کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی
| عنوان = در کعبه
| عنوان           =نمایی از مرقد حر بن یزید ریاحی
| تصویر = عکس در کعبه از نزدیک.png
| تصویر           =158.jpg
| اندازه تصویر = 300px
| اندازه تصویر     =350px
| توضیح تصویر =
| بنيانگذار       =[[عضدالدوله دیلمی]]
| بنيانگذار =  
| تأسیس           =۳۷۰ق
| تأسیس =  
| کاربری           =زیارتگاه
| کاربری = ورودی کعبه
| مکان             =عراق، کربلا، ۶ کیلومتری [[حرم امام حسین(ع)]]
| مکان = [[مکه|شهر مکه]] در [[عربستان]]
| نام‌های دیگر     =
| نام‌های دیگر = باب الکعبه
| وقایع مرتبط     =تازه و سالم بودن پیکر مطهر حر در نبش قبر وی در زمان شاه اسماعیل صفوی
| وقایع مرتبط = نماز خواندن [[پیامبر(ص)]] به امامت [[جبرئیل]] برابر باب الکعبه • [[نماز]] بر جنازه [[حضرت آدم(ع)|حضرت آدم]] روبروی دَرِ کعبه
| ظرفیت           =
| ظرفیت =  
| وضعیت            =
| مساحت = ۳۱۰ در ۱۹۰ سانتی‌متر
| مساحت            =۷٬۵۰۰ مترمربع
| وضعیت = فعال
| امکانات         =
| امکانات =  
| شماره ثبت       =
| شماره ثبت =  
| معمار           =
| معمار =  
| سبک             =
| سبک =  
| بازسازی         =۹۱۴ق، به دست [[شاه اسماعیل صفوی]]، در دوره [[قاجار]]، به وسیله مادر آقاخان محلاتی، ۱۳۲۵ق، حسین خان شجاع السلطنه، ۱۳۳۰ق، سیدعبدالحسین کلیددار، ۱۳۸۹ق، تعدادی از تاجران عراقی، ۱۴۲۷ق، در دست بازسازی
| بازسازی = [[عبدالمطلب]] • [[قریش]] • عثمانی • آل سعود
| وبگاه           = [https://www.facebook.com/mazaralhur/ تولیت مرقد حر بن یزید]
| وبگاه =  
| تخریب =
| عرض جغرافیایی = 21.422520
| طول جغرافیایی = 39.826220
}}
}}
'''دَرِ کعبه''' معروف به '''باب الکعبه'''، سمت شرقی [[کعبه]] میان [[رکن عراقی]] و [[رکن حجرالاسود]] قرار دارد. در روایات فضیلت‌هایی برای آن ذکر شده که گشوده شدن درهای رحمت الهی به روی مردم هنگام بازشدن دَرِ کعبه از آن جمله است. از [[پیامبر(ص)]] نقل شده که هرکس پس از لمس حجرالاسود و [[نماز]] در [[مقام ابراهیم(ع)|رکن ابراهیم]]، دست بر دَرِ کعبه گذارد و [[دعا]] کند، دعای او مستجاب خواهد شد.  
{{ناوبری عمودی اربعین}}
'''مرقد حُرّ بن یزید ریاحی'''، حدود ۶ کیلومتر از [[آستان امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، فاصله دارد و نزدیک منطقه‌ای قرار دارد که به کمالیه معروف است.


در روایت ذکر شده که پیامبر اسلام(ص) به امامت [[جبرئیل]] کنار دَرِ کعبه نماز خوانده است. در سده سوم قمری بر جنازه افراد نامدار مانند اشراف، قریشیان و اعیان دیگر برابر باب الکعبه نماز خوانده می‌شد. در [[طواف|طواف عمره]] مستحب است که در برابر باب الکعبه دعا خوانده شود. همچنین [[صلوات]] بر پیامبر و خاندانش در این مکان بسیار سفارش شده است.  
علت اینکه جنازه حر را به خارج از میدان معرکه منتقل کردند، این بود که قبیله او یعنی [[بنی‌تمیم]]، جنازه او را برداشته و به مکان فعلی آورده و به خاک سپردند.


زمان ساخت نخستین دَرِ کعبه نامشخص است؛ ولی از برخی روایات همچون نماز خواندن [[حضرت آدم(ع)|حضرت آدم]] در برابر باب الکعبه، فهمیده می‌شود که دَر از همان ابتدا در [[کعبه]] وجود داشته است. برخی معتقدند شروع بازسازی‌های باب الکعبه نیز توسط عبدالمطلب انجام گرفته است. دَری که امروزه بر کعبه قرار دارد در [[سال ۱۳۹۹ هجری قمری|سال ۱۳۹۹ق]] به فرمان [[ملک خالد]]، پادشاه [[عربستان سعودی]]، ساخته و نصب شد. جنس این در از طلا است و روی آن [[آیات قرآن]] کنده‌کاری شده است.
مرقد حر در سال ۳۷۰ق به دستور [[عضدالدوله دیلمی]] ساخته شد و در سال ۹۱۴ق [[شاه اسماعیل صفوی]] گنبدی روی قبر حر بنا کرد و صحن کوچکی برایش ساخت.  


== موقعیت و تاریخ ساخت ==
در سال‌های بعد نیز این بنا مورد بازسازی واقع شده و پس از سقوط نظام صدام، در سال ۱۴۲۷ه.ق، دیوان وقف شیعی، بنای قدیمی را به‌طور کامل خراب کرد تا ساختمان جدیدی برای آرامگاه حُرّ بنا کند؛ این ساختمان، در حال حاضر، در دست بازسازی است.
{{اصلی|تاریخ بازسازی درِ کعبه}}


باب الکعبه نام دری است که در دیوار شرقی [[کعبه]] میان [[رکن عراقی]] و [[رکن حجرالاسود]] و در فاصله حدود یک متری [[حجرالاسود]] قرار دارد. زمان ساخت نخستین درِ کعبه نامشخص است؛ ولی از برخی اتفاق‌ها مانند نماز خواندن [[حضرت آدم(ع)|حضرت آدم]] در برابر باب الکعبه و همینطور نماز خواندن بر جنازه وی برابر این دَر، نشان از وجود دَر از همان ابتدا در کعبه است.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص1۸۶-۱۸۷.</ref> برخی گزارش‌ها، ساخت اولین دَر را به انوش بن شیث بن آدم،<ref>الروض الانف، ج1، ص81.</ref> جُرْهُمیان<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج5، ص225.</ref> و اسعد حِمیَری پادشاه یمن<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص۴۱ و ۱۰۱.</ref> نسبت داده‌اند.
==معرفی حر بن یزید==
[[حر بن یزید ریاحی|حُرّ بْن یَزید ریاحی]]، از فرماندهان نظامی [[کوفه]] بود<ref>البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.</ref> که پیش از [[واقعه عاشورا]] ماموریت یافت با سپاهی هزار نفری، مانع حرکت [[امام حسین(ع)]] به سوی کوفه و همچنین مانع بازگشت ایشان شود.<ref>البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.</ref>


گزارش‌های متعددی درباره تاریخ بازسازی‌، تزیین و تعمیر دَر کعبه در منابع تاریخی درج شده است. بنا بر گزارشی، شروع بازسازی‌های در توسط [[عبدالمطلب]] انجام گرفته است.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص247.</ref> بازسازی [[قریش]] پیش از [[اسلام|ظهور اسلام]]،<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص135.</ref> بازسازی [[عبدالله بن زبیر|ابن زبیر]]،‌<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص166؛ تاریخ مکة المشرفه، ص109.</ref> بازسازی [[حجاج بن یوسف]]،<ref>تاریخ مکة المشرفه، ص110.</ref> طلاپوش کردن دَر در [[بنی‌امیه|دوره اموی]]<ref>اتحاف الوری، ج2، ص119؛ تاریخ مکة المشرفه، ص111-112.</ref> و [[بنی‌عباس|عباسی]]<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص169.</ref> و بازسازی‌های متعدد دیگر در سده‌های ششم تا نهم که در منابع ثبت شده است، از جمله درهایی که رامشت بازرگان ایرانی<ref>الارج المسکی، ص151.</ref> و جواد اصفهانی<ref>الکامل، ج9، ص245؛ مرآة الحرمین، ج1، ص276.</ref> وزیر ایرانی حاکم موصل در سده ششم ساختند. این دَر چند بار نیز در عصر ممالیک بازسازی و تعویض شد.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص142؛ مرآة الحرمین، ج1، ص276-277؛ شفاء الغرام، ج1، ص142؛ اتحاف الوری، ج3، ص203.</ref> در عصر حکومت عثمانی نیز دَر کعبه دوبار بازسازی شد.
حر، از تیره بنو ریاح، از [[قبیله بنی‌تمیم]] بوده<ref>جمهرة انساب العرب، ابن حزم الاندلسی، ص٢٢٧.</ref> و از تاریخ تولد وی، اطلاع دقیقی در دست نیست. همچنین درباره زندگی وی و افکار و عقایدش تا پیش از واقعه عاشورا، اطلاعات‌ اندکی وجود دارد.<ref>شهیدان جاوید، مرضیه محمدزاده، صص٣٢٣ و ٣٢4.</ref>  


