ناخن گرفتن: تفاوت میان نسخهها
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
اگر ناخن محرم به نحوی باشد که موجب آزار و اذیت او شود؛ مثلا قسمتی از ناخن کنده شده باشد، به نحوی که بقاء قسمت دیگر موجب ناراحتی شدید او شود، در این صورت، کندن ناخن جایز خواهد بود ولی در هر صورت کندن، باید کفاره بپردازد<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129</ref>. | اگر ناخن محرم به نحوی باشد که موجب آزار و اذیت او شود؛ مثلا قسمتی از ناخن کنده شده باشد، به نحوی که بقاء قسمت دیگر موجب ناراحتی شدید او شود، در این صورت، کندن ناخن جایز خواهد بود ولی در هر صورت کندن، باید کفاره بپردازد<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129</ref>. | ||
==کفاره ناخن گرفتن== | ==کفاره ناخن گرفتن== | ||
اگر محرم تمام | برخی احکام درباره کفاره ناخن گرفتن عبارت است از: | ||
*ناخن گرفتن دست و پا در دو زمان مختلف: اگر محرم تمام ناخنهای دست را در یک مجلس و تمام ناخنهای پا را در مجلس دیگر بگیرد، دو گوسفند باید ذبح کند. | |||
*ناخن گرفتن دست و پا در یک زمان: اگر محرم تمام ناخنهای دست و پا را در یک مجلس بگیرد، یک گوسفند کفایت میکند<ref>. المهذب، ج 1، ص 224؛ مختلف الشیعۀ، ج 4، ص 165؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>، مگر اینکه بعد از اتمام تمام ناخنهای دست، فورا کفاره آن را بدهد و سپس در همان مجلس ناخنهای پا را کوتاه کند، در این صورت یک گوسفند دیگر باید ذبح کند<ref>. تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>. | |||
*ناخن گرفتن برخی از انگشتان: اگر ناخن تمام انگشتان دست یا پا را نگیرد، فقط باید به ازای هر انگشت، یک مد طعام بپردازد، اگرچه مجموع انگشتان دست و پا بیشتر از ده مورد باشد؛ مثلا اگر نه ناخن از دست و نه ناخن از پا را کوتاه کند، قربانی لازم نیست، بلکه به ازای هر ناخن، یک مد طعام واجب خواهد شد.<ref>. الروضۀ البهیۀ، ج 2، ص 360؛ ریاض المسائل، ج 7، ص 339؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119.</ref> مستند این فتوا روایاتی است که مرحوم شیخ حر عاملی آنها را در باب «باب ان المحرم اذا تعمد قص الافظار ...» جمع کرده است<ref>. وسائل الشیعۀ، ج 13، ص 162، کتاب الحج، ابواب بقیۀ کفارات الاحرام، باب 12.</ref> که از جمله آنها میتوان به صحیحه ابوبصیر از امام صادق (ع) اشاره کرد.<ref>. تهذیب الاصول، ج 5، ص 332؛ الاستبصار، ج 2، ص 194؛ وسائل الشیعۀ، ج 13، ص 162.</ref> | |||
==کفاره قسمتی از ناخن== | ==کفاره قسمتی از ناخن== | ||
اگر محرم، قسمتی از یک ناخن خود را بگیرد، -و لو اینکه ناچار به گرفتن ناخن باشد- حکم گرفتن تمام ناخن را دارد و کفاره دارد<ref>. الروضۀ البهیه، ج 2، ص 360</ref>. اگرچه گروهی از فقها وجوب کفاره را احتیاط واجب دانسته اند. البته در صورتی که ناچار باشد، بعید نیست به جای یک مد طعام، یک مشت طعام نیز کفایت کند<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>؛ چنانچه مرحوم ابن¬عقیل همین مقدار را کافی می¬دانند<ref>. مختلف الشیعۀ، ج 4، ص 165</ref>. | اگر محرم، قسمتی از یک ناخن خود را بگیرد، -و لو اینکه ناچار به گرفتن ناخن باشد- حکم گرفتن تمام ناخن را دارد و کفاره دارد<ref>. الروضۀ البهیه، ج 2، ص 360</ref>. اگرچه گروهی از فقها وجوب کفاره را احتیاط واجب دانسته اند. البته در صورتی که ناچار باشد، بعید نیست به جای یک مد طعام، یک مشت طعام نیز کفایت کند<ref>. انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130</ref>؛ چنانچه مرحوم ابن¬عقیل همین مقدار را کافی می¬دانند<ref>. مختلف الشیعۀ، ج 4، ص 165</ref>. |
نسخهٔ ۱۵ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۳
ناخن گرفتن یکی از اعمالی است که حجگزار در حال احرام باید از آن پرهیز کند. در حرمت ناخن گرفتن فرقی ندارد که حجگزار مرد باشد یا زن، ناخن دست را بگیرد یا پا را، قسمتی از ناخن را بگیرد یا تمام ناخن را، ناخن را با ناخنگیر بگیرد یا با قیچی یا چاقو.
حرمت ناخن گرفتن برای فرد محرم
یکی از اعمالی که حجگزار در حال احرام باید از آن پرهیز کند، «ناخن گرفتن» است. در حرمت ناخن گرفتن فرقی ندارد که حجگزار مرد باشد یا زن، ناخن دست را بگیرد یا پا را، قسمتی از ناخن را بگیرد یا تمام ناخن را، ناخن را با ناخنگیر بگیرد یا با قیچی یا چاقو[۱]. لکن اگر محرم، ناخن شخص غیر محرم را بگیرد، اشکال ندارد[۲].
