کاربر:Abbasahmadi1363/صفحه تمرین۲

حَزوَره: از بازارهای قدیمی مکه حزوره نام بازاري قديمي، به فاصله 120متري رکن يماني کعبه، نزديک مناره باب الوداع، در ديوار جنوبي مسجدالحرام بوده است.[۱] حزوره در لغت به معناي تپه و تلّ کوچک خاکي است[۲]؛ به نقلي نام‌گذاري بازار به اين اسم، به زماني بازمي‌گردد که وکيع بن سلمه، از فرزندان اِياد، پرده‌داري کعبه را بر عهده داشت. وي کنيزي را به نام حزوره براي خدمت به کعبه برگزيد و بنايي در نزديکي بازار گندم‌فروشان، در جنوب کعبه، براي سکونت وي ساخت؛ بعدها اين مکان به نام آن کنيز شهره شد.[۳] موقعيت دقيق مکاني حزوره، مورد اختلاف است: برخي آن را پشت خانه ام هاني*، دختر ابوطالب، گروهي آن را نزديک سقايه خيزران*، مادر هارون‌الرشيد، پشت خانه ارقم*، و بعضي ديگر مقابل ردم در وادي دانسته‌اند.[۴] کردي (م.1400ق.) با تأمل در عبارات ازرقي و دقت در نقشه‌هاي توسعه مسجدالحرام توسط مهدي عباسي* (حک: 158-169ق.) مکان دقيق حزوره را خانه ام هاني، نزديک مناره باب الوداع*، در فاصله 120متري رکن يماني*، تعيين کرده است.[۵] خانه ام هاني به سال 167ق.[۶] در توسعه دوم مسجدالحرام، در دوره مهدي عباسي، ضميمه مسجد گرديد[۷] که بر همين اساس، حزوره نيز ملحق به آن شد. در خبري، حد اوليه مسجدالحرام توسط حضرت ابراهيم7 از حزوره تا مسعا بيان شده است.[۸] قُصي ‌بن کِلاب (جد چهارم پيامبر) نيز چاهي به نام عجول را در نزديکي خانه ام‌هاني و در حزوره حفر کرده بود.[۹] (← چاه عجول) در خبري ديگر، حفر دوباره زمزم توسط عبدالمطلب و ذبح گاو در حزوره براي پي بردن به نشانه‌هايي که در خواب ديده بود، گزارش شده است.[۱۰] در نقلي، وقتي آزار مشرکان بر پيامبر9 شدت گرفت، ايشان در حزوره ايستاد و خطاب به کعبه فرمود: «به خدا سوگند که من مي‌دانم تو بهترين و محبوب‌ترين زمين نزد خدا هستي و اگر اجبار ساکنانت نبود، هرآينه تو را ترک نمي‌کردم».[۱۱] گزارشي نيز ناظر به دفن عبدالله بن زبير، به سال 73ق.، در حزوره است.[۱۲] حزوره همچنين نام يکي از درهاي ديوار غربي مسجدالحرام و نيز مناره‌هاي آن است.[۱۳] احمد عالمي‌فر

  1. . اخبار مکه، الازرقي، ج2، ص294.
  2. . الصحاح، ج2، ص629؛ لسان العرب، ج4، ص186، «حزر».
  3. . اخبار مكه، فاکهي، ج5، ص145.
  4. . اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص294.
  5. . التاريخ القويم، ج1، ص363.
  6. . اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص234؛ قس: اتحاف الوري و تحصيل المرام، سنه 169ق؛ التاريخ القويم، سنه164ق.
  7. . التاريخ القويم، ج1، ص361.
  8. . اخبار مكه، فاكهي، ج2، ص87؛ عرف الطيب من اخبار مکه، ص49.
  9. . اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص215.
  10. . اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص42.
  11. . سنن الترمذي، ج5، ص380؛ مسند الامام احمد بن حنبل، ج4، ص305.
  12. . التحفة اللطيفه، ج2، ص140.
  13. . الارج المسکي، ص179، 182.