آخرین دَر پیش از آل سعود به فرمان سلطان مراد چهارم در ۱۰۴۴ق ساخته شد<ref>التاریخ القویم، ج2، ص173-174.</ref> و در سال ۱۱۱۹ق تعمیر و اصلاح شد.<ref>منائح الکرم، ج5، ص445-446.</ref>
درباره خاندان حر اشاراتی در دست است؛ چنان‌که حمدالله مستوفی، تاریخ‌نگار قرن هشتم قمری، خاندان خود را که سال‌ها مستوفیان و دفترداران قزوین بودند، از خاندان حُرّ دانسته است.<ref>تاریخ گزیده، صص٨١١ و ٨١٢.</ref> برخی نیز آل حر، در منطقه جبل عامل لبنان را از خاندان حر می‌دانند که یکی از مشهور‌ترین آنها شیخ حر عاملی، صاحب کتاب وسائل الشیعه است.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، ص۳۱۴-۳۱۵.</ref>


== وضعیت امروزی ==
==حر در ماجرای کربلا==
{| class="wikitable collapsible" align="left" width="29%" style="border:1px solid #ddd; margin:0 0 1em 1em; padding:0 0 1em 1em; font-size:75%; background:#CCFFCC;"
در سال ۶۰ق، چون [[عبیدالله ‌بن زیاد]] از حرکت امام حسین(ع) به سوی [[عراق]] خبر یافت، [[حصین‌ بن تمیم|حُصَین‌ بن تمیم]]، فرمانده نظامی کوفه، را به [[قادسیه]] فرستاد. حصین نیز حرّ را با سپاهی هزار نفره و به عنوان مقدمه سپاه اصلی، از قادسیه روانه کرد.<ref>البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.</ref>
!colspan="2" align="center"|<big>گاهشمار بازسازی در کعبه</big>
|-
|colspan="2" align="center"|<small>


|-
===رویارویی با امام حسین===
امام حسین در در روز ۲۶ ذی‌الحجه، کنار بلندی‌های [[ذی ‌حسم|ذی ‌حُسُم]] با حرّ و سپاهش روبه‌رو شد. تصریح منابع بر آن است که حرّ نه برای جنگ بلکه برای انتقال امام نزد ابن‌ زیاد اعزام شده بود و از این‌رو با سپاهیانش راه را بر امام حسین(ع) بست و مانع از حرکت امام به سوی کوفه شد.<ref>الارشاد، ج٢، صص ٧٨ و ٨٠؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج١، صص ٣٣٠ و ٣٣٢.</ref> به گفته ابن کثیر، تاریخ‌نگار شافعی مذهب ِ قرن هشتم قمری، با وجود بسته شدن راه توسط حر، امام حسین(ع) به یارانش دستور داد سپاهیان حر و اسبانشان را سیراب کنند.<ref>البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.</ref>


|align="left">|پیش از ظهور اسلام
===ممانعت از حرکت امام===
چون امام با یاران خویش عزم بازگشت به [[مدینه]] نمود، حر ممانعت کرد و پیشنهاد داد که امام راهی غیر از راه کوفه و مدینه در پیش گیرد تا وی بتواند از ابن‌ زیاد کسب تکلیف کند.<ref>البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۷.</ref> آنگاه امام حسین و یارانش در مسیر [[عذیب|عُذیب]] و قادسیه حرکت کردند و حر نیز همراه آنان بود. سپاه حر و کاروان امام حسین(ع) به منطقه نینوا رسیده و در آنجا توقف کردند.<ref>البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۷.</ref> همچنین سپاه بزرگی به فرمان ابن زیاد از کوفه به سمت نینوا در حرکت بود و نامه ابن زیاد به دست حر رسید مبنی بر آن‌که بر امام و یارانش سخت بگیرد و آنان را در زمینی بی‌آب و علف و بی‌حصار متوقف کند.<ref>الاخبار الطِّوال، ص۲۵۱.</ref>


|عبدالمطلب هنگام بازسازی چاه زمزم، چند شمشیر طلا پیدا کرد و با فروش آن دَری برای کعبه ساخت.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص247.</ref>
===شهادت حر===
|-
[[پرونده:159.jpg|بندانگشتی|ضریح حر بن یزید ریاحی]]
|align="left">|بازسازی قریش
حر از طرف عمرسعد فرماندهی قبیله تمیم و قبیله هَمْدان را به عهده گرفت اما پس از آگاه شدن از عهدشکنی کوفیان نسبت به نامه‌های امام حسین(ع)، آماده شدن سپاه چند هزار نفره ابن زیاد برای جنگ، دستور بستن آب بر کاروان امام و همچنین صحبت‌ها و مذاکرات چند روزه‌ای که با امام داشت، در جنگ با حسین بن علی مردّد شد.<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۱.</ref> وی صبح عاشورا به بهانه آب دادن اسب خود، از اردوگاه [[عمر سعد]] جدا شد و به کاروان حسین پیوست.<ref>الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۹.</ref>


|قریشیان به پیشنهاد ابوحذیفة بن مغیره مخزومی، برای پیش‌گیری از ورود افرادی که رخصت نداشتند، در را بالاتر بردند.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص135.</ref>
حر پس از پیوستن به امام، بلافاصله راهی میدان نبرد شد و رو به لشکر کوفه ایستاد و آنان را به سبب پیمان شکنی‌شان، سرزنش کرد. وی در حالی‌که رجز می‌خواند، می‌جنگید و پس از چندین نوبت نبرد، به دست ایوب بن مُسَرِّح به شهادت رسید.<ref>الارشاد، ج٢، صص١٠٢ و ١٠4.</ref> یاران امام(ع)، جسد بی‌رمق او را از منطقه نبرد دور کردند و امام(ع)، خود بر بالینش نشست و فرمود: «انت الحرّ کما سمّتک امک وانت الحرّ فی الدنیا وانت الحرّ فی الآخرة»؛ «تو آزاد مردی؛ همان‌گونه که مادرت تو را حُرّ نامید. به راستی تو در دنیا و آخرت، آزادمرد و سعادتمندی».<ref>ر. ک: مقتل الحسین، ج٢، ص١4.</ref>
|-
|align="left">|سال ۶۴ق


|عبدالله بن زبیر در پی سوختن ساختمان کعبه به دلیل درگیری با سپاه شام، دو در شرقی و غربی برای کعبه فراهم کرد.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص166؛ تاریخ مکة المشرفه، ص109.</ref>
برخی حر را اولین شهید واقعه کربلا می‌دانند<ref>مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۲، ص۱۳؛ الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.</ref> اما به نظر سید بن طاووس، حر نخستین شهید در آن ساعات بود و پیش از او افرادی به شهادت رسیده بودند.<ref>الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۶۰.</ref> در [[زیارت رجبیه]]، دو بار و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] نیز یک بار به حر سلام داده شده است: «السلام علی الحرّ بن یزید الریاحی».<ref>شهیدان جاوید، ص334.</ref>
|-


|align="left">|سال ۷۴ق
==مرقد حر==
مرقد حرّ، حدود ۶ کیلومتر از حرم امام حسین(ع)، فاصله دارد و نزدیک منطقه‌ای قرار دارد که به کمالیه معروف است.<ref>انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.</ref>  


