کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عمر بن خطاب |
| لقب | فاروق |
| زادروز و زادگاه | مکه |
| محل زندگی | مکه، مدینه |
| مهاجر/انصار | مهاجر |
| نسب/قبیله | قریش |
| خویشان سرشناس | حفصه (دختر) عبدالله (پسر) |
| مدفن | مسجدالنبی |
| مشخصات دینی | |
| حضور در جنگ‌ها | حضور در تمام غزوات |
| هجرت به | مدینه |
| دلیل شهرت | دومین خلیفه مسلمانان |
عُمَر بن خَطاب (۴۰ سال قبل از هجرت - ۲۳ هجری قمری) دومین خلیفه مسلمانان پس از ابوبکر و از صحابه برجسته پیامبر است. عمر در سال ۱۳ هجری توسط ابوبکر به خلافت نصب و تا سال ۲۳ هجری که توسط ابولؤلؤ به قتل رسید خلافتش ادامه داشت.
معرفی
عمر بن خطاب در سال سیزدهم بعد از عام الفیل به دنیا آمد.[۱] وی از بزرگان قریش شمرده میشد[۲] و در سال ششم بعثت[۳] [۴]و به قول برخی نهم بعثت مسلمان شد.[۵] وی از مهاجرین نخستین[۶][۷] و همچنین از صحابه برجسته پیامبر محسوب میشد.[۸] عمر در جنگهای پیامبر شرکت میکرد.[۹] دختر وی حفصه به همسری پیامبر درآمد[۱۰].[۱۱] عمر در سال سیزدهم هجری [۱۲]با وصیت ابوبکر و بدون دخالت مستقیم مردم خلیفه شد، و حدود ده سال بر این منصب تکیه زد.[۱۳] عمر در سال ۱۳قمری[۱۴] پس از ابوبکر خلیفه مسلمانان شد[۱۵] و ده سال خلافت او طول کشید.[۱۶] وی در ۲۳ قمری[۱۷] به دست فردی به نام ابولؤلؤ به قتل رسید.[۱۸] عمر در سال ۲۳ هجرت توسط فردی به نام ابولؤلؤ که از زیادی خراج خود نزد خلیفه شکایت برده بود و به شکایتش رسیدگی نشد، به قتل رسید.[۱۹]وی در حجره عایشه کنار پیامبر و ابوبکر دفن شد.[۲۰] او پیش از مرگ شورایی شش نفره مشکل از على و عثمان و طلحة، الزبير، وعبد الرحمن بن عوف وسعد بن أبى وقاص. برای انتخاب جانشین خود تشکیل داد[۲۱]
عمر بن خطاب در میان اهل سنت جایگاه بزرگی دارد.[۲۲] روایت های زیادی در منقبت او و ستایش پیامبر از در منابع اهل سنت وجود دارد.[۲۳] احادیث منابع اهل سنت گزارش میکند که پیامبر از او راضی بود.[۲۴] همچنین او فردی سختگیر در عقاید و دینداری و فردی تند مزاج توصیف کرده اند.[۲۵] [۲۶]در دوران خلافت او فتوحات زیادی برای مسلمانان در ایران و شام و عراق و جاهای دیگر رخ داد.[۲۷] [۲۸][۲۹]همچنین در دوران وی تاریخ هجری بر اساس هجرت پیامبر شکل گرفت[۳۰] که به گفته برخی بر اساس پیشنهاد امام علی بود.[۳۱]
شیعیان همواره نقدهایی به عملکرد عمر داشته‌اند و او را در مواضع مختلف بخصوص خلافت پس از پیامبر نکوهش کرده‌اند.[۳۲] .[۳۳]
حج‌گذاری
در زمانه خلیفه دوم (۱۳–۲۳ق)، خود وی همه ساله رهسپار سفر حج میشد و امارت حج را بر عهده داشت.[۳۴] عمر در زمان ابوبکر نیز یک بار امیرالحاج بود.[۳۵]
عمر بن خطاب متعه الحج را حرام اعلام کرده است.[۳۶] مُتعَة الحج یا متعه حج فاصله میان دو احرامِ عمره تمتع و حج تمتع که حج‌گزار اجازه دارد عمل‌هایی که به‌دلیل مُحرِم بودن بر او حرام بوده است را انجام دهد.[۳۷]
بازسازی مسجدالنبی
عمر بن خطاب در زمان خلافت خود دست به بازسازی مسجدالنبی زد.[۳۸] این بازسازی اولین مرحله از توسعه مسجد پس از وفات پیامبر بود. در این بازسازی چند خانه اطراف مسجد تخریب و به مسجد اضافه شد.[۳۹] در این توسعه، مساحت مسجد حدود هفتاد درصد نسبت به بنای قبلی افزایش یافت.[۴۰]
مکان‌های منسوب
در مدینه دو مسجد به عمر بن خطاب منسوب است.
