کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
حوض و قدمگاه امام علی(ع)، دو زیارتگاه در عین‌التمر است. عین التمر شهر کوچکی در ۶۷ کیلومتری غرب کربلاست.<ref>ص۷۸.</ref> حوض امام علی مزار کوچکی است واقع در شمال عین‌التمر که داخل آن، یک حوض آب وجود دارد و اهالی منطقه، آن را محل وضوی امام علی(ع) می‌دانند.<ref>الشرقی، طالب علی (۱۹۶۹م)، عین التمر، النجف الاشرف، مطبعة الآداب.</ref> قدمگاه امام علی در مرکز شهر عین‌التمر واقع است و در کف آن، سنگی وجود دارد که در آن، دو فرورفتگی به چشم می‌خورد و اهالی، این فرورفتگی‌ها را اثر جای پای امام علی(ع) و اثر سم اسب ایشان می‌دانند.<ref>الشرقی، طالب علی (۱۹۶۹م)، عین التمر، النجف الاشرف، مطبعة الآداب.</ref> | حوض و قدمگاه امام علی(ع)، دو زیارتگاه در عین‌التمر است. عین التمر شهر کوچکی در ۶۷ کیلومتری غرب کربلاست.<ref>ص۷۸.</ref> حوض امام علی مزار کوچکی است واقع در شمال عین‌التمر که داخل آن، یک حوض آب وجود دارد و اهالی منطقه، آن را محل وضوی امام علی(ع) می‌دانند.<ref>الشرقی، طالب علی (۱۹۶۹م)، عین التمر، النجف الاشرف، مطبعة الآداب.</ref> قدمگاه امام علی در مرکز شهر عین‌التمر واقع است و در کف آن، سنگی وجود دارد که در آن، دو فرورفتگی به چشم می‌خورد و اهالی، این فرورفتگی‌ها را اثر جای پای امام علی(ع) و اثر سم اسب ایشان می‌دانند.<ref>الشرقی، طالب علی (۱۹۶۹م)، عین التمر، النجف الاشرف، مطبعة الآداب.</ref> | ||
== قدمگاه امام علی، زبیر == | == قدمگاه امام علی، شهر زبیر در بصره == | ||
شهر قدیمی بصره در گذر زمان متروکه شده و بعدها به فاصله حدود ۱۰ کیلومتریِ آن، شهر جدید بصره امروزی شکل گرفته است. در محل بصره تاریخی و کهن نیز شهر جدید و کوچکی به نام شهر «زبیر» ساخته شده است. مسجد جامع بصره کهن، که امروزه در محدوده شهر جدید «زُبیر» قرار دارد، از اماکن حضور امیر مؤمنان علی در خاک عراق به شمار می‌آید؛ چنان‌که ایشان پس از پایان جنگ جمل به این مسجد وارد شد و در آن اقامه نماز کرد و خطبه ای برای مردم شهر ایراد فرمود. همچنین گفته می‌شود که امام حسن نیز به دستور امام علی، هنگام بازگشت از جنگ جمل، در این مسجد اقامه نماز [جماعت] فرموده است. (فقیه بحرالعلوم و خامه یار، ۱۳۹۵ش، ج۲، ص۱۷۸)<ref>فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی و خامه یار، احمد (۱۳۹۵ش)، زیارتگاه‌های عراق، تهران، مشعر.</ref> | |||
امروزه مسجد جامع قدیم بصره تقریباً به‌طور کامل از بین رفته و تنها بخش اندکی از آن باقی مانده است.<ref>ص۷۹.</ref> آنچه از ساختمان قدیمی مسجد در دوره‌های اخیر باقی بوده، نزد شیعیان بصره به عنوان «خُطوه» (قدمگاه) امام علی شهرت داشته است. امروزه در محل شبستان مسجد جامع قدیم بصره، ساختمان جدیدی با معماری جدید و دارای گنبد بزرگ و مناره مرتفع، که به هیچ وجه با بنای قدیمی آن تناسب ندارد، ساخته شده است و از مقاصد زیارتی مهم شیعیان بصره به شمار می‌آید.<ref>ص۷۹.</ref> | |||
امروزه مسجد جامع قدیم بصره تقریباً به‌طور کامل از بین رفته و تنها بخش اندکی از آن باقی مانده | |||