|حجاج بن یوسف، حاکم حجاز در پی تصرف مکه، با کسب تکلیف از عبدالملک بن مروان دَر دوم را برداشت.<ref>تاریخ مکة المشرفه، ص110.</ref>
به گفته [[سید محسن امین]]، نویسنده کتاب اعیان الشیعه، هنگام دفن شهدای کربلا توسط افراد [[قبیله بنی‌اسد]]، گروهی از قبیله حر، مانع دفن جسد او همراه با دیگر شهدای کربلا شدند و جسد حر را در مکانی دورتر از سایر شهدا، به خاک سپردند<ref>اعیان الشیعة، ج١، ص6١٣.</ref> که در قدیم به آن «نواویس» می‌گفتند.<ref>ابن کلبی، جَمْهَرة النسب، ج۱، ص۲۱۶.</ref>  
|-
|align="left">|سال ۹۳ق


|ولید بن عبدالملک برای خالد بن عبدالله قسری، حکمرانش در مکه، دینار فرستاد که در کعبه با آن طلاپوش شد.<ref>اتحاف الوری، ج2، ص119؛ تاریخ مکة المشرفه، ص111-112.</ref>
===تاریخچه مرقد===
مرقد حر در ۳۷۰ق به دستور [[عضدالدوله دیلمی]] ساخته شد.<ref>قائدان،عتبات عالیات عراق، ص۱۴۷ـ۱۴۶.</ref> در قرن هشتم هجری، مزار حُرّ شناخته شده بوده و حمدالله مستوفی نیز به قبر وی، بیرون از کربلا اشاره کرده است.<ref>نزهة القلوب، ص٣٢.</ref>  


|-
===معماری ساختمان===
|align="left">|سال ۱۹۴ق
[[پرونده:تصویر قدیمی مرقد حر بن یزید ریاحی دارای گنبد کاشی‌کاری شده‌ .jpg|بندانگشتی|تصویر قدیمی مرقد حر بن یزید ریاحی دارای گنبد کاشی‌کاری شده‌]]
|امین عباسی برای کارگزار خود، سالم بن جراح، در مکه دینار می‌فرستد تا دَرِ کعبه را طلاپوش کند.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص169.</ref>
مساحت مرقد حرّ حدود ۵۸۰ مترمربع و مساحت زمین آن، حدود ۷٬۵۰۰ مترمربع است. ضریحی که صندوقی مشبک از جنس نقره است در وسط این عمارت واقع است. گنبدی که بر فراز ضریح قرار دارد، با ۷ متر قطر، دارای ارتفاعی ۱۰ متری از سطح زمین حرم است. نمای خارجی این گنبد کاشی کاری شده است.
|-
در اطراف مرقد، صحن وسیعی وجود دارد که از چهار طرف اتاق‌هایی با ایوان‌های کوچک بر آن مشرف هستند. بر فراز هریک از این ایوان‌ها نیز طاق‌هایی نوک تیز قرار دارد. این اتاق‌ها و ایوان‌ها به منظور استراحت زائران به کار می‌روند.<ref>انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۷.</ref>  
|align="left">|سال ۲۳۲-۲۴۷ق
[[پرونده:تصویر قدیمی مرقد حر بن یزید ریاحی .jpg|بندانگشتی|تصویر قدیمی مرقد حر بن یزید ریاحی با گنبد مضرّس(اُورچین) کوچک، قبل از بازسازی آن در سال ۱۳۳۰ق.]]
|در دوران متوکل عباسی تیر ساجی سر در کعبه به علت پوسیدگی تعویض شد.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص158.</ref>
براساس قدیمی‌ترین تصویر موجود از مرقد حُرّ، ساختمان بقعه، دارای گنبد مضرّس کوچک و کم‌ارتفاعی بوده است. اما براساس تصویر قدیمی دیگری، این گنبد، جای خود را به گنبد پیازی - شلجمی کاشی‌کاری شده‌ای، داده است.
|-
===بازسازی بنا===
|align="left">|سال ۲۸۱ق
به گفته سید نعمةالله الجزائری، عالم شیعه در قرن یازدهم و دوازدهم قمری، زمانی که [[شاه اسماعیل صفوی]] به کربلا آمد، پس از زیارت امام حسین(ع)، به زیارت حر رفت و دستور داد تا قبر وی را باز کنند. پس از شکافتن قبر حر، جنازه تازه وی را در قبر دید که بر سر او دستمالی، بسته شده بود.<ref>الانوار النعمانیة، ج٣، ص۲۶۵-۲۶۶.</ref> به دستور شاه اسماعیل، مرقد حر در سال ۹۱۴ق بازسازی شد.<ref>قائدان،عتبات عالیات عراق، ص۱۴۷ـ۱۴۶</ref>


|معتضد عباسی به دلیل تغییر رنگ دَرِ کعبه، دستور داد آن را با طلا زینت دهند.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج2، ص103-104؛ اتحاف الوری، ج2، ص349-350؛ تاریخ عمارة المسجد الحرام، ص21-22.</ref>
در دوره [[قاجار]]، مادر آقاخان محلاتی اقدام به تعمیر بقعه نمود و نیز صحنی قلعه مانند برای آن بنا نهاد تا در مقابل خطر راهزنان، سرپناهی برای زائران باشد. کتیبه‌های موجود در مرقد حُرّ در دوره اخیر نشان می‌دهد که این مرقد در سال ۱۳۳۰ق، به اهتمام آقا حسین‌خان شجاع السلطنه همدانی و سید عبدالحسین کلیدار بازسازی شده است.<ref>تراث کربلاء، ص١١5.</ref> همچنین شجاع السلطان همدانی گنبد مقبره را تعمیر و نمای خارجی آن را کاشی کاری کرد.<ref>انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.</ref> حال آنکه عکس قدیمی‌تری از بارگاه حرّ، نشان می‌دهد که این زیارتگاه دارای گنبد مضرّس (اُورچین) کوچک و کم‌ارتفاعی بوده است.<ref>خامه‌یار، [https://ganjineh.kateban.com/print/2955 «درباره عکسی که در فضای مجازی به عنوان قدیمی‌ترین عکس حرم امام حسین (ع) معرفی شده»]، سایت گنجینه.</ref>
|-
|align="left">|سال ۴۷۹ق


|پس از حمله قرمطی به مکه در ۳۱۷ق<ref>البدایة و النهایه، ج11، ص160؛ شفاء الغرام، ج2، ص261.</ref> و کندن دَر به دلیل قحطی در ۴۶۲ق،<ref>البدایة و النهایه، ج12، ص99.</ref> نجم‌الدوله خمارتکین حسنانی، امیرالحاج عراق، دَرِ طلایی که حاوی نام خلیفه مقتدی عباسی بود، جایگزین کرد.<ref>البدایة و النهایه، ج12، ص131.</ref>
در سال ۱۳۸۹ق، تعدادی از تاجران عراقی، رواق‌ها و ایوان جلوی مرقد را بازسازی نمودند و در سال ۱۳۹۰ق، ورودی اصلی مرقد، کاشی‌کاری شد. پس از سقوط حکومت صدام و حزب بعث عراق (۲۰۰۲م)، دیوان وقف شیعی عراق در سال ۱۴۲۷ق، در یک برنامه حساب نشده، بنای قدیمی را به‌طور کامل خراب کرد تا ساختمان جدیدی برای آرامگاه حُرّ بنا کند. این ساختمان، در حال حاضر، در دست بازسازی است.<ref>مرقدها و مکان‌های زیارتی کربلا، ص٩٨.</ref>
|-
|align="left">|سال ۵۳۷ تا ۵۴۱ق یا ۵۴۲ق


|ابوالقاسم ابراهیم رامِشت فارسی، تاجر ایرانی، دری برای کعبه ساخت و آن را در ۵۳۷ق به مکه فرستاد. در ۵۴۱ق یا سال بعد، این در بر کعبه نصب شد.<ref>الارج المسکی، ص151.</ref>
==تردید در محل دفن حرّ==
|-
[[شیخ مفید]] و [[میرزا حسین نوری]] معتقدند که حرّ با سایر اصحاب دفن شده است و میرزا حسین نوری می‌گوید که روایتی در مورد دفن حرّ در مرقد فعلی وجود ندارد.<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ص۱۵۴؛ مفید، ج۲، ص۱۱۴.</ref>  


