطراف ديوار خانه، يک پيش آمدگي است که آن را «شاذروان» گويند و آن جزو خانه کعبه است و طواف‌کننده بايد آن را هم داخل قرار دهد.[م۵۹۷ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۹۸ |
|---|
| امام خمینی: اگر کسي در بعضي از احوال به واسطه کثرت جمعيت يا غير آن بالاي شاذروان برود و دور بزند آن مقدار که دور زده باطل است[م۵۹۸ ۱] و بايد اعاده کند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۵۹۹ |
|---|
| امام خمینی: دست به ديوار خانه کعبه گذاشتن، در آنجايي که شاذروان است جايز است و به طواف ضرر نمي‌رساند،[م۵۹۹ ۱] گرچه احتياط مستحب در ترک آن است.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۰۰ |
|---|
| امام خمینی: در حال طواف، دست گذاشتن روي ديوار حجر اسماعيل۷ جايز است[م۶۰۰ ۱] و به طواف ضرر نمي‌رساند، گرچه احتياط مستحب در ترک است.
هفتم ـ آنکه هفت شوط يعني هفت دفعه دور بزند نه کمتر و نه زيادتر.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۰۱ |
|---|
| امام خمینی: اگر از روي عمد، طواف‌کننده از اول قصد کند کمتر از هفت دور به جا آورد و يا بيشتر به جا آورد، طوافش باطل است[م۶۰۱ ۱] اگرچه به هفت دور تمام کند و احتياط واجب آن است که اگر از روي ندانستن حکم بلکه از روي سهو و غفلت باشد طواف را اعاده کند.[م۶۰۱ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۰۲ |
|---|
| امام خمینی: اگر در اثناي طواف،[م۶۰۲ ۱] از قصد هفت دور آوردن برگردد به قصد زيادتر آوردن يا کمتر آوردن، از آنجا که اين قصد را کرده و هرچه به اين عمل کرده باطل است و بايد اعاده کند[م۶۰۲ ۲] و اگر با اين قصد زيادتر آورد[م۶۰۲ ۳] اصل طواف باطل مي‌شود.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۰۳ |
|---|
| امام خمینی: اگر از اول قصد کند که هشت دور به جا آورد، ليکن قصدش آن باشد که هفت دور آن طواف واجب باشد و يک دور قدم زدن دور خانه براي تبرک يا مقصد ديگر باشد طواف او صحيح است.
|
| مسئله ۶۰۴ |
|---|
| امام خمینی: اگر گمان کند که يک دور نيز مستحب است همان طور که هفت دور مستحب است و قصد کند که هفت دور واجب را بياورد و يک دور مستحب هم دنبال آن بياورد طواف او صحيح است.
|
| مسئله ۶۰۵ |
|---|
| امام خمینی: اگر بعد از طواف واجب که هفت دور است به خيال آنکه يک دور نيز مستحبي جداگانه است هشت دور به جا آورد طوافش صحيح است.
|
| مسئله ۶۰۶ |
|---|
| امام خمینی: اگر کم کند از طواف واجب، چه يک دور يا کمتر يا بيشتر از يک دور از روي عمد، واجب است آن را اتمام کند[م۶۰۶ ۱] و اگر نکند حکمش حکم کسي است که طواف را عمداً ترک کرده ـ که در مسائل فصل چهارم گذشت ـ به احتياط واجب[م۶۰۶ ۲] و حکم جاهل به مسئله حکم عالم است.[م۶۰۶ ۳]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۰۷ |
|---|
| امام خمینی: اگر بعد از کم کردن از طواف کارهاي بسياري کند[م۶۰۷ ۱] که موالات فوت شود حکمش حکم قطع طواف است که مي‌آيد.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۰۸ |
|---|
| امام خمینی: اگر سهواً[م۶۰۸ ۱] از طواف کم کند، پس اگر تجاوز از نصف کرده باشد اقوي آن است که از همان جا تمام کند طواف را در صورتي که فعل کثير نکرده باشد، والاّ احتياط واجب اتمام و اعاده است.[م۶۰۸ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۰۹ |
|---|
| امام خمینی: اگر سهواً کم کرده و تجاوز از نصف نکرده طواف را اعاده نمايد،[م۶۰۹ ۱] لکن سزاوار نيست ترک احتياط در همه موارد سهو، به تمام کردن طواف ناقص و اعاده کردن.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۰ |
|---|
| امام خمینی: اگر متذکر نشود که ناقص کرده است طواف را مگر بعد از مراجعت به وطن خود، احتياط آن است که خودش برگردد[م۶۱۰ ۱] و اگر نتوانست يا مشکل بود مراجعت، نايب بگيرد.[م۶۱۰ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۱ |
