تلبیه (فتاوای مراجع)
|
این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام تلبیه است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله تلبیه. |
چگونگی
| مسئله 259 |
|---|
|
امام خمینی: [واجبات در وقت احرام سه چیز است:]دوم ـ تلبیه؛ یعنی لبیک گفتن، و صورت آن بنا بر اصح، آن است که بگوید: «لَبَّیک، اللّهُمَّ لَبَّیک، لَبَّیک لا شَرِیک لَک لَبَّیک». و به این مقدار اگر اکتفا کند محرم شده و احرامش صحیح است و احتیاط مستحب آن است [م259 ۱] که پس از آنکه چهار «لبیک» را به صورتی که گفته شده گفت، بگوید:«إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک، لا شَرِیک لَک لَبَّیک ».[م259 ۲] و اگر بخواهد احتیاط [م259 ۳]بیشتر بکند، پس از گفتن آنچه ذکر شد، بگوید: «لَبَّیک اللّهُمَّ لَبَّیک لَبَّیک [م259 ۴]إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک لا شَرِیک لَک لَبَّیک». و مستحب است بعد از آن بگوید:«لَبَّیک ذَا الْمَعارِج لَبَّیک داعیاً إلى دارِ السَّلامِ لَبَّیک، لَبَّیک غَفّارَ الذُّنُوبِ لَبَّیک، لَبَّیک أهْلَ الْتَلْبِیةِ لَبَّیک، لَبَّیک مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إلَیک لَبَّیک، لَبَّیک إلهَ الْحَقِّ لَبَّیک، لَبَّیک ذَا النَّعْمِاءِ وَالْفَضْلِ الْحَسَنِ الْجَمَیلِ لَبَّیک، لَبَّیک کشَّافَ الْکرَبِ الْعِظامِ لَبَّیک، لَبَّیک عَبْدُک وَ ابْنُ عَبْدَیک لَبَّیک، لَبَّیک یا کرِیمُ لَبَّیک». و این جملات را نیز بگوید خوب است: «لَبَّیک، أتَقَرِّبُ إلَیک بِمُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد لَبَّیک، لَبَّیک بِحَجَّة و عُمْرَة لَبَّیک، لَبَّیک وَ هذِهِ عُمْرَةُ مُتْعَة إلی الْحَجِّ لَبَّیک، لَبَّیک أهْلَ التَّلْبَیةِ لَبَّیک، لَبَّیک تَلْبِیةً تَمامُها وَ بَلاغُها عَلَیک». |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 260 |
|---|
|
امام خمینی: واجب است صحیح گفتن قدر واجب از لبیک را که گذشت، همان طور که صحیح گفتن تکبیرة الاحرام در نماز واجب است. [م260 ۱] |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 261 |
|---|
|
امام خمینی: اگر تلبیه را به قدر واجب که ذکر شد، نداند باید آن را یاد بگیرد یا کسی او را در وقت گفتن تلقین کند؛ [م261 ۱]یعنی کلمه کلمه آن شخص بگوید و شخصی که می‌خواهد احرام ببندد دنبال او به طور صحیح بگوید. |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 262 |
|---|
|
امام خمینی: اگر نتواند یاد بگیرد یا وقت یاد گرفتن نباشد و با تلقین هم نتواند بگوید، احتیاط آن است که به هر نحو که می‌تواند بگوید ،[م262 ۱] و ترجمه‌اش را هم بگوید و بهتر آن است که علاوه بر آن نایب هم بگیرد. |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 263 |
|---|
|
امام خمینی: اگر لبیک گفتن را فراموش کرد یا به واسطه ندانستن حکم نگفت، واجب است برگردد به میقات در صورت امکان و احرام ببندد و لبیک بگوید و اگر نتواند برگردد، همان جا بگوید اگر داخل حرم نشده است، و اگر داخل حرم شده واجب است برگردد به خارج حرم و احرام ببندد و لبیک بگوید [م263 ۱] و اگر ممکن نیست همان جا [م263 ۲] محرم شود و لبیک بگوید، و اگر بعد از گذشتنِ وقتِ جبران، یادش آمد بعید نیست صحت عمل. [م263 ۳] |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 264 |
|---|
|
امام خمینی: اگر کسی لبیک واجب را نگفت، چه به واسطه عذری و چه بدون عذر، چیزهایی که بر محرم حرام است بر او حرام نمی‌شود و اگر آنچه در احرام موجب کفاره می‌شود به جا آورد، کفاره ندارد و همچنین اگر لبیک را به ریا باطل کند. |
| مراجع دیگر:
|
| مسئله 265 |
|---|
|
امام خمینی: اگر بعد از گفتن لبیک واجب در میقات، فراموش کند که نیت عمره تمتع کرده یا نیت حج تمتع، بنا بگذارد که نیت عمره تمتع کرده و عمره او صحیح است و همچنین اگر بعد از لبیک گفتن در روز هشتم که باید برای حج تمتع بگوید، فراموش کرد که لبیک را برای حج گفت یا برای عمره، بنا بگذارد که برای حج تمتع گفته و حج او صحیح است [م265 ۱] و احتیاط مستحب در تجدید تلبیه است. |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 266 |
|---|
|
امام خمینی: جایز نیست [م266 ۱] لبیک واجب را از میقات تأخیر بیندازد و اگر تأخیر انداخت، باید به دستوری که در مسئله 215 ذکر شد، عمل کند. [م266 ۲] |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 267 |
|---|
|
امام خمینی: واجب در لبیک بیش از یک مرتبه نیست، ولی مستحب است تکرار آن و زیاد گفتن آن هرچند می‌تواند و برای هفتاد مرتبه گفتن ثواب زیادی ذکر شده است، و لازم نیست آنچه را در حال احرام بستن گفته است تکرار کند، بلکه کافی است [م267 ۱]بگوید «لَبَّیک اَللّهُمَّ لَبَّیک» یا تکرار کند «لَبَّیک» را فقط. |
مراجع دیگر:
|
| مسئله 268 |
|---|
|
امام خمینی: احتیاط واجب آن است که کسی که برای عمره تمتع محرم شد، در وقتی که خانه‌های مکه پیدا می‌شود لبیک را ترک کند و دیگر لبیک نگوید [م268 ۱] و مراد از خانه‌های مکه خانه‌هایی است که در زمانی که عمره به جا می‌آورد، جزو مکه باشد ، [م268 ۲]هرچند مکه بزرگ شود و احتیاط واجب [م268 ۳]برای کسی که احرام حج بسته آن است که لبیک را تا ظهر روز عرفه بیشتر نگوید. |
مراجع دیگر:
|