کشیک واژه‌ای ترکی به معنای پاسبانی، نگهبانی،[۱] پاسبان، نگهبان،[۲] نوبت پاسبانی،[۳] نوبت‌دار و وظیفه مراقبت در کارهای لشکری در مدتی محدود از شب یا روز (قراولی) آمده است.[۴] در دوره صفویه، به پاسبان، کشیک آقاسی گفته می‌شد. به رئیس کشیکچی‌ها، کشیک آقاسی باشی، می‌گفتند.

پانوشت

  1. فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه کشیک.
  2. لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه کشیک، به نقل از ناظم الاطباء.
  3. لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه کشیک، به نقل از آنندارج.
  4. لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه کشیک.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگ نامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، بهار 1393، ص34 است.