|align="left">|سال ۵۵۰ تا ۵۵۱ق
اما از دیدگاه [[شیخ عباس قمی]] کتب مزاریه و کتاب‌های دیگر به محل دفن حرّ متعرض نشده‌اند. وی با ذکر عبارتی از کتاب الدروس که در آن به زیارت [[حضرت عباس(ع)]] و حرّ سفارش شده است، آورده‌ است که قبر حرّ در عصر [[شهید اول]]، در مکان فعلی معروف بوده و همین مقدار برای اعتبار این مرقد کافی است.<ref>قمی، هدیة الزائرین و بهجة الناظرین، ص۱۳۷ـ۱۳۶؛ نوری، لؤلؤ و مرجان، ص۱۵۴؛ قمی، منتهی الامال، ج۱، ص۷۴۸.</ref> همچنین از دیدگاه [[سید محسن امین]] شهرت این مزار و تقید مردم به زیارت آن، غیرمستند نیست.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴۰ـ۴۳۹.</ref>
|جواد اصفهانی در ۵۵۰ق به دستور خلیفه مقتفی عباسی، دری با صفحه‌های پوشیده طلایی برای کعبه ساخت که در سال ۵۵۱ق کار گذاشته شد.<ref>الارج المسکی، ص151.</ref>
|-
|align="left">|سال ۶۵۹ تا ۶۶۳ق
|ملک مظفر یوسف بن منصور، از حاکمان آل رسول یمن، سال ۶۵۹ق دری با صفحه‌های نقره‌ای<ref>شفاء الغرام، ج1، ص142؛ مرآة الحرمین، ج1، ص276-277.</ref> و در سال۶۶۳ق با فرستادن ابن‌بعری به مکه، دری با طلا و نقره برای کعبه ساخت.<ref>العقود اللؤلؤیه، ج1، ص152.</ref>  
|-


|align="left">|سال ۷۳۳ق
==پانویس==
|سلطان محمد قلاوون در ۱۲ ذی‌حجه همان سال، دَرِ جدیدی برای کعبه ساخت که جایگزین در پیشین که به بنی‌شیبه واگذار شده بود،<ref>شفاء الغرام، ج1، ص142.</ref> گشت.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص142؛ اتحاف الوری، ج3، ص203.</ref>
|-
 
|align="left">|سال ۷۶۱ تا ۷۷۶ق
|ملک ناصرالدین حسن مملوکی در سال ۷۶۱ق دری از جنس ساج ساخت که پس از تزیین در ۷۷۶ق تا پایان دوران حکومت وی، بر کعبه نصب بود.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص142.</ref>
 
|-
|align="left">|سال ۷۸۱، ۸۱۶ و ۸۵۱ق
 
|زین‌الدین برکه عثمانی، در سال ۷۸۱ق سودون پاشا را برای تزیین دَر به مکه فرستاد.<ref>اتحاف الوری، ج3، ص334.</ref> سال ۸۱۶ق سلطان مؤید ابونصر شیخ محمودی حاکم مصر<ref>شفاء الغرام، ج1، ص143.</ref> و سال ۸۵۱ق بیرم خجا تاتاری ناظر حرم، در کعبه را با نقره پوشاند و روی آن را با آب طلا تزیین کرد.<ref>اتحاف الوری، ج4، ص707.</ref>
 
|-
|align="left">|سال ۹۶۱ تا ۹۶۴ق
|سلطان سلیمان قانونی در سال ۹۶۱ق به دلیل دزدی نقره‌های دَر کعبه، دستور داد آن را با صفحه نقره‌ و روکش طلا بپوشانند.<ref>الارج المسکی، ص152؛ منائح الکرم، ج3، ص343.</ref>وی در سال ۹۶۴ق نیز دستور ساخت دری جدید با زیورهای فراوان تزیین شده، داد.<ref>التاریخ القویم، ج4، ص173؛ منائح الکرم، ج3، ص343؛ منائح الکرم، ج3، ص344.</ref>
 
|-
|align="left">|سال ۱۰۴۴ق
|سلطان مراد چهارم در این سال، دستور تعویض باب الکعبه را صادر و تزیینات دَرِ قدیم برای در جدید به کار رفت.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص173-174؛ الارج المسکی، ص154.</ref>
 
|-
|align="left">|سال ۱۱۱۹ق
|در آخر ذی‌قعده سال ۱۱۱۹ق با حضور امیر ایواز بک، شیخ حرم، شریف یحیی بن برکات و حاکم شرع مکه، برخی ورق‌های چوبی دَر و نیز زوار آن کنده و پس از اصلاح و طلاپوشی بر درگاه کعبه نصب شد که تا زمان آل سعود همچنان باقی ماند.<ref>منائح الکرم، ج5، ص445-446.</ref>
 
|-
|align="left">|سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۹ق، دوره آل سعود
|در ۲۳ ذی‌قعده ۱۳۷۰ق به دستور ملک عبدالعزیز سعودی دری از جنس آلومینیوم با پوشش طلا و نقره بر کعبه نصب شد.<ref>التاریخ القویم، ج4، ص174؛ شفاء الغرام، ج1، ص14۴.</ref> شروع ساخت آخرین دَرِ کعبه از جنس طلا با عیار بالا در اول ذی‌حجه ۱۳۹۸ق به دستور ملک خالد بن عبدالعزیز آغاز و در ۲۳ ذی‌قعده ۱۳۹۹ق جایگزین دَرِ فرسوده پیشین شد.<ref>قصة التوسعه، ص88-91؛ مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی، ص95-99.</ref>
|}
آل سعود دو بار اقدام به تعویض دَر کعبه کرد. نخستین بار در سال ۱۳۷۰ق به دستور ملک عبدالعزیز سعودی، دری از جنس آلومینیوم با روکش طلا و نقره برای کعبه ساخته شد.<ref>التاریخ القویم، ج4، ص174.</ref> در سال ۱۳۹۷ق  [[ملک خالد بن عبدالعزیز]] (۱۳۹۵–۱۴۰۲ق) با دیدن فرسودگی باب الکعبه، دستور داد دری جدید از طلا با عیار بسیار بالا بسازند که امروزه نیز به‌عنوان آخرین دَر بر درگاه [[کعبه]] نصب است . ساخت این در با وزنی حدود ۲۸۰ کیلوگرم، اول ذی‌حجه ۱۳۹۸ق آغاز گشت و پس از ۱۲ ماه به پایان رسید. ملک خالد آن را در ۲۳ ذی‌قعده [[سال ۱۳۹۹ هجری قمری|۱۳۹۹ق]] افتتاح کرد.
 
ارتفاع این در کمی بیش از سه متر و عرض آن حدود دو متر است و از دو لنگه تشکیل شده است. پایه آن با ضخامت ۱۰ سانتی‌متر از چوبی با نام «ماکامونگ» ساخته شده است. پایین در، تیری چوبی افزوده شده تا از ورود آب به درون کعبه پیش‌گیری کند و میله‌ای دارد که هنگام بسته شدن، در را با آستانه جفت می‌کند.<ref>قصة التوسعه، ص88-91؛ مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی، ص95-99.</ref>
 
=== نقش‌ها و نوشته‌ها===
در دو گوشه بالایی در، دو لچکی جداگانه برای بهتر نمود یافتن شکل دایره‌وار آن تدارک شده که بر آن‌ها عبارات «الله جل جلاله» و «محمد صلی الله علیه و سلم» درون دو دایره برجسته نوشته شده است.
 
