کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

ابرابزار، اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:


== رمل در طواف ==
== رمل در طواف ==
میان فقهای امامیه در اصل استحباب رَمَل در طواف اختلاف نظر وجود دارد. عدهای از فقها آن را مستحب دانستهاند.<ref>المبسوط، الطوسی، ج1، ص 356؛ الوسیلة، ص 172 _ 173؛ قواعد الاحکام، ج1، ص428.</ref> در مقابل برخی دیگر اعتدال در حرکت را در حال طواف مستحب و جزء سنتهای طواف شمردهاند.<ref>النهایة؛ ص: 237؛ قواعد الأحکام؛ ج1، ص 428؛ مختلف الشیعة، ج4، ص 183.</ref> برخی از فقها از جمله صیمری<ref>غایة المرام، ج1، ص 454.</ref> و شهید ثانی،<ref>الروضة البهیة ج2، ص 254.</ref> ادعای شهرت بر استحباب اعتدال در طواف کرده‌اند. مستند قائلین به این نظر، روایت عبدالرَّحمنِ بنِ سَیَابَة است که در آن امام صادق (ع) حرکت با اعتدال را بهتر از حرکت کند یا سریع دانسته‌اند<ref>الکافی، ج4، ص 411؛ تهذیب الأحکام، ج5، ص 109؛ وسائل الشیعة، ج13، ص 352.</ref> و نیز روایت ابن عیسی<ref>وسائل الشیعة، ج13، ص 353.</ref> که در آن از حرکت آرام امام سجاد در حال طواف یاد شده است.<ref>مختلف الشیعة، ج4، ص 183؛ إیضاح الفوائد ج1، ص 300؛ جواهر الکلام، ج19، ص 350.</ref> فخرالمحققین بر استحباب اعتدال در طواف ادعای اجماع امت را کرده است.<ref>إیضاح الفوائد، ج1، ص 300.</ref> محقق کرکی عدم استحباب رمَل را قول صحیح تر در مذهب و مشهور بین اصحاب دانسته است.<ref>جامع المقاصد، ج3، ص .199</ref> برخی در تبیین عدم استحباب رمل در طواف گفته‌اند: از روایاتی که در مورد رمل رسول خدا و اصحاب آن حضرت در طواف وارد شده استفاده می‌شود که این عمل مخصوص همان عصر پیامبر (ص) در عمرة القضاء بوده است تا در آن روز مسلمانان قدرت و توان خود را به مشرکان نشان دهند و با از بین رفتن موضوع و هدف این عمل در عصرهای دیگر، رمل استحبابی ندارد. روایاتی که از عدم رمل رسول خدا (ص) و اهل بیت (ع) پس از آن زمان و فرمان ندادن پیامبر (ص) به این امر یاد کرده نیز موید همین امر است، از این رو قائلین به استحباب این عمل هیچ دلیلی بر استحباب آن پس از پیامبر (ص) ندارند.<ref>الحدائق الناضره، ج16، ص127-128.</ref>
میان فقهای امامیه در اصل استحباب رَمَل در طواف اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای از فقها آن را مستحب دانسته‌اند.<ref>المبسوط، الطوسی، ج1، ص 356؛ الوسیلة، ص 172 _ 173؛ قواعد الاحکام، ج1، ص428.</ref> و برخی دیگر اعتدال در حرکت را در حال طواف مستحب و جزء سنت‌های طواف شمرده‌اند.<ref>النهایة؛ ص: 237؛ قواعد الأحکام؛ ج1، ص 428؛ مختلف الشیعة، ج4، ص 183.</ref> برخی از فقها <ref>غایة المرام، ج1، ص 454.</ref> <ref>الروضة البهیة ج2، ص 254.</ref> با استناد به روایاتی<ref>الکافی، ج4، ص 411؛ تهذیب الأحکام، ج5، ص 109؛ وسائل الشیعة، ج13، ص 352.</ref><ref>مختلف الشیعة، ج4، ص 183؛ إیضاح الفوائد ج1، ص 300؛ جواهر الکلام، ج19، ص 350.</ref> <ref>وسائل الشیعة، ج13، ص 353.</ref> ادعای شهرت بر استحباب اعتدال در طواف کرده‌اند.  و برخی نیز ادعای اجماع را کرده است.<ref>إیضاح الفوائد، ج1، ص 300.</ref> محقق کرکی عدم استحباب رمَل را قول صحیح تر در مذهب و مشهور بین اصحاب دانسته است.<ref>جامع المقاصد، ج3، ص .199</ref>  