آنچه از ساختمان قدیمی مسجد در دوره‌های اخیر باقی بوده، نزد شیعیان بصره به عنوان «خُطوه» (قدمگاه) امام | |||
== قدمگاه امام علی، بصره == | == قدمگاه امام علی، بصره == | ||
در محله «عَشّار»، در ساحل شمالی رود عشّار در شهر بصره جدید، مسجدی به نام مسجد مقام یا مسجد امام | در محله «عَشّار»، در ساحل شمالی رود عشّار در شهر بصره جدید، مسجدی به نام مسجد مقام یا مسجد امام علی وجود دارد. (سامرائی، ۲۰۰۶م، ص۲۴)<ref>سامرائی، یونس ابراهیم (۲۰۰۶م)، تاریخ مساجد البصرة، بیروت، دارالعربیة للموسوعات.</ref> وجه تسمیه این مسجد، وجود مقام (در اصطلاح اهالی بصره: «خُطوه») یا در واقع قدمگاهی منسوب به امام علی۷ است که قاعدتاً باید با حضور آن حضرت در این منطقه پس از جنگ جمل ارتباط داشته باشد. با این حال عبدالقادر باش اعیان، در انتساب این مقام به امام۷ تردید کرده است. (باش اعیان العباسی، ۱۹۸۸م، ج۱، ص۳۶۱)<ref>باش اعیان العباسی، عبدالقادر (۱۹۸۸م)، موسوعة تاریخ البصرة، بغداد، شرکة التایمس.</ref> | ||
این مسجد از مساجد قدیمی مهم بصره جدید به شمار می‌آید و گفته می‌شود به دست حاج محمد ششتری (شوشتری) در سال ۱۱۶۷ قمری بازسازی شده است. ساختمان اولیه مسجد از خشت و گل بوده است؛ اما وزارت اوقاف عراق آن را سال ۱۳۴۱ قمری (۱۹۲۲م) با آجر بازسازی کرده است. مسجد دارای شبستانی به طول ۳۰ و عرض ۱۰ متر با گنبد بزرگی با پوشش کاشی کربلایی و مناره مدوّری با پوشش کاشی کاری و کتیبه‌های حاوی آیات قرآنی و اسامی جلاله است. (همان، ج۱، ص۳۶۰)<ref>باش اعیان العباسی، عبدالقادر (۱۹۸۸م)، موسوعة تاریخ البصرة، بغداد، شرکة التایمس.</ref> | این مسجد از مساجد قدیمی مهم بصره جدید به شمار می‌آید و گفته می‌شود به دست حاج محمد ششتری (شوشتری) در سال ۱۱۶۷ قمری بازسازی شده است. ساختمان اولیه مسجد از خشت و گل بوده است؛ اما وزارت اوقاف عراق آن را سال ۱۳۴۱ قمری (۱۹۲۲م) با آجر بازسازی کرده است. مسجد دارای شبستانی به طول ۳۰ و عرض ۱۰ متر با گنبد بزرگی با پوشش کاشی کربلایی و مناره مدوّری با پوشش کاشی کاری و کتیبه‌های حاوی آیات قرآنی و اسامی جلاله است. (همان، ج۱، ص۳۶۰)<ref>باش اعیان العباسی، عبدالقادر (۱۹۸۸م)، موسوعة تاریخ البصرة، بغداد، شرکة التایمس.</ref> | ||
== مقام امام علی، ناصریه == | == مقام امام علی، ناصریه == | ||
امروزه در چند کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر ناصریه، کنار جاده این شهر به سماوه (مرکز استان مثّنی)، مقامی منسوب به امام علی وجود دارد که اهالی منطقه، آن را محل نشستن شتر امام علی در زمان رسیدن ایشان به ذی قار، پیش از وقوع جنگ جمل، می‌دانند. بنای کنونی مقام شامل ساختمان مستطیل نسبتاً وسیعی با گنبدی با پوشش آجرهای سبزرنگ است که پس از سقوط نظام صدام، با تلاش شیخ محمدباقر ناصری ساخته شده است. (فقیه بحرالعلوم و خامه یار، ۱۳۹۵ش، ج۲، ص۳۱۶–۳۱۷)<ref>فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی و خامه یار، احمد (۱۳۹۵ش)، زیارتگاه‌های عراق، تهران، مشعر.</ref> | |||