پایین این دایره‌ها، آیات: {{قلم رنگ|سبز|ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ آمِنِینَ}} <ref>سوره حجر، ۴۶.</ref>؛ {{قلم رنگ|سبز|جَعَلَ اللهُ الْکَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ قِیَامًا لِلنَّاسِ و الشَّهْرَ الْحَرَامَ}} <ref>سوره مائده، ۹۷</ref>؛ {{قلم رنگ|سبز|رَبِّ اَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَاَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَانًا نَصِیرًا}} <ref>سوره اسراء، ۸۰.</ref> ؛ {{قلم رنگ|سبز|کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَی نَفْسِهِ الرَّحْمَة}}؛<ref>سوره انعام، ۵۴.</ref> {{قلم رنگ|سبز|وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی اَسْتَجِبْ لَکُم}} <ref>سوره غافر، ۶۰.</ref> نقش بسته است. در پی آن‌ها، دو دایره به شکل دو خورشید نورانی که در وسط آن‌ها جمله «لا اله الا الله محمد رسول‌الله» نقش بسته، دیده می‌شود. زیر این حاشیه‌های دایره‌شکل، آیه: {{قلم رنگ|سبز|قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ اَسْرَفُوا عَلَی اَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ اِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ}} <ref>سوره زمر، ۵۳.</ref> نقش بسته است.
 
پایین‌تر از قفل در، جایی مربع‌شکل و فرورفته دیده می‌شود که وسط آن، دو دایره برجسته قرار دارد. وسط این دو دایره، [[سوره فاتحه]] به صورت دو دایره کامل نوشته شده است. زیر این دایره‌ها، دو جای مستطیل‌شکل به چشم می‌خورد که بالایی کوچک‌تر از پایینی است. در جای بالایی عبارتی شامل تاریخ ساخت باب الکعبه در دوران ملک عبدالعزیز نقش بسته است. در جای پایینی نیز به تاریخ ساخت باب در دوران ملک خالد اشاره شده است.
بر لنگه سمت راست در، تاریخ افتتاح در به دست ملک خالد به چشم می‌خورد و بر لنگه چپ، نام مهندس سازنده در و نیز کاتب عبارات، نوشته شده است.
 
در کعبه حدود نیم متر به طرف درون خانه پیش رفته است. کناره‌های دیوار که از سه سمت، در را احاطه کرده‌اند، با لوح‌های دایره‌شکل زرین، پوشانده شده است. با در نظر گرفتن تناسب نام‌های ۱۵گانه خداوند که بر روی این لوح‌ها به صورت دایره نوشته شده، در قسمت‌های گوناگون آن نیز کلماتی به این شرح به چشم می‌خورد: بر بالای در عبارت «یا واسع یا مانع یا نافع»؛ در سمت راست، عبارت «یا عالم یا علیم یا حلیم یا عظیم یا حکیم یا رحیم»؛ و در سمت چپ، عبارت «یا غنی یا مغنی یا حمید یا مجید یا سبحان یا مستعان» نقش بسته است. پایین در که از جنس چوب است، صفحه‌های طلایی دارای نقش‌هایی به چشم می‌خورند.<ref>قصة التوسعه، ص88-91؛ مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی، ص95-99.</ref>
 
== فضیلت‌های باب کعبه ==
بر پایه برخی روایات، [[حضرت آدم]] در پی نزول بر زمین، در برابر باب الکعبه به [[نماز]] ایستاد و با خدای خود به راز و نیاز پرداخت.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص186.</ref> برخی مکان قبول توبه آدم را برابر دری که ابن‌زبیر پشت کعبه در سمت [[رکن یمانی]] گشوده بود، می‌دانند.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص187.</ref> بر اساس گزارشی، نماز بر جنازه آدم(ع) در برابر باب الکعبه اقامه شده است.<ref>تاریخ مکه، ص191.</ref> گفتاری از [[پیامبر]] در منابع آمده که نشان می‌دهد ایشان به امامت [[جبرئیل]] کنار در کعبه نماز خوانده است.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص268؛ تحفة الاحوذی، ج1، ص394؛ عون المعبود، ج2، ص40-41.</ref> شاید به همین سبب، برخی نماز خواندن در باب الکعبه را [[مستحب]] دانسته‌اند.<ref>صحیح ابن خزیمه، ج4، ص333.</ref> در سده سوم قمری بر جنازه افراد نامدار مانند اشراف و [[قریش|قریشیان]] برابر باب الکعبه نماز خوانده می‌شد.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص317.</ref>
 
از پیامبر(ص) نقل شده که هرکس [[حجرالاسود]] را لمس کند و دو رکعت نماز در [[رکن ابراهیم]] بگزارد و سپس دست بر در کعبه گذارد و [[دعا]] کند، دعای او مستجاب خواهد شد.<ref>المقنعه، ص389؛ مستدرک الوسائل، ج9، ص383.</ref> در روایتی لحظه باز شدن دَر کعبه، یکی از مواقع هفت‌گانه‌ گشوده شدن درهای رحمت الهی به روی مردم، شناخته شده است.<ref>مستدرک الوسائل، ج14، ص152.</ref>
 
=== مستحبات ===
در [[طواف عمره]] مستحب است که در برابر باب الکعبه این دعا خوانده شود: «سائِلُکَ فَقِیرُکَ مِسْکِینُکَ بِبابِکَ، فَتَصَدَّقْ علیه بِالْجَنَّةِ، اللهم الْبَیْتُ بَیْتُکَ، و الحَرَمُ حَرَمُکَ، و العَبْدُ عَبْدُکَ، وَهذا مَقَامُ الْعائِذِ الْمُسْتَجِیْرِ بِکَ مِنَ النارِ، فَاَعْتِقْنِی وَوالِدَیَّ وَاَهْلِی وَوُلْدِی وَاخْوانِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ النارِ، یا جَوادُ یا کَرِیمُ».<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص531-532؛ جامع الخلاف، ص202.</ref> دعایی دیگر نیز هنگام روبه‌رو شدن با باب الکعبه گزارش شده است.<ref>المقنعه، ص401.</ref> نیز [[صلوات]] بر پیامبر(ص) و خاندان پاکش در این مکان بسیار سفارش شده است.<ref>الکافی، ج4، ص406.</ref>
==گالری==
<gallery>
پرونده:باب الکعبه.jpeg|زیارت باب الکعبه
پرونده:باب الکعبه۲.jpeg|درِ امروزی کعبه
پرونده:در قدیمی کعبه.png|باب الکعبه سال ۱۰۴۴ق
پرونده:در قدیمی کعبه ساخت ملک زمان عبدالعزیز.jpeg|باب الکعبه سال ۱۳۷۰ق
پرونده:حطیم.jpg|اندازه، ابعاد و نقشه بنای کعبه
پرونده:نمایی از در کعبه هنگام سیل در مکه.jpg||نمایی از در کعبه هنگام سیل
</gallery>
 
 
==جستار وابسته==
* [[تاریخ بازسازی درِ کعبه]]
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


