کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
| تأسیس            =۳۷۰ق
| تأسیس            =۳۷۰ق
| کاربری          =زیارتگاه
| کاربری          =زیارتگاه
| مکان            =عراق • کربلا  
| مکان            =عراق • کربلا • حدود ۷ کیلومتر تا حرم امام حسین(ع)
| نام‌های دیگر      = نواویس • کمالیه
| نام‌های دیگر      = نواویس • کمالیه
| وقایع مرتبط      =تازه و سالم بودن پیکر مطهر حر در نبش قبر وی در زمان شاه اسماعیل صفوی
| وقایع مرتبط      =تازه و سالم بودن پیکر مطهر حر در نبش قبر وی در زمان شاه اسماعیل صفوی

نسخهٔ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۷

مرقد حر بن یزید ریاحی
اطلاعات اوليه
بنيانگذار عضدالدوله دیلمی
تأسیس ۳۷۰ق
کاربری زیارتگاه
مکان عراق • کربلا • حدود ۷ کیلومتر تا حرم امام حسین(ع)
نام‌های دیگر نواویس • کمالیه
وقایع مرتبط تازه و سالم بودن پیکر مطهر حر در نبش قبر وی در زمان شاه اسماعیل صفوی
مشخصات
مساحت ۲۶۰۰ مترمربع
وضعیت فعال
معماری
بازسازی ۹۱۴ق به دست شاه اسماعیل صفوی • حسین خان شجاع السلطان ۱۳۳۰ق • آخرین بازسازی توسط دبیرخانه عتبات عالیات شیعیان عراق

مرقد حُرّ بن یزید ریاحی، حدود ۷ کیلومتر از حرم امام حسین(ع)، فاصله دارد و نزدیک منطقه‌ای قرار دارد که به کمالیه معروف است. علت اینکه جنازه حر را به خارج از میدان معرکه منتقل کردند، این بود که قبیله او یعنی بنی‌تمیم، جنازه او را برداشته و به مکان فعلی آورده و به خاک سپردند.

مرقد حر در سال ۳۷۰ق به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد و در سال ۹۱۴ق شاه اسماعیل صفوی گنبدی روی قبر حر بنا کرد و صحن کوچکی برایش ساخت.

در سال‌های بعد نیز این بنا مورد بازسازی واقع شده و پس از سقوط نظام صدام، در سال ۱۴۲۷ه.ق، دیوان وقف شیعی، بنای قدیمی را به‌طور کامل خراب کرد تا ساختمان جدیدی برای آرامگاه حُرّ بنا کند؛ این ساختمان، در حال حاضر، در دست بازسازی است.

ضریح جدید حر بن یزید ریاحی

موقعیت و تاریخچه مرقد

مرقد حرّ، نزدیک منطقه‌ای معروف به کمالیه،[۱] در سمت شمال غربی شهر کربلا واقع شده است و حدود ۷ کیلومتر از حرم امام حسین(ع)، فاصله دارد.[۲]

حُرّ بْن یَزید ریاحی، از قبیله بنی‌تمیم،[۳] یکی از فرماندهان نظامی کوفه بود[۴] که پیش از واقعه عاشورا، ماموریت یافت تا مانع حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه و همچنین مانع بازگشت ایشان شود؛[۵] ولی در جنگ با حسین بن علی مردّد شد[۶] و صبح عاشورا به کاروان امام حسین پیوست.[۷] برخی حر را اولین شهید واقعه کربلا می‌دانند؛[۸] اما به نظر سید بن طاووس، حر نخستین شهید در آن ساعات بود و پیش از او افرادی به شهادت رسیده بودند.[۹]

مرقد حر در ۳۷۰ق به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد.[۱۰] در قرن هشتم قمری، مزار حُرّ شناخته شده بوده و حمدالله مستوفی نیز به قبر وی، بیرون از کربلا اشاره کرده است.[۱۱]

بازسازی بنا و معماری

مرقد حر بن یزید ریاحی، اولین‌بار در سال ۹۱۴ق به دستور شاه اسماعیل صفوی، زمانی که برای زیارت کربلا آمده بود، تجدید بنا شد.[۱۲][یادداشت ۱] این بنا دارای گنبدی از گچ و آجر و صحنی با ایوان‌هایی که طاق نوک‌تیز داشت، ساخته شد.[۱۳]

