کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱
مشخصات فردی
نام کامل	عمر بن خطاب
لقب	فاروق
زادروز و زادگاه	مکه
محل زندگی	مکه، مدینه
مهاجر/انصار	مهاجر
نسب/قبیله	قریش
خویشان; سرشناس	حفصه (دختر) عبدالله (پسر)
مدفن	مسجدالنبی
مشخصات دینی
حضور در جنگ‌ها	حضور در تمام غزوات
هجرت به	مدینه
دلیل شهرت	دومین خلیفه مسلمانان

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۲۵ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۳۴

عمر بن خطاب (۴۰ قبل از هجرت - ۲۳ هجری قمری)

معرفی

در سال سیزدهم بعد از عام الفیل به دنیا آمد. از اشراف قریش بود.^[۱]

او از مهاجران نخستین است و در جنگهای پیامبر شرکت میکرد.^[۲]

پس از ابوبکر خلافت را بر عهده گرفت. رضایت پیامبر از او.^[۳]

در سال سیزدهم هجری خلیفه شد. خداوند برای او فتوحات زیادی در شام، عراق و مصر گشود. او نخستین کسی بود که به عنوان امیرالمؤمنین نامیده شد. آغاز تاریخ هجری بر اساس هجرت^[۴]

روایت های زیادی در منقبت او و ستایش پیامبر از در منابع اهل سنت وجود دارد.^[۵]

درگذشت در سال ۲۳.^[۶]

سال ششم بعثت اسلام آورد.^[۷].^[۸]

مسعودی گفته است وی سال نهم بعثت اسلام آورد.^[۹]

دختر او حفصه به همسر پیامبر بود.^[۱۰].^[۱۱]

دفن در کنار پیامبر و ابوبکر. قتل توسط ابولولو در سال ۲۳.^[۱۲]

وجعل عمر الأمر بعده شورى في ستة نفر على وعثمان وطلحة، وكان غائبا، والزبير، وعبد الرحمن بن عوف وسعد بن أبى وقاص.^[۱۳]

آغاز تاریخ هجری با هجرت پیامبر و پیشنهاد علی.^[۱۴]

تندمزاجی^[۱۵].^[۱۶]

عمر بن خطاب جایگاهی رفیع در میاسشن اهل سنت دارد.^[۱۷]

عمر در سال ۲۳ هجرت توسط فردی به نام ابولؤلؤ که از زیادی خراج خود نزد خلیفه شکایت برده بود و به شکایتش رسیدگی نشد، به قتل رسید.^[۱۸]

شروع خلافت در سال ۱۳هجری.^[۱۹] و ده سال طول کشید.^[۲۰]

عمر در سال سیزدهم هجری ^[۲۱]با وصیت ابوبکر و بدون دخالت مستقیم مردم خلیفه شد، و حدود ده سال بر این منصب تکیه زد.^[۲۲]

شیعیان همواره نقدهایی به عملکرد عمر داشته‌اند و او را در مواضع مختلف بخصوص خلافت پس از پیامبر نکوهش کرده‌اند.^[۲۳] مجلسی، بحارالأنوار، ۱۳۶۳ش، ج‏۸۱، ص۱۴۰.

فتوحاتی در مناطقی در شام و ایران و عراق.^[۲۴] تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص ۱۴۱–۱۵۷.

از صحابه پیامبر (ابن حزم، جوامع السیرة النبویة، دارالکتب العلمیة، ص۴۱.)

دومین خلیفه مسلمانان. مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج‏۶، ص۱۵۰.

محل دفن عمر بن الخطاب:در کنار قبر پیامبر و ابوبکر به خاک سپرده شد. تاریخ الطبری، جلد ۴، صفحه ۱۹۳.

حج‌گذاری

در زمانه خلیفه دوم (۱۳–۲۳ق)، خود وی همه ساله رهسپار سفر حج می‌شد و امارت حج را بر عهده داشت.^[۲۵] عمر در زمان ابوبکر نیز یک بار امیرالحاج بود.^[۲۶]

بازسازی مسجدالنبی

عمر بن خطاب در زمان خلافت خود دست به بازسازی مسجدالنبی زد.^[۲۷] این بازسازی اولین مرحله از توسعه مسجد پس از وفات پیامبر بود. در این بازسازی چند خانه اطراف مسجد تخریب و به مسجد اضافه شد.^[۲۸] در این توسعه، مساحت مسجد حدود هفتاد درصد نسبت به بنای قبلی افزایش یافت.^[۲۹]

مکان‌های منسوب به عمر

در مدینه دو مسجد به عمر بن خطاب منسوب است.

