کاربر:Salar/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''احتیاط''' | '''احتیاط''' | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
احتیاط در لغت به معنای حفظ نمودن و در اصطلاح فقه شیعه، عبارت است از عمل کردن به احکام، به گونه‌ای که یقین داشته باشد به وظیفه‌اش عمل کرده است.<ref>تهانوی، کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۱۹۹۱م، ج۱، ص۱۰۹.</ref> | احتیاط در لغت به معنای حفظ نمودن و در اصطلاح فقه شیعه، عبارت است از عمل کردن به احکام، به گونه‌ای که یقین داشته باشد به وظیفه‌اش عمل کرده است.<ref>تهانوی، کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۱۹۹۱م، ج۱، ص۱۰۹.</ref> مثلا شخص نمی‌داند نمازش تمام است یا شکسته، در اینجا به احتیاط عمل کرده و باید نماز را هم تمام بخواند و هم شکسته.<ref>فلاح‌زاده، آموزش فقه، ۱۳۹۳ش، ص۲۷.</ref> | ||
همچنین احتیاط از اصطلاحات اصول فقه{{یادداشت|'''اصول فقه''' روش به دست آوردن احکام در منابع فقهی است.<ref>ولایی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ۱۳۸۷ش، ص۱۰۵.</ref>}} نیز می‌باشد و به آن اصل احتیاط می‌گویند: درصورتی‌که انسان به اصل تکلیف مطمئن بوده ولی تردید در وجوب یا حرمت یک مورد خاص پیدا کند، براساس این اصل احتیاط، مکلف باید کاری کند تا اطمینان به انجام دادن تکلیف پیدا شود که به آن اصل گویند.<ref>ولایی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ۱۳۸۷ش، ص۷۳.</ref> | همچنین احتیاط از اصطلاحات اصول فقه{{یادداشت|'''اصول فقه''' روش به دست آوردن احکام در منابع فقهی است.<ref>ولایی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ۱۳۸۷ش، ص۱۰۵.</ref>}} نیز می‌باشد و به آن اصل احتیاط می‌گویند: درصورتی‌که انسان به اصل تکلیف مطمئن بوده ولی تردید در وجوب یا حرمت یک مورد خاص پیدا کند، براساس این اصل احتیاط، مکلف باید کاری کند تا اطمینان به انجام دادن تکلیف پیدا شود که به آن اصل گویند.<ref>ولایی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ۱۳۸۷ش، ص۷۳.</ref> | ||