|---|
| امام خمینی: در طواف واجب، قران جايز نيست؛ يعني جايز نيست طواف واجب را با طواف ديگر دنبالِ هم آورد، بدون آنکه بين دو طواف، نماز طواف فاصله شود[م۶۱۱ ۱] و در طواف مستحب مکروه است.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۲ |
|---|
| امام خمینی: اگر زياد کند دوري را ـ يا کمتر يا بيشتر از دور ـ بر طواف، و قصدش آن باشد که زياده را جزو طوافِ ديگر قرار دهد، داخل در قران ميان دو طواف است که حرام است.[م۶۱۲ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۳ |
|---|
| امام خمینی: در فرض سابق، اگر از اول قصد داشته يا در اثناي طواف قصد زياده کرده باشد، احتياط واجب آن است که طواف اول را اعاده کند[م۶۱۳ ۱] و اگر بعد از تمام شدن، قصد به جا آوردن طواف ديگر براي او حادث شد و به دنبال طواف اول، زياده را آورد، اقوي صحّت طواف اول است و احوط اعاده است.[م۶۱۳ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۴ |
|---|
| امام خمینی: اگر سهواً زياد کند بر هفت دور، پس اگر کمتر از يک دور است قطع کند آن را و طوافش صحيح است و اگر يک دور يا زيادتر است، احوط[م۶۱۴ ۱] آن است که هفت دور ديگر را تمام کند به قصد قربت، بدون تعيين مستحب يا واجب و دو رکعت نماز قبل از سعي و دو رکعت بعد از سعي بخواند و دو رکعت اول را براي فريضه قرار دهد بدون آنکه تعيين کند براي طواف اول يا طواف دوم است.[م۶۱۴ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۵ |
|---|
| امام خمینی: جايز است قطع طواف نافله را بدون عذر و اقوي کراهت قطع طواف واجب است بدون عذر و به مجرد خواهش نفس[م۶۱۵ ۱]، و احوط قطع نکردن آن است؛ به اين معني که قطع نکند به طوري که ترک بقيه را کند تا موالات عرفيه به هم بخورد.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۶ |
|---|
| امام خمینی: اگر بدون عذر طواف را قطع کرد، احوط[م۶۱۶ ۱] آن است که اگر چهار دور به جا آورده[م۶۱۶ ۲] باشد طواف را تمام کند و بعد اعاده کند و اين در صورتي است که منافي به جا آورده باشد حتي مثل زياد فاصله دادن که موالات عرفيه به هم بخورد.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۷ |
|---|
| امام خمینی: اگر طواف را قطع کند[م۶۱۷ ۱] و منافي به جا نياورده باشد، اگر برگردد و تمام کند طواف صحيح است.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۸ |
|---|
| امام خمینی: اگر در بين طواف عذري براي اتمام آن پيدا شد[م۶۱۸ ۱]؛ مثل مرض يا حيض يا حدث بي‌اختيار[م۶۱۸ ۲] پس اگر بعد از تمام شدن چهار دور بوده، بعد از رفع عذر برگردد[م۶۱۸ ۳] و از همان جا تمام کند و اگر قبل از آن بوده[م۶۱۸ ۴]، طواف را اعاده کند و احتياط مستحب در فرض اول در غير حيض آن است که اتمام کند و اعاده نمايد.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۱۹ |
|---|
| امام خمینی: اگر شخصي که با عذر طواف را قطع کرده، نتوانست به جا آورد تا آنکه وقت تنگ شد، اگر ممکن است، او را حمل کنند و طواف دهند و اگر ممکن نيست نايب[م۶۱۹ ۱] براي او بگيرند.[م۶۱۹ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۲۰ |
|---|
| امام خمینی: اگر مشغول طواف است و وقت نماز واجب تنگ شود واجب است طواف را رها کند و نماز بخواند[م۶۲۰ ۱]، پس اگر بعد از چهار دور[م۶۲۰ ۲] رها کرد از همان جا طواف را تمام کند، والاّ[م۶۲۰ ۳] اعاده کند.[م۶۲۰ ۴]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۲۱ |
|---|
| امام خمینی: جايز است بلکه مستحب است قطع کند طواف را براي رسيدن به نماز جماعت يا رسيدن به وقت فضيلت نماز واجب، و از هر جا قطع کرد از همان جا بعد از نماز اتمام کند[م۶۲۱ ۱]، و احتياط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند، و سزاوار نيست اين احتياط ترک شود.[م۶۲۱ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۲۲ |
