در لغت به معناى خوابگاه است، و به قسمتى از مسجد كه از هيچ‌طرف باز نيست و ورود و خروج به آن از طريق درها صورت مى‌گيرد؛ چون در شب‌هاى سرد زمستان، نماز جماعت را در آن‌جا مى‌خوانند، شبستان نام دارد.

[۱]

پانوشت

  1. لغتنامه دهخدا و فرهنگ معين.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله است.