متن و ترجمه

شرح واژگان

«هَدْى» به معنای هديه مخصوص به حرم و خانه خدا است.[۱]

قلائد جمع قِلادَه، به معناى گردن‌بند و چيزى است كه به گردن مى‌آويزند.[۲] مراد از این واژه در آیه ۲ سوره مائده، چیزی است که به گردن هدى (شتر، گاو، گوسفند) آويزان مى‌كنند تا مشخص شود براى قربانى است.[۳]

واژه «آمّين» از ريشه أمّ به معناى قصد است.[۴] گرچه برخى از لغت شناسان قيد مستقيم نيز در اين قصد لحاظ نموده‌اند. ۵ و از نظر ساختارى اسم فاعل(آمّ) و جمع مى‌باشد كه طبعاً معناى قاصدين خواهد داشت.

د. شنئان: اين واژه از ريشه شَنْأ بر وزن شمع، به معناى بُغض و كينه است. ۶ و به لحاظ ساختارى بر وزن فَعلان همانند ضَرَبان و خَفَقان مصدر

چشم‌انداز

محتوا

پانویس

  1. صحاح اللغه، ذیل واژه هدی؛ لسان العرب، ذیل واژه هدی؛ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه هدی.
  2. المصباح المنیر، ذیل واژه قلد؛ صحاح اللغه، ذیل واژه قلد.
  3. جواهر الکلام، ج۱۸، ص۵۷.
  4. کتاب العين، ذیل واژه أمّ؛ صحاح اللغه، ذیل وازه أمّ؛ مقاييس اللغه، ذیل واژه أمّ.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب درسنامه تفسیر آیات حج، محمد فاکر میبدی، قم، حوزه نماینگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۷ش. است.