== منابع ==
==منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
{{دانشنامه
 
| آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/7968
{{برگرفتگی
| عنوان = باب الکعبه
|پیش از لینک = کتاب
| نویسنده = ابوالفضل ربانی
|منبع = زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم.
|پس از لینک = بخش «مرقد حر بن یزید ریاحی»، ج۱، ص۲۳۴.
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1472/1/5
}}
}}
* '''قرآن کریم'''؛
* '''اعیان الشیعه'''، امین، محسن، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۹۹۸م.
* '''اتحاف الوری''': عمر بن محمد بن فهد (م. ۸۸۵ق)، مکه، جامعةام القری، ۱۴۰۳ق؛
* '''الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد'''، محمد بن محمد بن نعمان (الشیخ المفید)، تحقیق: مؤسسة آل البیت (علیهم‌السّلام) لاحیاء التراث، ط ۲، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ق - ۱۹۹۳م.
* '''اخبار مکه''': الازرقی (م. ۲۴۸ق)، به کوشش رشدی الصالح، مکه، مکتبة الثقافه، ۱۴۱۵ق؛
* '''الانوار النعمانیة'''، السید نعمةالله الجزائری، تبریز، مطبعة شرکت چاپ، (بی‌تا).
* '''اخبار مکه''': الفاکهی (م. ۲۷۹ق)، به کوشش ابن دهیش، بیروت، دار خضر، ۱۴۱۴ق؛
* '''البدایة و النّهایة'''، اسماعیل ابن کثیر،  تحقیق: علی شیری، بیروت: داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق.
* '''الارج المسکی فی تاریخ المکی''': علی عبدالقادر الطبری (م. ۱۰۷۰ق)، به کوشش الجمال، مکه، المکتبة التجاریه، ۱۴۱۶ق؛
* '''تاریخ الطبری'''، محمد بن جریر الطبری، ط ۱، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۸ق - ۱۹۸۸م.
* '''البدایة و النهایه''': ابن کثیر (م. ۷۷۴ق)، بیروت، مکتبة المعارف؛
* '''تاریخ گزیده'''، حمد الله مستوفی، تهران، امیر کبیر، چاپ ۳، ۱۳۶۴ش.
* '''التاریخ القویم''': محمد طاهر الکردی، به کوشش ابن دهیش، بیروت، دار خضر، ۱۴۲۰ق؛
* '''تراث کربلاء'''، سلمان‌هادی الطعمة، ط ۲، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۰۳ق - ۱۹۸۳م.
* '''تاریخ عمارة المسجدالحرام''': فوزیه حسین مطر، مکه، جامعةام القری، ۱۴۰۶ق؛
* '''جمهرة النسب'''، ابن‌کلبی، هشام بن محمد، محقق: حسن ناجی، ناشر: عالم الکتب.
* '''تاریخ مکة المشرفه''': محمد ابن الضیاء (م. ۸۵۴ق)، به کوشش علاء و ایمن، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۴ق؛
* '''جمهرة انساب العرب'''، علی بن احمد بن سعید (ابن حزم الاندلسی)، تحقیق: عبدالسلام محمد‌هارون، ط ۵، القاهرة، دار المعارف.
* '''تاریخ الیعقوبی''': احمد بن یعقوب (م. ۲۹۲ق)، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۵ق؛
* '''دائرة المعارف بزرگ اسلامی'''، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
* '''الروض الانف''': السهیلی (م. ۵۸۱ق)، به کوشش عبدالرحمن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۱۲ق؛
* '''[https://ganjineh.kateban.com/print/2955 «درباره عکسی که در فضای مجازی به عنوان قدیمی‌ترین عکس حرم امام حسین (ع) معرفی شده»]'''، احمد خامه‌یار، سایت گنجینه.
* '''تحفة الاحوذی''': المبارک فوری (م. ۱۳۵۳ق)، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق؛
* '''شهیدان جاوید'''، پژوهشی تاریخی پیرامون شهدای نهضت امام حسین (علیه‌السّلام)، مرضیه محمدزاده، تهران، بصیرت، ۱۳۹۱ش.
* '''جامع الخلاف و الوفاق''': علی بن محمد القمی السبزواری (م. قرن۷ق)، به کوشش حسنی، قم، زمینه‌سازان ظهور امام عصر، ۱۳۷۹ش؛
* '''عتبات عالیات عراق'''، اصغر قائدان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
* '''شفاء الغرام''': محمد الفاسی (م. ۸۳۲ق)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۱ق؛
* '''لؤلؤ و مرجان'''، نوری، حسین، آفاق، تهران، ۱۳۸۷ش.
* '''صحیح ابن خزیمه''': ابن خزیمه (م. ۳۱۱ق)، به کوشش محمد مصطفی، المکتب الاسلامی، ۱۴۱۲ق؛
* '''مرقدها و مکان‌های زیارتی کربلا'''، عبدالامیر قریشی، ترجمه: احسان مقدس، چاپ ۱، تهران، مشعر، ۱۳۹۱ش. 
* '''العقود اللؤلؤیه''': علی بن الحسن الزبیدی (م. ۸۱۲ق)، به کوشش محمد الاکوع، بیروت، دار الآداب، ۱۴۰۳ق؛
* '''معماری کربلا در گذر تاریخ'''، انصاری، محمدعلی، انتشارات مسجد جمکران، قم، ۱۳۸۹ش.
* '''عون المعبود''': العظیم‌آبادی (م. ۱۳۲۹ق)، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق؛
* '''مقتل الحسین'''، موفّق بن احمد (الخوارزمی)، تحقیق: الشیخ محمد السماوی، ط ۱، قم، انوار الهدی، ۱۴۱۸ق.
* '''قصة التوسعة الکبری''': حامد عباس، جده، دار البلاد، ۱۴۱۶ق؛
* '''منتهی الآمال'''، شیخ عباس قمی، چاپ ۱۴، قم، هجرت، ۱۳۸۰ش.
* '''الکامل فی التاریخ''': ابن اثیر (م. ۶۳۰ق)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۱۷ق.
* '''نزهة القلوب'''، حمدالله بن ابی‌بکر مستوفی قزوینی، به کوشش: سید محمد دبیرسیاقی، چاپ ۲، قزوین، طه، ۱۳۷۸ش.
* '''الکافی''': الکلینی (م. ۳۲۹ق)، به کوشش غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ش؛
* '''هدیة الزائرین و بهجة الناظرین'''، قمی، عباس، موسسه جهانی سبطین، قم، ۱۳۸۳ش.
* '''مرآة الحرمین''': ابراهیم رفعت پاشا (م. ۱۳۵۳ق)، تهران، مشعر، ۱۳۷۷ش؛
* '''مستدرک الوسائل''': النوری (م. ۱۳۲۰ق)، بیروت، آل البیت:، ۱۴۰۸ق؛
* '''المقنعه''': المفید (م. ۴۱۳ق)، قم، نشر اسلامی، ۱۴۱۰ق؛
* '''مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی''': عبیدالله محمد امین کردی، ترجمه: صابری، مشهد، ۱۳۸۲ش؛
* '''من لا یحضره الفقیه''': الصدوق (م. ۳۸۱ق)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، ۱۴۰۴ق؛
* '''منائح الکرم''': علی بن تاج الدین السنجاری (م. ۱۱۲۵ق)، به کوشش المصری، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۱۹ق.
{{پایان}}
{{پایان}}


{{کعبه}}
{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}}

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۱۷

نمایی از مرقد حر بن یزید ریاحی
اطلاعات اوليه
بنيانگذار عضدالدوله دیلمی
تأسیس ۳۷۰ق
کاربری زیارتگاه
مکان عراق، کربلا، ۶ کیلومتری حرم امام حسین(ع)
وقایع مرتبط تازه و سالم بودن پیکر مطهر حر در نبش قبر وی در زمان شاه اسماعیل صفوی
مشخصات
مساحت ۷٬۵۰۰ مترمربع
معماری
بازسازی ۹۱۴ق، به دست شاه اسماعیل صفوی، در دوره قاجار، به وسیله مادر آقاخان محلاتی، ۱۳۲۵ق، حسین خان شجاع السلطنه، ۱۳۳۰ق، سیدعبدالحسین کلیددار، ۱۳۸۹ق، تعدادی از تاجران عراقی، ۱۴۲۷ق، در دست بازسازی
وبگاه تولیت مرقد حر بن یزید
اربعین حسینی
مفاهیم
اربعین
کتاب‌شناسی اربعین
تحقیق درباره اول اربعین • لؤلؤ و مرجان • مدنیت، عقلانیت، معنویت در بستر اربعین • پیاده‌روی اربعین تأملات جامعه‌شناختی • پیاده‌روی اربعین
آیین‌ها
پیاده‌روی اربعین • زیارت اربعین • هوسه‌خوانی
نخستین زائران
جابر بن عبدالله انصاری • عطیه کوفی
مقاله‌های وابسته
موکب • مسیرهای پیاده‌روی اربعین • راهنمای اربعین • پیاده‌روی جاماندگان اربعین

مرقد حُرّ بن یزید ریاحی، حدود ۶ کیلومتر از حرم امام حسین(ع)، فاصله دارد و نزدیک منطقه‌ای قرار دارد که به کمالیه معروف است.

علت اینکه جنازه حر را به خارج از میدان معرکه منتقل کردند، این بود که قبیله او یعنی بنی‌تمیم، جنازه او را برداشته و به مکان فعلی آورده و به خاک سپردند.

مرقد حر در سال ۳۷۰ق به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد و در سال ۹۱۴ق شاه اسماعیل صفوی گنبدی روی قبر حر بنا کرد و صحن کوچکی برایش ساخت.

در سال‌های بعد نیز این بنا مورد بازسازی واقع شده و پس از سقوط نظام صدام، در سال ۱۴۲۷ه.ق، دیوان وقف شیعی، بنای قدیمی را به‌طور کامل خراب کرد تا ساختمان جدیدی برای آرامگاه حُرّ بنا کند؛ این ساختمان، در حال حاضر، در دست بازسازی است.