امروزه در چند کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر ناصریه، کنار جاده این شهر به سماوه (مرکز استان مثّنی)، مقامی منسوب به امام | |||
== مقام‌ها و گنبدهای امام علی در ساحل رود فرات == | == مقام‌ها و گنبدهای امام علی در ساحل رود فرات == | ||
در مناطق واقع در ساحل رود فرات، حد فاصل شهر باستانی انبار (در غرب بغداد) تا منطقه قائم (در مرز کشور سوریه)، مقام‌ها و گنبدهای متعدّدی برای امام | در مناطق واقع در ساحل رود فرات، حد فاصل شهر باستانی انبار (در غرب بغداد) تا منطقه قائم (در مرز کشور سوریه)، مقام‌ها و گنبدهای متعدّدی برای امام علی وجود داشته که همواره در زبان اهالی منطقه به نام «قبّة علی» شناخته می‌شده است. این زیارتگاه‌ها معمولاً در ارتباط با حضور امام علی در این مناطق در مسیر حرکت ایشان به صفّین یا بازگشت از آنجا، و در واقع به عنوان یادمان‌هایی برای توقّف یا نماز ایشان در مهم‌ترین شهرهای تاریخی مجاور رود فرات به وجود آمده است.<ref>ص۸۲.</ref> | ||
در شهر تاریخی «هیت» -واقع در ساحل غربی رود فرات، حدود ۶۰ کیلومتری غرب رمادی (مرکز استان انبار عراق) -وجود مقام یا گنبدی برای امام علی گزارش شده است. (العامری، ص۹۲) گفتنی است هیت از شهرهایی است که گفته شده امام۷ در مسیر بازگشت از صفّین، از آن عبور کرده است.<ref>منقری، نصر بن مزاحم (۱۹۹۰م)، وقعة صفّین، تحقیق: عبدالسلام محمد هارون، بیروت، دارالجیل.</ref> (منقری، ۱۹۹۰م، ص۵۲۸) همچنین به گزارش ابن اعثم، امام۷ در مسیر عزیمت به صفّین، پس از عبور از هیت، در جایی به نام «اقطار» اقامت فرمود و آنجا مسجدی ساخت که تا زمان وی (اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم) پابرجا بوده است. (ابن اعثم، ۱۹۹۱م، ج۲، ص۵۵۶)<ref>ابن اعثم، احمد بن اعثم (۱۹۹۱م)، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالاضواء.</ref> | |||
شهر تاریخی دیگر حوزه رود فرات در عراق که در آن مقام‌هایی برای امام | شهر تاریخی دیگر حوزه رود فرات در عراق که در آن مقام‌هایی برای امام علی گزارش شده، شهر «عانه» -واقع در ساحل غربی رود فرات، حدود ۲۱۰ کیلومتری غرب «رمادی» (مرکز استان انبار) است. در منابع تاریخی به گذشتن امام علی از عانه اشاره ای نشده است؛ اما این شهر به‌طور طبیعی در مسیر بازگشت امام علی از صفّین قرار داشته و احتمال توقف لشکر امام در این شهر یا نزدیک آن، دور از ذهن نیست. (خامه یار، ص۹۶ و ۹۸)<ref>خامه یار (۱۳۹۴ش)، جغرافیای تاریخی مسیر امام علی۷ به صفّین، تهران، مشعر.</ref> | ||
به هر حال گویا در دوره‌های اخیر، چند گنبد و زیارتگاه منسوب به امام علی۷ در عانه و اطراف آن وجود داشته است. یکی از این گنبدها در منطقه «حقون»، در عانه قدیم، بالای تپه سنگی مرتفعی واقع بوده و درون آن، محل جای پای اسب امام علی۷ (طبق باور اهالی منطقه) وجود داشته است. متأسفانه این گنبد، دو بار به دست جریان‌های تکفیری، یک بار در سال ۲۰۰۶ میلادی به دست القاعده، و بار دوم در سال ۲۰۱۵ میلادی به دست داعش، تخریب و ویران شد.<ref>ص۸۳.