كتيبه يعنى نوشته شده؛ مكتوب. به نوشته‌هايى گفته مى‌شود كه با خط زيبا در حرم‌ها و بقاع متبركه و مساجد، شامل آيات قرآن و احاديث و اشعار نوشته مى‌شود. در صحن‌ها، رواق‌ها، دور گنبد و گلدسته‌ها و بر سر در و روى ديوار بناهاى مقدّس مى‌نويسند. همچنين تابلوهاى نفيس خطّى در ابعاد مختلف، كتيبه نام دارد. كتيبه‌هاى خطّى «عليرضا عباسى» مشهور است. زندگى مسلمانان آميخته و عجين با كلام الهى است. يكى از مراكز تجلّى اين آميختگى، كتيبه‌هاى قرآنى است كه سراسر ديوارهاى مساجد را فرا گرفته‌اند. . . احاطه شدن ورودى‌ها و طاق‌ها با اين كتيبه‌ها، نشانى است از لزوم تمسّك به قرآن مجيد در هر حركت، و نشانه‌اى است از تذكّر به مسلمين و نيز نشان آميختگى زندگى مسلمين با قرآن كريم. ٢

پانوشت

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگنامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هفدهم، زمستان 1392، ص۷۰ است.