رواق
بررسی واژگانی
رواق، در برخی از معاجم عربی خانه‌ای دانسته شده شبیه خیمه که یک ستون در وسط آن قرار دارد.[۱] برخی دیگر، سقفی دانسته‌اند که در آغاز خانه قرار گرفته است.[۲] ابن فارس، لغت شناس معنای اصلی آن را ورودی و آغاز خانه، معرفی کرده است.[۳] در واژه‌نامه‌های فارسی آن را پیش‌خانه، پیشگاه خانه، ایوان، سایه‌بان و سقف ابتدای خانه معنا کرده‌اند.[۴]
رواق در حرم‌ها
در حرم‌ها، بخش‌های سرپوشیده‌ای که در اطراف قبر و ضریح است، رواق نام دارد.[۵] علت نامگذاری آن به رواق این است که ورودی بخش اصلی حرم، که روضه و ضریح باشد، شمرده می‌شود. برای نمونه، حرم امام رضا(ع)، رواق‌های بسیاری دارد مانند رواق دارالزهد و رواق دارالولايه.[۶]
پانوشت
منابع
برهان قاطع، محمدحسین بن خلف برهان، نیما، تهران، ۱۳۸۰ش. الصحاح، اسماعیل بن حماد جوهری، تحقیق احد بعد الغفور، دارالعلم للملایین، بیروت، ۱۳۷۶ق. کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق. معجم مقاییس اللغة، احمد بن فارس، تصحیح عبدالسلام محمد هارون، مکتب الاعلام الاسلامی، قم، ۱۴۰۴ق. لسان العرب، محمد بن مکرم ابن منظور، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴ق. لغت نامه، علی‌اکبر دهخدا، نظارت جعفر شهیدی، محمد معین، انتشارات دانشگاه تهران، روزنه، تهران، ۱۳۷۳ش.