کاربر:Salar/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
احتیاط واجب، احتیاطی است که عمل به آن [[واجب]] است؛ یعنی گاهی فقیه، [[فتوا]] به احتیاط میدهد که همان احتیاط واجب در رساله توضیح المسائل مراجع است. مانند شک بین اینکه نماز تمام بر من [[واجب]] است یا شکسته، که احتیاط واجب در خواندن هر دو است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، ص۱۲.</ref> گاهی نیز فقیه به حکم فقهی برخی موضوعات دست پیدا نمیکند و فتوا نیز نمیدهد، اما احتیاط را لازم میداند<ref>جمعی از محققان، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۳۱۰.</ref> که به آن احتیاط مطلق نیز میگویند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، ص۵۴.</ref> مانند اینکه اگر نذر کند که به فقیر معینی صدقه بدهد، نمیتواند آن را به فقیر دیگری بدهد و اگر آن فقیر بمیرد، بنابر احتیاط باید به ورثه او بپردازد.<ref>توضيحالمسائل امام خمینی، ۱۳۷۲ش، ص۳۷۴، م۲۶۵۹.</ref> | |||
بنابر نظر امام خمینی، پوشیدن دو [[لباس احرام|جامه احرام]] برای مردان[م۲۶۹ ۱] که یکی «لنگ» است و دیگری «ردا» که باید آن را به دوش بیندازند و احتیاط واجب [م۲۶۹ ۲] آن است که قبل از نیت احرام و لبیک گفتن بپوشد و اگر بعد از لبیک پوشید احتیاط [م۲۶۹ ۳]آن است که لبیک را دوباره بگوید. | |||
///// | |||
احتیاط اصطلاحی فقهی است که در رسالههای توضیح المسائل به کار میرود و عبارت است از عمل کردن مکلف به احکام، به گونهای که یقین داشته باشد به وظیفهاش عمل کرده است مانند اينكه نمیداند نمازش تمام است یا شکسته و از روى احتياط نماز را هم شکسته و هم تمام بخواند. | |||
///// | |||
احتیاط در لغت به معنای حفظ نمودن و در اصطلاح فقه شیعه، عبارت است از عمل کردن به احکام، به گونهای که یقین داشته باشد به وظیفهاش عمل کرده است.<ref>تهانوی، کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۱۹۹۱م، ج۱، ص۱۰۹.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== |
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۵
احتیاط واجب
مفهومشناسی
احتیاط واجب، احتیاطی است که عمل به آن واجب است؛ یعنی گاهی فقیه، فتوا به احتیاط میدهد که همان احتیاط واجب در رساله توضیح المسائل مراجع است. مانند شک بین اینکه نماز تمام بر من واجب است یا شکسته، که احتیاط واجب در خواندن هر دو است.[۱] گاهی نیز فقیه به حکم فقهی برخی موضوعات دست پیدا نمیکند و فتوا نیز نمیدهد، اما احتیاط را لازم میداند[۲] که به آن احتیاط مطلق نیز میگویند.[۳] مانند اینکه اگر نذر کند که به فقیر معینی صدقه بدهد، نمیتواند آن را به فقیر دیگری بدهد و اگر آن فقیر بمیرد، بنابر احتیاط باید به ورثه او بپردازد.[۴]
بنابر نظر امام خمینی، پوشیدن دو جامه احرام برای مردان[م۲۶۹ ۱] که یکی «لنگ» است و دیگری «ردا» که باید آن را به دوش بیندازند و احتیاط واجب [م۲۶۹ ۲] آن است که قبل از نیت احرام و لبیک گفتن بپوشد و اگر بعد از لبیک پوشید احتیاط [م۲۶۹ ۳]آن است که لبیک را دوباره بگوید. ///// احتیاط اصطلاحی فقهی است که در رسالههای توضیح المسائل به کار میرود و عبارت است از عمل کردن مکلف به احکام، به گونهای که یقین داشته باشد به وظیفهاش عمل کرده است مانند اينكه نمیداند نمازش تمام است یا شکسته و از روى احتياط نماز را هم شکسته و هم تمام بخواند. ///// احتیاط در لغت به معنای حفظ نمودن و در اصطلاح فقه شیعه، عبارت است از عمل کردن به احکام، به گونهای که یقین داشته باشد به وظیفهاش عمل کرده است.[۵]
پانوشت
منابع
- توضيحالمسائل امام خمینی، سید روحالله خمینی، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، چاپ نهم، ۱۳۷۲ش.
//////////////////////
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،