بیوتات کربلاء القدیمة (کتاب)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۱ مهر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
.jpg) | |
| پدید آورندگان | |
|---|---|
| نویسنده | سید عبدالصاحب ناصر آل نصرالله، محمدعلی القصیر |
| تاریخ نگارش | سده پانزدهم قمری |
| محتوا | |
| موضوع | سرگذشتنامه، نسبنامه، قبایل، کربلا |
| زبان | عربی |
| نشر | |
| تعداد جلد | ۱ |
| تعداد صفحات | ۶۱۳ |
| قطع | وزیری |
| ناشر | مؤسسة البلاغ |
| محل نشر | بیروت |
| تاریخ نشر | ۱۴۳۲ق. |
بیوتات کربلاء القدیمة، با نام کامل بیوتات کربلاء القدیمة و شرح و تحقیق لمعة تاریخیة بیوتات کربلاء و الغاضریة مخطوط للمرحوم العلامة الشیخ محمد علی القصیر، کتابی است، به زبان عربی، نوشته سید عبدالصاحب نصرالله، که به گردآوری و پژوهش در بیوتات، عشایر، قبایل و اعلام جغرافیای و تاریخی کربلای قدیم پرداخته است.
این کتاب، دربرگیرنده نسخه خطی «لمعة تاریخیة بیوتات کربلاء و الغاضریة»، نوشته محمدعلی القیصر، شرح و تحقیق آن و افزودنی‌هایی بر آن است. این کتاب، در سال ۱۴۳۲ق. چاپ شده است.
پدیدآورندگان
سید عبدالصاحب ناصر آل نصرالله الکلیدار:[۱]
وی نویسنده معاصر، از خاندان آل نصرالله عراق[۲] و دارای آثاری مانند تاریخ کربلاء،[۳] کربلاء فی ادب الرحلات، الحوادث و الوقائع فی تاریخ کربلاء[۴] و التضحیة و الرمز[۵] است.
محمد علی القصیر:
وی ملقب به قصیر الأدبا،[۶] فرزند حسین،[۷] از خاندان آل قاضی در کربلا است.[۸] نسب او به محمد بغدادی، تولیت حرم امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) که در سده دهم قمری از بغداد به کربلا هجرت کرد، برمی‌گردد.[۹]
ساختار
کتاب بیوتات کربلاء القدیمة، با نام کامل «بیوتات کربلاء القدیمة و شرح و تحقیق لمعة تاریخیة بیوتات کربلاء و الغاضریة مخطوط للمرحوم العلامة الشیخ محمد علی القصیر»، از نظر ساختار، به سه بخش کلی زیر تقسیم شده است:
- رساله‌ای خطی، نوشته محمدعلی القیصر،
- شرح و تحقیق آن توسط عبدالصاحب ناصر،
- آنچه عبدالصاحب ناصر به آن افزوده است.
مؤلف کتاب، اصل این رساله را به طور کامل و با حروفی متمایز از متن کتاب، در بخشی جداگانه آورده است.[۱۰]
محتوا
محتوای رساله خطی لمعة تاریخیة بیوتات کربلاء و الغاضریة نوشته محمدعلی القیصر:
این رساله کوتاه، اشاراتی گذرا به بیوتات، شخصیتها، حوادث و برخی اعلام جغرافیایی و رجالی کربلا است.[۱۱] در این رساله، ۱۰۳ بیوت، از بیوتات کربلا معرفی شده‌اند.[۱۲] این رساله، منبع اصلی کتاب بیوتات کربلاء القدیمة بوده و به همراه شرح و تحقیق، در آن درج شده است.[یادداشت ۱]
محتوای بیوتات کربلاء القدیمة نوشته عبدالصاحب ناصر:
این کتاب، که دربرگیرنده رساله محمدعلی القیصر است، به نقد، تصحیح، شرح و تحقیق این رساله پرداخته و اعلام جغرافیایی، تاریخی و رجالی موجود در آن را توضیح داده است. نویسنده، جای برخی قبایل و عشایر مؤثر در شکل‌گیری اجتماعات کربلا را، در کتاب خالی دیده؛ بنابراین در دو فصل جداگانه به معرفی آن‌ها پرداخته است.
مطالب کتاب، به ترتیب فهرست عبارتند از:
مقدمه: پیشینه و تاریخ شکل‌گیری کربلا، رویدادهای تاریخیِ کربلا که در رخدادهای کنونی آن مؤثر بوده‌اند، معرفی شخصیت‌های مؤثر در تاریخ کربلا[۱۴]
فصل: معرفی نویسنده رساله خطی،[۱۵] اصل رساله خطی.[۱۶]
فصل: نقد رساله خطی محمدعلی القیصر،[۱۷] شرح مناطق جغرافیایی، شخصیت‌های تاریخی و بیوتات موجود در رساله.
