موقعیت

در ضلع شرقی صحن بزرگ و اصلی آستان سیدالشهدا(ع)،[۱]

بنا

صحن کوچکی وجود داشت که راهرویی مسقف به طاق‌های مقرنس و کاشی‌کاری شده، به آن متصل می‌شد. مساحت این صحن، 48 مترمربع بود که دیوارهای بلندی داشت و از آثار تاریخی و هنری نفیس و ارزشمند به شمار می‌آمد.

نمای صحن مزین به کاشی‌کاری‌های ممتاز با نقش‌های گیاهی زیبا بود. همچنین در این صحن، دو مناره کوچک مزین به آیات قرآن وجود داشت که در سال 1262 ه. ق به دستور نجیب پاشا، والی عثمانی، ساخته شده بود.[۱]

تخریب

متاسفانه شهرداری کربلا، این اثر تاریخی بی‌نظیر را در سال 1368 ه. ق برابر با 1948 م. به بهانه احداث خیابان در گرداگرد آستان امام حسین(ع)، به‌طور کامل، ویران کرد. روحانیان شیعه نیز در اعتراض به این اقدام، از برگزاری نماز جماعت در صحن حرم امام حسین(ع) خودداری کردند.[۱]

پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ تاریخ مرقد الحسین والعباس(ع)، صص 183 و 184.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فصلنامه فرهنگ زیارت، است.
  • تاريخ مرقد الحسين والعباس(ع)، سلمان هادي آل طعمة، مؤسسة الاعلمي، بیروت، ١۴١۶ق. (١٩٩۶م).