مسجد بنوحرام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
این مسجد، که تا قبل از سال ١٣٨٨ق به علت مجهول بودن مکان دقیق آن، به شکل ویرانه درآمده بود، با تلاش یکی از محققان شهر مدینه، شناسایی و بازسازی شد. | این مسجد، که تا قبل از سال ١٣٨٨ق به علت مجهول بودن مکان دقیق آن، به شکل ویرانه درآمده بود، با تلاش یکی از محققان شهر مدینه، شناسایی و بازسازی شد. | ||
== نام قبیله | == نام قبیله بر روی مسجد == | ||
این مسجد به خاطر واقع شدن در میان خانه های قبلیه بنی حرام، به این اسم نامگزاری شده. این قبیله از زیر مجموعه های [[اوس|قبلیه اصلی خزرج]] می‌باشند. | این مسجد به خاطر واقع شدن در میان خانه های قبلیه بنی حرام، به این اسم نامگزاری شده. این قبیله از زیر مجموعه های [[اوس|قبلیه اصلی خزرج]] می‌باشند.<ref name=":0">[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%85%D8%B3%D8%A7%D8%AC%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AB%D8%B1%DB%8C%D9%87.pdf&page=44 مساجد الاثریه، عبدالغنی، ص44.]</ref> | ||
در برخی کتب به آن «مسجد بنو حرام صغیر» نیز گفته شده و | در برخی کتب به آن «مسجد بنو حرام صغیر» نیز گفته شده<ref>معالم المدینه المنوره بین المعماره و التاریخ، جزء الرابع، مجلد رابع، ص223.</ref> و گزارش سکونت گزینی [[قبیله بنی حرام]] در محدوده این مسجد نقل شده است.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B3.pdf&page=214 وفاء الوفاء، سمهودی، ج۳، ص214.]</ref> | ||
==موقعیت جغرافیایی== | |||
مسجد بنی‌حرام که برخی آن را جزو [[مساجد خندق|مساجد هفتگانه خندق]] شمرده‌اند، در سمت غرب [[کوه سلع]]، دست راست کسی است که از خیابان سیح به سمت [[مساجد فتح]] می‌رود.<ref name=":0" /> | |||
== بنای مسجد == | |||
مسجد دارای یک قبه و یک مناره زیبا در ضلع شمال غربی خود است. طول آن 16 متر و عرضش 13 متر می‌باشد. همچین در ضلع شمال شرقی دارای امکاناتی برای وضو نمازگزاران می‌باشد.<ref name=":0" /> | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
[[بنی‌حرام]] یکی از طوایف [[انصار]] است که در [[مدینه]] سکونت داشتند و مسجد آنان که در میان منازل مسکونی‌شان بوده، تا به امروز برجای مانده است. | [[بنی‌حرام]] یکی از طوایف [[انصار]] است که در [[مدینه]] سکونت داشتند و مسجد آنان که در میان منازل مسکونی‌شان بوده، تا به امروز برجای مانده است.<ref name=":0" /> | ||
در یک نقل تاریخی آمده است که شماری از طایفه بنی‌حرام و [[بنی‌سلمه]] از محل سکونت خود نزد [[پیامبر اسلام(ص)]] شکایت کردند. حضرت آنان را به سکونت در بخش غربی [[کوه سلع]] راهنمایی کرد و آنان نیز چنین کردند.<ref>تاریخ | در یک نقل تاریخی آمده است که شماری از طایفه بنی‌حرام و [[بنی‌سلمه]] از محل سکونت خود نزد [[پیامبر اسلام(ص)]] شکایت کردند. حضرت آنان را به سکونت در بخش غربی [[کوه سلع]] راهنمایی کرد و آنان نیز چنین کردند.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE_%D9%85%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%87_%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%B4%D8%A8%D9%87.pdf&page=78 تاریخ المدینه المنوره، ابن شبّه، ص78.]</ref> | ||
