آیت‌الله زنجانی، آیت‌الله سیستانی: اختصاص به محرم ندارد و فرقی بین کاشتن خود شخص و دیگری در این صورت نیست، ولی اگر گیاه یا درختی را خود شخص کاشته باشد (آیت‌الله زنجانی: یا آبیاری کرده باشد) می‌تواند قطع کند، هرچند در ملک دیگری باشد.
آیات عظام سبحانی، فاضل، نوری: و یا قطع کند.
مسئله 470
امام خمینی: اگر درختی در منزل او روییده، بعد از آنکه منزل او شده لیکن خودش آن را نکاشته باشد، احتیاط [م470 ۱]آن است که آن را قطع نکند گرچه اقوی جواز است.
آیت‌الله سبحانی: اگر منزلی را برای استفاده مثلاً یا در ایام حج در مکه خرید و یا اجاره کرد به احتیاط واجب درخت و گیاه خودروی آن را نکند و یا شاخه‌های درختان را نشکند.
آیت‌الله گلپایگانی: متعرض این فرع نشده‌اند.
آیت‌الله مکارم: تنها قطع درختان و گیاهان خودرو که قبل از بنا، در آن بوده حرام است و غیر آن حرام نیست.
آیت‌الله نوری: منزلی که در آن سکونت کرده ولو نخریده باشد.
مسئله 473
امام خمینی: درخت‌های میوه و درخت خرما از این حکم بیرون است و می‌تواند آنها را قطع کند [م473 ۱]و در گیاه‌ها (اذخر) که گیاه معروفی است از حکم مستثنی است و قطع آن مانع ندارد.
آیت‌الله بهجت: اگر درختی را بکند کفاره دادن یک گاو در درخت بزرگ و یک گوسفند در کوچک و اگر بعض درخت باشد قیمت آن را، موافق احتیاط است در صورتی که در درخت کوچک و در بعض درخت رعایت عدم نقصان از قیمت بشود.
آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی: کفاره کندن درخت از بیخ، قیمت همان درخت است و کفاره قطع مقداری از آن، قیمت همان مقدار است. و کندن علف یا قطع آن کفاره ندارد.
آیت‌الله خامنه‌ای: اگر درختی را که بریدن آن حرام است ببرد بنا بر احتیاط واجب باید یک گاو کفاره بدهد.
آیت‌الله زنجانی: باید یک گاو کفاره بدهد، درخت کوچک باشد یا بزرگ.
آیت‌الله سبحانی: و از ریشه درآورد اگر بزرگ باشد باید یک گاو و اگر کوچک باشد باید یک گوسفند کفاره بدهد.
آیت‌الله سیستانی: بنا بر احتیاط کفاره کندن هر درختی قیمت همان درخت و کفاره قطع آن، قیمت همان مقداری است که قطع کرده است و در کندن و قطع گیاه کفاره نیست.
آیت‌الله صافی: و ظاهر آن است که اگر گاو یا گوسفند را به قصد ما فی الذمه، از عین آنها یا قیمت درخت بدهد و قیمت درخت بیشتر نباشد کافی است.
آیت‌الله مکارم: در هر دو صورت احتیاط یک گاو است.
آیت‌الله نوری: اگر درختی را بکند، اگر بزرگ باشد باید یک گاو کفاره بدهد و اگر کوچک باشد یک گوسفند و اگر بعض درخت را بکند قیمت آن را کفاره بدهد و در قطع گیاه کفاره نیست به جز استغفار.
مسئله 475
امام خمینی: اگر بعض درخت را قطع کند، اقوی [م475 ۱]آن است که قیمت آن را کفاره بدهد.
آیت‌الله بهجت: اگر درختی را بکند کفاره دادن یک گاو در درخت بزرگ و یک گوسفند در کوچک و اگر بعض درخت باشد قیمت آن را، موافق احتیاط است در صورتی که در درخت کوچک و در بعض درخت رعایت عدم نقصان از قیمت بشود.
آیت‌الله سیستانی: بلکه احوط است.
مسئله 476
امام خمینی: در قطع گیاه‌ها کفاره نیست به جز استغفار. [م476 ۱]
آیت‌الله بهجت: اطلاق حکم به صورت علم به قطع و عدم ضرورت مورد تأمّل است
آیت‌الله سبحانی: اگر قصد این کار را نداشته باشد مانعی ندارد.
مسئله 480
امام خمینی: بیست و چهارم ـ سلاح در برداشتن، بنا بر احوط [م480 ۱]
مثل شمشیر و نیزه و تفنگ و هرچه از آلات جنگ باشد، [م480 ۲]مگر برای ضرورت و مکروه است سلاح را همراه بردارد در صورتی که به تن او نباشد اگر ظاهر باشد [م480 ۳]و احوط ترک آن است. [م480 ۴]
آیت‌الله بهجت: بر محرم حرام است سلاح برداشتن، مگر به جهت ضرورت، که در این صورت کفاره هم ندارد و منصوص پوشیدن است یا آنکه صدق کند سلاح بر اوست، پس همراه داشتن سلاح حرمت ندارد علی الأظهر.
آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی: حمل سلاح بر محرم حرام است و الحاق آلات تحفظ به سلاح احوط است و کفاره حمل سلاح بنا بر احتیاط یک گوسفند است، آیت‌الله تبریزى: ولی بودن سلاح نزد محرم اگر حملش نکند مانعی ندارد هرچند احوط ترک آن است.
آیت‌الله خامنه‌ای: حمل سلاح برای محرم جایز نیست؛ اما اگر برای حفظ جان خود و دیگران نیاز به حمل سلاح داشته باشد، حمل آن جایز است.
آیت‌الله زنجانی: مسلح بودن بر محرم جایز نیست مگر برای ضرورت، و مکروه است سلاح را همراه داشته باشد.
آیت‌الله سبحانی: بستن سلاح گرم یا سرد بر خود در غیر حال ضرورت حرام است ولی حمل سلاح در بار و اثاث مانعی ندارد.
آیات عظام سیستانی، صافی، فاضل، گلپایگانی: در برداشتن و پوشیدن سلاح حرام است.
آیت‌الله سبحانی: حمل سلاح اگر طوری باشد که او را مسلح بدانند، جایز نیست و حمل آن به طوری که او را مسلح ندانند مکروه است ولی پوشیدن و حمل وسایل دفاع مانند زره اشکال ندارد.
آیت‌الله سیستانی: بنا بر احتیاط حمل آن هم به طوری که او را مسلح بدانند جایز نیست. ولی بودن سلاح نزد محرم و حمل آن اگر به طوری باشد که او را مسلح ندانند، اشکال ندارد، ولی احوط ترک آن است.
آیت‌الله صافی، آیت‌الله گلپایگانی: بنا بر احتیاط واجب.