'''نظر اهل سنت'''
در تبیین عدم استحباب رمل در طواف گفته‌اند: از روایاتی که در مورد رمل رسول خدا و اصحاب آن حضرت در طواف وارد شده استفاده می‌شود که این عمل مخصوص همان عصر پیامبر (ص) در عمرة القضاء بوده است تا در آن روز مسلمانان قدرت و توان خود را به مشرکان نشان دهند و با از بین رفتن موضوع و هدف این عمل در عصرهای دیگر، رمل استحبابی ندارد. روایاتی که از عدم رمل رسول خدا (ص) و اهل بیت (ع) پس از آن زمان و فرمان ندادن پیامبر (ص) به این امر یاد کرده نیز موید همین امر است، از این رو قائلین به استحباب این عمل هیچ دلیلی بر استحباب آن پس از پیامبر (ص) ندارند.<ref>الحدائق الناضره، ج16، ص127-128.</ref>


فقهای مذاهب چهارگانه اهل سنت، اعم از حنفیه،<ref>المبسوط، سرخسی، ج4، ص 438؛ بدائع الصنائع، ج2، ص 160.</ref> مالکیه،<ref>الموطأ، ج1، ص 364؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص 43.</ref> شافعیه<ref>الأم، ج2، ص 191،230؛ فتح العزیز، ج 7، ص 324؛ المجموع، ج3، ص 197، ج8، ص 14.</ref> و حنبلیه،<ref>المحرر فی الفقه، ج1، ص 245؛ مختصر الخرقی، ج1، ص 53.</ref> رمَل را به اتفاق از مستحبات و از سنتهای طواف می‌دانند. مستند آنان، روایت جابر<ref>صحیح مسلم، ج2، ص 64-65؛ سنن الترمذی، ج2، ص 174؛ سنن ابن ماجه، ج2، ص 983.</ref> و عبدالله بن عمر<ref>سنن ابن ماجه، ج2، ص 983؛ صحیح مسلم، ج4، ص64-65.</ref> است که در آن از رمل رسول خدا (ص) در حجة الوداع یاد شده است؛ در حالی که مشرکان در آن سال در مسجد الحرام حضور نداشتند.<ref>المبسوط، الطوسی، ج4، ص 438</ref> اینان از حدیث ابن عباس که در آن رمل اختصاص به صدر اسلام و برای اظهار قدرت در برابر مشرکان دانسته شده،<ref>سنن ابی داود، ج1، ص421؛ السنن الکبری، ج5، ص82؛ المبسوط، سرخسی، ج4، ص10.</ref> پاسخ داده و گفته‌اند: پیامبر (ص) بعد از فتح مکه در حجة الوداع و نیز اصحاب بعد از آن حضرت رمَل کردهاند. همچنین مسلمانان نسل به نسل این عمل را انجام دادهاند به گونه ای که رمَل به سنتی متواتر میان مسلمانان تبدیل شده است.<ref>بدائع الصنائع، ج2، ص 160؛ المغنی، ج3، ص 387-389.</ref> بنابراین، هر چند سبب اولین رمَل میان مسلمانان که اظهار قوت و نیرو در برابر مشرکان بوده از بین رفته است، ولی سنت رمَل به حال خود باقی مانده است؛ زیرا بقاء سبب شرط بقاء حکم نیست، همانند رمی جمرات که سبب نخست آن رمی شیطان از سوی حضرت ابراهیم بوده، ولی سبب یاد شده از بین رفته و این عمل پس از آن حضرت به عنوان یک سنت باقی مانده است. از عمر بن خطاب نیز روایت شده که گفته است: هر چند مشرکان در این عصر وجود ندارند؛ لیکن به تبعیت از رسول خدا (ص) در طواف رمَل می‌کنم.<ref>بدائع الصنائع، ج2، ص 160؛ المبسوط، سرخسی، ج4، ص 438</ref>
=== از نظر اهل‌سنت: ===
فقهای مذاهب چهارگانه اهل سنت، اعم از حنفیه،<ref>المبسوط، سرخسی، ج4، ص 438؛ بدائع الصنائع، ج2، ص 160.</ref> مالکیه،<ref>الموطأ، ج1، ص 364؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص 43.</ref> شافعیه<ref>الأم، ج2، ص 191،230؛ فتح العزیز، ج 7، ص 324؛ المجموع، ج3، ص 197، ج8، ص 14.</ref> و حنبلیه،<ref>المحرر فی الفقه، ج1، ص 245؛ مختصر الخرقی، ج1، ص 53.</ref> رمَل را با استناد به روایات<ref>صحیح مسلم، ج2، ص 64-65؛ سنن الترمذی، ج2، ص 174؛ سنن ابن ماجه، ج2، ص 983.</ref><ref>سنن ابن ماجه، ج2، ص 983؛ صحیح مسلم، ج4، ص64-65.</ref> به اتفاق از مستحبات و از سنتهای طواف می‌دانند. اهل سنت معتقد است هر چند سبب اولین رمَل میان مسلمانان که اظهار قوت و نیرو در برابر مشرکان بوده از بین رفته است، ولی سنت رمَل به حال خود باقی مانده است و رمل سنتی متواتر بین مسلمانان است.<ref>بدائع الصنائع، ج2، ص 160؛ المغنی، ج3، ص 387-389.</ref><ref>بدائع الصنائع، ج2، ص 160؛ المبسوط، سرخسی، ج4، ص 438</ref>