مسجد عمر بن خطاب در مدینه
مسجد عمر در جهت جنوب غربی مسجد النبی و در محدوده مصلای پیامبر(ص) ساخته شده است.[۴۱] این مسجد احتمالا در قرن نهم هجری ساخته شده است.[۴۲]
مسجد عمر بن خطاب در خندق
مسجد عُمَر در منطقه خندق مدینه، در جنوب مسجد سلمان فارسی قرار دارد.[۴۳] این مسجد در محدوده مساجد هفتگانه خندق قرار دارد که محدوده نظامی پیامبر(ص) در جریان غزوه خندق بوده است.[۴۴]
پانویس
- ↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن عبد البر، یوسف بن عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
- ↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن عبد البر، یوسف بن عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
- ↑ البدء و التاریخ، مقدسی، مطهر بن طاهر، مکتبة الثقافة الدينية، قاهره، بیتا۷ ج۵۵، ص۸۸.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۳.
- ↑ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن حسین، مؤسسة دار الهجرة، قم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۲۱.
- ↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن عبد البر، یوسف بن عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
- ↑ إمتاع الأسماع بما للنبي من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، مقریزی، احمد بن علی، دار الکتب العلمية - بیروت، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۱۵۰.
- ↑ جوامع السیرة النبویة، ابن حزم، علی بن احمد، دار الکتب العلمية، بیروت، ص۴۱.
- ↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن عبد البر، یوسف بن عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
- ↑ التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۲.
- ↑ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن حسین، مؤسسة دار الهجرة، قم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۲۱.
- ↑ دینوری، احمد بن داود، الأخبار الطوال، قم، الشريف الرضي - قم، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.
- ↑ الإمامة و السياسة: المعروف بتاریخ الخلفاء ، ابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم، دار الأضواء - بیروت، ۱۴۱۰ق، ص۳۷ و ص۳۸.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۳.
- ↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن عبد البر، یوسف بن عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
- ↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، دارالفکر، دار الفکر - بیروت، ج۶، ص۱۹۸.
- ↑ البدء و التاریخ، مقدسی، مطهر بن طاهر، مکتبة الثقافة الدينية، قاهره، بیتا۷ ج۵۵، ص۹۱.
- ↑ التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۰.
- ↑ (مروج الذهب، ج۲، ص۳۲۱ و ص۳۲۲.)
- ↑ تاریخ الطبري: تاريخ الأمم و الملوك، طبری، محمد بن جریر، [بی نا] - بیروت، ج۴، ص۱۹۳.
- ↑ التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۲.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۰۹. ص۶۳. ۱۳۳. ص۱۴۲.
- ↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن عبد البر، یوسف بن عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۷.
- ↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن عبد البر، یوسف بن عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
- ↑ شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۸۳؛ ج۶، ص۳۴۲ و ص۳۴۳.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۷.
- ↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن عبد البر، یوسف بن عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
- ↑ دینوری، احمد بن داود، الأخبار الطوال، قم، الشريف الرضي - قم، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.
- ↑ تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص ۱۴۱–۱۵۷.
- ↑ الإستيعاب في معرفة الأصحاب، ابن عبد البر، یوسف بن عبد الله، دار الجيل، بیروت، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۴۵.
- ↑ التنبيه والإشراف، المسعودي، علي بن الحسين، دار الصاوي - القاهرة، ص۲۵۲.
- ↑ نهج الحق و کشف الصدق، علامه حلی، حسن بن یوسف، دار الکتاب اللبناني - بیروت، ۱۹۸۲م، ص۵۲۵ و ص۵۲۶.
- ↑ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۸۱، ص۱۴۰.
- ↑ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن حسین، مؤسسة دار الهجرة، قم، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۳۰۲.
- ↑ مروج الذهب، ج۴، ص۳۰۱.
- ↑ کاظمی، جواد بن سعید، مسالک الأفهام الی آیات الأحکام، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ دوم، ۱۳۶۵ش، ج۳، ص۲۰۲.
- ↑ معرفت، محمد هادی، «شبهة ورد: الزواج الموقت (متعة النساء و متعة الحج)»، رسالة الثقلین، شماره۱۳، ذی‌الحجه ۱۴۱۵ق. ص۱۳۲.
- ↑ المسجد النبوی عبر التاریخ، محمد السید الوکیل، دار المجتمع للنشر و التوزیع، ۱۹۷۷م.ص ۶۵-۶۶
- ↑ عمارة و توسعة المجسد النبوی الشریف عبر التاریخ، ناجی محمد حسن عبدالقادر الانصاری، نادی المدینه المنوره الادبی، ۱۹۹۶م. ص 87
- ↑ عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ص۸۵.
- ↑ مساجد الاثریه، محمد الیاس عبدالغنی1418ه، مطابع الرشید بالمدینة المنورة، الطبعة الثانیة، 1419ه. ص247.
- ↑ مساجد الاثریه، ص 223؛ وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، علی بن عبدالله السمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، لندن، موسسه الفرقان للتراث الاسلامی، ۲۰۰۱م.، ص220.
- ↑ مساجد الاثریه، عبدالغنی، ص148.
- ↑ معالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، مدینه، ناشر:مولف، ۲۰۱۱م. ج۴، ص144.