معرفی حر بن یزید

حُرّ بْن یَزید ریاحی، از فرماندهان نظامی کوفه بود[۱] که پیش از واقعه عاشورا ماموریت یافت با سپاهی هزار نفری، مانع حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه و همچنین مانع بازگشت ایشان شود.[۲]

حر، از تیره بنو ریاح، از قبیله بنی‌تمیم بوده[۳] و از تاریخ تولد وی، اطلاع دقیقی در دست نیست. همچنین درباره زندگی وی و افکار و عقایدش تا پیش از واقعه عاشورا، اطلاعات‌ اندکی وجود دارد.[۴]

درباره خاندان حر اشاراتی در دست است؛ چنان‌که حمدالله مستوفی، تاریخ‌نگار قرن هشتم قمری، خاندان خود را که سال‌ها مستوفیان و دفترداران قزوین بودند، از خاندان حُرّ دانسته است.[۵] برخی نیز آل حر، در منطقه جبل عامل لبنان را از خاندان حر می‌دانند که یکی از مشهور‌ترین آنها شیخ حر عاملی، صاحب کتاب وسائل الشیعه است.[۶]

حر در ماجرای کربلا

در سال ۶۰ق، چون عبیدالله ‌بن زیاد از حرکت امام حسین(ع) به سوی عراق خبر یافت، حُصَین‌ بن تمیم، فرمانده نظامی کوفه، را به قادسیه فرستاد. حصین نیز حرّ را با سپاهی هزار نفره و به عنوان مقدمه سپاه اصلی، از قادسیه روانه کرد.[۷]

رویارویی با امام حسین

امام حسین در در روز ۲۶ ذی‌الحجه، کنار بلندی‌های ذی ‌حُسُم با حرّ و سپاهش روبه‌رو شد. تصریح منابع بر آن است که حرّ نه برای جنگ بلکه برای انتقال امام نزد ابن‌ زیاد اعزام شده بود و از این‌رو با سپاهیانش راه را بر امام حسین(ع) بست و مانع از حرکت امام به سوی کوفه شد.[۸] به گفته ابن کثیر، تاریخ‌نگار شافعی مذهب ِ قرن هشتم قمری، با وجود بسته شدن راه توسط حر، امام حسین(ع) به یارانش دستور داد سپاهیان حر و اسبانشان را سیراب کنند.[۹]

ممانعت از حرکت امام

چون امام با یاران خویش عزم بازگشت به مدینه نمود، حر ممانعت کرد و پیشنهاد داد که امام راهی غیر از راه کوفه و مدینه در پیش گیرد تا وی بتواند از ابن‌ زیاد کسب تکلیف کند.[۱۰] آنگاه امام حسین و یارانش در مسیر عُذیب و قادسیه حرکت کردند و حر نیز همراه آنان بود. سپاه حر و کاروان امام حسین(ع) به منطقه نینوا رسیده و در آنجا توقف کردند.[۱۱] همچنین سپاه بزرگی به فرمان ابن زیاد از کوفه به سمت نینوا در حرکت بود و نامه ابن زیاد به دست حر رسید مبنی بر آن‌که بر امام و یارانش سخت بگیرد و آنان را در زمینی بی‌آب و علف و بی‌حصار متوقف کند.[۱۲]

شهادت حر

ضریح حر بن یزید ریاحی

حر از طرف عمرسعد فرماندهی قبیله تمیم و قبیله هَمْدان را به عهده گرفت اما پس از آگاه شدن از عهدشکنی کوفیان نسبت به نامه‌های امام حسین(ع)، آماده شدن سپاه چند هزار نفره ابن زیاد برای جنگ، دستور بستن آب بر کاروان امام و همچنین صحبت‌ها و مذاکرات چند روزه‌ای که با امام داشت، در جنگ با حسین بن علی مردّد شد.[۱۳] وی صبح عاشورا به بهانه آب دادن اسب خود، از اردوگاه عمر سعد جدا شد و به کاروان حسین پیوست.[۱۴]

حر پس از پیوستن به امام، بلافاصله راهی میدان نبرد شد و رو به لشکر کوفه ایستاد و آنان را به سبب پیمان شکنی‌شان، سرزنش کرد. وی در حالی‌که رجز می‌خواند، می‌جنگید و پس از چندین نوبت نبرد، به دست ایوب بن مُسَرِّح به شهادت رسید.[۱۵] یاران امام(ع)، جسد بی‌رمق او را از منطقه نبرد دور کردند و امام(ع)، خود بر بالینش نشست و فرمود: «انت الحرّ کما سمّتک امک وانت الحرّ فی الدنیا وانت الحرّ فی الآخرة»؛ «تو آزاد مردی؛ همان‌گونه که مادرت تو را حُرّ نامید. به راستی تو در دنیا و آخرت، آزادمرد و سعادتمندی».[۱۶]

برخی حر را اولین شهید واقعه کربلا می‌دانند[۱۷] اما به نظر سید بن طاووس، حر نخستین شهید در آن ساعات بود و پیش از او افرادی به شهادت رسیده بودند.[۱۸] در زیارت رجبیه، دو بار و در زیارت ناحیه مقدسه نیز یک بار به حر سلام داده شده است: «السلام علی الحرّ بن یزید الریاحی».[۱۹]

مرقد حر

مرقد حرّ، حدود ۶ کیلومتر از حرم امام حسین(ع)، فاصله دارد و نزدیک منطقه‌ای قرار دارد که به کمالیه معروف است.[۲۰]

به گفته سید محسن امین، نویسنده کتاب اعیان الشیعه، هنگام دفن شهدای کربلا توسط افراد قبیله بنی‌اسد، گروهی از قبیله حر، مانع دفن جسد او همراه با دیگر شهدای کربلا شدند و جسد حر را در مکانی دورتر از سایر شهدا، به خاک سپردند[۲۱] که در قدیم به آن «نواویس» می‌گفتند.[۲۲]

تاریخچه مرقد

مرقد حر در ۳۷۰ق به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد.[۲۳] در قرن هشتم هجری، مزار حُرّ شناخته شده بوده و حمدالله مستوفی نیز به قبر وی، بیرون از کربلا اشاره کرده است.[۲۴]

معماری ساختمان

تصویر قدیمی مرقد حر بن یزید ریاحی دارای گنبد کاشی‌کاری شده‌

مساحت مرقد حرّ حدود ۵۸۰ مترمربع و مساحت زمین آن، حدود ۷٬۵۰۰ مترمربع است. ضریحی که صندوقی مشبک از جنس نقره است در وسط این عمارت واقع است. گنبدی که بر فراز ضریح قرار دارد، با ۷ متر قطر، دارای ارتفاعی ۱۰ متری از سطح زمین حرم است. نمای خارجی این گنبد کاشی کاری شده است. در اطراف مرقد، صحن وسیعی وجود دارد که از چهار طرف اتاق‌هایی با ایوان‌های کوچک بر آن مشرف هستند. بر فراز هریک از این ایوان‌ها نیز طاق‌هایی نوک تیز قرار دارد. این اتاق‌ها و ایوان‌ها به منظور استراحت زائران به کار می‌روند.[۲۵]

تصویر قدیمی مرقد حر بن یزید ریاحی با گنبد مضرّس(اُورچین) کوچک، قبل از بازسازی آن در سال ۱۳۳۰ق.

براساس قدیمی‌ترین تصویر موجود از مرقد حُرّ، ساختمان بقعه، دارای گنبد مضرّس کوچک و کم‌ارتفاعی بوده است. اما براساس تصویر قدیمی دیگری، این گنبد، جای خود را به گنبد پیازی - شلجمی کاشی‌کاری شده‌ای، داده است.