مسجد عمر بن خطاب در مدینه

مسجد عمر در جهت جنوب غربی مسجد النبی و در محدوده مصلای پیامبر(ص) ساخته شده است.^[۳۰] این مسجد احتمالا در قرن نهم هجری ساخته شده است.^[۳۱]

مسجد عمر بن خطاب در خندق

مسجد عُمَر در منطقه خندق مدینه، در جنوب مسجد سلمان فارسی قرار دارد.^[۳۲] این مسجد در محدوده مساجد هفتگانه خندق قرار دارد که محدوده نظامی پیامبر(ص) در جریان غزوه خندق بوده است.^[۳۳]

پانویس

↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۷.
↑ البدء و التاریخ، مقدسی، مطهر بن طاهر، مکتبة الثقافة الدينية، قاهره، بیتا۷ ج۵۵، ص۹۱.
↑ البدء و التاریخ، مقدسی، مطهر بن طاهر، مکتبة الثقافة الدينية، قاهره، بیتا۷ ج۵۵، ص۸۸.
↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۳.
↑ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن حسین، مؤسسة دار الهجرة، قم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۲۱.
↑ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن حسین، مؤسسة دار الهجرة، قم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۲۱.
↑ التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۲.
↑ التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۰.
↑ التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۲.
↑ التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۲.
↑ شرح نهج‌ البلاغة، ابن ابی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۸۳؛ ج۶، ص۳۴۲ و ص۳۴۳.
↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۷.
↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۰۹. ص۶۳. ۱۳۳. ص۱۴۲.
↑ (مروج الذهب، ج۲، ص۳۲۱ و ص۳۲۲.)
↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۳.
↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، دارالفکر، دار الفکر - بیروت، ج‏۶، ص۱۹۸.
↑ دینوری، احمد بن داود، الأخبار الطوال، قم، الشريف الرضي - قم، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.
↑ الإمامة و السياسة: المعروف بتاریخ الخلفاء ، ابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم، دار الأضواء - بیروت، ۱۴۱۰ق، ص۳۷ و ص۳۸.
↑ نهج الحق و کشف الصدق، علامه حلی، حسن بن یوسف، دار الکتاب اللبناني - بیروت، ۱۹۸۲م، ص۵۲۵ و ص۵۲۶.
↑ دینوری، احمد بن داود، الأخبار الطوال، قم، الشريف الرضي - قم، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.
↑ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن حسین، مؤسسة دار الهجرة، قم، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۳۰۲.
↑ مروج الذهب، ج۴، ص۳۰۱.
↑ المسجد النبوی عبر التاریخ، محمد السید الوکیل، دار المجتمع للنشر و التوزیع، ۱۹۷۷م.ص ۶۵-۶۶
↑ عمارة و توسعة المجسد النبوی الشریف عبر التاریخ، ناجی محمد حسن عبدالقادر الانصاری، نادی المدینه المنوره الادبی، ۱۹۹۶م. ص 87
↑ عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ص۸۵.
↑ مساجد الاثریه، محمد الیاس عبدالغنی1418ه، مطابع الرشید بالمدینة المنورة، الطبعة الثانیة، 1419ه. ص247.
↑ مساجد الاثریه، ص 223؛ وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، علی بن عبدالله السمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، لندن، موسسه الفرقان للتراث الاسلامی، ۲۰۰۱م.، ص220.
↑ مساجد الاثریه، عبدالغنی، ص148.
↑ معالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، مدینه، ناشر:مولف، ۲۰۱۱م. ج۴، ص144.

منابع

[1] الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.

[2] الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.

[3] الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.

[4] الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.

[5] الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن‌ عبد البر، یوسف‌ بن‌ عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۷.

[6] البدء و التاریخ، مقدسی، مطهر بن طاهر، مکتبة الثقافة الدينية، قاهره، بیتا۷ ج۵۵، ص۹۱.

[7] البدء و التاریخ، مقدسی، مطهر بن طاهر، مکتبة الثقافة الدينية، قاهره، بیتا۷ ج۵۵، ص۸۸.

[8] سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۳.