در دوره قاجار، مادر آقاخان محلاتی اقدام به تعمیر بقعه نمود و صحنی قلعه مانند برای مقابله با راهزنان بنا نهاد.[۱۴] کتیبه‌های موجود در مرقد حُرّ در دوره اخیر نشان می‌دهد که این مرقد در سال ۱۳۳۰ق، توسط سید عبدالحسین کلیدار بازسازی[۱۵] و همچنین آقا حسین‌خان شجاع السلطان همدانی گنبد مقبره را تعمیر و نمای خارجی آن را کاشی‌کاری کرد.[۱۶] براساس قدیمی‌ترین عکس موجود از بارگاه حرّ، این زیارتگاه دارای گنبد مُضَرَّس (پله‌ای) کوچک و کم‌ارتفاعی بوده است[۱۷] که پس از مدتی جای خود را به گنبد پیازی - شَلْجَمی کاشی‌کاری شده‌ای، داده است.[۱۸]

در سال ۱۳۸۹ق، تعدادی از تاجران عراقی، رواق‌ها و ایوان جلوی مرقد را بازسازی و در سال ۱۳۹۰ق، ورودی اصلی مرقد، کاشی‌کاری شد. در این زمان، ضریح به‌صورت صندوقِ مُشَبَّک نقره‌ای در وسط عمارت و گنبدی کاشی‌کاری شده بر فراز ضریح با ۷ متر قطر و ۱۰ متر ارتفاع از سطح زمین قرار داشت.[۱۹]

مرقد حر بن یزید ریاحی درحال بازسازی

بنای مرقد فعلی

پس از سقوط حکومت صدام (۲۰۰۳م)، دیوان وقف شیعی عراق در سال ۲۰۰۶م، بنای قدیمی را تخریب[۲۰] و مرحله بازسازی شروع شد؛ اما به دلیل اشتباه در طراحی‌، کار را متوقف شد. پس از تأسیس دبیرخانه عتبات عالیات شیعیان، این دبیرخانه در سال ۲۰۰۷م عهده‌دار ساخت این حرم شد و کار بازسازی از ۲۰۰۹م آغاز گشت که هنوز درحال تکمیل است. مرقد جدید حر از یک گنبد و یک صحن مربع تشکیل شده و دارای چهار در است که حرم از در بزرگ چوبی (فولاد) قابل دیدن است. در داخل ضریح، قبر حر قرار دارد که با پنجره ای احاطه شده و بالای آن قطعه ای با عبارت (السلام علیک یا حر بن یزید الریاحی) نوشته شده است. ضریح از چهار در شمالی، جنوبی، شرقی و غربی تشکیل شده است. در صحن بیرونی نیز درخت نخلی با قدمت بیش از صد سال روبروی در ورودی وجود دارد. مساحت کل حرم ۲۶۰۰، مساحت مرقد 1369، ارتفاع مناره 33.8، ارتفاع گنبد 12.8، عرض پنجره حرم 4، طول آن 5 و ارتفاع پنجره 2/4 متر است.[۲۱]

تردید در محل دفن حرّ

دو دیدگاه درباره چگونگی و محل دفن حر بن یزید ریاحی مطرح شده است: بسیاری از مورخین همچون ابومخنف (۱۵۷ق)، مسعودی(۳۴۶ق)، شیخ مفید(۴۱۳ق) و دیگران سخنی از انتقال بدن حر مطرح نکرده‌اند؛ بلکه صراحت دارند که قبیله بنی اسد، شهدا را در کربلا به خاک سپرده‌اند.[۲۲] در برخی از منابع، همچون شیخ مفید، طبرسی (۵۴۸ق) و ابن حاتم (۶۶۴ق) تصریح به حفر قبر و دفن همه شهدای کربلا باهم شده است.[۲۳] شیخ مفید و طبرسی در قسمتی دیگر ذکر کرده‌اند که شکی وجود ندارد که شهدای کربلا در حائر حسینی و اطراف امام حسین(ع) دفن شده‌اند؛[۲۴] غیر از قبر حضرت عباس که جدا از شهدای کربلا در محل شهادتش دفن شد.[۲۵] شاهد بر این قول نیز فرازی از زیارت ناحیه مقدسه است که درباره حر این‌طور یاد شده است: اَلسَّلامُ عَلی الحُرِّ بْنِ الرِّیاحِی.[۲۶]