بازسازی بنا

به گفته سید نعمةالله الجزائری، عالم شیعه در قرن یازدهم و دوازدهم قمری، زمانی که شاه اسماعیل صفوی به کربلا آمد، پس از زیارت امام حسین(ع)، به زیارت حر رفت و دستور داد تا قبر وی را باز کنند. پس از شکافتن قبر حر، جنازه تازه وی را در قبر دید که بر سر او دستمالی، بسته شده بود.[۲۶] به دستور شاه اسماعیل، مرقد حر در سال ۹۱۴ق بازسازی شد.[۲۷]

در دوره قاجار، مادر آقاخان محلاتی اقدام به تعمیر بقعه نمود و نیز صحنی قلعه مانند برای آن بنا نهاد تا در مقابل خطر راهزنان، سرپناهی برای زائران باشد. کتیبه‌های موجود در مرقد حُرّ در دوره اخیر نشان می‌دهد که این مرقد در سال ۱۳۳۰ق، به اهتمام آقا حسین‌خان شجاع السلطنه همدانی و سید عبدالحسین کلیدار بازسازی شده است.[۲۸] همچنین شجاع السلطان همدانی گنبد مقبره را تعمیر و نمای خارجی آن را کاشی کاری کرد.[۲۹] حال آنکه عکس قدیمی‌تری از بارگاه حرّ، نشان می‌دهد که این زیارتگاه دارای گنبد مضرّس (اُورچین) کوچک و کم‌ارتفاعی بوده است.[۳۰]

در سال ۱۳۸۹ق، تعدادی از تاجران عراقی، رواق‌ها و ایوان جلوی مرقد را بازسازی نمودند و در سال ۱۳۹۰ق، ورودی اصلی مرقد، کاشی‌کاری شد. پس از سقوط حکومت صدام و حزب بعث عراق (۲۰۰۲م)، دیوان وقف شیعی عراق در سال ۱۴۲۷ق، در یک برنامه حساب نشده، بنای قدیمی را به‌طور کامل خراب کرد تا ساختمان جدیدی برای آرامگاه حُرّ بنا کند. این ساختمان، در حال حاضر، در دست بازسازی است.[۳۱]

تردید در محل دفن حرّ

شیخ مفید و میرزا حسین نوری معتقدند که حرّ با سایر اصحاب دفن شده است و میرزا حسین نوری می‌گوید که روایتی در مورد دفن حرّ در مرقد فعلی وجود ندارد.[۳۲]

اما از دیدگاه شیخ عباس قمی کتب مزاریه و کتاب‌های دیگر به محل دفن حرّ متعرض نشده‌اند. وی با ذکر عبارتی از کتاب الدروس که در آن به زیارت حضرت عباس(ع) و حرّ سفارش شده است، آورده‌ است که قبر حرّ در عصر شهید اول، در مکان فعلی معروف بوده و همین مقدار برای اعتبار این مرقد کافی است.[۳۳] همچنین از دیدگاه سید محسن امین شهرت این مزار و تقید مردم به زیارت آن، غیرمستند نیست.[۳۴]

پانویس

  1. ↑ البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.
  2. ↑ البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.
  3. ↑ جمهرة انساب العرب، ابن حزم الاندلسی، ص٢٢٧.
  4. ↑ شهیدان جاوید، مرضیه محمدزاده، صص٣٢٣ و ٣٢4.
  5. ↑ تاریخ گزیده، صص٨١١ و ٨١٢.
  6. ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، ص۳۱۴-۳۱۵.
  7. ↑ البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.
  8. ↑ الارشاد، ج٢، صص ٧٨ و ٨٠؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج١، صص ٣٣٠ و ٣٣٢.
  9. ↑ البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.
  10. ↑ البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۷.
  11. ↑ البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۷.
  12. ↑ الاخبار الطِّوال، ص۲۵۱.
  13. ↑ تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۱.
  14. ↑ الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۹.
  15. ↑ الارشاد، ج٢، صص١٠٢ و ١٠4.
  16. ↑ ر. ک: مقتل الحسین، ج٢، ص١4.
  17. ↑ مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۲، ص۱۳؛ الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.
  18. ↑ الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۶۰.
  19. ↑ شهیدان جاوید، ص334.
  20. ↑ انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.
  21. ↑ اعیان الشیعة، ج١، ص6١٣.
  22. ↑ ابن کلبی، جَمْهَرة النسب، ج۱، ص۲۱۶.
  23. ↑ قائدان،عتبات عالیات عراق، ص۱۴۷ـ۱۴۶.
  24. ↑ نزهة القلوب، ص٣٢.
  25. ↑ انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۷.
  26. ↑ الانوار النعمانیة، ج٣، ص۲۶۵-۲۶۶.
  27. ↑ قائدان،عتبات عالیات عراق، ص۱۴۷ـ۱۴۶
  28. ↑ تراث کربلاء، ص١١5.
  29. ↑ انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.
  30. ↑ خامه‌یار، «درباره عکسی که در فضای مجازی به عنوان قدیمی‌ترین عکس حرم امام حسین (ع) معرفی شده»، سایت گنجینه.
  31. ↑ مرقدها و مکان‌های زیارتی کربلا، ص٩٨.
  32. ↑ نوری، لؤلؤ و مرجان، ص۱۵۴؛ مفید، ج۲، ص۱۱۴.
  33. ↑ قمی، هدیة الزائرین و بهجة الناظرین، ص۱۳۷ـ۱۳۶؛ نوری، لؤلؤ و مرجان، ص۱۵۴؛ قمی، منتهی الامال، ج۱، ص۷۴۸.
  34. ↑ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴۰ـ۴۳۹.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم. بخش «مرقد حر بن یزید ریاحی»، ج۱، ص۲۳۴. است.
  • اعیان الشیعه، امین، محسن، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۹۹۸م.
  • الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، محمد بن محمد بن نعمان (الشیخ المفید)، تحقیق: مؤسسة آل البیت (علیهم‌السّلام) لاحیاء التراث، ط ۲، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ق - ۱۹۹۳م.
  • الانوار النعمانیة، السید نعمةالله الجزائری، تبریز، مطبعة شرکت چاپ، (بی‌تا).
  • البدایة و النّهایة، اسماعیل ابن کثیر، تحقیق: علی شیری، بیروت: داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق.
  • تاریخ الطبری، محمد بن جریر الطبری، ط ۱، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۸ق - ۱۹۸۸م.
  • تاریخ گزیده، حمد الله مستوفی، تهران، امیر کبیر، چاپ ۳، ۱۳۶۴ش.
  • تراث کربلاء، سلمان‌هادی الطعمة، ط ۲، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۰۳ق - ۱۹۸۳م.
  • جمهرة النسب، ابن‌کلبی، هشام بن محمد، محقق: حسن ناجی، ناشر: عالم الکتب.
  • جمهرة انساب العرب، علی بن احمد بن سعید (ابن حزم الاندلسی)، تحقیق: عبدالسلام محمد‌هارون، ط ۵، القاهرة، دار المعارف.
  • دائرة المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
  • «درباره عکسی که در فضای مجازی به عنوان قدیمی‌ترین عکس حرم امام حسین (ع) معرفی شده»، احمد خامه‌یار، سایت گنجینه.
  • شهیدان جاوید، پژوهشی تاریخی پیرامون شهدای نهضت امام حسین (علیه‌السّلام)، مرضیه محمدزاده، تهران، بصیرت، ۱۳۹۱ش.
  • عتبات عالیات عراق، اصغر قائدان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
  • لؤلؤ و مرجان، نوری، حسین، آفاق، تهران، ۱۳۸۷ش.
  • مرقدها و مکان‌های زیارتی کربلا، عبدالامیر قریشی، ترجمه: احسان مقدس، چاپ ۱، تهران، مشعر، ۱۳۹۱ش.
  • معماری کربلا در گذر تاریخ، انصاری، محمدعلی، انتشارات مسجد جمکران، قم، ۱۳۸۹ش.
  • مقتل الحسین، موفّق بن احمد (الخوارزمی)، تحقیق: الشیخ محمد السماوی، ط ۱، قم، انوار الهدی، ۱۴۱۸ق.
  • منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، چاپ ۱۴، قم، هجرت، ۱۳۸۰ش.
  • نزهة القلوب، حمدالله بن ابی‌بکر مستوفی قزوینی، به کوشش: سید محمد دبیرسیاقی، چاپ ۲، قزوین، طه، ۱۳۷۸ش.
  • هدیة الزائرین و بهجة الناظرین، قمی، عباس، موسسه جهانی سبطین، قم، ۱۳۸۳ش.
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=کاربر:Gholampour/صفحه_تمرین۱&oldid=55091»