[9] مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن حسین، مؤسسة دار الهجرة، قم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۲۱.

[10] مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن حسین، مؤسسة دار الهجرة، قم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۲۱.

[11] التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۲.

[12] التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۰.

[13] التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۲.

[14] التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۲.

[15] شرح نهج‌ البلاغة، ابن ابی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۸۳؛ ج۶، ص۳۴۲ و ص۳۴۳.

[16] سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۷.

[17] سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۰۹. ص۶۳. ۱۳۳. ص۱۴۲.

[18] (مروج الذهب، ج۲، ص۳۲۱ و ص۳۲۲.)

[19] سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۳.

[20] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، دارالفکر، دار الفکر - بیروت، ج‏۶، ص۱۹۸.

[21] دینوری، احمد بن داود، الأخبار الطوال، قم، الشريف الرضي - قم، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.

[22] الإمامة و السياسة: المعروف بتاریخ الخلفاء ، ابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم، دار الأضواء - بیروت، ۱۴۱۰ق، ص۳۷ و ص۳۸.

[23] نهج الحق و کشف الصدق، علامه حلی، حسن بن یوسف، دار الکتاب اللبناني - بیروت، ۱۹۸۲م، ص۵۲۵ و ص۵۲۶.

[24] دینوری، احمد بن داود، الأخبار الطوال، قم، الشريف الرضي - قم، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.

[25] مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن حسین، مؤسسة دار الهجرة، قم، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۳۰۲.

[26] مروج الذهب، ج۴، ص۳۰۱.

[27] المسجد النبوی عبر التاریخ، محمد السید الوکیل، دار المجتمع للنشر و التوزیع، ۱۹۷۷م.ص ۶۵-۶۶

[28] عمارة و توسعة المجسد النبوی الشریف عبر التاریخ، ناجی محمد حسن عبدالقادر الانصاری، نادی المدینه المنوره الادبی، ۱۹۹۶م. ص 87

[29] عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ص۸۵.

[30] مساجد الاثریه، محمد الیاس عبدالغنی1418ه، مطابع الرشید بالمدینة المنورة، الطبعة الثانیة، 1419ه. ص247.

[31] مساجد الاثریه، ص 223؛ وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، علی بن عبدالله السمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، لندن، موسسه الفرقان للتراث الاسلامی، ۲۰۰۱م.، ص220.

[32] مساجد الاثریه، عبدالغنی، ص148.

[33] معالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، مدینه، ناشر:مولف، ۲۰۱۱م. ج۴، ص144.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

[۲۳]

[۲۴]

[۲۵]

[۲۶]

[۲۷]

[۲۸]

[۲۹]

[۳۰]

[۳۱]

[۳۲]

[۳۳]

@@ خط ۶۰: / خط ۶۰: @@
 عمر در سال سیزدهم هجری <ref>دینوری، احمد بن داود، الأخبار الطوال، قم، الشريف الرضي - قم، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.</ref>با وصیت ابوبکر و بدون دخالت مستقیم مردم خلیفه شد، و حدود ده سال بر این منصب تکیه زد.<ref>الإمامة و السياسة: المعروف بتاریخ الخلفاء ، ابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم، دار الأضواء - بیروت، ۱۴۱۰ق، ص۳۷ و ص۳۸.</ref>
-شیعیان همواره نقدهایی به عملکرد عمر داشته‌اند و او را در مواضع مختلف بخصوص خلافت پس از پیامبر نکوهش کرده‌اند. (علامة حلی، نهج الحق و کشف الصدق، ۱۹۸۲م، ص۵۲۵)مجلسی، بحارالأنوار، ۱۳۶۳ش، ج‏۸۱، ص۱۴۰.
+شیعیان همواره نقدهایی به عملکرد عمر داشته‌اند و او را در مواضع مختلف بخصوص خلافت پس از پیامبر نکوهش کرده‌اند.<ref>نهج الحق و کشف الصدق، علامه حلی، حسن بن یوسف، دار الکتاب اللبناني - بیروت، ۱۹۸۲م، ص۵۲۵ و ص۵۲۶.</ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۳۶۳ش، ج‏۸۱، ص۱۴۰.
 فتوحاتی در مناطقی در شام و ایران و عراق.<ref>دینوری، احمد بن داود، الأخبار الطوال، قم، الشريف الرضي - قم، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.</ref> تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص ۱۴۱–۱۵۷.