بنابه دیدگاه دوم، افرادی چون حسن بن علی طبری و سید محسن امین معتقدند که بدن حر توسط قبیله‌اش به مکانی دورتر از سایر شهدای کربلا دفن شد[۲۷] که در قدیم به آن «نواویس» می‌گفتند.[۲۸] شیخ عباس قمی و میرزا حسین نوری با اینکه معتقد است حر با سایر شهدای کربلا در حایر حسینی و اطراف مقبره امام حسین(ع) دفن شده؛ اما بنابر سیره مستمره شیعه و مطلبی که شهید اول در کتاب دروس ذکر کرده است، مبنی بر زیارت جداگانه برخی از افراد همچون حر که نشان دهنده آن بود که قبر جناب حر در آن زمان نیز در مکان فعلی معروف بود، برای معین شدن مرقد، کافی دانسته‌اند.[۲۹] همچنین از دیدگاه سید محسن امین شهرت این مزار و تقید مردم به زیارت آن، غیرمستند نیست.[۳۰]

زوار حرم

تعداد زائرین در روزهای عادی به بیش از چهار هزار نفر، در روزهای زیارت به بیش از ده هزار نفر و در ایام اربعین به ۴۰-۵۰ هزار نفر می رسد. زیارت ویژه حر، چهارشنبه آخر ماه صفر است که عزاداری و تعزیه در این محل برگزار می‌شود. زیارت های منظم این مرقد در روزهای جمعه و شنبه است.[۳۱]

زیارت‌نامه حر

در زیارت رجبیه، دو بار و در زیارت ناحیه مقدسه نیز یک بار به حر سلام داده شده است: «السلام علی الحرّ بن یزید الریاحی».[۳۲] حر همچنین دارای زیارت‌نامه مستقلی است که به شرح ذیل می‌باشد:

زیارت‌نامه حر بن یزید ریاحی
السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا العَبْدُ الصَّالحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا المُجَاهِدُ النَّاصحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ وَفی بالسَّعادَةِ الرَّابح، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ نَکَثَ بَیعَة یَزید وَفَدَی برُوحِهِ لِلْحُسَیْنِ الشّهِیدِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا البَطَلُ الصِّنْدِیدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الفارِسُ الشُّجَاعُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا البَطَلُ المَنَّاعُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ تَرَکَ الطُّغیانَ، وَأَطَاعَ الوَاحِدَ الدیَّانَ، وَدَخَلَ فِی طَاعةِ الرَّحْمنِ، وَفَدی بِرُوحِهِ لِلْحُسَیْنِ الشَّهیدِ الغَرِیبِ العَطشانِ، وَصالَ عَلَی العُدوانِ، وَهَوی صَریعاً عَلی التُّربَانِ، وَحَظی بالخُلدِ والجنانِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وبَرَکاتُهُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ فَدَی بِنَفْسِهِ لِابْنِ الرَّسُولِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُجاهداً دُونَ ابْنِ البَتُولِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ ثَبَتَ لِلطَّعْنِ وَضَرْبِ السُّیُوفِ، السَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی وَلَدِکَ المَقْتُولُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ بکاهُ الحُسَینُ عَلَیْهِ السَّلامُ وَقَالَ: مَا أَخْطَأَتْ أُمُّکَ إِذْ سَمَّتْکَ الحُرَّ، فَأَنْتَ حُرٌّ فِی الدُّنْیا وَسَعِیدٌ فِی الآخِرَةِ، فَیا لَیْتَنی کُنْتُ مَعَکَ فَأَفُوزُ مَعَکَ کَمَا فُزْتَ مَعَ الحُسَینِ وَأَصْحابِ الحُسَینِ، والسَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُرَّ بْنَ یَزیدَ الرِّیَاحِی وَرَحْمَةُ اللَّه وَبَرَکَاتُهُ.
السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا العَبْدُ الصَّالحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا المُجَاهِدُ النَّاصحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ وَفی بالسَّعادَةِ الرَّابح، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ نَکَثَ بَیعَة یَزید وَفَدَی برُوحِهِ لِلْحُسَیْنِ الشّهِیدِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا البَطَلُ الصِّنْدِیدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الفارِسُ الشُّجَاعُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا البَطَلُ المَنَّاعُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ تَرَکَ الطُّغیانَ، وَأَطَاعَ الوَاحِدَ الدیَّانَ، وَدَخَلَ فِی طَاعةِ الرَّحْمنِ، وَفَدی بِرُوحِهِ لِلْحُسَیْنِ الشَّهیدِ الغَرِیبِ العَطشانِ، وَصالَ عَلَی العُدوانِ، وَهَوی صَریعاً عَلی التُّربَانِ، وَحَظی بالخُلدِ والجنانِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وبَرَکاتُهُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ فَدَی بِنَفْسِهِ لِابْنِ الرَّسُولِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُجاهداً دُونَ ابْنِ البَتُولِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ ثَبَتَ لِلطَّعْنِ وَضَرْبِ السُّیُوفِ، السَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی وَلَدِکَ المَقْتُولُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ بکاهُ الحُسَینُ عَلَیْهِ السَّلامُ وَقَالَ: مَا أَخْطَأَتْ أُمُّکَ إِذْ سَمَّتْکَ الحُرَّ، فَأَنْتَ حُرٌّ فِی الدُّنْیا وَسَعِیدٌ فِی الآخِرَةِ، فَیا لَیْتَنی کُنْتُ مَعَکَ فَأَفُوزُ مَعَکَ کَمَا فُزْتَ مَعَ الحُسَینِ وَأَصْحابِ الحُسَینِ، والسَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُرَّ بْنَ یَزیدَ الرِّیَاحِی وَرَحْمَةُ اللَّه وَبَرَکَاتُهُ.
سلام بر تو ای بنده صالح، سلام بر تو ای مجاهد خیرخواه، سلام بر تو ای وفادار به سعادت پیروز، سلام بر تو ای کسی که بیعت خود را با یزید شکست و جان خود را فدای حسین شهید کرد، سلام بر تو ای قهرمان استوار، سلام بر تو ای تک‌سوار دلاور، سلام بر تو ای دلیر مقاوم، سلام بر تو ای تارک طغیان و مطیع (خدای) یگانه قاهر که به اطاعت خدای رحمان در آمدی و جان خویش را فدای حسین شهید و غریب و لب تشنه کردی و حمله کردی بر دشمنان و بر خاک (کربلا) غلطیدی و به بهشت برین کامیاب شدی و رحمت و برکات الهی بر تو، سلام بر تو ای آنکه جانت را فدای فرزند پیامبر کردی، سلام بر تو ای آنکه در برابر پسر زهرای بتول جهاد کردی، سلام بر تو ای آنکه در برابر ضرب نیزه و شمشیر استوار ماندی،سلام بر تو و بر فرزند شهیدت، سلام بر تو ای آنکه امام حسین(ع) بر تو گریست و گفت: مادرت به اشتباه نامت را «حُرّ» ننهاد، تو حرّ و آزاد مردی در دنیا و سعادتمندی در آخرت، ای کاش من همرزم تو بودم و با تو به شهادت می رسیدم آنگونه که تو با امام حسین علیه السلام و یاران او شهید شدی، سلام بر تو ای حُرّ فرزند یزید ریاحی و رحمت و برکات خداوند بر تو باد.[۳۳]
سلام بر تو ای بنده صالح، سلام بر تو ای مجاهد خیرخواه، سلام بر تو ای وفادار به سعادت پیروز، سلام بر تو ای کسی که بیعت خود را با یزید شکست و جان خود را فدای حسین شهید کرد، سلام بر تو ای قهرمان استوار، سلام بر تو ای تک‌سوار دلاور، سلام بر تو ای دلیر مقاوم، سلام بر تو ای تارک طغیان و مطیع (خدای) یگانه قاهر که به اطاعت خدای رحمان در آمدی و جان خویش را فدای حسین شهید و غریب و لب تشنه کردی و حمله کردی بر دشمنان و بر خاک (کربلا) غلطیدی و به بهشت برین کامیاب شدی و رحمت و برکات الهی بر تو، سلام بر تو ای آنکه جانت را فدای فرزند پیامبر کردی، سلام بر تو ای آنکه در برابر پسر زهرای بتول جهاد کردی، سلام بر تو ای آنکه در برابر ضرب نیزه و شمشیر استوار ماندی،سلام بر تو و بر فرزند شهیدت، سلام بر تو ای آنکه امام حسین(ع) بر تو گریست و گفت: مادرت به اشتباه نامت را «حُرّ» ننهاد، تو حرّ و آزاد مردی در دنیا و سعادتمندی در آخرت، ای کاش من همرزم تو بودم و با تو به شهادت می رسیدم آنگونه که تو با امام حسین علیه السلام و یاران او شهید شدی، سلام بر تو ای حُرّ فرزند یزید ریاحی و رحمت و برکات خداوند بر تو باد.[۳۳]

