نام

کوه سلیع، در گذشته،‌ به نام «جُهَینه» معروف بوده است. علت این نامگذاری سکونت قبیله بنی جهینه، در این کوه بوده است. نام دیگر آن را «عثعث» گفته‌اند.[۱]

مکان

کوه سلیع، در مدینه، در شمال غربی مسجد النبی(ص)[۱] و در جنوب کوه سَلْع قرار گرفته[۲] و با فاصله ۵۰۰ متر، نزدیکترین کوه به حرم حضرت محمد(ص) است.[۱] امروزه این کوه درون شهر مدینه قرار گرفته است.[۲]

‌ویژگی

شکل این کوه بیضی است و طول آن ۴۵ متر و عرض آن از ۲۲ تا ۳۹ متر است.[۳]

در تاریخ

در زمان حضرت محمد(ص)، قبیله بنی اسلم از مهاجرین در این کوه سکونت داشتند. پس از آنها، قبیله بنی جهینه در آن ساکن شدند.[۱]

در سده نهم قمری، حصار و پناهگاه امیر مدینه روی این کوه قرار داشت.[۲] به گفته برخی، این پناهگاه، در سده هفتم قمری توسط امیر ابن شیحه، ساخته شده است. بر پایه گزارشی در سده چهاردهم قمری، بالای این کوه، یکی از برج‌های قلعه باب الشامی قرار داشته است.[۴]

پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ تاریخ المدینة المنوره،‌ ج۱، ص۲۶۵؛ وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی، ج۲، ص۲۶۶.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ الأمكنة و المياه و الجبال و الآثار، ج‏۲، ص288.
  3. معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج1، ص333.
  4. تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا، ص319.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله بررسی جغرافیای طبیعی مدینه یحیی جهانگیری و علی اصغر کریم خانی، فصلنامه میقات حج، دوره ۲۶، ش۱۰۳، بهار ۱۳۹۷، ص۷۹–۱۰ است.
  • الأمكنة و المياه و الجبال و الآثار و نحوها المذكورة فى الأخبار و الآثار، مركز الملك فيصل للبحوث و الدراسات الاسلاميه، رياض، 1425ق.
  • تاریخ المدینة المنوره،‌ عمر بن شبه، دار الفکر،‌ قم، ۱۴۱۰ق.
  • تاريخ معالم المدينه المنوره قديما و حديثا، احمد ياسين احمد خيارى، عربستان، 1419ق.
  • معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق.
  • وفاء الوفا بأخبار دارالمصطفی، علی سمهودی،‌ دار الکتب العلمیه، بیروت، ۲۰۰۶م.