|---|
| امام خمینی: اگر بعد از تمام شدن طواف و انصراف از آن شک کند که آيا طواف را زيادتر از هفت دور به جا آورده يا نه يا شک کند کمتر به جا آورده يا نه، اعتنا نکند و طوافش صحيح است، لکن در صورت دوم خالي از اشکال نيست[م۶۲۲ ۱] و احتياط ترک نشود.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۲۳ |
|---|
| امام خمینی: اگر بعد از طواف شک کند که صحيح به جا آورده آن را يا نه، مثلاً احتمال بدهد که از طرف راست طواف کرده يا محدث بوده يا از داخل حجر اسماعيل۷ طواف کرده اعتنا نکند[م۶۲۳ ۱]، و طوافش صحيح است اگرچه باز در محل طواف باشد و از آنجا منصرف نشده يا مشغول کارهاي ديگر نشده باشد، در صورتي که هفت دور بودن معلوم باشد بي‌زياده و نقيصه.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۲۴ |
|---|
| امام خمینی: اگر در آخر دور که به حجرالاسود ختم شد شک کند که هفت دور زده يا هشت دور يا زيادتر، اعتنا به شک نکند و طوافش صحيح است.[م۶۲۴ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۲۵ |
|---|
| امام خمینی: اگر قبل از رسيدن به حجرالاسود و تمام شدن دور، شک کند که آنچه را دور مي‌زند دور هفتم است يا هشتم طوافش باطل است.[م۶۲۵ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۲۶ |
|---|
| امام خمینی: اگر در آخر دور يا اثناي آن شک کند ميان شش و هفت و هرچه پاي نقيصه در کار است، طواف او باطل است.[م۶۲۶ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۲۷ |
|---|
| امام خمینی: اگر در طواف مستحب شک کند در عدد دورها، بنا بر اقل گذارد و طوافش صحيح است.
|
| مسئله ۶۲۸ |
|---|
| امام خمینی: شخص کثير الشک در عدد دورها اعتنا به شکش نکند[م۶۲۸ ۱] و احتياط آن است که کسي را وادار کند که عدد را حفظ کند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۲۹ |
|---|
| امام خمینی: گمان در عدد دورها اعتبار ندارد[م۶۲۹ ۱] و حکم شک را دارد.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۳۰ |
|---|
| امام خمینی: اگر مشغول سعي بين صفا و مروه شد و يادش آمد که طواف به جا نياورده، بايد رها کند و طواف کند و پس از آن سعي را اعاده کند.[م۶۳۰ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۳۱ |
|---|
| امام خمینی: اگر در حال سعي يادش آمد که طواف را ناقص به جا آورده، بايد برگردد و طواف را از همان جا که ناقص کرده تکميل کند و برگردد تتمه سعي را به جا آورد و طواف و سعيش صحيح است. ليکن احتياط آن است که اگر کمتر از چهار دور به جا آورده طواف را تمام کند و اعاده نمايد[م۶۳۱ ۱] و همچنين اگر سعي را کمتر از چهار بار انجام داده تمام کند و اعاده کند.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۳۲ |
|---|
| امام خمینی: اگر سهواً يا غفلتاً يا جهلاً طواف را بي‌وضو به جا آورد طوافش باطل است و همين طور اگر با حال جنابت يا حيض و نفاس به جا آورد.
|
| مسئله ۶۳۳ |
|---|
| امام خمینی: اگر کسي مريض يا طفلي را حمل کند و طواف دهد و خودش نيز قصد طواف کند طواف هر دو صحيح است.[م۶۳۳ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۳۴ |
|---|
| امام خمینی: در حال طواف تکلم‌کردن و خنده نمودن و شعر خواندن اشکال ندارد لکن کراهت دارد و مستحب است در حال طواف مشغول دعا و ذکر خدا و تلاوت قرآن باشد.
|
| مسئله ۶۳۵ |
|---|
| امام خمینی: واجـب نيسـت در حال طواف روي طواف‌کننده طـرف جلو باشـد بلکه جايز است به يميـن و يسار نگـاه کنـد و صفحه صـورت را برگردانـد بلکه به عقـب نگـاه کنـد[م۶۳۵ ۱] و مي‌تواند طـواف را رها کنـد و خانه را ببـوسد[م۶۳۵ ۲] و برگـردد از همان جا اتمـام کنـد.
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۳۶ |
|---|
| امام خمینی: جايز است در بين طواف براي رفع خستگي و استراحت بنشيند يا دراز بکشد و بعد از همان جا اتمام کند، ولي نبايد آنقدر طول دهد که موالات عرفيه به هم بخورد و اگر آنقدر نشست، احتياط آن است که اتمام کند و اعاده نمايد.[م۶۳۶ ۱]
مسائل متفرقه طواف مسائل متفرقه طواف
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۳۷ |
|---|
| امام خمینی: در طواف در مقابل حجر اسماعيل بايد طوري حرکت کند که طواف بيت صادق باشد و به نحو متعارف باشد و مخفي نماند که حجر اسماعيل از بيت نيست هرچند بايد در خارج آن طواف کرد.
|
| مسئله ۶۳۸ |
|---|
| امام خمینی: در صورت امکان ولو در وقت خلوت بايد طواف در حد بين مقام ابراهيم و خانه که مسافت بيست و شش ذراع و نيم است باشد و دورتر از آن حد، کفايت نمي‌کند و در صورت عدم امکان ولو در وقت خلوت، طواف در خارج حد مزبور مانع ندارد با مراعات الأقرب فالأقرب.[م۶۳۸ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۳۹ |
|---|
| امام خمینی: هرگاه در طواف خانه خدا، مثلاً در چند قدم از طواف اشکالي پيش آمد؛ مثل اينکه او را بي‌اختيار بردند، همان چند قدم را بايد از سر بگيرد و اگر از حجرالاسود به قصد طواف شروع کند، اشکال دارد.[م۶۳۹ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۴۰ |
|---|
| امام خمینی: اگر در طواف بي‌اختيار او را ببرند، اعاده آن مقدار لازم است[م۶۴۰ ۱] و بايد طواف را صحيح انجام دهد و خودش به اختيار طواف کند و چنانچه ممکن نيست بايد در وقت خلوت طواف نمايد[م۶۴۰ ۲] ولي بايد دانست که منظور از بي‌اختيار شدن اين نيست که در اثر فشار جمعيت تندتر برود بلکه در اين صورت اگر قدم‌ها را به اختيار خود برمي‌دارد ضرر ندارد و طوافش صحيح است.
|
| مراجع دیگر: |
| مسئله ۶۴۱ |
|---|
| امام خمینی: اگر در حال طواف در اثر فشار و ازدحام جمعيت پشت به خانه شود و قسمتي از طواف به اين صورت انجام گيرد يا در اثر فشار جمعيت، شخص را مقداري جلو ببرند بايد مقداري از طواف که پشت به خانه يا بدون اختيار بوده، اعاده شود[م۶۴۱ ۱] و اگر نمي‌تواند برگردد با جمعيت بدون قصد طواف برود تا به جايي که بايد از آنجا طواف را اعاده کند برسد و از آنجا تدارک نمايد.[م۶۴۱ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۴۲ |
|---|
| امام خمینی: اگر حاجي در حال طواف، پول خمس نداده همراه داشته باشد طوافش اشکال پيدا نمي‌کند.[م۶۴۲ ۱]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۴۳ |
|---|
| امام خمینی: اگر کسي پس از انجام اعمال حج تمتع فهميد که در طواف عمره يا حج چند شوط از هفت شوط را از داخل حجر اسماعيل دور زده[م۶۴۳ ۱]، حج او صحيح است و بايد طواف را اعاده کند.[م۶۴۳ ۲]
|
مراجع دیگر:
|
| مسئله ۶۴۴ |
|---|
| امام خمینی: زني که در غير ايام عادت لک ديده و به اعتقاد پاکي، طواف و نماز را انجام داده و شب بعد خون ديده، با شرايط حيض[م۶۴۴ ۱]، اگر يقين کند که بعد از ديدن لک، خون در باطن فرج بوده و قطع نشده، حيض بوده است و طواف و نمازش صحيح نيست[م۶۴۴ ۲] و اگر شک دارد يا يقين کند که خون قطع شده، حيض نبوده است و اعمالش صحيح است و در صورت اول حج او صحيح است و بايد طواف و نماز را اعاده کند[م۶۴۴ ۳] و اگر در عمره بوده در صورت ضيق وقت احتياطاً بعد از حج، يک عمره مفرده نيز به جا آورد.[م۶۴۴ ۴]
|
مراجع دیگر:
|
منبع
این مقاله برگرفته از صفحه ۲۶۱ تا ۳۰۸ کتاب مناسک حج مطابق با فتاوای امام خمینی(ره) و مراجع معظم تقلید تهیه و تنظیم در پژوهشکده حج و زیارت، منتشر شده به سال ۱۳۹۷، است.