سوهان کردن ناخن
آن چیزی که حرام است، گرفتن ناخن است و بنابراین حرمت، شامل سوهان کردن و مانند آن نیز میشود[۳]. البته به نظر برخی، احتیاط واجب در ترک سوهان کردن و مانند آن است.[۴]
ناخن انگشت اضافه
در صورتی که شخص یک یا چند انگشت اضافه داشته باشد، احتیاط واجب آن است که ناخن آنها را کوتاه نکند و در صورت کوتاه کردن باید کفاره بپردازد[۵].
استثناء از حرمت ناخن گرفتن
اگر ناخن محرم به نحوی باشد که موجب آزار و اذیت او شود؛ مثلا قسمتی از ناخن کنده شده باشد، به نحوی که بقاء قسمت دیگر موجب ناراحتی شدید او شود، در این صورت، کندن ناخن جایز خواهد بود ولی در هر صورت کندن، باید کفاره بپردازد[۶].
کفاره ناخن گرفتن
برخی احکام درباره کفاره ناخن گرفتن عبارت است از:
- ناخن گرفتن دست و پا در دو زمان مختلف: اگر محرم تمام ناخنهای دست را در یک مجلس و تمام ناخنهای پا را در مجلس دیگر بگیرد، دو گوسفند باید ذبح کند.
- ناخن گرفتن دست و پا در یک زمان: اگر محرم تمام ناخنهای دست و پا را در یک مجلس بگیرد، یک گوسفند کفایت میکند[۷]، مگر اینکه بعد از اتمام تمام ناخنهای دست، فورا کفاره آن را بدهد و سپس در همان مجلس ناخنهای پا را کوتاه کند، در این صورت یک گوسفند دیگر باید ذبح کند[۸].
- ناخن گرفتن برخی از انگشتان: اگر ناخن تمام انگشتان دست یا پا را نگیرد، فقط باید به ازای هر انگشت، یک مد طعام بپردازد، اگرچه مجموع انگشتان دست و پا بیشتر از ده مورد باشد؛ مثلا اگر نه ناخن از دست و نه ناخن از پا را کوتاه کند، قربانی لازم نیست، بلکه به ازای هر ناخن، یک مد طعام واجب خواهد شد.[۹] مستند این فتوا روایاتی است که مرحوم شیخ حر عاملی آنها را در باب «باب ان المحرم اذا تعمد قص الافظار ...» جمع کرده است[۱۰] که از جمله آنها میتوان به صحیحه ابوبصیر از امام صادق (ع) اشاره کرد.[۱۱]
کفاره قسمتی از ناخن
اگر محرم، قسمتی از یک ناخن خود را بگیرد، -و لو اینکه ناچار به گرفتن ناخن باشد- حکم گرفتن تمام ناخن را دارد و کفاره دارد[۱۲]. اگرچه گروهی از فقها وجوب کفاره را احتیاط واجب دانسته اند. البته در صورتی که ناچار باشد، بعید نیست به جای یک مد طعام، یک مشت طعام نیز کفایت کند[۱۳]؛ چنانچه مرحوم ابن¬عقیل همین مقدار را کافی می¬دانند[۱۴].
حکم جاهل و ناسی
اگر شخص به خاطر فراموشی یا جهل به مساله، ناخن¬های خود را بگیرد، چنانچه حرمتی ندارد، کفاره نیز لازم نیست[۱۵].
حکم مفتی
اگر کسی برای محرم فتوی دهد که می¬تواند ناخن خود را بگیرد و او نیز ناخن خود را بگیرد، به نحوی که خون بیرون بیاید، مفتی باید یک گوسفند ذبح کند[۱۶]. البته مستند این حکم ضعیف است ولی عمل اصحاب، ضعف آن را جبران کرده است[۱۷]. و لذا برخی از فقها حکم به احتیاط داده¬اند[۱۸].
پانویس
- ↑ . انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129
- ↑ . احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129
- ↑ . کتاب الحج (للمحقق الداماد)، ج 2، ص 563
- ↑ . تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129
- ↑ . انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129
- ↑ . انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 129
- ↑ . المهذب، ج 1، ص 224؛ مختلف الشیعۀ، ج 4، ص 165؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130
- ↑ . تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130
- ↑ . الروضۀ البهیۀ، ج 2، ص 360؛ ریاض المسائل، ج 7، ص 339؛ تحریر الوسیلۀ، ج 1، ص 427؛ مناسک الحج (للخوئی)، ص 119.
- ↑ . وسائل الشیعۀ، ج 13، ص 162، کتاب الحج، ابواب بقیۀ کفارات الاحرام، باب 12.
- ↑ . تهذیب الاصول، ج 5، ص 332؛ الاستبصار، ج 2، ص 194؛ وسائل الشیعۀ، ج 13، ص 162.
- ↑ . الروضۀ البهیه، ج 2، ص 360
- ↑ . انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130
- ↑ . مختلف الشیعۀ، ج 4، ص 165
- ↑ . المهذب، ج 1، ص 224؛ انوار الفقهاهۀ (کتاب الحج)، ص 112؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130
- ↑ . المهذب، ج 1، ص 224؛ احکام و مناسک حج (منتظری)، ص 130
- ↑ . ریاض المسائل، ج 7، ص 440
- ↑ . مناسک الحج (للخوئی)، ص 119