نگارخانه

پانویس

  1. انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.
  2. «نصيرُ الإمام الحسين(ع) الحرُّ الرياحی.. شهيدُ اللطف»، عامر جلیل ابراهیم، جریدة الصباح، ۲۹ آگوست ۲۰۲۳م، ص۹.
  3. جمهرة انساب العرب، ابن حزم الاندلسی، ص٢٢٧.
  4. البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.
  5. البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.
  6. تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۱.
  7. الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۹.
  8. مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۲، ص۱۳؛ الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.
  9. الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۶۰.
  10. قائدان،عتبات عالیات عراق، ص۱۴۷ـ۱۴۶.
  11. نزهة القلوب، ص٣٢.
  12. جزائری، الانوار النعمانیة، ج٣، ص۲۶۵-۲۶۶؛ قائدان،عتبات عالیات عراق، ص۱۴۷ـ۱۴۶
  13. انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.
  14. سفرنامه ادیب الملک به عتبات (دلیل الزایرین)، ص۲۱۳.
  15. تراث کربلاء، ص١١5.
  16. انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.
  17. خامه‌یار، «درباره عکسی که در فضای مجازی به عنوان قدیمی‌ترین عکس حرم امام حسین (ع) معرفی شده»، سایت گنجینه.
  18. زیارتگاه‌های عراق (معرفی زیارتگاه‌های مشهور در کشور عراق)، ج۱، ص۲۴۰.
  19. انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۷.
  20. مرقدها و مکان‌های زیارتی کربلا، ص٩٨.
  21. «نصيرُ الإمام الحسين(ع) الحرُّ الرياحی.. شهيدُ اللطف»، عامر جلیل ابراهیم، جریدة الصباح، ۲۹ آگوست ۲۰۲۳م، ص۹.
  22. ابومخنف، مقتل الحسین،۱۳۶۴ش، ص۲۰۲؛ ابومخنف، وقعة الطف، ۱۳۶۷ش، ص۲۶۰؛ دینوری، الأخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۶۰؛ طبری، تاریخ طبری، موسسۀ الاعلمی، ج۴، ص۳۴۸؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۶۳؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۱۴؛ طبرسی، إعلام الوری، دار الکتب الاسلامیۀ، ص۲۵۱؛ طبرسی، تاج الموالید،۱۴۰۶ق، ص۳۳؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب، انتشارات علامه، ج۴، ص۱۱۲؛خوارزمی، مقتل الحسین، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۴۴؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۶ق، ج۴، ص۸۰؛ ابن نما، مثیرالأحزان، ۱۳۶۹ق، ص۶۵؛ ابن طاووس، الملهوف، ۱۴۲۵ق، ص۱۹۰؛ ابن حاتم، الدر النظیم، النشر الاسلامی، ص۵۵۹؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۲۰۵.
  23. شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۱۴؛ طبرسی، إعلام الوری، دار الکتب الاسلامیۀ، ص۲۵۱؛ طبرسی، تاج الموالید، ۱۴۰۶ق، ص۳۳؛ ابن حاتم، الدر النظیم، النشر الاسلامی، ص۵۵۹.
  24. شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۲۶. طبرسی، إعلام الوری، دار الکتب الاسلامیۀ، ص۲۵۵. طبرسی، تاج الموالید،۱۴۰۶ق، ص۳۳.
  25. ابن قولویه، کامل الزیارات،۱۴۱۷ق، ص۴۴۰؛ شیخ طوسی، مصباح المتهجد،۱۴۱۱ق، ص۷۲۴؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام،۱۳۶۵ش، ج۶، ص۶۵؛ مشهدی، المزار الکبیر،۱۴۱۹ق، ص۳۸۸؛ ابن طاووس، الاقبال، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۶۶؛ شهید اول، المزار، ۱۴۱۰ق، ص۱۳۱ و ۱۷۷؛ کفعمی، المصباح، ۱۴۰۳ق، ص۵۰۴؛ ابونصر بخاری، سر السلسلة، ۱۳۸۱ق، ‌ص۸۹.
  26. اقبال، ج۳، ص۷۹؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۷۱.
  27. اعیان الشیعة، ج١، ص6١٣؛ کامل بهائی، ۱۳۸۳ش، ص۶۳۱.
  28. ابن کلبی، جَمْهَرة النسب، ج۱، ص۲۱۶.
  29. هدیة الزائرین و بهجة الناظرین، ص۱۳۷ـ۱۳۶؛ لؤلؤ و مرجان، ۱۳۸۳ش، ص۱۰۵-۱۰۶.
  30. امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴۰ـ۴۳۹.
  31. «نصيرُ الإمام الحسين(ع) الحرُّ الرياحی.. شهيدُ اللطف»، عامر جلیل ابراهیم، جریدة الصباح، ۲۹ آگوست ۲۰۲۳م، ص۹.
  32. شهیدان جاوید، ص334.
  33. مرکز تحقیقات حج، ادعیه و زیارات عتبات عالیات، ص۲۷۲-۲۷۴.
  1. به گفته سید نعمت‌الله جزائری، عالم شیعه در قرن یازدهم و دوازدهم قمری، زمانی که شاه اسماعیل صفوی به کربلا آمد، پس از زیارت امام حسین(ع)، به زیارت حر رفت و دستور داد تا قبر وی را باز کنند. پس از شکافتن قبر حر، جنازه تازه وی را در قبر دید که بر سر او دستمالی، بسته شده بود.(الانوار النعمانیة، ج٣، ص۲۶۵-۲۶۶.)