در این فصل، برخی مفهوم‌ها و عنوان‌های تاریخی، جغرافیایی و رجالی رساله خطی، شرح و تحقیق شده و در تعلیقات، بیوتاتی که در این رساله به آن‌ها اشاره شده، توضیح داده شده است.[۱۸] نویسنده کتاب بیوتات کربلاء القديمة، در توضیح این اعلام جغرافیایی، تاریخی و رجالی، نخست دیدگاه مورخان یا جغرافی‌دانان را آورده، به ارزیابی آن پرداخته و محصول پژوهش خود را تشریح کرده و گاه به کتاب دیگر خود «مدينة کربلاء، تاریخ و قداسة» ارجاع داده است.[۱۹]
برای نمونه، درباره «طف»، پس از بررسی واژگانی آن، به گزارشی از یاقوت حموی پرداخته، که آن را پیش از جنگ قادسیه، دهکده‌ای برای گردشگری شاهان ساسانی و سال‌ها پیش از آن، محل شهادت امام حسین(ع) دانسته است. پس از آن، گزارش حموی درباره محل شهادت امام حسین(ع) را با گزارشی دیگر نقض کرده است.[۲۰]
این کتاب در ۴ فصل، به شرح زیر، تنظیم شده است:
- فصل اول: رساله خطی «لمعة تاریخیة بیوتات کربلاء و الغاضریة» نوشته محمدعلی القصیر
- فصل دوم: شرح و تحقیق اعلام مندرج در این رساله. (نیمی از کتاب)
خاندان هایی که در فصل دوم معرفی شده اند:
آل ابی الفائز
بیت زحیک
آل عیسی
سادات طباطبایی
بیت ابوالحب
بیت آل الهر
بیت ابوالحب
بیت کمونه
آل فتونی
آل قندیل
آل مستوفی
آل سلالمه
بیت آل عواد
آل ماجد (آل سید طالب)
بیت آل مخبوص
آل کفن نویس
آل مایشه
بیت آل ابوشویلیه
بنی سعد
آل غریب
آل بهبهانی
آل استرآبادی
آل عصفور
آل زینی
بیت آل عمران
آل سید خلیل الحکیم
آل فخرالدین
آل الرضوی
آل الحمیری
آل صافی
بیت آل سیبویه[۲۱]
- فصل سوم: معرفی بیوتات کربلای قدیم که در رساله نیامده‌اند.
بیت الاطرش
آل اعرجی
بیت الانباری
بیت البارودی
بیت البازی
بیت بحر
بیت بحرانی
بیت برسیم
بیت بغدادی
آل البیاتی
بیت الحفّار
آل حکیم
بیت الحلّی
بیت الحیدری
آل خزرجی
آل خطیب
بیت دبّاغ
بیت دردوش
بیت ابورکه
بیت الرماحی
بیت السباح
بیت السّراج
بیت السعدی
بیت سلطان (کلابی)
بیت حاج سهیل النجم
آل شالجی
آل شریفی
بیت شعیب
آل صافی
آل صفار
آل صیقل
آل طیار
آل غریفی
آل القرعاوی
آل قفطون
بیت الکرباسی
آل مطیری
آل المعمار
آل موسوی
آل شنّو
آل نجار
آل هدّو
آل وکیل
سادات آل یاسر[۲۲]
- فصل چهارم: معرفی عشایر کربلا و بیوتات پیوسته به قبایل.[۲۳]
علل کوچ عشایر عرب به کربلا، [۲۴]
خاندان‌های مقیم در جار حائر حسینی (عشایر)
قبیله بنی اسد
قبیله خفاجه
طهامزه
قبیله شمّر
قبیله حمیر
قبیله بنی سعد
عشیره سلالمه
قبیله ربیعه
قبیله مسعود
قبیله بنی تمیم
قبیله سیار
قبیله جیور
قبیله عنزه[۲۵]
منابع کتاب
- رساله خطی محمدعلی القیصر (منبع اصلی کتاب).
- حواشی و نکات سید محمدسعید آل ثابت در حاشیه این رساله.[۲۶]
- برخی مصادر موثق و مستند؛[۲۷] مانند
چاپ
این کتاب، توسط مؤسسه البلاغ (دارسلونی)، در بیروت، در سال ۱۴۳۲ق. چاپ شده است.[۲۸]
پیوند به بیرون
پانوشت
- ↑ التضحیة و الرمز، المقدمة، ص۱۳.
- ↑ نکته‌هایی از مسافران کربلا در «کربلاء فی ادب الرحلات»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص167.
- ↑ Tārīkh Karbalāʼ, worldcat
- ↑ الحوادث و الوقائع فی تاریخ کربلاء، پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران.
- ↑ التضحیة و الرمز، پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۷۷.
- ↑ أضواء على مدينة الحسين(ع)، ج۱، ص۴۰۴.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۳؛ بیوتات کربلاء القدیمة، ص31 – 32.
- ↑ أضواء على مدينة الحسين(ع)، ج۱، ص۴۰۴.
- ↑ بیوتات کربلاء القدیمه، ص ۳۳ – ۵۲؛ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۳.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۷۷.
- ↑ أضواء على مدينة الحسين(ع)، ج۱، ص۴۰۴.
- ↑ أضواء على مدينة الحسين(ع)، ج۱، ص۴۰۴.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۷۷.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۳.
- ↑ بیوتات کربلاء القدیمه، ص ۳۳ – ۵۲؛ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۳.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۴ و ۱۸۵.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۳.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۵.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۵.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۸-۱۹۶.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۹۶-۱۹۹.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۷۶.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۲۰۰.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۲۰۱-۲۰۵.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۸۳.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۷۷.
- ↑ گذر و نظری بر کتاب «بیتوتات کربلا»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۲، ص۱۷۶؛ Buyūtāt Karbalā' al-qadīmah, worldcat
منابع
- أضواء على مدينة الحسين(ع) دائرة المعارف الحسینیة، محمدصادق محمد الکرباسی، مرکز تحقیقات حسینیه(ع) (Hussaini Centre for Research)، لندن، ۲۰۱۱م.
- کتاب بیوتات کربلاء القدیمة، سید عبدالصاحب ناصر آل نصرالله، مؤسسه البلاغ (دارسلونی)، بیروت، ۱۴۳۲ق.