قائلین به استحباب رَمَل از فقهای امامیه، برآنند که رمل تنها در سه شوط نخست استحباب دارد و در چهار شوط دیگر طواف کننده باید با اعتدال طواف کند.<ref>المبسوط، الطوسی، ج1، ص 356؛ تحریر الأحکام ج1، ص 585؛ 173؛ الدروس الشرعیه، ج1، ص 399.</ref> دلیل این امر اقتدای به رسول خداست که آن حضرت فرمان داد تا مسلمانان در طواف عمره در سه شوط نخست طواف رمل کنند.<ref>مختلف الشیعه، ج4، ص182غ مسالک الافهام، ج2، ص343.</ref> فقهای اهل سنت  نیز با استناد به روایاتی از جابر، ابن عباس و ابن عمر رمَل را تنها در سه شوط نخست طواف سنت دانسته و برآنند که در چهار شوط بعدی استحباب ندارد.<ref>الأم، ج2، صص 191 و 230؛ فتح العزیز، ج 7، صص 324 و 326؛ بدائع الصنائع، ج2، ص 160.</ref> لیکن به نظر برخی از آنان اگر کسی در همه هفت شوط رمَل کند، چیزی بر عهده او نیست؛<ref>المبسوط، الطوسی، ج5، ص 33؛ المدونة الکبری، ج3، ص 40</ref> زیرا مشی در چهار شوط آخر از آداب طواف است و ترک آداب اشکالی ندارد.<ref>المبسوط، الطوسی، ج5، ص 33.</ref>
=== احکام رمل در طواف ===
 
فقیهان اهل سنت و قائلین به استحباب رَمَل از فقهای امامیه  برآنند که رمل تنها در سه شوط نخست استحباب دارد و در چهار شوط دیگر طواف کننده باید با اعتدال طواف کند.<ref>الأم، ج2، صص 191 و 230؛ فتح العزیز، ج 7، صص 324 و 326؛ بدائع الصنائع، ج2، ص 160.</ref><ref>المبسوط، الطوسی، ج1، ص 356؛ تحریر الأحکام ج1، ص 585؛ 173؛ الدروس الشرعیه، ج1، ص 399.</ref> همچنین از نظر آنان رمَل تنها بر مردان مستحب است و برای زنان استحباب ندارد.<ref>الام، ج2، ص192؛ المبسوط، سرخسی، ج4، ص10و11؛ المغنی، ج3، ص412</ref><ref>تذکرة الفقهاء، ج8، ص135؛ جامع المقاصد، ج3، ص 199؛ جواهر الکلام، ج19، ص352.</ref>
به اتفاق فقیهان شیعه<ref>تذکرة الفقهاء، ج8، ص135؛ جامع المقاصد، ج3، ص 199؛ جواهر الکلام، ج19، ص352.</ref> و اهل سنت<ref>الام، ج2، ص192؛ المبسوط، سرخسی، ج4، ص10و11؛ المغنی، ج3، ص412</ref> رمَل تنها بر مردان مستحب است و برای زنان استحباب ندارد.
 