پس از انتقال این بخش، بنی‌حرام این مسجد را ساختند، مسجدی که بعدها [[عمر بن عبدالعزیز]] آن را بازسازی کرد. به طور | پس از انتقال آنها به این بخش، قبیله بنی‌حرام این مسجد را ساختند، مسجدی که بعدها [[عمر بن عبدالعزیز]] آن را بازسازی کرد. به طور معمول در زمان او، این بازسازی‌ها نسبت به مساجدی انجام می‌شد که پیامبر(ص) در آنها نماز خوانده بود. | ||
==اختلاف در مسجد== | ==اختلاف در مسجد== | ||
| خط ۵۵: | خط ۶۱: | ||
==معجزه پیامبر== | ==معجزه پیامبر== | ||
گفته می‌شود که معجزه زیاد شدن طعام در [[جنگ خندق]]، در محل این مسجد، اتفاق افتاده است.<ref>الدر الثمین، ص٢٣٣.</ref> | گفته می‌شود که معجزه زیاد شدن طعام در [[جنگ خندق]]، در محل این مسجد، اتفاق افتاده است.<ref>الدر الثمین، ص٢٣٣.</ref> | ||
==غار بنی‌حرام== | ==غار بنی‌حرام== | ||
در همین منطقه و در نزدیکی مسجد، بر بالای کوه، غاری با نام «کهف بنی‌حرام» هست که گفته می‌شود حضرت در برخی شب‌های جنگ خندق، به آن وارد می‌شد. در روایتی آمده است که زمانی حضرت به داخل کهف رفته و مشغول نماز بوده است.<ref>مجمع الزوائد، ج٢، ص٢٨٨.</ref> | در همین منطقه و در نزدیکی مسجد، بر بالای کوه، غاری با نام «کهف بنی‌حرام» هست که گفته می‌شود حضرت در برخی شب‌های جنگ خندق، به آن وارد می‌شد. در روایتی آمده است که زمانی حضرت به داخل کهف رفته و مشغول نماز بوده است.<ref>مجمع الزوائد، ج٢، ص٢٨٨.</ref> | ||
== تاریخچه == | |||
مسجد یاد شده، چندی پیش از سال ١٣٨٨ قمری، مخروبه شد و کسی آن را نمی‌شناخت. در این سال، یکی از محققان و نویسندگان شهر مدینه، با تطبیق آثار مکتوب درباره آن، آن را یافته و سبب بازسازی آن شده است. گفتنی است که شعب بنی‌حرام در حال حاضر به «العماری» شهرت دارد.<ref>المساجد الاثریه، ص4٩.</ref> | |||
== تصاویر == | == تصاویر == | ||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۳
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Heidar در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۴۰۳ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | مسجد بنی حرام الصغیر |
| مکان | عربستان * مدینه * در غرب کوه سلع |
| کاربری | مسجد |
| جنبه دینی | |
| بزرگداشت نزد | مسلمانان |
| وابسته به دین/مذهب | اسلام |
| تاریخ بنا | |
| رویدادها | - جنگ احزاب |
| ویژگی‌های تاریخی | نماز خواندن پیامبر(ص) در محدوده این مسجد |
| وضعیت فعلی | |
| وضعیت بنا | موجود |
| بخش‌های بنا | دیوارهای جانبی - محراب - مأذنه |
|
| |
مسجد بنوحرام، یکی از مساجد شهر مدینه است که در داخل شعب بنی‌حرام، در غرب کوه سلع و در قسمت راست جاده‌ای که به سمت مساجد فتح می‌رود، قرار گرفته است.
روایت شده که در این مسجد معجزه زیاد شدن غذا به دست پیامبر در غزوه احزاب در هنگام حفر خندق، رخ داد و پیامبر(ص) در این مسجد، نماز خوانده است.
این مسجد، که تا قبل از سال ١٣٨٨ق به علت مجهول بودن مکان دقیق آن، به شکل ویرانه درآمده بود، با تلاش یکی از محققان شهر مدینه، شناسایی و بازسازی شد.