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم. بخش «مرقد حر بن یزید ریاحی»، ج۱، ص۲۳۴. است.
  • الأخبار الطوال، احمد بن داود دینوری، تحقیق عبدالمنعم، قاهرة، دار احیاء الکتب العربی، ۱۹۶۰م.
  • ادعیه و زیارات عتبات عالیات، مرکز تحقیقات حج، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۳ش.
  • الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، الشیخ المفید، به تحقیق مؤسسة آل البیت(ع) لاحیاء التراث، ط ۲، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ق - ۱۹۹۳م.
  • الارشاد، شیخ مفید، به تحقیق موسسة آل البیت، قم، الموتمرالعالمی لالفیة الشّیخ المفید، ۱۴۱۴ق.
  • اعلام الوری، فضل بن حسن طبرسی، بی جا، دارالکتب الاسلامیة، چاپ سوم، بی‌تا.
  • اعیان الشیعه، امین، محسن، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۹۹۸م.
  • الاقبال، ابن طاووس، به تحقیق جواد قیومی، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، ۱۴۱۶ق.
  • الانوار النعمانیة، السید نعمةالله الجزائری، تبریز، مطبعة شرکت چاپ، (بی‌تا).
  • بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق.
  • البدایة و النّهایة، اسماعیل ابن کثیر، تحقیق: علی شیری، بیروت: داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق.
  • تاج الموالید، فضل بن حسن طبرسی، قم، مکتبة مرعشی النجفی، 1406ق.
  • تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، محمد بن جریر طبری، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، بی تا.
  • تاریخ الطبری، محمد بن جریر الطبری، ط ۱، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۸ق - ۱۹۸۸م.
  • تاریخ گزیده، حمد الله مستوفی، تهران، امیر کبیر، چاپ ۳، ۱۳۶۴ش.
  • تراث کربلاء، سلمان‌هادی الطعمة، ط ۲، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۰۳ق - ۱۹۸۳م.
  • تهذیب الأحکام، شیخ طوسی، به تحقیق حسن موسوی، طهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش.
  • جمهرة النسب، ابن‌کلبی، هشام بن محمد، محقق: حسن ناجی، ناشر: عالم الکتب.
  • جمهرة انساب العرب، علی بن احمد بن سعید (ابن حزم الاندلسی)، تحقیق: عبدالسلام محمد‌هارون، ط ۵، القاهرة، دار المعارف.
  • دائرة المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
  • «درباره عکسی که در فضای مجازی به عنوان قدیمی‌ترین عکس حرم امام حسین (ع) معرفی شده»، احمد خامه‌یار، سایت گنجینه.
  • الدر النظیم، ابن حاتم، قم، موسسة النشر الاسلامی، بی‌تا.
  • زیارتگاه‌های عراق (معرفی زیارتگاه‌های مشهور در کشور عراق)، فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی، خامه‌یار، احمد، تهران، سازمان حج و زیارت، بی‌تا.
  • سر السلسلة العلویّة، ابونصر سهل بن عبدالله البخاری، به تحقیق محمدصادق بحر العلوم، النجف الاشرف، المطبعة الحیدریة، ۱۳۸۱ق.
  • سفرنامه ادیب الملک به عتبات (دلیل الزایرین)، ادیب الملک، عبدالعلی، چاپ مسعود گلزاری، تهران، ۱۳۶۴ش.
  • شهیدان جاوید، پژوهشی تاریخی پیرامون شهدای نهضت امام حسین (علیه‌السّلام)، مرضیه محمدزاده، تهران، بصیرت، ۱۳۹۱ش.
  • عتبات عالیات عراق، اصغر قائدان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
  • کامل بهائی، حسن بن علی طبرسی، گردآورنده اکبر صفدری قزوینی، تهران، مرتضوی، ۱۳۸۳ش.
  • کامل الزیارات، ابن قولویه، به تحقیق نشر الفقاهة، قم، النّشر الاسلامی، ۱۴۱۷ق.
  • الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۶ق.
  • لؤلؤ و مرجان، حسین بن محمدتقی نوری، تهران، امیر کبیر، ۱۳۸۳ش.
  • مثیرالاحزان، ابن نما حلی، نجف اشرف، المطبعة الحیدریة، ۱۳۶۹ق.
  • مرقدها و مکان‌های زیارتی کربلا، عبدالامیر قریشی، ترجمه: احسان مقدس، چاپ ۱، تهران، مشعر، ۱۳۹۱ش.
  • مروج الذهب و معادن الجوهر، علی بن حسین مسعودی، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.
  • المزار، شهید اول، به تحقیق مدرسة الامام المهدی، قم، مدرسة الامام المهدی، ۱۴۱۰ق.
  • المزار الکبیر، محمد بن جعفر مشهدی، تحقیق جواد قیومی، قم، موسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۹ق.
  • المصباح، کفعمی، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق.
  • مصباح المتهجد، شیخ طوسی، بیروت، موسسة فقه الشّیعة، ۱۴۱۱ق.
  • معماری کربلا در گذر تاریخ، انصاری، محمدعلی، انتشارات مسجد جمکران، قم، ۱۳۸۹ش.
  • مقتل الحسین، لوط بن یحیی ابو مخنف، به تحقیق حسن غفاری، قم، چاپ دوم، ۱۳۶۴ش.
  • مقتل الحسین، موفّق بن احمد (الخوارزمی)، تحقیق: الشیخ محمد السماوی، ط ۱، قم، انوار الهدی، ۱۴۱۸ق.
  • مقتل الحسین، موفق بن احمد خوارزمی، به تحقیق محمد السماوی، قم، انوارالهدی، ۱۴۱۸ق..
  • الملهوف، ابن طاووس، به تحقیق فارس تبریزیان «الحسون»، تهران، دارالاسوة، چاپ چهارم، ۱۴۲۵ق.
  • مناقب آل ابی طالب، ابن‌شهرآشوب، قم، انتشارات علامة، بی‌تا.
  • منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، چاپ ۱۴، قم، هجرت، ۱۳۸۰ش.
  • نزهة القلوب، حمدالله بن ابی‌بکر مستوفی قزوینی، به کوشش: سید محمد دبیرسیاقی، چاپ ۲، قزوین، طه، ۱۳۷۸ش.
  • «نصيرُ الإمام الحسين(ع) الحرُّ الرياحی.. شهيدُ اللطف»، عامر جلیل ابراهیم، جریدة الصباح، ۲۹ آگوست ۲۰۲۳م.
  • وقعة الطف، لوط بن یحیی ابو مخنف، به تحقیق محمدهادی یوسفی، قم، النشر الاسلامی، ۱۳۶۷ش.
  • هدیة الزائرین و بهجة الناظرین، قمی، عباس، موسسه جهانی سبطین، قم، ۱۳۸۳ش.