</ref> | به هر حال گویا در دوره‌های اخیر، چند گنبد و زیارتگاه منسوب به امام علی۷ در عانه و اطراف آن وجود داشته است. یکی از این گنبدها در منطقه «حقون»، در عانه قدیم، بالای تپه سنگی مرتفعی واقع بوده و درون آن، محل جای پای اسب امام علی۷ (طبق باور اهالی منطقه) وجود داشته است. متأسفانه این گنبد، دو بار به دست جریان‌های تکفیری، یک بار در سال ۲۰۰۶ میلادی به دست القاعده، و بار دوم در سال ۲۰۱۵ میلادی به دست داعش، تخریب و ویران شد.<ref>ص۸۳.</ref> | ||
| خط ۶۷: | خط ۵۱: | ||
== قدمگاه امام علی، موصل == | == قدمگاه امام علی، موصل == | ||
در شهر موصل، دو زیارتگاه منسوب به امام | در شهر موصل، دو زیارتگاه منسوب به امام علی وجود داشته که قدمت آنها به سده‌های میانی (حدود دو قرن هفتم و هشتم) می‌رسیده است. یکی از این دو زیارتگاه، قدمگاه منسوب به امام، و زیارتگاه دیگر، پنجه گاه یا جای کف دست منسوب به ایشان بوده است. این دو زیارتگاه از بناهای تاریخی ارزشمند موصل، و تا دوره‌های متأخر پابرجا بودند؛ اما ظاهراً در یکصد سال اخیر به تدریج فراموش، و به ویرانه تبدیل شدند.<ref>ص۸۴.</ref> | ||
قدمگاه امام | قدمگاه امام علی، که نزد اهالی به نام «دوسة علی» شناخته می‌شده، در خیابان فاروق شهر موصل قرار داشته است. مرحوم سعید دیوه جی آن را بنای گنبددار کوچکی پایین‌تر از سطح زمین توصیف کرده که روی دیوارهای داخلی آن کتیبه‌هایی وجود داشته است. به اعتقاد وی، این بنا در اصل بخش به جا مانده از یکی از مدارس قدیمی موصل بوده که بعدها با ساخت قدمگاهی برای امام علی۷ در آن، به زیارتگاه تبدیل شده است. (موصلی، ۱۹۶۶م، ص۱۰۴)<ref>موصلی، احمد بن خیّاط (۱۹۶۶م)، ترجمة الاولیا فی الموصل الحدباء، تحقیق سعید الدیوه جی، موصل، مطبعة الجمهوریة.</ref> | ||
سیوفی، که کتیبه‌های این زیارتگاه را بازخوانی کرده، از کتیبه ای یاد کرده که حاوی نام احمد بن حاجی عبدالله بن عمار و تاریخ ۷۸۴ قمری بوده است. این کتیبه ممکن است بیانگر ساخت زیارتگاه در این تاریخ به دست شخص یادشده باشد. او همچنین از کتیبه دیگری که بیانگر ساخت (بازسازی) بنا در سال ۱۱۷۰ قمری به دست علی بن رومی بوده، و نیز دو کتیبه حاوی صلوات بر چهارده معصوم در دو طرف طاق زیارتگاه یاد کرده است. (سیوفی، ۱۹۵۶م، ص۱۱۸–۱۱۹)<ref>سیوفی، نقولا (۱۹۵۶م)، مجموع الکتابات المحرّرة فی ابنیة مدینة الموصل، تحقیق سعید الدیوه جی، بغداد، مطبعة شفیق.</ref> | سیوفی، که کتیبه‌های این زیارتگاه را بازخوانی کرده، از کتیبه ای یاد کرده که حاوی نام احمد بن حاجی عبدالله بن عمار و تاریخ ۷۸۴ قمری بوده است. این کتیبه ممکن است بیانگر ساخت زیارتگاه در این تاریخ به دست شخص یادشده باشد. او همچنین از کتیبه دیگری که بیانگر ساخت (بازسازی) بنا در سال ۱۱۷۰ قمری به دست علی بن رومی بوده، و نیز دو کتیبه حاوی صلوات بر چهارده معصوم در دو طرف طاق زیارتگاه یاد کرده است. (سیوفی، ۱۹۵۶م، ص۱۱۸–۱۱۹)<ref>سیوفی، نقولا (۱۹۵۶م)، مجموع الکتابات المحرّرة فی ابنیة مدینة الموصل، تحقیق سعید الدیوه جی، بغداد، مطبعة شفیق.</ref> | ||