'''کدام طواف'''


پیروان این دیدگاه در این که رمَل در کدام طواف استحباب دارد، اختلاف نظر دارند. بیشتر فقهای امامیه رَمَل را تنها در طواف قدوم مستحب دانستهاند.<ref>المبسوط، ج1، ص 356؛ تحریر الأحکام ج1، ص 585؛ إیضاح الفوائد، ج1، ص 300، 254.</ref> مراد از طواف قدوم اولین طوافی است که حج گزار پس از وارد شدن به مکه بجا می‌آورد، چه طواف واجب یا مستحب باشد و نیز چه جزو اعمال حج یا عمره باشد یا به‌طور مستقل حج گزار آن را انجام دهد؛<ref>مستند الشیعه، ج12، ص78؛ جواهر الکلام، ج19، ص353.</ref> ولی برخی همانند اهل سنت، طواف قدوم را اولین طواف مستحبی حج گزار در حج افراد و قران دانسته‌اند که پس از ورود به مکه و قبل از وقوف، آن را انجام می‌دهد.<ref>مستند الشیعه، ج12، ص78؛ جواهر الکلام، ج19، ص353.</ref> برخی دیگر مانند ابن حمزه رمل را در طواف زیارت (طواف حج پس از اعمال منی)،<ref>معجم الفاظ الفقه، ص273؛ معجم الغة الفقهاء، ص235.</ref> نیز مستحب دانستهاند.<ref>الوسیلة، ص172 و 173؛ مختلف الشیعة، ج4، ص 183؛ جواهر الکلام، ج19، ص 350.</ref> برخی فقیهان امامیه بر نبودن رَمَل در همهی طوافها<ref>إیضاح الفوائد، ج1، ص 300.</ref> و نیز طواف نساء و وداع ادعای اجماع کرده‌اند.<ref>جامع المقاصد، ج3، ص 199؛ غایة المرام، ج1، ص 454؛ الدروس الشرعیه، ج1، ص400.</ref>
پیروان این دیدگاه در این که رمَل در کدام طواف استحباب دارد، اختلاف نظر دارند. بیشتر فقهای امامیه رَمَل را تنها در طواف قدوم مستحب دانستهاند.<ref>المبسوط، ج1، ص 356؛ تحریر الأحکام ج1، ص 585؛ إیضاح الفوائد، ج1، ص 300، 254.</ref> مراد از طواف قدوم اولین طوافی است که حج گزار پس از وارد شدن به مکه بجا می‌آورد، چه طواف واجب یا مستحب باشد و نیز چه جزو اعمال حج یا عمره باشد یا به‌طور مستقل حج گزار آن را انجام دهد؛<ref>مستند الشیعه، ج12، ص78؛ جواهر الکلام، ج19، ص353.</ref> ولی برخی همانند اهل سنت، طواف قدوم را اولین طواف مستحبی حج گزار در حج افراد و قران دانسته‌اند که پس از ورود به مکه و قبل از وقوف، آن را انجام می‌دهد.<ref>مستند الشیعه، ج12، ص78؛ جواهر الکلام، ج19، ص353.</ref> برخی دیگر مانند ابن حمزه رمل را در طواف زیارت (طواف حج پس از اعمال منی)،<ref>معجم الفاظ الفقه، ص273؛ معجم الغة الفقهاء، ص235.</ref> نیز مستحب دانستهاند.<ref>الوسیلة، ص172 و 173؛ مختلف الشیعة، ج4، ص 183؛ جواهر الکلام، ج19، ص 350.</ref> برخی فقیهان امامیه بر نبودن رَمَل در همهی طوافها<ref>إیضاح الفوائد، ج1، ص 300.</ref> و نیز طواف نساء و وداع ادعای اجماع کرده‌اند.<ref>جامع المقاصد، ج3، ص 199؛ غایة المرام، ج1، ص 454؛ الدروس الشرعیه، ج1، ص400.</ref>