مزور

واژه‌شناسی

مزور، واژه‌ای عربی و اسم مفعول، به معنای زیارت شده است^[۱] و زیارت، به معنای ملاقات کردن یا قصد و آهنگِ کسی کردن است.^[۲] برخی زیارت را قصد و آهنگِ مزور برای اکرام و احترام گذاشتن به او و انس گرفتن با او دانسته‌اند.^{[یادداشت ۱]}^[۳]

پانوشت

↑ الصحاح، ج‏2، ص674؛ لسان العرب، ج‏4، ص336؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج‏1، ص260.
↑ تاج العروس، ج‏6، ص477.
↑ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج‏1، ص260.

↑ الزِّیَارَةُ، فِی الْعُرْفِ قَصْدُ الْمَزُورِ إِکْرَاماً لَهُ و اسْتِئْنَاساً بهِ.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگ نامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و یکم، زمستان ۱۳۹۳، ص۸۸ است.

تاج العروس من جواهر القاموس، محمد بن محمد مرتضی زبیدی، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۴ق.
الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة، اسماعیل بن حماد جوهری، دار العلم للملایین، بیروت، ۱۳۷۶ق.
الطرائف، علی بن موسی بن طاووس، ترجمه داود إلهامی، قم، ۱۳۷۴ش.
المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، احمد بن محمد فیومی، موسسه دار الهجرة، قم، ۱۴۱۴ق.
لسان العرب، محمد بن مکرم ابن منظور، بیروت، ۱۴۱۴ق.

[1] الصحاح، ج‏2، ص674؛ لسان العرب، ج‏4، ص336؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج‏1، ص260.

[2] تاج العروس، ج‏6، ص477.

[4] المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج‏1، ص260.

[3] الزِّیَارَةُ، فِی الْعُرْفِ قَصْدُ الْمَزُورِ إِکْرَاماً لَهُ و اسْتِئْنَاساً بهِ.

[۱]

[۲]

[یادداشت ۱]

[۳]