|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| | | '''عَیْنُ أَبی نَیْزَر''' یا چشمه اَبی نیزر، چشمه‌ای است که امام علی(ع) در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع در جنوب مدینه چاهی حفر کرد و آب از آن جوشید. امام این چشمه را به عنوان صدقه‌ای برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داد. |
| '''زید بن سَعْنَة''' یا '''سَعیة''' از دانشمندان و [[احبار]] ثروتمند یهودی بود و در [[مدینه]] زندگی می‌کرد. وی همه نشانه‌های نبوت را در [[حضرت محمد (ص)|حضرت محمد(ص)]] یافت و به او ایمان آورد. زید در جنگ‌هاى رسول خدا نیز شركت کرد. | |
| | |
| == زندگی‌نامه ==
| |
| زید نیز از دانشمندان و [[احبار]] ثروتمند یهودی بود<ref>أسد الغابة، ج۲، ص۱۳۶.</ref> و در [[مدینه]] زندگی می‌کرد. وی پس از ظهور اسلام، اسلام آورد و در بسيارى از جنگ‌هاى رسول خدا(ص) شركت کرد تا اينكه در هنگام بازگشت از [[تبوک]]، در بين راه از دنيا رفت.
| |
| | |
| == نشانه‌های نبوت در پیامبر ==
| |
| گزارش شده که وی همه نشانه‌های نبوت را در [[حضرت محمد (ص)|حضرت محمد(ص)]] یافته بود، جز دو چیز که هنوز از آن خبر نداشت: یکی این که بردباری پیامبر راستین بر پرخاشگری او غالب است. دوم این که هر‌اندازه تندی و جهالت دشمنان بیشتر گردد، بر شکیبایی او افزوده می‌شود.<ref>أسد الغابة، ج۲، ص۱۳۶.</ref> وی در پی فرصتی بود تا در برخوردی با پیامبر(ص) به ویژگی‌های یاد شده در ایشان پی ببرد.<ref>مجمع الزوائد، ج۸، ص۲۳۹.</ref>
| |
| | |
| او پیش از مسلمان شدن، ۸۰ دینار به حضرت محمد(ص) قرض داده بود و برای آن نیز زمانی در نظر گرفت.<ref>أسد الغابة، ج۲، ص۱۳۷.</ref> دو روز مانده به پایان مهلت آن قرض، روزی با عصبانیت لباس پیامبر را گرفت و با درخواست طلب خود، رسول خدا(ص) و دیگر فرزندان عبدالمطلب را متهم کرد که همیشه بدهی خود را دیر پرداخت می‌کنند.<ref>أسد الغابة، ج۲، ص۱۳۷.</ref> [[عمر بن خطاب]] خشمگین شد و خواست که به وی آسیب برساند؛ اما رسول خدا(ص) با لبخندی، از برخورد عمر با زید جلوگیری کرد.<ref>مجمع الزوائد، ج۸، ص۲۳۹.</ref>
| |
| | |
| پیامبر با اشاره به این که هنوز تا سررسید پرداخت بدهی سه روز مانده است، دستور داد طلب زید را بپردازند و از آن روی که عمر او را ترسانده، ۲۰ پیمانه بیشتر به او پرداخت کنند.<ref>مجمع الزوائد، ج۸، ص۲۴۰.</ref> زید بن سعنه با تأیید بر نبوت آن حضرت و پذیرش اسلام، همراه پیامبر در نبرد‌های بسیاری شرکت کرد و سرانجام در غزوه تبوک درگذشت.<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۲۳۱-۲۳۲؛ صحیح ابن حبان، ج۱، ص۵۲۲-۵۲۴؛ مجمع الزوائد، ج۸، ص۲۳۹-۲۴۰.</ref>
| |
|
| |
|
| /////////////////////////////////// | | /////////////////////////////////// |
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۹
عَیْنُ أَبی نَیْزَر یا چشمه اَبی نیزر، چشمه‌ای است که امام علی(ع) در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع در جنوب مدینه چاهی حفر کرد و آب از آن جوشید. امام این چشمه را به عنوان صدقه‌ای برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داد.
///////////////////////////////////
عرب‌های پیش از اسلام
یکی از آیین‌های عرب‌های پیش از اسلام، حج بود. با توافق همه قبایل، افزون بر ماه رجب، سه ماه پیاپی ذی‌قعده، ذی‌حجه و محرم ماه حرام شمرده می‌شد و در آن‌ها از نبرد و غارت پرهیز می‌کردند. این امر امنیت حاجیان را فراهم می‌کرد و به کاروان‌های بازرگانی نیز اجازه می‌داد راهی بازارهای پیرامون مکه شوند.[۱]تیره‌های قریش مناصب عمومی مکه و منصب‌های حج و حرم از قبیل سقایت و حجابت را در اختیار داشتند.[۲]
فَاِذَا اَفَضتُم مِن عَرَفَاتٍ فَاذکُرُوا اللهَ عِندَ المَشعَرِ الحَرَامِ* ثُمَّ اَفِیضُوا مِن حَیثُ اَفَاضَ النَّاسُ وَاستَغفِرُوا اللهَ اِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ.
سوره بقره، آیات 198-199.
دعوت به اسلام در ایام حج
در موسم حج بازارهای مشهور عکاظ، مجنّه و ذو المجاز در نزدیکی مکه برپا می‌شدند و مکه میزبان جمعیتی انبوه از بازرگانان و زائران سراسر شبه جزیره بودند. بدین‌ترتیب موسم حج فرصتی برای تبلیغ اسلام در میان زائران بود.[۳] گسترش اسلام به خارج از مکه از همین راه انجام شد. پیامبر در سال ۱۱ بعثت در ایام حج با تعدادی از مردم یثرب دیدار کرد. آنان اسلام آوردند و به یثرب بازگشتند. سال دوازدهم بعثت ۱۲ تن از مردم یثرب در ایام حج با پیامبر دیدار و با او بیعت کردند (بیعت عقبه اول). در سال سیزدهم بعثت ۷۵ نفر از مردم یثرب به حج آمدند و با پیامبر بیعت کردند (بیعت عقبه دوم) و از او دعوت کردند به یثرب بیاید.[۴]
پانویس
- ↑ . امتاع الاسماع، ج8، ص309؛ المفصل، ج6، ص392؛ بحارالانوار، ج90، ص351.
- ↑ . البدایة و النهایه، ج2، ص263.
- ↑ الطبقات، ج1، ص170؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص24؛ البدایة و النهایه، ج3، ص54.
- ↑ تاریخ پیامبر اسلام، ص ۱۳۹، ۱۴۲، ۱۴۴، ۱۵۰
منبع
مقاله‌های مرتبط