نام قبیله بر روی مسجد
این مسجد به خاطر واقع شدن در میان خانه های قبلیه بنی حرام، به این اسم نامگزاری شده. این قبیله از زیر مجموعه های قبلیه اصلی خزرج می‌باشند.[۱]
در برخی کتب به آن «مسجد بنو حرام صغیر» نیز گفته شده[۲] و گزارش سکونت گزینی قبیله بنی حرام در محدوده این مسجد نقل شده است.[۳]
موقعیت جغرافیایی
مسجد بنی‌حرام که برخی آن را جزو مساجد هفتگانه خندق شمرده‌اند، در سمت غرب کوه سلع، دست راست کسی است که از خیابان سیح به سمت مساجد فتح می‌رود.[۱]
بنای مسجد
مسجد دارای یک قبه و یک مناره زیبا در ضلع شمال غربی خود است. طول آن 16 متر و عرضش 13 متر می‌باشد. همچین در ضلع شمال شرقی دارای امکاناتی برای وضو نمازگزاران می‌باشد.[۱]
پیشینه
بنی‌حرام یکی از طوایف انصار است که در مدینه سکونت داشتند و مسجد آنان که در میان منازل مسکونی‌شان بوده، تا به امروز برجای مانده است.[۱]
در یک نقل تاریخی آمده است که شماری از طایفه بنی‌حرام و بنی‌سلمه از محل سکونت خود نزد پیامبر اسلام(ص) شکایت کردند. حضرت آنان را به سکونت در بخش غربی کوه سلع راهنمایی کرد و آنان نیز چنین کردند.[۴]
پس از انتقال آنها به این بخش، قبیله بنی‌حرام این مسجد را ساختند، مسجدی که بعدها عمر بن عبدالعزیز آن را بازسازی کرد. به طور معمول در زمان او، این بازسازی‌ها نسبت به مساجدی انجام می‌شد که پیامبر(ص) در آنها نماز خوانده بود.
اختلاف در مسجد
در این باره که آیا این مسجد محلی است که رسول خدا(ص) در آن نماز خوانده یا نه، اختلاف است. دلیلش این است که درباره زمان انتقال آنان به این محل، که شِعبی در کنار کوه سلع است، اختلاف شده که در زمان حیات رسول خدا(ص) به آن محل آمده‌اند یا بعد از آن.
معجزه پیامبر
گفته می‌شود که معجزه زیاد شدن طعام در جنگ خندق، در محل این مسجد، اتفاق افتاده است.[۵]
غار بنی‌حرام
در همین منطقه و در نزدیکی مسجد، بر بالای کوه، غاری با نام «کهف بنی‌حرام» هست که گفته می‌شود حضرت در برخی شب‌های جنگ خندق، به آن وارد می‌شد. در روایتی آمده است که زمانی حضرت به داخل کهف رفته و مشغول نماز بوده است.[۶]
تاریخچه
مسجد یاد شده، چندی پیش از سال ١٣٨٨ قمری، مخروبه شد و کسی آن را نمی‌شناخت. در این سال، یکی از محققان و نویسندگان شهر مدینه، با تطبیق آثار مکتوب درباره آن، آن را یافته و سبب بازسازی آن شده است. گفتنی است که شعب بنی‌حرام در حال حاضر به «العماری» شهرت دارد.[۷]
تصاویر
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ مساجد الاثریه، عبدالغنی، ص44.
- ↑ معالم المدینه المنوره بین المعماره و التاریخ، جزء الرابع، مجلد رابع، ص223.
- ↑ وفاء الوفاء، سمهودی، ج۳، ص214.
- ↑ تاریخ المدینه المنوره، ابن شبّه، ص78.
- ↑ الدر الثمین، ص٢٣٣.
- ↑ مجمع الزوائد، ج٢، ص٢٨٨.
- ↑ المساجد الاثریه، ص4٩.
منابع
- الدر الثمین فی معالم دار الرسول الامین، غالی محمدامین الشنقیطی، جده، دارالقبلة، 1992.
- تاریخ المدینة المنورة، ابوزید عمر بن شبه، قم، دارالفکر، ١٣6٨ش.
- المساجد الاثریة فی المدینة المنورة، محمد الیاس عبدالغنی، مدینه، 1998.
- مجمع الزوائد و منبع الفوائد، نور الدین علی بن ابی بکر الهیثمی، بیروت، دارالکتاب 1967 م.