خانه تاج‌دار بهو (کربلا)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲ آبان ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
 صحنه غربیِ خانه تاج‌دار بهو | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| بنيانگذار | بانو تاج‌دار بهو |
| تأسیس | نیمه سده سیزدهم قمری |
| مکان | بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره |
| نام‌های دیگر | قصر تاج‌دار بهو |
مکان
خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره قرار داشت.[۱]
مالک
تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله لکنهوی، (حاکم هند در سال‌های ۱۲۵۰ق) است. وی تاج گران‌بهایی را هنگام زیارت حرم امام حسین(ع)، به حرم اهدا کرد. این زن در کربلا سکونت کرده، خانه و حسینیه زیبایی را بنا کرد.[۱]
خانه و حسينيه در سال ١٩۴۵م تخريب شد و خيابان سدره از ميان آن گذشت.[۱] بخشى از اين مكان در سمت چب ورودى خيابان سدره، روبه‌روى فندق المباهله باقى مانده است.[۲] تاج‌دار بهو، همسر نخست سلطان محمدعلی منیرالدوله بود و صاحب فرزند نشد. در کربلا سکونت یافته و حسینیه ای را بنا کرد.[۳]
تاج‌دار بهو، در سال ۱۲۵۸ق. به همراه شوهر خود سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)[یادداشت ۱] و شمار زیادی از لشکر و خادمان، به کربلا و زیارت حرم امام حسین(ع) آمدند. منیرالدوله و همسرش خدمات بسیاری نسبت به کربلا و به ویژه حرم امام حسین(ع) داشتند. تاج‌دار بهو، دروازه پیشین رواق را با فضه پوشانده و تاج جواهر نشان با سنگ‌های نفیس خود را به حرم هدیه کرد.[۳]
تخریب
این خانه به همراه حسینیه در سال ۱۳۶۸ق. برای ساخت خیابان سدره تخریب شد.[۳]
پانوشت
منابع
دائرة المعارف الحسینیة، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق.